Interesująca w prymatologicznym aspekcie, ale w każdym momencie, gdy Autor zjeżdża na inną tematykę, to plecie zupełne androny - komunizm nie upadł przez "niedopasowanie do natury człowieka" - przecież sam próbował ją zmienić i do pewnego stopnia z homo sovieticus się udało - a przez szereg czynników, jak niemożliwość kalkulacji ekonomicznej, nieefektywność gospodarki nakazowo-rozdzielczej, militaryzm i wszechobecny terror, między innymi. Rozumiem, że książka nie o tym, ale tego rodzaju uproszczeń lub przekłamań na inne tematy było całkiem sporo, a jednak gdy ktoś się wypowiada z pozycji autorytetu, to oczekuje się od niego rzetelności lub nieporuszania tematu wcale. No ale, tak bywa. Pod względem prymatologicznym w dużej mierze skupia się na komparatystyce z bonobo, ale dygresji jest tak wiele, że jednak książki Dunbara w tej tematyce uważam za o wiele lepsze.

Interesująca w prymatologicznym aspekcie, ale w każdym momencie, gdy Autor zjeżdża na inną tematykę, to plecie zupełne androny - komunizm nie upadł przez "niedopasowanie do natury człowieka" - przecież sam próbował ją zmienić i do pewnego stopnia z homo sovieticus się udało - a przez szereg czynników, jak niemożliwość kalkulacji ekonomicznej, nieefektywność gospodarki...

Czy można odnaleźć człowieczeństwo przypatrując się małpom? Odpowiedź wcale nie jest oczywista, chociaż książka i jej tytuł może tak sugerować. Po przeczytaniu książki z zaskoczeniem możemy stwierdzić, ile w nas pierwotnych instynktów, potrzeb, emocji, namiętności. Czy one są małpie czy ludzkie? Chyba trudno na to odpowiedzieć. Dlatego ta książka wcale nie jest łatwa. Co w niej najbardziej cenię? To to, że dała mi pewien rodzaj wyrozumiałości, czułości i wyrozumiałości do mojej zarówno małpiej jak i ludzkiej natury.

Czy można odnaleźć człowieczeństwo przypatrując się małpom? Odpowiedź wcale nie jest oczywista, chociaż książka i jej tytuł może tak sugerować. Po przeczytaniu książki z zaskoczeniem możemy stwierdzić, ile w nas pierwotnych instynktów, potrzeb, emocji, namiętności. Czy one są małpie czy ludzkie? Chyba trudno na to odpowiedzieć. Dlatego ta książka wcale nie jest łatwa. Co w...

W bardzo przystępny sposób autor przedstawia swoje spostrzeżenia na podobieństw i różnic pomiędzy nami - ludźmi a człekokształtnymi. Bałem się typów naukowego "bełkotu" a dostałem rewelacyjnie poprowadzą opowieść z obserwacji bonobo, szympansów i goryli.
Na prawdę warto przeczytać.

W bardzo przystępny sposób autor przedstawia swoje spostrzeżenia na podobieństw i różnic pomiędzy nami - ludźmi a człekokształtnymi. Bałem się typów naukowego "bełkotu" a dostałem rewelacyjnie poprowadzą opowieść z obserwacji bonobo, szympansów i goryli.
Na prawdę warto przeczytać.

Holenderski prymatolog napisał książkę o podobieństwach i różnicach między nami, homo sapiens, a naszymi najbliższymi zwierzęcymi krewniakami – bonobo i szympansami. Co ciekawe główną metodą badawczą jest obserwacja: naukowcy oglądają i filmują grupy naczelnych, ich życie, relacje społeczne, wojny i rozejmy, itp. W efekcie badacze zgromadzili przez dziesięciolecia olbrzymią wiedzę na temat naszych najbliższych krewnych, która pozwala lepiej pojąć naturę ludzką.

Dochodzi do wniosku de Waal, że te dwa gatunki małp tworzą bardzo różne społeczności. Z jednej strony mamy brutalne i żądne władzy szympansy, z drugiej – miłujące pokój i rozerotyzowane bonobo: „Jeden wygląda gburowato, jest ambitny i nie najlepiej radzi sobie ze złością. Drugi to egalitarystyczny zwolennik swobodnego stylu życia”. A ludzka natura jest burzliwą mieszanką owych dwóch typów.

Co ciekawe przez stulecia obowiązywał pogląd, że jesteśmy podobni do szympansów. Przypomnijmy rozważania o immanentnie złej naturze człowieka, powiedzenie 'homo homini lupus'. No cóż, wielu ludzi zachowuje się jak szympansy, weźmy cytaty: „Władza jest dla samców szympansów główną siłą sprawczą. To stała obsesja, przynosząca ogromne korzyści, jeśli się ją uzyska, i głębokie rozgoryczenie w razie jej utraty.” lub „Naga prawda jest taka, że brutalna przemoc stanowi część szympansiej konstytucji biologicznej”. Jakbym czytał o politykach, generałach czy prezesach korporacji... Na szczęście sprawowanie władzy jest zajęciem stresującym, prowadzi do wrzodów żołądka czy zawałów serca, schorzeń nierzadkich u naczelnych.

Na szczęście są jeszcze bonobo, prospołeczne i stroniące od przemocy. Co ciekawe w ich życiu seks odgrywa ważną rolę, także jako narzędzie rozwiązywania konfliktów: „Zarówno samce, jak i samice bonobo nie dostrzegają linii podziału między seksualnością a czułością”. Poza tym w zdecydowanej większości są biseksualne.

Jak się rzekło, natura ludzka jest mieszanką postaw szympansa i bonobo: z jednej strony potrafimy być egoistyczni i mocno konkurencyjnymi, ale też prospołeczni i pełni empatii. Zdrowy system polityczny winien równoważyć te dwie tendencje.

Ciekawe są rozważania autora na temat USA, to kraj, w którym króluje nieokiełznana konkurencja kosztem kooperacji. Owej konkurencji zawdzięcza Ameryka pozycję najbogatszego kraju świata. Dzieje się to jednak kosztem zdrowia obywateli, na przykład jeśli chodzi o długość życia, to Amerykanie są poza pierwszą 25-ką krajów; inne wskaźniki zdrowotności wypadają równie źle.

Znajdziemy w książce więcej takich frapujących analiz, to bardzo ciekawe, inspirujące dzieło pokazujące jak blisko nam do naszych najbliższych krewnych: bonobo i szympansów.

Holenderski prymatolog napisał książkę o podobieństwach i różnicach między nami, homo sapiens, a naszymi najbliższymi zwierzęcymi krewniakami – bonobo i szympansami. Co ciekawe główną metodą badawczą jest obserwacja: naukowcy oglądają i filmują grupy naczelnych, ich życie, relacje społeczne, wojny i rozejmy, itp. W efekcie badacze zgromadzili przez dziesięciolecia olbrzymią...

Spodziewałem się jakiejś niezwykle efekciarskiej książki, wywracającej ustalenia ewolucjonistów do góry nogami, tymczasem jest to niezwykle ciepła, wrażliwa i subtelna opowieść o życiu społecznym naszych najbliższych krewnych w świecie zwierząt. Pewnie nie wszystkim przypadnie to do gustu, mnie oczarowało i zachwyciło, choć spodziewałem się Bóg wie jakich fajerwerków i petard. Choć praca dotyczy małp człekokształtnych (o innych też jest dużo wzmianek),to jednak wiele ustaleń można odnieść wprost lub pośrednio także do naszego zachowania. Nie w strywializowanej formie, że ludzie to nagie małpy, ale z wyjaśnieniem wszystkich niuansów i subtelności ewolucyjnych, biologicznych i behawioralnych różnic. Naszym postępowaniem rządzą daleko bardziej mechanizmy typowo "zwierzęce", niżbyśmy sądzili, czy byli skłonni to przyznać. Rozdział o zrzucaniu winy na innych, to dla mnie prawdziwa perełka! Dodatkowy plus za okładkę - trochę straszną, ale i niezwykle symboliczną. Już się szykuję na kolejną książkę tego autora - "Bonobo i ateista".

Spodziewałem się jakiejś niezwykle efekciarskiej książki, wywracającej ustalenia ewolucjonistów do góry nogami, tymczasem jest to niezwykle ciepła, wrażliwa i subtelna opowieść o życiu społecznym naszych najbliższych krewnych w świecie zwierząt. Pewnie nie wszystkim przypadnie to do gustu, mnie oczarowało i zachwyciło, choć spodziewałem się Bóg wie jakich fajerwerków i...

Lekcja biologii w mistrzowskim wydaniu. Tak uczyć się o człekokształtnych - sama przyjemność.

Lekcja biologii w mistrzowskim wydaniu. Tak uczyć się o człekokształtnych - sama przyjemność.

Czy ludzie mają więcej wspólnego z szympansami - twardymi, terytorialnymi małpami, czy raczej z bonobo - lubiącymi seks i empatycznymi naczelnymi?
Książka de Waala pokazuje zarówno podobieństwa, jak i różnice w zachowaniu człowieka w stosunku do małp naczelnych, przytaczając wiele badań naukowych.
Czyta się bardzo łatwo, lektura jest bardzo wciągająca a temat interesujący.
Polecam serdecznie.

Czy ludzie mają więcej wspólnego z szympansami - twardymi, terytorialnymi małpami, czy raczej z bonobo - lubiącymi seks i empatycznymi naczelnymi?
Książka de Waala pokazuje zarówno podobieństwa, jak i różnice w zachowaniu człowieka w stosunku do małp naczelnych, przytaczając wiele badań naukowych.
Czyta się bardzo łatwo, lektura jest bardzo wciągająca a temat...

Rewelacyjna książka. Pierwsza część była dla mnie mało ciekawa, ale potem już tylko lepiej. Gdyby autor nie zaznaczał, że pisze o szympansach, czy bonobo, to byłabym święcie przekonana, że to o człowieku. Podobieństwa i motywy postępowania w świecie małp niewiele się różnią od świata ludzkiego, a ta książka bardzo klarownie uświadomi to każdemu czytelnikowi. Podział na sześć części pozwala zagłębić się w poszczególne zagadnienia, co bardzo przypadło mi do gustu. Polecam każdemu. Trudno mi sobie wyobrazić kogoś, kto mógłby być z tej książki niezadowolony.

Rewelacyjna książka. Pierwsza część była dla mnie mało ciekawa, ale potem już tylko lepiej. Gdyby autor nie zaznaczał, że pisze o szympansach, czy bonobo, to byłabym święcie przekonana, że to o człowieku. Podobieństwa i motywy postępowania w świecie małp niewiele się różnią od świata ludzkiego, a ta książka bardzo klarownie uświadomi to każdemu czytelnikowi. Podział na...

Jak mogłem nie lubić biologii? Pewnie gdyby naszym nauczycielem był Frans de Waal nikomu by to nie groziło.
Pracujący w USA prymatolog z Holandii zabiera nas na podróż po prehistorii człowieka i dniu dzisiejszym małp człekokształtnych, szczególnie szympansów i bonobo. Jak się okazuje obecny stan naszych krewniaków (wywodzimy się od wspólnego przodka) mówi wiele o historii człowieka.
De Waal pokazuje, że spekulatywne dyskusje filozoficzne co do tego czy stan natury to była sielska arkadia czy też wojna wszystkich ze wszystkim nie mają żadnego sensu. Całkowicie abstrahują bowiem od faktów. A jakie one były – wobec praktycznie braku dowodów materialnych – możemy dowiedzieć się obserwując inne naczelne. Autor pokazuje zarówno konkretne przykłady ich zachowań z poszczególnych ośrodków jak i wyniki eksperymentów badawczych, prowadzonych zarówno przez niego, jak i przez innych naukowców. Ale nie poprzestaje na samych obserwacjach. Podaje też biologiczno-chemiczne wyjaśnienia, odnoszące się do aktywizacji poszczególnych elementów mózgu. Dopiero posiadając taką wiedzę można brać udział w dyskusji o naturze człowieka jak i też o tym, co różni go od „zwierząt”.
De Waal nie daje się też zaszufladkować do żadnych popularnych trendów czy idei w naukach społecznych, np. bez trudu obala tezę, popularną po II wojnie światowej, że tylko człowiek zdolny jest do planowanego zabijania przedstawicieli własnego gatunku. Tak samo udowadnia, że niektóre nasze cechy czy zachowania, rzekomo będące produktem kultury, są nagminne u innych naczelnych, nigdy nie objętych wieloma wiekami kulturowych naleciałości.
Solidna, rzetelna literatura popularnonaukowa, z dziedziny biologii, antropologii a nawet psychologii. Do tego na pisana świetnym językiem, z prostym i klarownym wywodem.

Jak mogłem nie lubić biologii? Pewnie gdyby naszym nauczycielem był Frans de Waal nikomu by to nie groziło.
Pracujący w USA prymatolog z Holandii zabiera nas na podróż po prehistorii człowieka i dniu dzisiejszym małp człekokształtnych, szczególnie szympansów i bonobo. Jak się okazuje obecny stan naszych krewniaków (wywodzimy się od wspólnego przodka) mówi wiele o historii...

Książka niewątpliwie pouczająca, pozwalająca zgłębić temat psychologii ewolucyjnej człowieka. Niestety dla mnie była to lektura bardzo męcząca, a ciągłe powtórzenia utrudniały mi odbiór. Miałam wrażenie, że czytam rozciągniętą do granic możliwości publikację naukową.

Książka niewątpliwie pouczająca, pozwalająca zgłębić temat psychologii ewolucyjnej człowieka. Niestety dla mnie była to lektura bardzo męcząca, a ciągłe powtórzenia utrudniały mi odbiór. Miałam wrażenie, że czytam rozciągniętą do granic możliwości publikację naukową.