Drugi tom serii o wampirach. I w sumie mam ten sam problem, co z pierwszą częścią... Humor to mocne 10/10!🔥 Uwielbiam cięty język autora, nieraz się zaśmiałam. Taki czarny humor to zdecydowanie mój humor. Ale ta fabuła... taka nijaka, jakby wgl jej nie było... Znowu. Mogłabym ją opisać w jednym zdaniu - Jody uczy Thomasa jak być wampirem😒 Całe szczęście, że autor wprowadził nową postać- Abby Normal! Jej kroniki to najlepsze rozdziały w całej książce! ❤️ emo służebnica wampirów pełna sarkazmu i mroku, uwielbiam ją! I tylko dla niej przeczytam 3 tom, bo z tego co widzę, ma być tam główna bohaterką. Ale to kiedyś, na razie przerwa od wampirów.

Drugi tom serii o wampirach. I w sumie mam ten sam problem, co z pierwszą częścią... Humor to mocne 10/10!🔥 Uwielbiam cięty język autora, nieraz się zaśmiałam. Taki czarny humor to zdecydowanie mój humor. Ale ta fabuła... taka nijaka, jakby wgl jej nie było... Znowu. Mogłabym ją opisać w jednym zdaniu - Jody uczy Thomasa jak być wampirem😒 Całe szczęście, że autor...

Lekki i przystępny styl autora ułatwia lekturę, niemniej książkę najlepiej byłoby przeczytać za jednym zamachem, bo prostu nie wciąga. Bohaterowie są już znani, wampirze moce nie mają już uroku nowości.
Książkę ciągnie w górę postać Abby, nastolatki, która chce zostać wampirem.
Z oczywistych względów książka raczej dla fanów autora.

Lekki i przystępny styl autora ułatwia lekturę, niemniej książkę najlepiej byłoby przeczytać za jednym zamachem, bo prostu nie wciąga. Bohaterowie są już znani, wampirze moce nie mają już uroku nowości.
Książkę ciągnie w górę postać Abby, nastolatki, która chce zostać wampirem.
Z oczywistych względów książka raczej dla fanów autora.

Ciąg dalszy Krwiopijców. Tym razem wampirów jest więcej, a cała akcja kręci się wokół tych samych bohaterów. Jeśli podobali Ci się Krwiopijcy to i ta pozycja będzie ok. Koniec równie zaskakujący jak w pierwszej części.

Ciąg dalszy Krwiopijców. Tym razem wampirów jest więcej, a cała akcja kręci się wokół tych samych bohaterów. Jeśli podobali Ci się Krwiopijcy to i ta pozycja będzie ok. Koniec równie zaskakujący jak w pierwszej części.

''Krwiopijcy" urzekli mnie humorem i świeżością, pokazując, że nawet tak oklepany motyw jak wampiry można przedstawić w niebanalny sposób. Niestety, druga część cyklu nie utrzymuje poziomu. W zasadzie, wszystkie wątki są kalką z poprzedniczki, przez co miałem wrażenie, jakbym czytał jeszcze raz to samo i nie rekompensuje tego nawet cała gromadka nowych wampirów. Jedynym powiewem świeżości są Abby i Jared, parka niezdrowo zafascynowanych wampiryzmem małolatów. Nawet ich wprowadzenie nie zmienia jednak tego, że akcja jest przerażająco przewidywalna i coś ciekawego zaczyna się robić dopiero na końcu.

''Krwiopijcy" urzekli mnie humorem i świeżością, pokazując, że nawet tak oklepany motyw jak wampiry można przedstawić w niebanalny sposób. Niestety, druga część cyklu nie utrzymuje poziomu. W zasadzie, wszystkie wątki są kalką z poprzedniczki, przez co miałem wrażenie, jakbym czytał jeszcze raz to samo i nie rekompensuje tego nawet cała gromadka nowych wampirów. Jedynym...

Kontynuacja gorsza od pierwszej części. Za dużo bohaterów, zbyt wielki chaos, a chwilami miałam problem żeby odgadnąć co się naprawdę dzieje, choć niektóre fragmenty czytałam po kilka razy. Moim zdaniem książka niepotrzebna. Lubię Moore'a (jego Najgłupszy Anioł był hitem),ale to mu nie do końca wyszło, jakby pisał na siłę, a żarty nie łączyły się ze sobą i chwilami były zbyt wydumane i przekombinowane. Ujdzie.

Kontynuacja gorsza od pierwszej części. Za dużo bohaterów, zbyt wielki chaos, a chwilami miałam problem żeby odgadnąć co się naprawdę dzieje, choć niektóre fragmenty czytałam po kilka razy. Moim zdaniem książka niepotrzebna. Lubię Moore'a (jego Najgłupszy Anioł był hitem),ale to mu nie do końca wyszło, jakby pisał na siłę, a żarty nie łączyły się ze sobą i chwilami były...

Pomysł może ciekawy, ale zrealizowany dość słabo

Pomysł może ciekawy, ale zrealizowany dość słabo

Komiczna i zabawna historia o wampirach. Bardziej przypadła do gustu ta książka niż Zmierzch ;)

Komiczna i zabawna historia o wampirach. Bardziej przypadła do gustu ta książka niż Zmierzch ;)

Jezu. Co to było. Moore znowu nieźle chyba dał w palnik, jak to pisał. Dobra parodia o wampirach, pokręcone postacie, idealny portret skretyniałej nastolatki Abby, niebieska prostytutka. Szybko się czyta, bo jest tak durna, że trudno jest się oderwać, ciągle byłam ciekawa, co też zaraz się wydarzy.

Jezu. Co to było. Moore znowu nieźle chyba dał w palnik, jak to pisał. Dobra parodia o wampirach, pokręcone postacie, idealny portret skretyniałej nastolatki Abby, niebieska prostytutka. Szybko się czyta, bo jest tak durna, że trudno jest się oderwać, ciągle byłam ciekawa, co też zaraz się wydarzy.

Parodia romansów o wampirach. Jeśli tak na nią patrzeć to historia jest bardzo zabawna. Zakręcone postacie i komiczne wydarzenia są mocna stroną tej historii. Pomocnica wampira ze swoimi antyromantyzmem, która chce być romantyczna, to genialny portret nastolatki. Kulminacja tomu trochę naciągana i zbyt "optymistyczna", ale zapowiada to kontynuację serii.

Parodia romansów o wampirach. Jeśli tak na nią patrzeć to historia jest bardzo zabawna. Zakręcone postacie i komiczne wydarzenia są mocna stroną tej historii. Pomocnica wampira ze swoimi antyromantyzmem, która chce być romantyczna, to genialny portret nastolatki. Kulminacja tomu trochę naciągana i zbyt "optymistyczna", ale zapowiada to kontynuację serii.

Autor chyba pisał tą szmirę będąc na haju

Autor chyba pisał tą szmirę będąc na haju