Persepolis

Marjane Satrapi pokazuje czytelnikowi pełną zawirowań i wybojów drogę dojrzewania oraz odkrywania swojej tożsamości. Głównej bohaterce towarzyszymy przez kilka lat. Przez ten czas widzimy z, jak wieloma przeszkodami musi mierzyć się ta młoda kobieta. Widzimy wojnę, emigrację, odrzucenie, samotność, poszukiwanie tożsamości i celu, depresję, miłość, zdradę oraz bunt, który w świecie zabraniającym żyć zgodnie z własnymi przekonaniami wydaje się jedynym właściwym wyjściem.
Ujął mnie czarny humor oraz trafne spostrzeżenia. Wciągnęłam się w historię Marjane, a jej wzloty i upadki przeżywałam razem z nią. Również dzięki tej książce dowiedziałam się nieco o historii Iranu.

Marjane Satrapi pokazuje czytelnikowi pełną zawirowań i wybojów drogę dojrzewania oraz odkrywania swojej tożsamości. Głównej bohaterce towarzyszymy przez kilka lat. Przez ten czas widzimy z, jak wieloma przeszkodami musi mierzyć się ta młoda kobieta. Widzimy wojnę, emigrację, odrzucenie, samotność, poszukiwanie tożsamości i celu, depresję, miłość, zdradę oraz bunt, który w...

Postanowiłem sięgnąć po kolejną klasykę powieści graficznej - “Persepolis” Marjane Satrapi i to był świetny strzał. Historia dorastania dziewczynki wywodzącej się z elity irańskiej w czasie rewolucji islamskiej.

Obserwowanie przygód autorki w czasie tak dramatycznych wydarzeń było niezwykle interesujące. Jej upór, świetne wychowanie, wyrachowanie, poczucie humoru sprawiają, że ta powieść graficzna staje sięuniwersalna.

Warto sięgnąć aby poszerzyć wiedzę na temat Iranu, kraju zapomnianego i wyklętego. By zdać sobie sprawę, że nie zawsze kraj ten był pod rządami fanatyków religijnych. Dodatkowo obserwowanie tak drastycznych przemian społeczno - gospodarczych z perspektywy tak bystrej, dorastającej dziewczynki jest czymś unikalnym.

Postanowiłem sięgnąć po kolejną klasykę powieści graficznej - “Persepolis” Marjane Satrapi i to był świetny strzał. Historia dorastania dziewczynki wywodzącej się z elity irańskiej w czasie rewolucji islamskiej.

Obserwowanie przygód autorki w czasie tak dramatycznych wydarzeń było niezwykle interesujące. Jej upór, świetne wychowanie, wyrachowanie, poczucie humoru...

Animację oglądałam dawno temu, ale w sumie nie za wiele pamiętałam z czasów seansu. Komiks przeczytałam praktycznie w 1 wieczór, bo tak mnie wciągnął. Ogólne pojęcie historyczne miałam, ale ujęły mnie teksty - czarny humor, trafne spostrzeżenia za pomocą jednego dymka i jednego obrazka. Może graficznie nie powala obecnie w 3 dekadzie XXI w., ale można polubić urok ukazywanych w ten sposób postaci i zdarzeń. Czarno - białe kolory podkreślają nie tyle tragizm wydarzeń, ale uniwersalność historii. Może w naszym kręgu kulturowym nie byłyby to narkotyki tylko wódka a zamiast Morza Kaspijskiego, nasz zimny Bałtyk, ale droga dojrzewania i odkrywania swojej tożsamości i narodowej i kulturowej jest często niełatwa i nieoczywista.

Animację oglądałam dawno temu, ale w sumie nie za wiele pamiętałam z czasów seansu. Komiks przeczytałam praktycznie w 1 wieczór, bo tak mnie wciągnął. Ogólne pojęcie historyczne miałam, ale ujęły mnie teksty - czarny humor, trafne spostrzeżenia za pomocą jednego dymka i jednego obrazka. Może graficznie nie powala obecnie w 3 dekadzie XXI w., ale można polubić urok...

wspaniałe

wspaniałe

Niezłe, ale jednak rozczarowanie. Może gdybym czytał to wcześniej.
A tak - o okropnych realiach lepiej opowiada Arab Przyszlości, a zabawne obserwacje lepiej pokazuje Delisle.

Tutaj za mało o strasznej rzeczywistości w Iranie, a za dużo jakiś opowieści nastolatki z Wiednia.

Przeczytać na pewno warto, ale zdecydowanie nie jest to jakieś arcydzieło.

Niezłe, ale jednak rozczarowanie. Może gdybym czytał to wcześniej.
A tak - o okropnych realiach lepiej opowiada Arab Przyszlości, a zabawne obserwacje lepiej pokazuje Delisle.

Tutaj za mało o strasznej rzeczywistości w Iranie, a za dużo jakiś opowieści nastolatki z Wiednia.

Przeczytać na pewno warto, ale zdecydowanie nie jest to jakieś arcydzieło.

Jeden z najstarszych "pułkowników" z mojej kupki wstydu. Mam od dawna, wiem, że klasyka, ale omijałem zawsze szerokim łukiem. Sam do końca nie wiem dlaczego.
Śledzimy losy młodej Iranki oraz jej rodziny i przyjaciół w niełatwym dla tego kraju okresie lat 70/80/90. Obserwujemy jak dorasta podczas rewolucji islamskiej, emigrację do Wiednia podczas wojny irańsko-irackiej oraz jej dalsze losy po powrocie do Iranu. To bardzo przejmujące i krytyczne spojrzenie na świat islamu (acz dostaje się tu wielu religiom), bezsens fanatyzmu religijnego,
walkę o wolność, poświęcenie dla idei. Mimo wszystko autorka wiele trudnych tematów porusza z humorem i dystansem, przez co mimo, że komiks porusza, to nie dołuje.
Świetna lekcja socjologii i historii. Komiks, który pokazuje, że niezależnie od szerokości i długości geograficznej wszyscy mamy podobne potrzeby i marzenia.
Niestety jak świat długi i szeroki na drodze do szczęścia staje większa czy mniejsza polityka, instrumentalnie traktowana wiara czy podziały społeczne.
Bardzo dobra pozycja, nie na darmo weszła do klasyki komiksu.

Jeden z najstarszych "pułkowników" z mojej kupki wstydu. Mam od dawna, wiem, że klasyka, ale omijałem zawsze szerokim łukiem. Sam do końca nie wiem dlaczego.
Śledzimy losy młodej Iranki oraz jej rodziny i przyjaciół w niełatwym dla tego kraju okresie lat 70/80/90. Obserwujemy jak dorasta podczas rewolucji islamskiej, emigrację do Wiednia podczas wojny irańsko-irackiej oraz...

“Persepolis” to trudny komiks. Nie raz przy nim płakałam. Marjane Satrapi opisuje w nim swoje dzieciństwo i dojrzewanie w dynamicznie zmieniającym się Iranie w latach 70 i 80. Niestety, zmieniającym się na gorsze. Pokazuje kolejne etapy zmian, jak zakazano koedukacyjnych szkół, kazano kobietom nosić chusty i poddano ostrej indoktrynacji religijnej.

“Persepolis” to trudny komiks. Nie raz przy nim płakałam. Marjane Satrapi opisuje w nim swoje dzieciństwo i dojrzewanie w dynamicznie zmieniającym się Iranie w latach 70 i 80. Niestety, zmieniającym się na gorsze. Pokazuje kolejne etapy zmian, jak zakazano koedukacyjnych szkół, kazano kobietom nosić chusty i poddano ostrej indoktrynacji religijnej.

Dawno temu oglądałem ekranizację tego komiksu i wówczas byłem pod dużym wrażeniem, tego co zobaczyłem, ale minęły lata i o nim zapomniałem. Dopiero za sprawą tytułów "Arab przyszłości" i "Odyseja Hakima" przypomniałem sobie o "Persepolis" i zauważyłem, że jeszcze nie miałem okazji przeczytać najbardziej znanego komiksu Marjane Satrapi. Cóż można o "Persepolis" napisać? To tytuł świetny pod każdym względem. Jest tu miejsce dla komedii, ale też dla dramatu, nie brakuje też elementów niemalże kryminalnych, jest też oczywiście wojna, czasem w tle, czasem niemal na pierwszym planie. A wszystko to tylko wspomnienia dziewczyny, która dorastała w Iranie w jednym z najbardziej burzliwych okresów dla tego regionu. "Persepolis" to dość długa opowieść snuta przez rezolutną dziewczynę, która nie chce dać się stłamsić coraz bardziej narzucającym się ograniczeniom. Świetny tytuł, który powinien przeczytać każdy, kto choć trochę lubi komiksy.

Dawno temu oglądałem ekranizację tego komiksu i wówczas byłem pod dużym wrażeniem, tego co zobaczyłem, ale minęły lata i o nim zapomniałem. Dopiero za sprawą tytułów "Arab przyszłości" i "Odyseja Hakima" przypomniałem sobie o "Persepolis" i zauważyłem, że jeszcze nie miałem okazji przeczytać najbardziej znanego komiksu Marjane Satrapi. Cóż można o "Persepolis" napisać?...

Rewelacja. Doniesienia z pierwszej ręki jak dyktatura religijna wygląda z zewnątrz i od środka i jak bardzo te dwa światy są od siebie różne. Moim zdaniem ta książka dobitnie otwiera oczy na to, że w gruncie rzeczy wszyscy "szarzy" ludzie są tacy sami — pragną bawić się, kochać, posłuchać muzyki, czasem się napić albo zapalić, dobrze zjeść i to politycy, władze i propaganda robią z nich rządnych krwi fanatyków religijnych, czy też politycznych. A natura ludzka jest inna. Pragnie wolności i nigdy nie podda się odgórnym nakazom i zakazom.

Rewelacja. Doniesienia z pierwszej ręki jak dyktatura religijna wygląda z zewnątrz i od środka i jak bardzo te dwa światy są od siebie różne. Moim zdaniem ta książka dobitnie otwiera oczy na to, że w gruncie rzeczy wszyscy "szarzy" ludzie są tacy sami — pragną bawić się, kochać, posłuchać muzyki, czasem się napić albo zapalić, dobrze zjeść i to politycy, władze i propaganda...

Jedno z moich ulubionych dzieł wszechczasów. Autorka w zabawny, przystępny i ciekawy sposób przybliża odbiorcom nie tylko historię własnego życia, ale też kawałek historii współczesnego Iranu. Pomaga zrozumieć sytuację społeczną, jej przyczyny i skutki.

Jedno z moich ulubionych dzieł wszechczasów. Autorka w zabawny, przystępny i ciekawy sposób przybliża odbiorcom nie tylko historię własnego życia, ale też kawałek historii współczesnego Iranu. Pomaga zrozumieć sytuację społeczną, jej przyczyny i skutki.