Drugi tom zdominowały wydarzenia związane z I wojną światową. Widzimy je oczami poborowych oraz ich rodzin, ale także z punktu widzenia członków bogatego rodu. Autorka nawiązuje do autentycznego zatopienia statku Lusitania, opisała to w taki sposób, że trudno mi było oderwać się od książki co nie zdarza mi się często:) dużo się w tym tomie dzieje, dzieci dorastają, dorośli zmieniają swoje postawy, po prostu świat się zmienia.
Sama jestem tym trochę zdziwiona ale bardzo mi odpowiada tego rodzaju literatura. Dużo fikcji, trochę historii, ciekawi bohaterowie, interesująca epoka.

Pora na część trzecią, ostatnią.

Drugi tom zdominowały wydarzenia związane z I wojną światową. Widzimy je oczami poborowych oraz ich rodzin, ale także z punktu widzenia członków bogatego rodu. Autorka nawiązuje do autentycznego zatopienia statku Lusitania, opisała to w taki sposób, że trudno mi było oderwać się od książki co nie zdarza mi się często:) dużo się w tym tomie dzieje, dzieci dorastają, dorośli...

Cała trylogia to ciekawe spojrzenie na okres przemian, które dotknęły społeczeństwo wraz z wojną. Czas, w którym każdemu trudno odnaleźć się w nowej epoce- z perspektywy angielskiej szlachty tkwiącej od wieków w jakimś "inny wymiarze". Dobrze napisana, plastycznym językiem. Niezwykła obserwacja totalnej metamorfozy głównych bohaterów, czasów w których żyli i obowiązujacych społeczeństwo konwenansów.

Cała trylogia to ciekawe spojrzenie na okres przemian, które dotknęły społeczeństwo wraz z wojną. Czas, w którym każdemu trudno odnaleźć się w nowej epoce- z perspektywy angielskiej szlachty tkwiącej od wieków w jakimś "inny wymiarze". Dobrze napisana, plastycznym językiem. Niezwykła obserwacja totalnej metamorfozy głównych bohaterów, czasów w których żyli i obowiązujacych...

Drugi tom RUTHERFORD PARK za mną.
Seria rewelacyjna, napisana z ogromną dbałością o szczegóły, z piękną szeroką perspektywą obyczajową/społeczną i gromadą świetnie nakreślonych bohaterów. Nie pasjonowałam się tak gorąco żadną sagą chyba od czasu Forsyte'ów.

W drugim tomie (jeszcze lepszym niż pierwszy) życie prywatne Cavendishów, choć wdarł się w nie chaos i bałagan, schodzi siłą rzeczy trochę na drugi plan. Takie czasy, że szczęście osobiste trzeba odłożyć jakby na później. Trwa I wojna światowa, na froncie we Francji lądują nie tylko mężczyźni z gromady służby jaśniepaństwa, ale także ich własny syn, Harry, który został pilotem. Ich przeżycia wojenne zajmują w książce sporo miejsca i bardzo dobrze obrazują brud, brzydotę i piekło panujące na froncie.
Niektórzy z nich płacą w tej wojnie najwyższą cenę; w tym ktoś, kogo nie lubiłam ani krztynę - a mimo to autorce udało się sprawić, że koniec końców szczerze go pożałowałam.
Elizabeth Cooke dodatkowo podkręciła akcję, wsadzając jednego z (kluczowych) bohaterów na pokład słynnej Lusitanii, bardzo obrazowo opisując jej storpedowanie i zatopienie😿
Wyjątkowo poruszył mnie też wątek ze zwierzętami, który przypomniał mi pamiętne słowa Deteringa z "Na zachodzie bez zmian" ("Powiadam wam, to najgorsze świństwo, że zwierzęta są na wojnie.") Koszmarnie mi było szkoda Wacława.

CIEMNE DZIKIE KWIATY to bardzo dobra historia rodzinna na tle czasów I wojny i zmian społeczno/obyczajowych. Symbolem tych ostatnich jest też najmłodsza córka Cavendishów, Charlotte, zdecydowanie nie taka mimozowata, jak ta starsza, Louisa. Bardzo ją polubiłam. Trzymałam także z lady Octavią i już łaskawszym okiem byłam w stanie spojrzeć na Harry'ego, który trochę się zrehabilitował. Spośród służby nadal gros mojej sympatii należał do Jacka i Nasha (lokaj czytający potajemnie książki z biblioteki jaśniepaństwa, którego początkowo brałam za geja).

Powieść zamyka się fragmentem trzeciego tomu i zdradza wystarczająco, by chwycić za niego zaraz w następnej kolejności.

Drugi tom RUTHERFORD PARK za mną.
Seria rewelacyjna, napisana z ogromną dbałością o szczegóły, z piękną szeroką perspektywą obyczajową/społeczną i gromadą świetnie nakreślonych bohaterów. Nie pasjonowałam się tak gorąco żadną sagą chyba od czasu Forsyte'ów.

W drugim tomie (jeszcze lepszym niż pierwszy) życie prywatne Cavendishów, choć wdarł się w nie chaos i bałagan,...

Drugą część cyklu ku mojemu zdziwieniu nie o życiu w majątku Rutherford a o I wojnie światowej, czytało mi się dużo lepiej niż pierwszą. Wszystko dzięki temu, że wiedziałam, że prędzej czy później na jej kartach zaczną się dziać takie rzeczy, że oderwać się nie będę mogła. Do tego powieść rozkręca się dużo szybciej niż jej poprzedniczka, prezentuje mnóstwo okrutnych i krwawych wydarzeń historycznych, które praktycznie przez nikogo nie są pamiętane. No i ten tytuł, wróć, TEN TYTUŁ, którego objaśnienie po prostu zwala z nóg. Nie lubię książek traktujących o wojnie, ta nie tylko mi pasowała, ale i bardzo się podobała. Polecam mając za sobą 1/5 tomu 3.

Drugą część cyklu ku mojemu zdziwieniu nie o życiu w majątku Rutherford a o I wojnie światowej, czytało mi się dużo lepiej niż pierwszą. Wszystko dzięki temu, że wiedziałam, że prędzej czy później na jej kartach zaczną się dziać takie rzeczy, że oderwać się nie będę mogła. Do tego powieść rozkręca się dużo szybciej niż jej poprzedniczka, prezentuje mnóstwo okrutnych i...

Dużo ciekawsza od pierwszej części. Na początku jest trochę przypimnienia z części pierwszej, ale potem akcja nabiera tempa i trzyma do końca.

Dużo ciekawsza od pierwszej części. Na początku jest trochę przypimnienia z części pierwszej, ale potem akcja nabiera tempa i trzyma do końca.

Ciąg dalszy losów mieszkańców pałacu tym razem wojenne. Ton narracji nie odbiega od pierwszego tomu. Co do samego czytania to tak jak poprzednio niby sennie- angielsko-flegmatycznie ale wciąga. Jak dla mnie może być opisy wojenne w normie. Porównanie do filmu? Gdyby wojna była w jednej części to ok ale czytam już trzecią część i tam nadal wojna mam lekki przesyt tym tematem i skłaniam się ku stwierdzeniu że to powieść wojenna.

Ciąg dalszy losów mieszkańców pałacu tym razem wojenne. Ton narracji nie odbiega od pierwszego tomu. Co do samego czytania to tak jak poprzednio niby sennie- angielsko-flegmatycznie ale wciąga. Jak dla mnie może być opisy wojenne w normie. Porównanie do filmu? Gdyby wojna była w jednej części to ok ale czytam już trzecią część i tam nadal wojna mam lekki przesyt tym tematem...

Książka mnie niczym nie zaskoczyła, nadal mam wrażenie że już gdzieś to czytałam.

Książka mnie niczym nie zaskoczyła, nadal mam wrażenie że już gdzieś to czytałam.

Bardzo fajna książka. Może troszkę bardziej odpowiadała mi pierwsza cześć, ale ta też wciąga. Już zabieram się za trzecią część. Polecam!

Bardzo fajna książka. Może troszkę bardziej odpowiadała mi pierwsza cześć, ale ta też wciąga. Już zabieram się za trzecią część. Polecam!

Nie mogę dać opinii bo przeczytałam 1/4 i stwierdziłam,że szkoda mojego czasu:((

Nie mogę dać opinii bo przeczytałam 1/4 i stwierdziłam,że szkoda mojego czasu:((

Szału nie ma. Przeczytane-zapomniane.

Szału nie ma. Przeczytane-zapomniane.