Lata 50 XX wieku, Ameryka. Początkowo niewłaściwie oceniłam książkę - po prześledzeniu informacji na temat autora sądziłam, że będzie ona poruszała jedynie problem segregacji rasowej w południowej części USA. Dla amatorów powieści opartych na kanwie fabuły historycznej mam oczywiście dobrą wiadomość- aspekt ten został w niej gruntownie opisany. Autor nawiązuje do wielu wydarzeń oraz ważnych postaci, które przyczyniły się do walki o prawa czarnoskórych obywateli. Co więcej, w książce zostało również przedstawione życie ówczesnych kobiet. Tytułowa Pani Hazel, przykładna biała żona wpływowego mężczyzny, wiodącą życie według odgórnie ustalonych schematów, okazuje się tak naprawdę nieszczęśliwa. Biała, uprzywilejowana, ale niestety kobieta...
Wreszcie, książka jest również idealna dla osób, które poszukują nadziei na lepsze jutro i zwątpili w relacje międzyludzkie. Dawno nie spotkałam powieści, która przedstawiałaby siłę solidarności w ciężkich chwilach. Zdecydowanie polecam ją każdemu. Kobietom i mężczyznom. Osobom zarówno zainteresowanym historią rasizmu, panoramą życia społecznego Ameryki lat 50, jak i tym, które po prostu poszukują nadziei na lepsze jutro. :)

Lata 50 XX wieku, Ameryka. Początkowo niewłaściwie oceniłam książkę - po prześledzeniu informacji na temat autora sądziłam, że będzie ona poruszała jedynie problem segregacji rasowej w południowej części USA. Dla amatorów powieści opartych na kanwie fabuły historycznej mam oczywiście dobrą wiadomość- aspekt ten został w niej gruntownie opisany. Autor nawiązuje do wielu...

Książka o tej tematyce raczej nie uniknie porównania z kultowymi "Służącymi"- ale jak dla mnie to ta pozycja też była bardzo ciekawa. Nie rozumiem tylko, czemu wydawca w opisie z tyłu książki zdradził, że bohaterce umiera dziecko, skoro to się wcale nie dzieje na początku, tylko może jakoś w połowie...

Książka o tej tematyce raczej nie uniknie porównania z kultowymi "Służącymi"- ale jak dla mnie to ta pozycja też była bardzo ciekawa. Nie rozumiem tylko, czemu wydawca w opisie z tyłu książki zdradził, że bohaterce umiera dziecko, skoro to się wcale nie dzieje na początku, tylko może jakoś w połowie...

Przejrzysta, sprawnie napisana historia osadzona w latach 50-tych XX wieku na południu USA. Klimatyczna właśnie ze względu na czas i miejsce czas akcji, które determinuje tempo wydarzeń, dla niektórych czytelników może nieco zbyt powolne.Przyjaźń między kobietami i segregacja rasowa to w dużym uproszczeniu główne wątki tej powieści. Chociaż nie rzuca na kolana, ma dużo uroku i pobudza do refleksji. Czyta się naprawdę dobrze. Polecam

Przejrzysta, sprawnie napisana historia osadzona w latach 50-tych XX wieku na południu USA. Klimatyczna właśnie ze względu na czas i miejsce czas akcji, które determinuje tempo wydarzeń, dla niektórych czytelników może nieco zbyt powolne.Przyjaźń między kobietami i segregacja rasowa to w dużym uproszczeniu główne wątki tej powieści. Chociaż nie rzuca na kolana, ma dużo...

Historia Hazel i Vidy. Dzieli je wszystko, a najbardziej to, że Vida jest murzynką, a Hazel jej białą pracodawczynią. Mimo to między kobietami rodzi się szalona przyjaźń...
To co mi nie do końca pasowało, to objętość. Sporą część książki można usunąć, akcja dzieje się bardzo powoli i usypia czytelnika. Owszem, książka napisana jest bardzo ładnie, ale nie są to Służące, które dosłownie skradły mi serce.

Historia Hazel i Vidy. Dzieli je wszystko, a najbardziej to, że Vida jest murzynką, a Hazel jej białą pracodawczynią. Mimo to między kobietami rodzi się szalona przyjaźń...
To co mi nie do końca pasowało, to objętość. Sporą część książki można usunąć, akcja dzieje się bardzo powoli i usypia czytelnika. Owszem, książka napisana jest bardzo ładnie, ale nie są to Służące,...

http://alison-2.blogspot.com/2018/03/pani-hazel-i-klub-rosy-parks-jonathan.html

Prześladowania kolorowych w Ameryce to bardzo wdzięczny temat na poruszający film czy też przejmującą książkę. Niektóre tytuły wywarły na czytelnikach ogromne wrażenie i stały się światowymi bestsellerami. Inne przepadły gdzieś na księgarnianych półkach, choć to wcale nie oznacza, że nie są warte naszej uwagi. Jedną z takich książek jest "Pani Hazel i Klub Rosy Parks".

Hazel Graham jest kobietą z nizin społecznych. Nie może liczyć na pokaźny spadek, nie może pochwalić się dobrym wykształceniem, nie należy również do szczególnych piękności. Kobieta jest jednak tak uparta w dążeniach do wywalczenia sobie lepszego bytu, że w końcu udaje jej się zdobyć serce niejakiego Floyda. Mężczyzna zdaje się być spełnieniem jej marzeń, dzięki niemu ma dom i nie musi martwić się o swoją przyszłość. Jej jedynym zadaniem jest godne prezentowanie męża, szybko jednak okazuje się, że Hazel nie pasuje do wytwornych dam, nie jest wystarczająco oczytana, nie reprezentuje sobą poziomu, do jakiego przywykły panie z dobrych domów. Trudno jej również spełnić się w roli matki, sąsiadki nie szczędzą jej bolesnych uwag, które potęgują w niej poczucie niepewności. Rodzinna tragedia zupełnie ją załamuje i wygląda na to, że już nigdy tak na dobre się z niej nie otrząśnie. Wtedy jednak w jej domu pojawia się służąca Vida, która nie tylko pomoże jej wrócić do życia, ale również sprawi, że Hazel zapragnie walczyć o prawa kolorowych mieszkańców Missisipi.

"Pani Hazel i Klub Rosy Parks" to powieść dość stonowana i spokojna. Choć czasem jesteśmy tu świadkiem wstrząsającego wydarzenia, chyba prawie nikt nie będzie gotów zarwać nocy, by przekonać się, co wydarzy się na kolejnej stronie. Nie oznacza to jednak, że książka nie jest warta naszej uwagi. Jonathan Odell stworzył opowieść wielowarstwową, poruszającą takie tematy jak walka o własne szczęście, nierówność społeczna, walka o godne traktowanie kolorowych. Wykreowane przez niego postaci są barwne i zróżnicowane. Każda z nich ciągnie za sobą bagaż trudnych doświadczeń, które wpływają na ich przekonania i marzenia. Hazel tak na dobrą sprawę pragnie tylko szczęścia, jednak droga, jaką wybrała jest wyjątkowo wyboista i ... samotna. Bez właściwego oparcia, kobieta odnajduje ukojenie w alkoholu. Gdyby nie świeży impuls w postaci Vidy, pewnie do końca życia pozostałaby samotną, złamaną kobietą.

Vida zdaje się być przeciwieństwem Hazel. Kobieta ma za sobą gwałt i utratę dziecka, a mimo to pozostaje harda i silna. Jej siłą napędową staje się nienawiść i pragnienie odegrania się na tych, którzy tak boleśnie ją doświadczyli. Na szczęście w jej otoczeniu pojawiają się dobrzy ludzie, którzy pomagają jej się otworzyć i odnaleźć spokój ducha, którego tak bardzo potrzebuje.

Powieść zmusza nas do wielu refleksji, przypomina, jak ważne jest poszanowanie drugiego człowieka. Podkreśla, że choć jesteśmy od siebie tak różni, każdy z nas ma prawo do godnego życia i swoim istnieniem ubogaca społeczeństwo. "Pani Hazel i Klub Rosy Parks" jest piękną opowieścią o relacjach międzyludzkich, książką refleksyjną, pełną mądrości, przypominającą nam, jak żyć w zgodzie z samym sobą i drugim człowiekiem. I choć sam temat prześladowań i niesprawiedliwości ,jakie dotykają kolorowych nie jest tutaj aż tak wymowny jak w innych powieściach, książka zdobywa punkty w innych kategoriach i na pewno jest warta uwagi czytelnika. Zachęcam.

http://alison-2.blogspot.com/2018/03/pani-hazel-i-klub-rosy-parks-jonathan.html

Prześladowania kolorowych w Ameryce to bardzo wdzięczny temat na poruszający film czy też przejmującą książkę. Niektóre tytuły wywarły na czytelnikach ogromne wrażenie i stały się światowymi bestsellerami. Inne przepadły gdzieś na księgarnianych półkach, choć to wcale nie oznacza, że nie są...

Fanki literatury w stylu "Smażonych zielonych.." czy "Służących" będą miały używanie. Znajdą tu bohaterskie kobiety w męskim szowinistycznym świecie, miłość, przyjaźń i walkę z niewolnictwem.
Książce trochę brakuje tempa akcji, ale jest całkiem fajna.

Fanki literatury w stylu "Smażonych zielonych.." czy "Służących" będą miały używanie. Znajdą tu bohaterskie kobiety w męskim szowinistycznym świecie, miłość, przyjaźń i walkę z niewolnictwem.
Książce trochę brakuje tempa akcji, ale jest całkiem fajna.

Barwna historia oparta na faktach z biografii autora. Postaci ze świetnie zarysowanymi osobowościami, klimat południowych stanów USA oraz walka o prawa, godność, bynajmniej nie tylko czarnoskórych Amerykanów. Dobra lektura, która trzyma w napięciu, ale i przy której odpoczywałam.

Barwna historia oparta na faktach z biografii autora. Postaci ze świetnie zarysowanymi osobowościami, klimat południowych stanów USA oraz walka o prawa, godność, bynajmniej nie tylko czarnoskórych Amerykanów. Dobra lektura, która trzyma w napięciu, ale i przy której odpoczywałam.

Zupełnie nie czuć tych 500 stron - wciąga totalnie. Bardzo dobrze przedstawione dwie główne bohaterki, choć chwilami brakowało mi pokazania ich motywacji do danego działania. Ciekawe jest to, że są pokazane różne punkty widzenia na segregację rasową - zarówno ze strony czarnych jak i białych. Na szczęście nie ma też szafowania zbrodnią i makabrycznymi scenami, choć oczywiście bez trudnych wydarzeń się nie obeszło. Najbardziej jednak zaintrygowała mnie jedna z postaci pobocznych - pani Pearl, która pojawia się jedynie kilka razy, ale w znaczących momentach i jakby lekko "nakierowuje" akcję na właściwe tory. A jej wypowiedź o potrzebie bezpieczeństwa i o pewnej niestabilności mężczyzn na pewno zostanie mi w pamięci na długo :).

Zupełnie nie czuć tych 500 stron - wciąga totalnie. Bardzo dobrze przedstawione dwie główne bohaterki, choć chwilami brakowało mi pokazania ich motywacji do danego działania. Ciekawe jest to, że są pokazane różne punkty widzenia na segregację rasową - zarówno ze strony czarnych jak i białych. Na szczęście nie ma też szafowania zbrodnią i makabrycznymi scenami, choć...

Książka, moim zdaniem, bardzo sprawnie napisana. Ciekawa (przynajmniej dla mnie) tematyka, fajni bohaterowie i dobrze uchwycony klimat Południa lat 50. XX wieku. Jedyne zastrzeżenie jakie mam, to do tłumacza, który widać nie lubi się wysilać i nie zadał sobie trudu, żeby mniej zorientowanego w kulturze i historii USA czytelnika wtajemniczyć. Nie wiem, może nie wszyscy są tak dociekliwi, ale ja musiałam wygooglować kim była Arizona Barker, do której w pewnym momencie porównała się Hazel. Albo o co chodziło z Sally Sunbeam. Może się czepiam, może inni potrafią czytać książki bez rozumienia całego tła kulturowego, ja jednak lubię kiedy tłumacz się trochę wysila i tłumaczy nie tylko słowa, ale też pewne fenomeny kulturowe i obyczajowe charakterystyczne dla danego kraju. Świetnym przykładem takiej właśnie pracy są tłumaczenia książek Camilli Lackberg. Ale wracając do samej książki, fajna i warta przeczytania. Nie potrzebnie porównują ją do genialnych "Służących". Zupełnie inny klimat.

Książka, moim zdaniem, bardzo sprawnie napisana. Ciekawa (przynajmniej dla mnie) tematyka, fajni bohaterowie i dobrze uchwycony klimat Południa lat 50. XX wieku. Jedyne zastrzeżenie jakie mam, to do tłumacza, który widać nie lubi się wysilać i nie zadał sobie trudu, żeby mniej zorientowanego w kulturze i historii USA czytelnika wtajemniczyć. Nie wiem, może nie wszyscy są...

Dość obszerna powieść napisana bardzo dobrym językiem, którą się po prostu świetnie i szybko czyta. Jednak jeśli chodzi o samą akcję i fabułę jest ona raczej spokojna i nie wciąga na tyle, by nie móc zasnąć bez przeczytania choć jeszcze jednej karteczki. Lektura nie zrodziła we mnie zbyt silnych emocji, przez co też nie wczułam się tak naprawdę w żadnego bohatera. Zatem nie dzieliłam ich losów, a bardziej biernie się im przyglądałam. Jedyne co, to wkurzał mnie Floyd i te jego motywacyjne powiedzonka. Także książka jest po prostu dobra i przyjemna w odbiorze, ale nie wybitna. Z tej tematyki i gatunku szczerze polecam "Dom służących"- K. Grissom.

Dość obszerna powieść napisana bardzo dobrym językiem, którą się po prostu świetnie i szybko czyta. Jednak jeśli chodzi o samą akcję i fabułę jest ona raczej spokojna i nie wciąga na tyle, by nie móc zasnąć bez przeczytania choć jeszcze jednej karteczki. Lektura nie zrodziła we mnie zbyt silnych emocji, przez co też nie wczułam się tak naprawdę w żadnego bohatera. Zatem nie...