Nie przekonała mnie ani ta historia, ani sama książka. Trudno mi było przebrnąć przez nią do końca i chyba dopiero zakończenie mnie zainteresowało i nabrało jakiegoś charakteru. Całość mdła i nudna, rozciągnięta i monotonna.

Nie przekonała mnie ani ta historia, ani sama książka. Trudno mi było przebrnąć przez nią do końca i chyba dopiero zakończenie mnie zainteresowało i nabrało jakiegoś charakteru. Całość mdła i nudna, rozciągnięta i monotonna.

Świetna książka, bardzo wciągająca, dla wielbicieli zapachów i dawnych pięknych czasów, w których królowała prosta elegancja i szyk.

Świetna książka, bardzo wciągająca, dla wielbicieli zapachów i dawnych pięknych czasów, w których królowała prosta elegancja i szyk.

Piękna opowieść, osadzona w latach 20stych, 30stych, 50tych ubiegłego wieku.
Trochę przewidywalna, trochę zaskakujaca, pachnąca i pociągająca.... Paryż ma jednak niepowtarzalny klimat na piękne historie.

Piękna opowieść, osadzona w latach 20stych, 30stych, 50tych ubiegłego wieku.
Trochę przewidywalna, trochę zaskakujaca, pachnąca i pociągająca.... Paryż ma jednak niepowtarzalny klimat na piękne historie.

Całkiem ciekawa powieść, ani minuty się z nią nie nudziłam. Książka na dwa wieczory. Drugą połowę przeczytałam własnie jednego wieczora. Dwie kobiety, dwa różne światy i inne czasy. Ich losy splatają się ze sobą. Czytałam już kiedyś podobną książkę i z tego powodu domyślałam się jak ta może się zakończyć. Warto, nie będziecie się nudzić. Parę ciekawostek odnośnie perfum, które już znam, więc nic nowego mnie w tym temacie nie zaskoczyło.

Całkiem ciekawa powieść, ani minuty się z nią nie nudziłam. Książka na dwa wieczory. Drugą połowę przeczytałam własnie jednego wieczora. Dwie kobiety, dwa różne światy i inne czasy. Ich losy splatają się ze sobą. Czytałam już kiedyś podobną książkę i z tego powodu domyślałam się jak ta może się zakończyć. Warto, nie będziecie się nudzić. Parę ciekawostek odnośnie perfum,...

Dwie płaszczyzny czasowe i dwie bohaterki. Grace dobiega trzydziestki, wiedziw życie uporządkowane, wypełnione rutyna i dość przewidywalne. Czyżby wkradała się w nie nuda? Czy to jest powód, który powoduje, że nie czuje się szczęśliwa. A może jej małżeństwo oparte na pozorach, konwenansach powoduje je poczucie stłamszenia i bezsilności. Czy rodzinne problemy będą zapowiedzią dobrych zmian. Czy niespodziewany spadek okaże się drogą do szczęścia? A może będzie zapowiedzą pasma problemów i nieszczęść? Jaką rolę w życiu Grace odegra Eva d’Orsey? =.
Bohaterki są ukazane na tle współczesnej bohaterkom obyczajowości, mentalności ludzi ich pokolenia. Akcja jest dynamiczna. Pojawiają się tajemnice z przeszłości. Dzięki temu czyta się tę powieść szybko i z przyjemnością.

Dwie płaszczyzny czasowe i dwie bohaterki. Grace dobiega trzydziestki, wiedziw życie uporządkowane, wypełnione rutyna i dość przewidywalne. Czyżby wkradała się w nie nuda? Czy to jest powód, który powoduje, że nie czuje się szczęśliwa. A może jej małżeństwo oparte na pozorach, konwenansach powoduje je poczucie stłamszenia i bezsilności. Czy rodzinne problemy będą...

Cudowna powieść obyczajowa mająca swą akcję w latach 20. – 50. XX wieku.
Powieść zmysłowa, pełna zapachów, perfum, romansów, niespełnionych ambicji, trudnej miłości, ciężkich decyzji, pokrętnych losów...
Londyn, rok 1955 : List, który wywrócił życie Grace Munroe do góry nogami, stał się również dla niej impulsem do wielkich zmian. Grace dowiaduje się, że jest jedyną spadkobierczynią nieznanej dla niej Evy d’Orsey i że odziedziczyła po niej apartament w Paryżu. Aby wyjaśnić sytuację, postanawia pojechać do Paryża. Wyjazd jest dla niej dobrą okazją, aby oddalić się od problemów małżeńskich. Podejrzewa bowiem ona męża o zdradę, a małżeństwo z Rogerem nie należy do udanych. W Paryżu bohaterka postanawia rozwikłać tajemnicę spadku i z pomocą francuskiego prawnika dociera do informacji o Evie d’Orsey. Odkrywa, iż młodziutka Eva była niegdyś pokojówką w nowojorskim hotelu, do którego przybywały same znakomitości sceny i estrady, popularne gwiazdy i inne wybitne osobistości. Tam Evę związał los nierozerwalnie z kilkoma osobami. Z czasem dziewczyna stała się bohaterką wielu skandali i romansów, a także muzą, inspiracją dla słynnego i cenionego kreatora perfum ówczesnych czasów. Odkrywając kolejne tajemnice z życia Evy, Grace poznaje jej największy sekret i tym samym powód, dla którego to właśnie jej został zapisany piękny apartament w sercu Paryża.
„Kolekcjonerka perfum” została wybrana najlepszą książką 2013 roku magazynu „Good Housekeeping” i pojawiła się na liście bestsellerów New York Times.
Polecam wszystkim tę powieść, podbiła ona moje serce.

Cudowna powieść obyczajowa mająca swą akcję w latach 20. – 50. XX wieku.
Powieść zmysłowa, pełna zapachów, perfum, romansów, niespełnionych ambicji, trudnej miłości, ciężkich decyzji, pokrętnych losów...
Londyn, rok 1955 : List, który wywrócił życie Grace Munroe do góry nogami, stał się również dla niej impulsem do wielkich zmian. Grace dowiaduje się, że jest jedyną...

Zapachy, jak często zwracam na nie uwagę? Na ile świadomie bądź nie sięgamy po określony perfum, aby był to nasz osobisty zapach. Im bardziej oryginalny, tym lepiej. Im mniej znany, tym większa szansa, że nie pachnie nim już pół świata.

Dlaczego zwracam na to uwagę? Niby nic takiego, a jednak w tym krótkim wstępie ukrywa się istota niesamowitej pod każdym względem powieści, Kolekcjonerka perfum. Książka, która sprawi, że wasze postrzeganie zapachów ponownie się wyostrzy.
Już raz wybieraliśmy się do Grasse…

(…) Philippe pozwolił im na piknik wśród jaśminów. Potem podłożyli sobie pod głowy zwinięte żakiety i zasnęli. Słońce muskało im twarze, powietrze pachniało morską wodą, gorąco ziemią i jaśminem.
- To coś wyjątkowego – powiedział Valmont, obracając się ku Evie. – Rozumiesz teraz, prawda? To zapachy definiują świat, nie słowa, nie kształty, ani dźwięki. Wszyscy rozumieją języki woni, w tym rzecz.
Skinęła głową, nie chcąc otaczać się słowami, kształtami czy dźwiękami.

… i już wtedy była to podróż, której nie dało się zapomnieć. Po raz pierwszy od czasów Pachnidła pojawia się dzieło tak wyjątkowe, iż tylko uważna lektura pozwoli poznać jego niezwykły smak, czy może bardziej konkretnie w tym przypadku – zapach. (...)

Pełny tekst spojrzenia na ten tytuł dostępny w poniższym linku:
http://internetowacela.blogspot.com/2019/03/kathleen-tessaro-kolekcjonerka-perfum.html

Zapachy, jak często zwracam na nie uwagę? Na ile świadomie bądź nie sięgamy po określony perfum, aby był to nasz osobisty zapach. Im bardziej oryginalny, tym lepiej. Im mniej znany, tym większa szansa, że nie pachnie nim już pół świata.

Dlaczego zwracam na to uwagę? Niby nic takiego, a jednak w tym krótkim wstępie ukrywa się istota niesamowitej pod każdym względem...

Są książki, których przeczytanie stanowiło prawdziwą przyjemność, jednak nie zostały na dłużej w mojej pamięci. Z Kolekcjonerką perfum jest inaczej. To książka, której wspomnienie będzie mi towarzyszyło przez długi, długi czas.

Londyn. Wiosna 1955 roku. Młoda mężatka, Grace Munroe, przeżywa trudne chwile. Obawia się, że mąż, który jeszcze niedawno szalał na jej punkcie, znalazł sobie kochankę. Grace bierze na siebie winę za zaistniałą sytuację. W końcu to ona straciła ciążę i to ona ma "defekt", nigdy nie zostanie matką i nie da swemu mężczyźnie upragnionego dziecka. Młoda kobieta, pod ciężarem trudnych doświadczeń, przygasa i niknie w oczach. Niespodziewanie otrzymuje list z kancelarii adwokackiej z informacją o należnym jej spadku. Problem tkwi w tym, iż Grace nigdy nie znała kobiety o nazwisku Eva d'Orsey. Traktuje list z kancelarii jako pomyłkę, którą zamierza osobiście wyjaśnić. Krótki wyjazd do Paryża w celu załatwienia sprawy nienależnego spadku, zapewni jej także chwilę oddechu od trudnych spraw prywatnych.

To dopiero początek fascynującej historii, która toczy się dwutorowo. Z jednej strony mamy lata pięćdziesiąte i Grace, zagubioną Angielkę, która uciekając przed swymi problemami odkrywa Paryż, jego uroki, smaki, a przede wszystkim zapachy. Zwiedzając zaułki miasta poznaje historię Evy, która wybrała ją na swoją spadkobierczynię. Z drugiej strony cofamy się do lat dwudziestych ubiegłego stulecia i poznajemy pannę d'Orsey jako czternastoletnią dziewczynkę. Sierotę, która rozpoczyna pracę w modnym hotelu w Nowym Jorku. Dziewczyna swoją zaradnością i ciekawością świata zwraca na siebie uwagę hotelowych gości. Wkrótce okazuje się, że posiada niezwykłe umiejętności, które na zawsze odmienią jej los.

Kolekcjonerka perfum to powieść niezwykła. Obie bohaterki, choć dorastały i wychowywały się w różnych środowiskach i w różnych czasach, mają ze sobą wiele wspólnego. Grace i Eva to wolne duchy, kobiety, które w głębi duszy wiedzą czego pragną, co jest dla nich najważniejsze i starają się to osiągnąć. Oczywiście, życie, tak jak wszystkim, płata im figle i stawia przed nimi różne przeszkody, które sprawiają, iż droga do celu jest kręta i wyboista. Odnajdują jednak w sobie siłę, by podnosić się po upadkach, by dokonywać trudnych wyborów i mierzyć się z ich konsekwencjami. Grace i Eva powoli odkrywają w sobie siłę, by podążać za głosem serca, nie zwracając uwagi na konwenanse.

W historie obu kobiet została wpleciona opowieść o niezwykłej sztuce jaką jest perfumiarstwo. Wyszukiwanie i pozyskiwanie składników, tworzenie akordów, szkolenie tak zwanych "nosów". Przyznam szczerze, że nigdy się w ten temat nie zagłębiałam. Po prostu jakieś perfumy mi się podobały lub nie. Nie myślałam o tym, jak skomplikowanym procesem jest tworzenie nowego zapachu. Perfumiarze opisani w powieści byli mistrzami w swojej dziedzinie, tworzyli zapachy indywidualnie dobrane do klientki. Swoimi kompozycjami potrafili przenieść kobietę do czasów dzieciństwa, do wspomnień z dalekich podróży, do najszczęśliwszych momentów jej życia. Oczywiście indywidualny dobór perfum był przywilejem ludzi zamożnych. W takim właśnie towarzystwie obracały się obie bohaterki powieści. Wiedziały, że nie do końca przynależą do "śmietanki towarzyskiej" (ze względu na pochodzenie i status materialny),ale nie pozwalały nikomu wyznaczać sobie granic.

Kolekcjonerka perfum to powieść o sile kobiet, o ich niezwykłej woli przetrwania, niezaspokojonym apetycie na życie, które nie przynosi samych tylko dobrych rzeczy. Eva d'Orsey podarowała Grace znacznie więcej niż pieniądze. Podarowała jej niezależność i wolność, do których młoda mężatka powoli dojrzewała podczas pobytu w Paryżu.

Przepiękna, wzruszająca i wciągająca historia. Nie przegapcie tej książki!

Są książki, których przeczytanie stanowiło prawdziwą przyjemność, jednak nie zostały na dłużej w mojej pamięci. Z Kolekcjonerką perfum jest inaczej. To książka, której wspomnienie będzie mi towarzyszyło przez długi, długi czas.

Londyn. Wiosna 1955 roku. Młoda mężatka, Grace Munroe, przeżywa trudne chwile. Obawia się, że mąż, który jeszcze niedawno szalał na jej punkcie,...

Przeczytałam sobie książkę. I co. W porządku. Wiecie, bez szału, bez pytań, po prostu niezła - pomijając miejscami kiepskie tłumaczenie i żenującą "perfumę". Na plus było wykorzystanie autentycznych postaci i choć ma się oczywiście przekonanie co do fikcyjności tej historii, to jednak gdzieś rodzi się pytanie, czy to rzeczywiście nie jest prawda. A teraz największy hit. Zamknęłam książkę i chwilę jeszcze leżałam w tej samej pozycji, w której czytałam. I rozważałam zakończenie. A później nagle przypomniałam sobie tytuł: "Kolekcjonerka perfum". Czyli kto jest tu główną bohaterką? O kim jest ta książka? I jak trzeba patrzeć na każdą z tych postaci, pod jakim kątem, skoro któraś z nich jest kolekcjonerką perfum? Kobieta, która tworzyła zapachy i straciła węch? Kobieta o lichej reputacji, w życiu której perfumiarze i perfumy byli stale obecni? A może młoda żona, której życie z przykrej rutyny stało się jednym znakiem zapytania, a która nigdy nie przepadała za pachnidłami? O tej książce mogę powiedzieć jedno: jest zupełnie inna, niż sobie wyobrażacie.

Przeczytałam sobie książkę. I co. W porządku. Wiecie, bez szału, bez pytań, po prostu niezła - pomijając miejscami kiepskie tłumaczenie i żenującą "perfumę". Na plus było wykorzystanie autentycznych postaci i choć ma się oczywiście przekonanie co do fikcyjności tej historii, to jednak gdzieś rodzi się pytanie, czy to rzeczywiście nie jest prawda. A teraz największy hit....

Cóż za okładka! Estetyczna, elegancka, szykowna, wprost zachęcająca do lektury.
Sama powieść należy do nurtu lekkich, łatwych i przyjemnych, nie pozostawia miejsca na wielkie refleksje i zadumę. Pamiętając, że jest lato, czas odpoczynku, relaksu i odprężenia, zachęcam do sięgania po takie właśnie niezobowiązujące lektury, które mają zapewnić luźną rozrywkę.
Nie chcę zagłębiać się w dywagacje dotyczące stylu, czy związków przyczynowo - skutkowych w fabule, ta książka ma po prostu płynnie przeprowadzić czytelnika przez historię, dostarczając mu miłych wrażeń, poczucia odprężenia, beztroski. Autorka w dużej mierze realizuje te postulaty.
Postanowiła ona umieścić akcję w dwóch miejscach, w różnych czasach.
Pierwsze nasze doznania związane są z Londynem lat 50. To tutaj spotykamy Grace Munroe, znudzoną mężatkę, która nie potrafi odnaleźć się w świecie socjety. Wszystko zmienia się wraz z niespodziewanym listem z Paryża. Z jego treści jasno wynika, że Grace została jedyną spadkobierczynią Evy d'Orsey, tajemniczej, bogatej kobiety. Podejrzewając, że zaszła pomyłka, Grace rusza do Francji by wyjaśnić nieporozumienie, a przy okazji oderwać się od małżeńskich problemów.
Cała wyprawa zmieni nie tylko jej sposób myślenia o sobie, ale także przyniesie nowe wyzwania, odkryje sekrety, zweryfikuje relacje z bliskimi.
A wszystko to dzięki Evie, której historię poznajemy razem z Grace. Przenosimy się do lat 20., barwnych, szalonych czasów bohemy. Obserwujemy ewolucję Evy, która z szarej pokojówki przemienia się w muzę kreatora perfum, w femme fatale mieszającą w głowach mężczyznom, w sprawną i pewną siebie kobietę, niepozbawioną też dramatycznych doświadczeń i przeżyć.
Jak życiorys Evy wpłynie na Grace, i czemu to właśnie ona została jedyną spadkobierczynią wcale pokaźnego majątku?
Ta efektowna historia prowadzi czytelnika przez niezwykły czarowny Nowy Jork i Monte Carlo lat 20., pokazuje też modne i szykowne lata 50.
Lektura świetnie sprawdziła się w pociągu, czas szybko płynął pośród wyraźnie zarysowanych bohaterów. Polecam w podróży.

buchbuchbicher.blogspot.com

Cóż za okładka! Estetyczna, elegancka, szykowna, wprost zachęcająca do lektury.
Sama powieść należy do nurtu lekkich, łatwych i przyjemnych, nie pozostawia miejsca na wielkie refleksje i zadumę. Pamiętając, że jest lato, czas odpoczynku, relaksu i odprężenia, zachęcam do sięgania po takie właśnie niezobowiązujące lektury, które mają zapewnić luźną rozrywkę.
Nie chcę...