Bramy Rutherford Park

Cała trylogia to ciekawe spojrzenie na okres przemian, które dotknęły społeczeństwo wraz z wojną. Czas, w którym każdemu trudno odnaleźć się w nowej epoce- z perspektywy angielskiej szlachty tkwiącej od wieków w jakimś "inny wymiarze". Dobrze napisana, plastycznym językiem. Niezwykła obserwacja totalnej metamorfozy głównych bohaterów, czasów w których żyli i obowiązujacych społeczeństwo konwenansów.

Cała trylogia to ciekawe spojrzenie na okres przemian, które dotknęły społeczeństwo wraz z wojną. Czas, w którym każdemu trudno odnaleźć się w nowej epoce- z perspektywy angielskiej szlachty tkwiącej od wieków w jakimś "inny wymiarze". Dobrze napisana, plastycznym językiem. Niezwykła obserwacja totalnej metamorfozy głównych bohaterów, czasów w których żyli i obowiązujacych...

Osobiście i indywidualnie tę część cyklu uważam za najlepszą. Wszystko przez to, że na jej lamach zostały spięte i niezwykle intrygująco niektóre zakończone, jeszcze inne rozpoczęte (wszak życie tych, którzy ocaleni nie kończy się wraz z ostatnim akapitem) wątki. To w "Bramach" okazuje się, że autorka przystępując do pisania 1. części doskonale wiedziała, co będzie w 3., że wydawałby się mogło wydarzenia poboczne będą miały duży wpływ na akcję całego cyklu, który nauczył mnie więcej o I wojnie światowej niż fakt, że z historii zdawałam maturę. Gdybym miała namiary na autorkę, podziękowałabym jej za W. Podchodziłam do Rutherford jak do jeża a przeżyłam niezwykłą historię literacką. Polecam.

Osobiście i indywidualnie tę część cyklu uważam za najlepszą. Wszystko przez to, że na jej lamach zostały spięte i niezwykle intrygująco niektóre zakończone, jeszcze inne rozpoczęte (wszak życie tych, którzy ocaleni nie kończy się wraz z ostatnim akapitem) wątki. To w "Bramach" okazuje się, że autorka przystępując do pisania 1. części doskonale wiedziała, co będzie w 3., że...

Kończę przygodę z serią o Rutherford Park. Jest to jedna z nielicznych serii, które przeczytałam w całości. Moim zdaniem to bardzo dojrzałe, piękne pisarstwo. I do tego jeszcze temat Wielkiej Wojny - tak okrutnej, niesłychanie bezsensownej - a tak mało znanej. Cieszę się, że mogłam przeczytać tę serię. Na pewno było warto. Rozbudziła moją ciekawość co do 1. wojny. Polecam!

Kończę przygodę z serią o Rutherford Park. Jest to jedna z nielicznych serii, które przeczytałam w całości. Moim zdaniem to bardzo dojrzałe, piękne pisarstwo. I do tego jeszcze temat Wielkiej Wojny - tak okrutnej, niesłychanie bezsensownej - a tak mało znanej. Cieszę się, że mogłam przeczytać tę serię. Na pewno było warto. Rozbudziła moją ciekawość co do 1. wojny. Polecam!

Nie zachwyciła mnie ta historia.Trochę rozwlekle i niespójnie napisana. Niektóre strony przerzucał wzrokiem z powodu nadmiaru opisów i wstawek. Dla mnie - brak zachwytu.

Nie zachwyciła mnie ta historia.Trochę rozwlekle i niespójnie napisana. Niektóre strony przerzucał wzrokiem z powodu nadmiaru opisów i wstawek. Dla mnie - brak zachwytu.

Trafiłam na część ostatnią doczytałam do końca☺da się

Trafiłam na część ostatnią doczytałam do końca☺da się

Po przeczytaniu dwóch pierwszych części spodziewałam się końca wojny i dalszych losów rodziny a tym czasem ta część to opowieść wojenna z wątkami rodzinnymi. Jedyne książki których nie lubię to opisujące wojnę. Historia rodzinna fajna chociaż czasami przynudza. Zakończenie? Cóż ... trochę mnie zaskoczyło ale bardziej zawiodło bo wiele wątków pozostało niewyjaśnionych.

Po przeczytaniu dwóch pierwszych części spodziewałam się końca wojny i dalszych losów rodziny a tym czasem ta część to opowieść wojenna z wątkami rodzinnymi. Jedyne książki których nie lubię to opisujące wojnę. Historia rodzinna fajna chociaż czasami przynudza. Zakończenie? Cóż ... trochę mnie zaskoczyło ale bardziej zawiodło bo wiele wątków pozostało niewyjaśnionych.

Akcja powieści rozgrywa się w 1917 roku. Octavia mieszka w Londynie, ze swoim kochankiem, cudownie ocalonym z katastrofy Lusitanii. Harry (syn Cavendishów) walczy jako pilot na wojnie, a młodsza córka Charlotte wychodzi za mąż. I to w zasadzie wszystko. Jeśli ktoś oczekuje ciekawych zdarzeń, to się zawiedzie, ponieważ z książce właściwie nic się nie dzieje. Autorka przenosi akcję w przeważającej mierze na front - większość fabuły to opisy rzeczywistości wojennej i odczuć bohaterów w odniesieniu do swojej sytuacji. Niestety dla mnie było to mało ciekawe. Oczywiście tło historyczne jest ważne, ale nie może ono przyćmić całej reszty. Za dużo treści typu "rozważania o życiu i o świecie", a za mało realnych wydarzeń. W efekcie postacie, które występują w powieści wydają się kompletnie papierowe, jak marionetki, które pojawiają się, by zabawić czytelnika, ale ich losy tak naprawdę są mało istotne. Wydaje mi się też, że książka straciła ten urok, który miały poprzednie dwie części dzięki temu, że rozgrywały się u schyłku epoki edwardiańskiej i w zamkniętej społeczności Rutherford Park. W "Bramach Rutherford Park" opuszczamy posiadłość, wychodzimy w świat zewnętrzny, a rodzina Cavendishów de facto się rozsypuje, gdyż każdy z jej członków idzie w swoją stronę. Coś się tym samym nieodwołalnie zmienia i kończy. Jeśli ktoś szuka Downton Abbey, to zdecydowanie nie to - brak atmosfery, brak napięcia, a i zakończenie pozostawia nas z pytaniami o to, co będzie dalej z bohaterami. Choć bardzo lubię ten cykl, to trzeci tom muszę ocenić zdecydowanie najgorzej.

Akcja powieści rozgrywa się w 1917 roku. Octavia mieszka w Londynie, ze swoim kochankiem, cudownie ocalonym z katastrofy Lusitanii. Harry (syn Cavendishów) walczy jako pilot na wojnie, a młodsza córka Charlotte wychodzi za mąż. I to w zasadzie wszystko. Jeśli ktoś oczekuje ciekawych zdarzeń, to się zawiedzie, ponieważ z książce właściwie nic się nie dzieje. Autorka przenosi...

Trzecia część historii rodziny z Rutherford Park - sięgnęłam po nią z ciekawości, jakie będą dalsze losy rodziny i porównując ją do dwóch poprzednich muszę przyznać, że przy tej zdarzyło mi się zapłakać. Oprócz dalszych losów znanych już nam bohaterów dowiadujemy się także więcej o IWŚ i o losie zwierząt, które brały w niej udział - o niewyobrażalnym cierpieniu koni wykorzystywanych w atakach, czy w transporcie. O nieprzyzwyczajonych do huku dział istotach, które cierpiały i umierały za człowieka, które pomimo bólu dalej ufały swoim panom. Bardzo polecam przeczytać, chociażby dla jednej sceny spotkania starych przyjaciół.

Trzecia część historii rodziny z Rutherford Park - sięgnęłam po nią z ciekawości, jakie będą dalsze losy rodziny i porównując ją do dwóch poprzednich muszę przyznać, że przy tej zdarzyło mi się zapłakać. Oprócz dalszych losów znanych już nam bohaterów dowiadujemy się także więcej o IWŚ i o losie zwierząt, które brały w niej udział - o niewyobrażalnym cierpieniu koni...

Tak bardzo tęsknię za Downton Abbey, że szukam go wszędzie. I o ile w pierwszej części Rutherford znalazło się go wystarczająco, w drugiej też jeszcze uszło, o tyle trzecia ... no cóż zbyt wiele detali okrucieństw wojny. Wobec ludzi ale i ich podkreślenie wobec zwierząt. To nie była książka, na którą miałam ochotę. Chwilami omijałam całe akapity, strony, łowiąc wzrokiem absolutne minimum dla utrzymania wątku.
Gdybym chciała szczegółów I wojny, wzięłabym jakieś dzieło historyczne.

A ja chciałam o perypetiach państwa i służby, problemach z odpowiednią porcelaną, doczyszczeniem sreber, polowaniami, romansami córek, sukniach, perłach, obrazach, wietrzeniem pokoi, fartuszkami pokojówek, sztywnością kamerdynera, dobrym sercem lub oschłością ochmistrzyni, herbatą, herbatą, herbatą.... ech ja chciałam Downton...

Tak bardzo tęsknię za Downton Abbey, że szukam go wszędzie. I o ile w pierwszej części Rutherford znalazło się go wystarczająco, w drugiej też jeszcze uszło, o tyle trzecia ... no cóż zbyt wiele detali okrucieństw wojny. Wobec ludzi ale i ich podkreślenie wobec zwierząt. To nie była książka, na którą miałam ochotę. Chwilami omijałam całe akapity, strony, łowiąc wzrokiem...

http://kasiek-mysli.blogspot.com/2016/04/bramy-rutherford-park-elizabeth-cooke.html

http://kasiek-mysli.blogspot.com/2016/04/bramy-rutherford-park-elizabeth-cooke.html