Pięknie napisana historia - saga rodzinna rodem z Nowogródczyzny. Wspaniała polszczyzna, ciekawe, choć z drugiej strony typowe dla wschodnich ziem II Rzeczypospolitej, historie familijne żyjących tam Polaków ze szlacheckich rodów i Białorusinów. Pierwszy raz spotkałam się z określeniem Ruś Czarna. Dla mnie niestety, zbyt dużo nazwisk, koligacji, sąsiedztwa, czasem gubiłam się w opowiadaniu. Dzieje rodziny doprowadzone aż do 21 w. (2018 r.).

Pięknie napisana historia - saga rodzinna rodem z Nowogródczyzny. Wspaniała polszczyzna, ciekawe, choć z drugiej strony typowe dla wschodnich ziem II Rzeczypospolitej, historie familijne żyjących tam Polaków ze szlacheckich rodów i Białorusinów. Pierwszy raz spotkałam się z określeniem Ruś Czarna. Dla mnie niestety, zbyt dużo nazwisk, koligacji, sąsiedztwa, czasem gubiłam...

Bardzo ciekawa opowieść, trochę gawędy historycznej, trochę reportażu. Dla wielbicieli Kresów i Mickiewicza (bo to w Czomrowie miało być Soplicowo) pozycja warta uwagi. Autorka jest prawnuczką ostatnich właścicieli nieistniejącego dworu, miała dostęp do cudem uratowanych rodzinnych dokumentów, na podstawie których snuje swą ciekawą opowieść. Są też ilustracje z rodzinnego archiwum. I jeszcze język - zasługuje na uwagę, staranna polszczyzna! Jest to nostalgiczna opowieść o polskim dziedzictwie na kresach, niestety, utraconym, zachowanym tylko we wspomnieniach i ... książkach. Warto!

Bardzo ciekawa opowieść, trochę gawędy historycznej, trochę reportażu. Dla wielbicieli Kresów i Mickiewicza (bo to w Czomrowie miało być Soplicowo) pozycja warta uwagi. Autorka jest prawnuczką ostatnich właścicieli nieistniejącego dworu, miała dostęp do cudem uratowanych rodzinnych dokumentów, na podstawie których snuje swą ciekawą opowieść. Są też ilustracje z rodzinnego...

Książka, której nie czyta się jednym tchem, jednak jest naprawdę ciekawa. Autorka stworzyła pozycję pełną interesujących historii, dotarła do wielu źródeł, by jak najlepiej opisać dzieje swojej rodziny. Podziwiam ją za to. Warto zanurzyć się w historie minionej epoki. Poza tym ładne wydanie zachęciło mnie dodatkowo do lektury.

Książka, której nie czyta się jednym tchem, jednak jest naprawdę ciekawa. Autorka stworzyła pozycję pełną interesujących historii, dotarła do wielu źródeł, by jak najlepiej opisać dzieje swojej rodziny. Podziwiam ją za to. Warto zanurzyć się w historie minionej epoki. Poza tym ładne wydanie zachęciło mnie dodatkowo do lektury.

"Dziedziczki Soplicowa" to poparta licznymi cytatami opowieść o związkach między dworem z "Pana Tadeusza" i majątkiem w Czombrowie. Tu pracowała przed wielu laty matka Adama Mickiewicza, tu bywał sam wieszcz, tu wreszcie kręcono przedwojenną ekranizację epopei. Tu też rodzili się i mieszkali przodkowie autorki.

Joanna Puchalska nie skupia się jedynie na udowadnianiu tego, że Czombrów był pierwowzorem Soplicowa.
Wiele miejsca poświęca ona historii swojej rodziny, zwłaszcza kobietom, na których barkach spoczywała odpowiedzialność za prowadzenie majątku. Mamy tu wykształcone i oczytane dziedziczki, potrafiące połączyć miłość do sztuki z racjonalnym podejściem do codzienności; są też skupione przede wszystkim na rodzinnym stadle gospodynie - zapobiegliwe, rozsądne, kultywujące patriotyczne tradycje.

Całość ubarwiona jest ciekawymi zdjęciami i fragmentami dokumentów, gdyż - na szczęście - podczas sowieckiej okupacji udało się uratować z pożaru rodzinne archiwum.

"Dziedziczki Soplicowa" to niebanalna opowieść o świecie, którego już nie ma, o zniszczonych Kresach, które istnieją już tylko na fotografiach i kartach książek oraz pamiętników, do których można wrócić jedynie w snach i wspomnieniach.

"Dziedziczki Soplicowa" to poparta licznymi cytatami opowieść o związkach między dworem z "Pana Tadeusza" i majątkiem w Czombrowie. Tu pracowała przed wielu laty matka Adama Mickiewicza, tu bywał sam wieszcz, tu wreszcie kręcono przedwojenną ekranizację epopei. Tu też rodzili się i mieszkali przodkowie autorki.

Joanna Puchalska nie skupia się jedynie na udowadnianiu tego,...

Piękna historia rodzinna opowiedziana w sposób chaotyczny.

Piękna historia rodzinna opowiedziana w sposób chaotyczny.