Czytałem ją dość powoli, ale nie dlatego, że jest zła. Po prostu bardzo treściwa. Dużo mięsa. I bardzo dobrze. Kupiłem ją przypadkowo, ze względu, że kocham ligę angielską i tamtejszy futbol, choć akurat do Redknappa czy Tottenhamu mi daleko. Mimo to dowiedziałem się wielu ciekawych rzeczy o samej osobie Redknappa, ale też powiązaniach, innych klubach, zawodnikach, trenerach, sposobach gry, prywatnych aspektach życia, itp. Naprawdę warto. Każdy koneser angielskiej piłki powinien być zadowolony po lekturze. A może nie tylko angielskiej? Jestem kibicem Chelsea, o tym klubie też trochę można znaleźć, mimo że Redknapp tam nie pracował. Ale to przecież rodzina Franka Lamparda. Polecam.

Czytałem ją dość powoli, ale nie dlatego, że jest zła. Po prostu bardzo treściwa. Dużo mięsa. I bardzo dobrze. Kupiłem ją przypadkowo, ze względu, że kocham ligę angielską i tamtejszy futbol, choć akurat do Redknappa czy Tottenhamu mi daleko. Mimo to dowiedziałem się wielu ciekawych rzeczy o samej osobie Redknappa, ale też powiązaniach, innych klubach, zawodnikach,...

Do przeczytania, na pewno dla fanów angielskiej piłki. Główny bohater jak dla mnie... za duże mniemanie o sobie momentami

Do przeczytania, na pewno dla fanów angielskiej piłki. Główny bohater jak dla mnie... za duże mniemanie o sobie momentami

Jedna z najlepszych autobiografii związanych z piłką nożną, jakie czytałem. Fascynująca postać, która przez tyle lat pracy na najwyższym poziomie musiała przeżyć wiele interesujących i niespodziewanych momentów. Na szczęście umiejętnie podzielił się nimi z czytelnikami. Jako fan Spurs czytałem z zaciekawieniem wszystkie rozdziały i jeszcze bardziej doceniłem Harry'ego Redknappa.

Jedna z najlepszych autobiografii związanych z piłką nożną, jakie czytałem. Fascynująca postać, która przez tyle lat pracy na najwyższym poziomie musiała przeżyć wiele interesujących i niespodziewanych momentów. Na szczęście umiejętnie podzielił się nimi z czytelnikami. Jako fan Spurs czytałem z zaciekawieniem wszystkie rozdziały i jeszcze bardziej doceniłem Harry'ego...

Całkiem udana biografia i napisana w dobrym momencie (ewidentnie po szczycie kariery trenerskiej). Sporo mozna sie dowiedzieć o funkcjonowaniu od środka byłych klubów Harrego którym mnóstwo poświęcił. Przede wszystkim WHU, ale także Bournemouth i Portsmouth, ktore wiele zawdzięczają Harremu.

Jest też oczywiscie kilkadziesiąt stron o Tottenhamie i postępowi jaki tam się zaczął od przyjscia Harrego. Co by nie powiedzieć to właśnie on zbudował bardzo solidne podwaliny przed przyjsciem fenomenu Pochettino.

Osobiście bardzo sobie cenię wspomnienia dawnych sław. Duzo bylo o Boobym Moorze z którym był bardzo zżyty Redknapp. Takze o Lampardzie seniorze i kilku innych dawnych kolegach.

Całość bardzo interesująca, choć nie brakowalo w moim odczuciu prób wybielania Harrego (których chyba nie potrzebował). Czasami się w tym powtarzał, ale całość bardzo na plus.

Całkiem udana biografia i napisana w dobrym momencie (ewidentnie po szczycie kariery trenerskiej). Sporo mozna sie dowiedzieć o funkcjonowaniu od środka byłych klubów Harrego którym mnóstwo poświęcił. Przede wszystkim WHU, ale także Bournemouth i Portsmouth, ktore wiele zawdzięczają Harremu.

Jest też oczywiscie kilkadziesiąt stron o Tottenhamie i postępowi jaki tam się...

Biografie wielkich postaci sportu są często reklamowane w głównych mediach, ale ich przedstawienie nie zapowiada wysokiej wartości literackiej (ani nawet merytorycznej). Chyba głównie za sprawą adresatów (najczęściej młodzieży) opłaca się wydawać efektowne zbiory zdjęć i banałów typu ,,żaden zawodnik nie może poczuć się większy niż drużyna” i anegdotek – taką może niesprawiedliwą ocenę wydaję po przekartkowaniu kilku dzieł o najlepszych piłkarzach. Dałem szansę autobiografii Harry’ego Redknappa z kilku powodów: po pierwsze nie jest to najpopularniejszy ani najbardziej utytułowany piłkarz i menadżer, w związku z czym jego wspomnienia przeczytają ludzie bardziej obeznani z angielską piłką; po drugie z powodu chęci skonfrontowania obejrzanych meczów z ostatnich lat z analizą trenera.
Pierwsze dwa rozdziały są poświęcone procesowi za oszustwa finansowe i podejścia władz piłkarskich do legendarnego Bobby’ego Moore’a. Od razu widać, że Harry nie będzie tutaj wystawiał laurki ludziom futbolu (sobie też) ani zanudzał kombatanckimi wspomnieniami. Zdziwiła mnie ostrość sądów na temat zacofania angielskiej federacji i klubów, których nie interesują losy byłych gwiazd. Sam też wspomina o swojej naiwności, która wplątała go w meczący proces. Posiada on dar tak lekkiego opowiadania, jakby rozmawiał z nami siedząc na wygodnym fotelu.
Dalej cofamy się do lat szkolnych. Są tu świetne obserwacje społeczne, nie tylko piłkarskie. Autor przedstawia nam wielopłaszczyznowe zmiany, które zaszły w futbolu bez marudzenie typu ,,kiedyś to było lepiej”: piłkarze utrzymywali stosunki towarzyskie z fanami i nie zarabiając bajońskich sum nie zostawali bufonami, ale za to grali w fatalnych warunkach zagrażających zdrowiu, a brutalność nie byłą potępiona. Przy dzisiejszym reżimie nie mieliby nawet czasu na takie ekscesy. Nie zabrakło też anegdotek z szatni, ale budują one klimat, a nie są całą bezrefleksyjną treścią.
Kariera trenerska Harry’ego rozwijała się powoli od uzyskiwania talentów dla lokalnych klubów przez stanowiska trenera w coraz lepszych klubach do awansu z Tottenhamem do Ligi Mistrzów i plotkami o objęciu posady selekcjonera angielskiej reprezentacji. Pewnie dlatego nie ma epatowania celebryctwem, tylko przedstawienie metody pracy pasjonata, którego całe życie od dziecięcych lat było związane z piłką. Kolejny raz powtórzę, że wyciąga on rzeczowe wnioski z choćby porównania postawy angielskich i zagranicznych piłkarz i zmianami w zarządach bez kombatanctwa.

Biografie wielkich postaci sportu są często reklamowane w głównych mediach, ale ich przedstawienie nie zapowiada wysokiej wartości literackiej (ani nawet merytorycznej). Chyba głównie za sprawą adresatów (najczęściej młodzieży) opłaca się wydawać efektowne zbiory zdjęć i banałów typu ,,żaden zawodnik nie może poczuć się większy niż drużyna” i anegdotek – taką może...

To jest naprawdę dobra autobiografia. Harry pisze też o czasach, kiedy sam grał w piłkę i znał się doskonale z Bobbym Moorem. Do tego barwnie opowiada o swoich doświadczeniach na ławce trenerskiej. Nie brakuje ciekawych anegdot.

To jest naprawdę dobra autobiografia. Harry pisze też o czasach, kiedy sam grał w piłkę i znał się doskonale z Bobbym Moorem. Do tego barwnie opowiada o swoich doświadczeniach na ławce trenerskiej. Nie brakuje ciekawych anegdot.

Autobiografia jednego z najbarwniejszych trenerów epoki Premier League. Niekoniecznie przepadam za biografiami przełożonymi z języka angielskiego ale ta jest całkiem znośna.

Autobiografia jednego z najbarwniejszych trenerów epoki Premier League. Niekoniecznie przepadam za biografiami przełożonymi z języka angielskiego ale ta jest całkiem znośna.

Z pewnością przypadnie do gustu miłośnikom ligi angielskiej.

Z pewnością przypadnie do gustu miłośnikom ligi angielskiej.

Zdecydowanie jest to jedna z ciekawszych piłkarskich autobiografii, jakie czytałam. Harry Redknapp to człowiek, którego każdy prawdziwy fan piłki nożnej powinien przynajmniej kojarzyć. Bardzo się więc ucieszyłam, kiedy została u nas wydana jego autobiografia i z wielkim zaciekawieniem zasiadłam do lektury. Co najlepsze - mimo dość wysokich wymagań, wcale się nie zawiodłam. Książka ta zawiera wszystko to, czego ja oczekuję od takich pozycji, czyli mnóstwo ciekawostek ze świata futbolu, w tym także sporo kontrowersyjnych historii, dużo tzw. "prawd oczywistych", o których jednak czasem się zapomina, sporo analizy piłkarskiego światka, a także trochę poważniejszych kwestii. Jedyne co, to może zbyt wiele było w tym wszystkim tłumaczenia się z pewnych rzeczy.
Naprawdę miło, że jednak na polskim rynku wydawniczym pojawiają się też pozycje nie traktujące o najbardziej medialnych gwiazdeczkach piłkarskich. Czekam na więcej podobnych pozycji.

Zdecydowanie jest to jedna z ciekawszych piłkarskich autobiografii, jakie czytałam. Harry Redknapp to człowiek, którego każdy prawdziwy fan piłki nożnej powinien przynajmniej kojarzyć. Bardzo się więc ucieszyłam, kiedy została u nas wydana jego autobiografia i z wielkim zaciekawieniem zasiadłam do lektury. Co najlepsze - mimo dość wysokich wymagań, wcale się nie zawiodłam....

Bardzo smutna książka. Niby barwne życie człowieka, który jest jednym z najlepszych angielskich trenerów. Ale jeżeli zestawić jego życie z historią Mourinho, Lippiego, Simeone, Ancelottieg, Capello czy innych 10-15 trenerów z najwyższej półki to okazuje się, że trener z kraju, który jest kolebką futbolu jest marnym średniakiem...

Bardzo smutna książka. Niby barwne życie człowieka, który jest jednym z najlepszych angielskich trenerów. Ale jeżeli zestawić jego życie z historią Mourinho, Lippiego, Simeone, Ancelottieg, Capello czy innych 10-15 trenerów z najwyższej półki to okazuje się, że trener z kraju, który jest kolebką futbolu jest marnym średniakiem...