Siła niższa

Jestem teraz w dożywotnim ciągu i chłonę książka po książce tej serii.

"Siła..." jest nieco lepszą książką od poprzedniczki w mojej opinii. Jest tu jeden główny wątek ciągnący się całą książkę, przez co nie wydaje się już zbiorem historii. Styl niezmiennie dobry, nawiązania do klasyki czy pop kultury zawsze na propsie, choć był moment, że ich natężenie męczyło.

Mamy tu bohaterów, których znamy i lubimy z Lichotki, mamy zupełnie nowych, ktorych dopiero polubimy a cała książka sprawia wrażenie jakby chciała pod prymitywną (ale nadal świetną!) fabułą przemycić głębsze refleksje na temat ludzkich uczuć, emocji i trudności z ich okiełznaniem. Całość wypada dość dobrze, niestety traci w moich oczach przez dość dobrze znany syndrom w literaturze i filmie - brak dialogu między bohaterami. Kilka rozmów na początku a wszystkim by się żyło lżej. Ale hej, czy w prawdziwym życiu zawsze nam łatwo mówić o tym co nas trapi?

Prócz tych drobiazgów, które sobie wyłapałam (lub zimputowałam) z książki jest to nadal prosta, urocza, momentami smutna, jednak wciąż pełna życzliwości opowieść o człowieku i jego kochanych stworkach.

Jestem teraz w dożywotnim ciągu i chłonę książka po książce tej serii.

"Siła..." jest nieco lepszą książką od poprzedniczki w mojej opinii. Jest tu jeden główny wątek ciągnący się całą książkę, przez co nie wydaje się już zbiorem historii. Styl niezmiennie dobry, nawiązania do klasyki czy pop kultury zawsze na propsie, choć był moment, że ich natężenie męczyło.

Mamy tu...

Bardzo udana kontynuacja. Ta część podobała mi się nawet jeszcze bardziej niż poprzednia. Zżyłam się z bohaterami i cieszę się że od razu mogłam zanurzyć się w ich kolejnych przygodach. Znowu jest zabawnie i uroczo. Ta seria to takie ukojenie w codziennym życiu.

Bardzo udana kontynuacja. Ta część podobała mi się nawet jeszcze bardziej niż poprzednia. Zżyłam się z bohaterami i cieszę się że od razu mogłam zanurzyć się w ich kolejnych przygodach. Znowu jest zabawnie i uroczo. Ta seria to takie ukojenie w codziennym życiu.

Na początku myślałam, że ocenie tę część niżej. Nie rozumiałam skąd biorą się te wszystkie zmiany charakterów i zachowań postaci. Jednak z dalszym ciągiem historia się wyklarowała i wszystko złożyło się w świetną całość. Ostatecznie pokochałam to co dostałam jeszcze bardziej niż poprzedniczkę. Cieszę się, że autorka nie poprzestała na tym tomie.

Na początku myślałam, że ocenie tę część niżej. Nie rozumiałam skąd biorą się te wszystkie zmiany charakterów i zachowań postaci. Jednak z dalszym ciągiem historia się wyklarowała i wszystko złożyło się w świetną całość. Ostatecznie pokochałam to co dostałam jeszcze bardziej niż poprzedniczkę. Cieszę się, że autorka nie poprzestała na tym tomie.

Byłam zawiedziona, że drugi tom nie dorównuje pierwszemu i miałam początkowy zawód i taką niechęć do dalszej historii. Bardzo się pomyliłam. Jest tak samo dobry, jak poprzednik. Potrzebowałam dłużej poczytać żeby poczuć ten sam klimat, chociaż wszytsko jest inne i nowe.

Byłam zawiedziona, że drugi tom nie dorównuje pierwszemu i miałam początkowy zawód i taką niechęć do dalszej historii. Bardzo się pomyliłam. Jest tak samo dobry, jak poprzednik. Potrzebowałam dłużej poczytać żeby poczuć ten sam klimat, chociaż wszytsko jest inne i nowe.

Powrót po latach muszę uznać za bardzo satysfakcjonujący. Spotykamy starych znajomych w nowych "okolicznościach przyrody". Ta część rozwija wątki pierwszego tomu, pojawiają się również nowi bohaterowie i nowe przygody. Humor ten sam!

Powrót po latach muszę uznać za bardzo satysfakcjonujący. Spotykamy starych znajomych w nowych "okolicznościach przyrody". Ta część rozwija wątki pierwszego tomu, pojawiają się również nowi bohaterowie i nowe przygody. Humor ten sam!

„Siła niższa” to drugi tom serii „Dożywocie” autorstwa Marty Kisiel.

Bawiłam się przy nim równie dobrze, jak przy pierwszym, jeśli nawet nie lepiej, ponieważ zdążyłam się już zżyć z postaciami, więc też mocniej przeżywałam ich codzienne rozterki. W tym tomie nasi bohaterowie mają sporo nowości w swoim życiu, bo muszą się odnaleźć w nowym domu i w nowym składzie powiększonym o pełnowymiarowego Anioła, niemieckich nazistów i Niebożątko w drodze. Praktycznie każdy z bohaterów w jakiś sposób się pogubił i z pomocą reszty tej wielkiej, nietypowej rodzinki, próbował się odnaleźć i przy okazji znaleźć też sens swojego jestestwa, a wszystko to okraszone było ogromną dawką humoru, dzięki czemu z wielką przyjemnością mi się tego słuchało! Jeśli szukacie czegoś, co pomoże Wam się oderwać od codzienności, dostarczy sporo rozrywki i ciepła na sercu, to mogę polecić tę serię! Pokazuje, że rodzina to nie tylko więzy krwi, a przede wszystkim ludzie, których sami sobie wybieramy jako obecnych w naszym życiu!😀❤️
https://www.instagram.com/p/C_anLePtg0O/?igsh=azV3ZTZiMG5uaGUy

„Siła niższa” to drugi tom serii „Dożywocie” autorstwa Marty Kisiel.

Bawiłam się przy nim równie dobrze, jak przy pierwszym, jeśli nawet nie lepiej, ponieważ zdążyłam się już zżyć z postaciami, więc też mocniej przeżywałam ich codzienne rozterki. W tym tomie nasi bohaterowie mają sporo nowości w swoim życiu, bo muszą się odnaleźć w nowym domu i w nowym składzie...

Cała seria jest godna polecenia :) Znajdziesz w niej mnóstwo życiowej mądrości oraz skomplikowane konstrukcje językowe, które gwarantują nieustanny śmiech. Ta książka przewyższa pierwszą część cyklu :)

Cała seria jest godna polecenia :) Znajdziesz w niej mnóstwo życiowej mądrości oraz skomplikowane konstrukcje językowe, które gwarantują nieustanny śmiech. Ta książka przewyższa pierwszą część cyklu :)

no nie można nie lubić drugiej części Dożywocia, alleluja! :)

no nie można nie lubić drugiej części Dożywocia, alleluja! :)

Kiedy w moim sercu pojawiła się potrzeba flafu i absurdalnego humoru, przypomniałam sobie powieść "Dożywocie". Wspomnienie tejże było niejednoznaczne, gdyż niektóre żarty wydawały mi się zbytnio rozciągnięte, a sam przebieg wydarzeń dość chaotyczny. Mimo tego, gdy przywołałam w głowie urocze "Alleluja", poczułam, że pragnę wrócić do świata wykreowanego przez Martę Kisiel. Jakże się cieszę, iż to uczyniłam!

"Siła niższa" sprawia wrażenie przemyślanej i ma przejrzystą strukturę. Umiem odtworzyć w głowie przebieg zdarzeń, bo tworzą ciąg przyczynowo-skutkowy, podczas gdy przy pierwszej części raczej "skakaliśmy" od jednej sytuacji do następnej. Ogółem - ta powieść sprawiła mi o wiele więcej przyjemności niż jej poprzedniczka.

Konrad rozwinął się jako człowiek, toteż bardziej obchodzą mnie jego perypetie - wiem, że musiało być gorzej, aby mogło by być lepiej, ale w "Dożywociu"strasznie mnie wnerwiał, a był głównym bohaterem. Tutaj podobną przemianę przechodzi inna osoba, jednak mniej z nią obcujemy, toteż nie czułam się aż tak psychicznie zmęczona jej początkowym niemiłym zachowaniem.

Cieszy mnie obecny zestaw postaci, których charaktery są doskonale nakreślone. Ciekawie jest śledzić ich losy oraz obserwować, jak wchodzą w interakcje między sobą.

Podoba mi się także fakt, że autorka przemyca nieco psychologii życia codziennego i zwraca uwagę na to, jak relacje z innymi ludźmi (i nieludźmi) kształtują nasze życie. Przypadła mi do gustu również filozofia mówiąca, iż każdy może być szczęśliwy, gdy znajdzie swoją niszę i swoje stado.

Jeśli ktoś lubi się śmiać, chce znaleźć trochę spokoju w codziennym biegu lub otuchę w gorszy dzień - serdecznie polecam tę książkę.

Na koniec dodam, że słuchałam audiobooka i po prostu muszę pochwalić lektorkę. Pani Hanka Chojnacka-Gościniak doskonale oddaje głosem charaktery i nastroje postaci oraz pozwala, aby humor dobrze wybrzmiał.

Kiedy w moim sercu pojawiła się potrzeba flafu i absurdalnego humoru, przypomniałam sobie powieść "Dożywocie". Wspomnienie tejże było niejednoznaczne, gdyż niektóre żarty wydawały mi się zbytnio rozciągnięte, a sam przebieg wydarzeń dość chaotyczny. Mimo tego, gdy przywołałam w głowie urocze "Alleluja", poczułam, że pragnę wrócić do świata wykreowanego przez Martę Kisiel....

Ten język, styl pisania - miód na serce :) Zabawna ale dająca do myślenia seria o ludziach, bytach i nie bytach i innych istotach. Nietuzinkowa, czyta się z przyjemnością.

Ten język, styl pisania - miód na serce :) Zabawna ale dająca do myślenia seria o ludziach, bytach i nie bytach i innych istotach. Nietuzinkowa, czyta się z przyjemnością.