Jedna z tych książek, które człowiek decyduje się skończyć tylko dlatego, że jest krótka. Liczylem na klimatyczny kryminał retro, a dostałem toporną historyjkę, która męczy swoim prostactwem. Szkoda.

Jedna z tych książek, które człowiek decyduje się skończyć tylko dlatego, że jest krótka. Liczylem na klimatyczny kryminał retro, a dostałem toporną historyjkę, która męczy swoim prostactwem. Szkoda.

Więcej niż poprawnie napisany kryminał milicyjny ze wszelkimi cechami właściwymi gatunkowi i epoce w jakiej powstał. Dobre rzemiosło autorki, która prochu nie wymyśla, ale zapewnia czytelnikom godziwą rozrywkę. Ciekawe, nieoczywiste jeszcze wówczas przesłanie niesie postać milicjantki. Niesłusznie traktowana przez mężczyzn jak kwiatek do kożucha, okazuje się mieć cechy pozwalające osiągnąć w śledztwie to, o co jej kolegom po fachu byłoby trudniej. Słowem - jest potrzebna i wartościowa, co autorka przekazuje wyraźnie, choć nienachalnie.

Więcej niż poprawnie napisany kryminał milicyjny ze wszelkimi cechami właściwymi gatunkowi i epoce w jakiej powstał. Dobre rzemiosło autorki, która prochu nie wymyśla, ale zapewnia czytelnikom godziwą rozrywkę. Ciekawe, nieoczywiste jeszcze wówczas przesłanie niesie postać milicjantki. Niesłusznie traktowana przez mężczyzn jak kwiatek do kożucha, okazuje się mieć cechy...

Jedna z najstarszych "Ew", jakie pamiętam, od dzieciństwa czytałam ją wiele razy. Autorstwa Barbary Gordon, której powieści wykraczają poza standard kryminałów milicyjnych, są dobrze napisane, pogłębione psychologicznie, z przemyślaną fabułą. Pisarka napisała kilka opowiadań z serii Ewa wzywa 7, "Bez atu" to niewątpliwie jeden z lepszych odcinków tego cyklu. Mimo ograniczającej niewielkiej objętości autorce udało się stworzyć nie tylko zręczną historię kryminalną, ale i poruszający obraz współczesnej "wyzwolonej" rodziny. Przy okazji dostajemy lekko humorystyczny, ale w gruncie rzeczy niewesoły obrazek pracy milicjantek w zmaskulinizowanym światku śledczych - w powieściach milicyjnych można je policzyć na palcach jednej ręki (i żadna nie pracuje samodzielnie, tylko na przyczepkę do broniących się rękami i nogami przed współpracą kolegów).

Na campingu pod Poznaniem oprócz stałych gości nocują uczestnicy międzynarodowych targów, bawiąc się hałaśliwie do białego rana. O świcie sprzątaczka znajduje zwłoki mężczyzny. Ktoś mu wstrzyknął strychninę, co w połączeniu z miażdżycą i stresem okazało się śmiertelne. Milicjanci, rozmawiając z rodziną i znajomymi, tworzą niejednoznaczny portret ofiary, co ostatecznie pomoże im odkryć mordercę.

Jedna z najstarszych "Ew", jakie pamiętam, od dzieciństwa czytałam ją wiele razy. Autorstwa Barbary Gordon, której powieści wykraczają poza standard kryminałów milicyjnych, są dobrze napisane, pogłębione psychologicznie, z przemyślaną fabułą. Pisarka napisała kilka opowiadań z serii Ewa wzywa 7, "Bez atu" to niewątpliwie jeden z lepszych odcinków tego cyklu. Mimo...

Świetna książka, dobrze się czyta, ciekawa przygoda warte pochylić się nad tematem

Świetna książka, dobrze się czyta, ciekawa przygoda warte pochylić się nad tematem