Książka wydana w 2013 roku pt. „Tramwajem przez piekło”, stanowi początek serii wydawnictw opisujących tragiczne dzieje Warszawy i historię warszawskich tramwajów w ponurych latach II wojny światowej. Tak, jak wydana w połowie 2016 r. późniejsza pozycja „Tramwajem przez Stadt Warschau”, książka „Tramwajem przez piekło” powstała pod redakcją i czujnym okiem Dariusza Walczaka, który wniósł największy wkład w jej opracowanie. Współautorami książki, wydanej, tak jak późniejsza publikacja, z wielką starannością przez Wydawnictwo Eurosprinter, są Daniel Nalazek i Bartłomiej Maciejewski.
„Tramwajem przez piekło, czyli komunikacja miejska na terenie Dzielnicy Żydowskiej
w Warszawie (1940-1942)”. Książka jest pięknie wydana, ale mroczna, jej karty są utrzymane w ciemnoszarej tonacji, potęgującej u czytelnika uczucie przygnębienia. Nic dziwnego, jej temat jest wyjątkowo trudny i smutny. Z historii znamy dzieje warszawskiego Getta i jego mieszkańców. W publikacji nie został jednak wyeksponowany wątek samego Getta, natomiast skupiono się tu przede wszystkim na faktach dotyczących
roli, jaką odgrywały tramwaje w życiu codziennym Getta. Trzeba pamiętać, że społeczność żydowska Warszawy w przededniu wybuchu II wojny światowej stanowiła ok. 30% populacji miasta. Warszawscy Żydzi cenili i utrzymywali swoją odrębność kulturową i religijną, za co
w późniejszych latach okupacji płacili nieraz najwyższą cenę – cenę życia. Dzielnica żydowska powstała w październiku 1940 r. w samym niemal centrum Warszawy, gdzie na niewielkim obszarze, oddzielonym wysokim murem od reszty miasta przyszło wegetować ponad 350.000 mieszkańców Warszawy żydowskiego pochodzenia.
Jedną z niewielu możliwości kontaktu z Warszawiakami, z innym „lepszym” światem stały się dla społeczności żydowskiej kursujące po terenie Getta tramwaje. Znany jest powszechnie udział tramwajarzy w dostarczaniu do Getta żywności, leków, a także nie raz, w ratowaniu życia uciekinierom z Getta. O tym wszystkim opowiada właśnie ta książka. Są tu również zgromadzone cenne i nieznane szerzej informacje o taborze tramwajowym kursującym po terenie Getta, cenach biletów, wypadkach i zdarzeniach jakie miały miejsce oraz obsłudze linii oznaczonej „gwiazdą Dawida”. Mało kto na przykład wie, że obok tramwajów, po ulicach Getta jeździły również omnibusy konne, uruchomione w 1941 r. przez dwóch operatywnych żydowskich przedsiębiorców Moryca Kohna i Zeliga Hellera, pod egidą utworzonego przez nich Towarzystwa Komunikacji Omnibusowej. Omnibusy miały za zadanie uzupełnić komunikację tramwajową w Getcie, która odbywała się tylko po jego niewielkim odcinku.
Historia Getta warszawskiego i jego mieszkańców, jak wiadomo, skończyła się tragicznie jego likwidacją w roku 1943, po upadku żydowskiego powstania. O walce powstańców i klęsce Getta również opowiada ta książka.
W Rozdziale 6 autorzy zebrali bardzo ciekawe schematy połączeń komunikacją miejską na terenie Śródmieścia Warszawy w latach 1940 – 1944, na których jest zaznaczony teren Getta i trasy kursujących po jego terenie tramwajów.
Zakończenie książki może nieco zaskoczyć, autorzy odeszli, bowiem od ponurej formuły książki. Opisując współczesne nam tereny byłego Getta, przytłaczającą szaro-brunatną kolorystykę książki rozjaśniają kolorowe zdjęcia ulic miasta i dzisiejszych tramwajów, stanowiąc uderzający kontrast obecnego wyglądu ulic Warszawy z wcześniejszymi zdjęciami tych samych miejsc, które podczas okupacji były terenem dzielnicy żydowskiej.
Ze względu na tematykę i fakt, że po II wojnie światowej warszawscy Żydzi, którzy w jakiś sposób ocaleli z pogromu, a także ich potomkowie często rozrzuceni są po całym świecie, autorzy książki przyjęli słuszne założenie, wydając ją, jako publikację dwujęzyczną – polską
i angielską. Tekst na każdej stronie, podpisy pod fotografiami, indeksy nazwisk i rzeczowy, bibliografia i przypisy są zamieszczone w obydwu wersjach językowych. Autorzy włożyli wiele wysiłku i serca w gromadzenie często bardzo trudnych do zdobycia, ze względu na tematykę, upływ czasu i wojenną zawieruchę, materiałów historycznych, stanowiących źródła opisanej przeze mnie publikacji. Dlatego też, chociaż książka jest bardzo trudna w odbiorze, stanowi cenne źródło wiedzy historycznej na temat okupacyjnych dziejów Warszawy
i warszawskich tramwajów.

Książka wydana w 2013 roku pt. „Tramwajem przez piekło”, stanowi początek serii wydawnictw opisujących tragiczne dzieje Warszawy i historię warszawskich tramwajów w ponurych latach II wojny światowej. Tak, jak wydana w połowie 2016 r. późniejsza pozycja „Tramwajem przez Stadt Warschau”, książka „Tramwajem przez piekło” powstała pod redakcją i czujnym okiem Dariusza...

Krótka dwujęzyczna (pol.-ang.) monografia komunikacji miejskiej w Getcie Warszawskim.
Najpierw mamy zarys historii powstania getta. Później autorzy skupiają się na komunikacji wewnątrz tego obszaru. Większy nacisk położony jest na komunikację tramwajową, ale mamy tez omówione omnibusy konne.
Opis komunikacji prowadzony jest bez oderwania od życia codziennego. Oprócz układu tras poznajemy też rolę jaką pełniła w tamtym okresie poza transportową.
W głównej mierze chodzi o szmugiel żywności i ludzi.
Na koniec autorzy pochylają się nad taborem i jego powojennymi losami.
Po przeczytaniu treści, możemy podsumować wszystko oglądając dokładne schematy zmian komunikacyjnych. Całostronicowe - są niezwykle starannie wykonane i czytelne. Wydanie - wystarczy napisać Eurosprinter. Wydawnictwo to specjalizuje się w pięknych książkach - twarda oprawa i papier pierwszej klasy.
Mogę z czystym sumieniem polecić tą monografię tym, co interesują się komunikacją miejską, ale i tym którzy pragną poznać (w wielkim skrócie) tragiczne losy tego specyficznego obszaru Warszawy.

Krótka dwujęzyczna (pol.-ang.) monografia komunikacji miejskiej w Getcie Warszawskim.
Najpierw mamy zarys historii powstania getta. Później autorzy skupiają się na komunikacji wewnątrz tego obszaru. Większy nacisk położony jest na komunikację tramwajową, ale mamy tez omówione omnibusy konne.
Opis komunikacji prowadzony jest bez oderwania od życia codziennego. Oprócz układu...