A potem zapytałam Augustynę Niedworok, kim jest po tylu latach życia w Polsce. - Niemką – odparła. – Nie mam nic do Polski. Inni wyjeżdżali do Niemiec, myśmy z mężem zostali. Jesteśmy stąd, tu się pobudowaliśmy, to nasza ziemia. A potem Augustyna Niedworok zapytała mnie, dlaczego właściwie tylu Polaków w 1945 roku przyjechało na Śląsk. - Większość nie miała wyboru. Zabrano im ziemię tam, gdzie żyli – odpowiedziałam. - Kto zabrał? – zdziwiła się. - Roosevelt, Churchill, ale głównie to Stalin – zdziwiłam się, że tego nie wiedziała. – Polakom odciął kawałek Polski, Niemcom odciął kawałek Niemiec. Większość Niemców przeniósł do Niemiec, a Polaków na ich miejsce. - Ach, to o to chodziło! – wykrzyknęła Augustyna Niedworok w sierpniu 2014 roku, 69 lat po wojnie.

A potem zapytałam Augustynę Niedworok, kim jest po tylu latach życia w Polsce. - Niemką – odparła. – Nie mam nic do Polski. Inni wyjeżdżali ...

3 października 1944 roku do Warszawy wkroczyły niemieckie brygady specjalne Vernichtungskommando i Verbrennungskommando. Niemcy najpierw okradali dom po domu. (...) W sumie wywieźli z Warszawy 45 tysięcy wagonów kolejowych i kilka tysięcy ciężarówek wypełnionych polskim majątkiem. A potem spalili miotaczami ognia to, co zostało. Wypalone domy, pałace, muzea i świątynie zaminowali i wysadzili w powietrze. (...) W sumie, wskutek wojny, miasto straciło 84 procent stanu z 1939 roku [s.145].

3 października 1944 roku do Warszawy wkroczyły niemieckie brygady specjalne Vernichtungskommando i Verbrennungskommando. Niemcy najpierw okr...

Kiedy pociąg z Henseleitami przejeżdża przez Polskę, rodzice tłumaczą dzieciom, że to kraj, w którym żyją tacy sami ludzie jak Niemcy - jedni są dobrzy, ale drudzy źli. (...) Werner Henseleit (16.l)zostaje niewolnikiem. Szwabem, hitlerowcem, gnidą, która ma pracować za obierki z ziemniaków i kości z obiadu. Którą można kopać i tłuc, walić pejczem, ile się chce. Za wojnę. Za strach. Za cierpienia. Za obozy koncentracyjne. Za to, że nie zna polskiego i zamiast słomy przynosi widły. Za to, że konie poniosły go na polu i bruzda wyszła nierówno. Dobry Boże, co za niezguła z tego Niemca. Niech zdycha jak pies. Kogo to obchodzi [s.42-59].

Kiedy pociąg z Henseleitami przejeżdża przez Polskę, rodzice tłumaczą dzieciom, że to kraj, w którym żyją tacy sami ludzie jak Niemcy - jedn...