Bardzo przyjemna przygodówka osadzona w Anglii w czasach Henryka VIII.
Trzyma w napięciu od pierwszych stron.
Ogólne dobre wrażenie psują błędy drukarskie oraz porównanie do "Kodu..." Browna.
Takie porównania książek do bestsellerów od razu nasuwają mi myśl, że książka jest słaba i trzeba do niej zachęcić czytelników. Nie zawsze taki chwyt marketingowy jest trafiony, bo często książki potrafią "obronić się" same. W tym przypadku właśnie tak było.

Bardzo przyjemna przygodówka osadzona w Anglii w czasach Henryka VIII.
Trzyma w napięciu od pierwszych stron.
Ogólne dobre wrażenie psują błędy drukarskie oraz porównanie do "Kodu..." Browna.
Takie porównania książek do bestsellerów od razu nasuwają mi myśl, że książka jest słaba i trzeba do niej zachęcić czytelników. Nie zawsze taki chwyt marketingowy jest trafiony, bo...

Czy istnieje chociaż jedna osoba, która czekała na tę książkę? Czy jest chociaż jeden powód by ją przeczytać? - oto pytania jakie zadałam na widok tego cudacznego tworu literatury współczesnej w Stokrotce, w koszu z książkami za dychę. Chyba tylko dzięki cenie zdecydowałam się na zakup.

Okładka (co za paradoks) przyciąga wzrok swoją nijakością, jakby grafikowi zupełnie brakowało na nią pomysłu. To co znajduje się z tyłu jest tylko potwierdzeniem pierwszego wrażenia. Otóż możemy się dowiedzieć, że mamy do czynienia z historią stylizowaną na wzór powieści Dana Brown'a, osadzoną w Brytanii, w pierwszych latach po wprowadzeniu na ziemiach państwa wyznania Anglikańskiego. Główna bohaterka rzuca się w pogoń za zaginioną relikwią, koroną, która skrywa sekret. Tego jeszcze nie było, co?
Mimo oklepanego trzonu fabuły, książka ma na siebie kilka ciekawych pomysłów. Joanna - główna bohaterka i narratorka - jest całkiem nieźle nakreśloną postacią. Przez sporą część książki wcale nie chce szukać korony, a jej główną - choć nie jedyną - motywacją jest bezpieczeństwo rodziny. Kilka opisanych scen robi wrażenie, pierwsze strony zachęciły mnie i aż do około setnej strony bawiłam się wyśmienicie. Tendencja spadkowa zaczęła się tam, gdzie skończyło się budowanie świata i postaci na rzecz rozwijającej się, dosyć miernej intrygi. Z drugiej strony, może owa - jak to określiłam - "mierność" jest wynikiem mojego osobistego odczucia, bo za książkami Dana Brown'a również nie przepadam.
Za jedno mogę ręczyć! "Korona" jest o wiele lepsza od "Początku"!

Niemniej fabuła nawet daje radę, bohaterkę da się polubić, w historię, przy niewielkich pokładach dobrej woli, można uwierzyć... w takim razie czemu tylko pięć gwiazdek? Co poszło nie tak? Interpunkcja! O niebiosa, ile razy musiałam odkładać tę książkę zirytowana, aby odpocząć od tych zdań notorycznie zaczynających się i kończących w niewłaściwych momentach! Zastanawiam się kogo winić, tłumacza czy autorkę! Do tego dochodzi mnogość postaci. Taka mnogość, że pod koniec zaczynają się one zlewać w jedną, szarą masę - i chociaż tak, niektórych możemy rozróżnić, co nam z tego, skoro mamy ich gdzieś?!
Podsumowując - "Korona" nauczyła mnie jednej ważnej rzeczy. Czasem kiepskawa okładka faktycznie zapowiada kiepskawą książkę. No, w najlepszym razie średnią, a to chyba jeszcze gorzej.

Czy istnieje chociaż jedna osoba, która czekała na tę książkę? Czy jest chociaż jeden powód by ją przeczytać? - oto pytania jakie zadałam na widok tego cudacznego tworu literatury współczesnej w Stokrotce, w koszu z książkami za dychę. Chyba tylko dzięki cenie zdecydowałam się na zakup.

Okładka (co za paradoks) przyciąga wzrok swoją nijakością, jakby grafikowi zupełnie...

Czuję się lekko zawiedziona po przeczytaniu "Korony". Okładka narobiła mi smaka na historię o Henryku VIII, a tak naprawdę Henia prawie tu nie ma.
Poza tym historia dosyć dobra, z wyjątkiem kilku mdlących, przynudnawych i niedopracowanych wątków.

Czuję się lekko zawiedziona po przeczytaniu "Korony". Okładka narobiła mi smaka na historię o Henryku VIII, a tak naprawdę Henia prawie tu nie ma.
Poza tym historia dosyć dobra, z wyjątkiem kilku mdlących, przynudnawych i niedopracowanych wątków.

Główna bohaterka, młoda nowicjuszka Joanna dowiaduje się o procesie swojej ukochanej kuzynki i postanawia interweniować. Sprzeciwia się regule swojego zakonu i ucieka do Londynu, by ratować ukochaną kuzynkę. Gdy tam dociera, okazuje się, że jest już za późno, a ona sama wplątuje się w szalone poszukiwania tajemniczej Korony, której moc może zagrozić całej Anglii.

Anglia we władaniu Henryka VIII Tudora była bardzo chaotycznym królestwem, a przykładem tego jest chociażby wspomniana w "Koronie" reforma Kościoła. Autorka dość dobrze wykorzystała ją, dodając trochę od siebie i wyszła jej całkiem ciekawa książka. O ile jednak historię można uznać za dobrą, tak bohaterowie już nie mogą się podpisać pod tym stwierdzeniem. Joanna jest bardzo mdłą postacią, histeryczną i niezdecydowaną, przez co książka wiele traci. To właśnie przez główna bohaterkę książkę czytało mi się dość wolno i nie mogłam wciągnąć się w świat przedstawiony tak, jakbym tego chciała.

Jeżeli ktoś jest naprawdę zainteresowany tą historią, to polecam, ale książka raczej nikogo nie zaskoczy.

Główna bohaterka, młoda nowicjuszka Joanna dowiaduje się o procesie swojej ukochanej kuzynki i postanawia interweniować. Sprzeciwia się regule swojego zakonu i ucieka do Londynu, by ratować ukochaną kuzynkę. Gdy tam dociera, okazuje się, że jest już za późno, a ona sama wplątuje się w szalone poszukiwania tajemniczej Korony, której moc może zagrozić całej Anglii.

Anglia...

Książkę czyta się bardzo szybko, napisana jest lekkim stylem, a akcja rozwija się dość dynamicznie. Jeśli chodzi o zgodność historyczną - autorka dopasowuje ją do swoich planów (ale zostałam o tym ostrzeżona przed przeczytaniem książki, więc nie mogę się przyczepić). Zdziwiła mnie tylko niekonsekwencja autorki - jeśli akcja dzieje się w XVI wieku, to czy nie wymagałoby to od bohaterów dostosowania języka i mentalności do tych czasów?
Jeśli na te mankamenty przymknie się oko, to jest to przyjemna lektura na wolne popołudnie :)

Książkę czyta się bardzo szybko, napisana jest lekkim stylem, a akcja rozwija się dość dynamicznie. Jeśli chodzi o zgodność historyczną - autorka dopasowuje ją do swoich planów (ale zostałam o tym ostrzeżona przed przeczytaniem książki, więc nie mogę się przyczepić). Zdziwiła mnie tylko niekonsekwencja autorki - jeśli akcja dzieje się w XVI wieku, to czy nie wymagałoby to...

Jak to jest na miarę Dana Browna, to ja jestem królowa angielska -.-

Jak to jest na miarę Dana Browna, to ja jestem królowa angielska -.-

Świetnie napisana książka z historią w tle. Pomimo iż nie jest to stricte książka historyczna, a jedynie czas akcji, pewne wydarzenia oraz postaci sugerują takową, cała reszta jest wymyślona przez autorkę. Historia pełna zagadek w stylu "Kodu Leonarda.." wciąga od samego początku, poprzez środek, na zakończeniu kończąc. :)

Świetnie napisana książka z historią w tle. Pomimo iż nie jest to stricte książka historyczna, a jedynie czas akcji, pewne wydarzenia oraz postaci sugerują takową, cała reszta jest wymyślona przez autorkę. Historia pełna zagadek w stylu "Kodu Leonarda.." wciąga od samego początku, poprzez środek, na zakończeniu kończąc. :)

Daruję sobie komentarz, jeśli chodzi o zgodność tej książki z historią. "Korona(...)" jest mało wciągająca(skąd ja ją w ogóle wyciągnęłam?) o dziwacznej tematyce- fantastyka, historia, Tudorowie i zakon. Dość dobrze napisana, ale nie do polecenia.

Daruję sobie komentarz, jeśli chodzi o zgodność tej książki z historią. "Korona(...)" jest mało wciągająca(skąd ja ją w ogóle wyciągnęłam?) o dziwacznej tematyce- fantastyka, historia, Tudorowie i zakon. Dość dobrze napisana, ale nie do polecenia.

Więc tak: czytelnik może podejść do tej książki dwojako. Zależnie od podejścia, książka czytelnikowi może się spodobać bardzo lub spodobać trochę mniej. Myślę jednak, że nikt o zdrowym rozsądku, widząc podtytuł, nie będzie się spodziewał po powieści Bilyeau wielkiej ilości faktów historycznych i bardzo poważnego podejścia do tematu. Autorka napisała książkę przygodową, awanturniczą, z historią w tle. Postaci, daty, dokładne fakty potraktowane są dość lekko, ale nie znaczy to, że znajdziemy tu przekłamania czy historyczne science-fiction. Tło społeczne odmalowane jest całkiem przyzwoicie, autorka sugestywnie i barwnie ukazuje nam czas, w którym siepacze Henryka VIII szaleli po Anglii mordując każdego myślącego inaczej niż monarcha. Przygody głównej bohaterki są wciągające - dodam w tajemnicy, że jak rzadko chlipię nad książkami, tak w tym przypadku w pewnym momencie uroniłam łzę. Tak więc stylowi powieści zarzucić niczego nie mogę, czytało się ją świetnie, wciągnęła mnie i oczarowała. Najważniejsze, że ckliwego romansu brak - i już samo to sprawia, że książka naprawdę mi się podobała.

http://zielonowglowie.blogspot.com/

Więc tak: czytelnik może podejść do tej książki dwojako. Zależnie od podejścia, książka czytelnikowi może się spodobać bardzo lub spodobać trochę mniej. Myślę jednak, że nikt o zdrowym rozsądku, widząc podtytuł, nie będzie się spodziewał po powieści Bilyeau wielkiej ilości faktów historycznych i bardzo poważnego podejścia do tematu. Autorka napisała książkę przygodową,...

"Korona" może być udaną lekturą, jeśli potraktuje się ją - zgodnie z intencją autorki - jako powieść przygodową, a nie historyczną.
Dlaczego? Ano dlatego, że po pierwsze pisarka poczyna sobie z historycznymi wydarzeniami dość swobodnie, a po drugie nie ma ich tu zbyt wiele i ci, którzy chcieliby dowiedzieć się czegoś ciekawego o epoce Tudorów, srodze się zawiodą.

"Koronę" czyta się lekko, szybko i przyjemnie przede wszystkim dzięki wartkiej, pełnej nagłych zwrotów akcji.
Sekrety z przeszłości, bieżące tajemnice, intrygi, zemsta, żądza władzy, miłość... - wszystko to buduje napięcie, prowadząc bohaterów po nitce do kłębka, i sprawia, że trudno oderwać się od lektury.

Polecam jako świetny relaks, chociaż niepozbawiony głębszych refleksji!

"Korona" może być udaną lekturą, jeśli potraktuje się ją - zgodnie z intencją autorki - jako powieść przygodową, a nie historyczną.
Dlaczego? Ano dlatego, że po pierwsze pisarka poczyna sobie z historycznymi wydarzeniami dość swobodnie, a po drugie nie ma ich tu zbyt wiele i ci, którzy chcieliby dowiedzieć się czegoś ciekawego o epoce Tudorów, srodze się zawiodą....