rozwiń zwiń
zlatawiecz

Profil użytkownika: zlatawiecz

Nie podano miasta Nie podano
Status Czytelnik
Aktywność 22 godziny temu
620
Przeczytanych
książek
1 061
Książek
w biblioteczce
305
Opinii
1 634
Polubień
opinii
Nie podano
miasta
Nie podano
Lat 20, mól książkowy, kochający historię, przypadkowy ekonomista- i co więcej pisać?

Opinie


Na półkach: , , ,

"Lodowa Korona" Grety Kelly to debiutancki pierwszy tom dylogii. Za egzemplarz recenzencki serdecznie dziękuję wydawnictwu:) Zwłaszcza, że nie napisałam żadnej recenzji od tak długiego czasu, że muszę sobie przypomnieć jak powinna ona brzmieć...

Nie przeczę, że liczę na to że drugi tom zostanie wydany, inaczej zakończenie pierwszego byłoby co najmniej irytujące. Więc kolejny rozdział jest konieczny.
Tylko że przy okazji miałam na tych kilku ostatnich rozdziałach taką satysfakcję, że naprawdę jest to dobre kilka gwiazdek więcej.

Księżniczce Askii korona Seraveszu się po prostu należy - została oficjalnie mianowana następczynią tronu swojego dziadka, ale w przeciwieństwie do wielu książkowych księżniczek nie było to takie oczywiste ani proste - jej życie i działania pokazały, że na to zasługuje. Ale od mianowania następcą do zostania pełnoprawnym władcą swojego kraju jeszcze daleka przed nią droga. I będzie musiała na to ciężko zapracować, ku jej utrapieniu praca ta wymaga o wiele więcej niż umiejętności władania mieczem i zrozumienia potrzeb swoich poddanych.
Szukając pomocy w walce z najeźdźcą aspirującym do roli jej narzeczonego(do którego to związku ona bardzo nie aspiruje z bardzo poważnych przyczyn), udaje się na dwór cesarza Visziru, co poza wielkim wyzwaniem politycznym i szokiem kulturowym, jest dla niej także powrotem do bolesnych wspomnień z dzieciństwa - takich w rodzaju zamordowanych rodziców(wspominam dla uściślenia w kwestii rozmiaru traumy).

"Lodowa Korona" została przez autorkę wyposażona w broń obosieczną - pierwszoosobową narrację Askii oraz pełen intryg i subtelności dwór Visziru(których ta pierwsza przez długi czas nie chce pojąć za wszelką cenę - która może być bardzo wysoka z uwagi na to w jak poważnej sytuacji się znajduje i jak wiele istnień może to kosztować).
W kwestii samej księżniczki jest ona bardzo standardową postacią w fantastyce young adult, choć zaznaczam, że nie jest to w tym przypadku zarzut, bo raczej mieści się pod względem racjonalnych zachowań dość wysoko i myślę, że jej konstrucja psychologiczna jest ciekawa i przyjemna w odbiorze. Choć warto zauważyć, że na początku powieści ma zdecydowanie więcej lat niż większość bohaterek w gatunku na pierwszej stronie(już nie 13,16 i 18, a aż 22), co pozwoliło sensowniej rozpisać jej przeszłość pod względem linii czasowej. To co jest największym atutem Askii, a przy okazji powieści, to jej gotowość do poświęceń i ukierunkowanie swojego życia w jednym kierunku. Być może wynika to właśnie z tego, że jest już jednak dorosłą kobietą, a nie nastolatką z rozchwianiem emocjonalnym i burzą mózgu na widok każdego faceta w jej zasięgu(nie żeby jej nie interesowali, ale ma priorytety).
Przechodząc do drugiego punktu - absolutnie jestem na tak. Często obiecywano mi intrygi, gry polityczne, gierki salonowe przy różnych okazjach prezentując coraz to nowe powieści osadzone w zmyślonych krainach. I zwykle na obietnicach się kończyło. A tu Viszir jawi się jako miejsce pełne intryg, zwalczających się frakcji, gdzie ludzie jednego narodu różnią się od siebie diametralnie, mają różne cele i poglądy - i to wszystko rzeczywiście mi pokazano. I choć niektóre sceny na kartach powieści wywoływały u mnie śmiech - to wierzę, że przy poważnym podejściu do tematu wywołałyby dreszcze przerażenia(ja wolałam się śmiać z tego jak Askia reagowała na poparcie ze strony z której nie tylko się nie spodziewała, ale w dodatku nie chciała).

Drugi plan mówiąc szczerze nie do końca mnie przekonał. Poza politycznymi przepychankami, które jak już wspomniałam są świetne, to ich autorzy są raczej szablonami niż postaciami. Bohaterowie odgrywający większe role nie są na tyle ciekawi by angażować się w ich historie.

Poza wątkami przyziemnymi, są jeszcze te z drugiego wymiaru(czytaj pośmiertnego) i mam wrażenie, że chyba celowo autorka ukazała je bardziej żywo od tych, które takie faktycznie są. Myślę, że elementy fantastyczne są zdecydowanie do większego rozwinięcia w kontynuacji i oby zostało to poprowadzone dobrze.

Polecam i czekam na zakończenie, liczę na dobre

"Lodowa Korona" Grety Kelly to debiutancki pierwszy tom dylogii. Za egzemplarz recenzencki serdecznie dziękuję wydawnictwu:) Zwłaszcza, że nie napisałam żadnej recenzji od tak długiego czasu, że muszę sobie przypomnieć jak powinna ona brzmieć...

Nie przeczę, że liczę na to że drugi tom zostanie wydany, inaczej zakończenie pierwszego byłoby co najmniej irytujące. Więc...

więcej Pokaż mimo to


Na półkach: , ,

"Zdradzona" Kiery Cass to kontynuacja i zakończenie historii rozpoczętej w "Narzeczonej".
Ta dwutomowa seria jest bardzo nierówna. Pierwsza część była na swój sposób urocza i miała mocne zakończenie, a druga miałam nieznośne wrażenie, że jest bardziej infantylna nie tylko od pierwszej, ale i od samej serii "Rywalki". Dodatkowo, zawsze uważałam, że Pani Cass ma dobry styl, a tu trochę przypominało to książkowe wersje filmów Disneya(te, które mówią nam co się dzieje w filmie, żeby dziecko nie miało wątpliwości, że ta postać jest zła), i to z dokładnie taką mentalnością dla dzieci w przebraniu "powieści dla młodych dorosłych", jak pisze autorka na wstępie(to w sumie zabawne).

"Zdradzona" Kiery Cass to kontynuacja i zakończenie historii rozpoczętej w "Narzeczonej".
Ta dwutomowa seria jest bardzo nierówna. Pierwsza część była na swój sposób urocza i miała mocne zakończenie, a druga miałam nieznośne wrażenie, że jest bardziej infantylna nie tylko od pierwszej, ale i od samej serii "Rywalki". Dodatkowo, zawsze uważałam, że Pani Cass ma dobry styl, a...

więcej Pokaż mimo to


Na półkach: , ,

"Po słowiczej podłodze" Lian Hearn przeczytałam, ponieważ na wyprzedaży kupiłam przypadkowo czwarty tom cyklu, który rozpoczyna.
Ów czwarty tom cyklu obejrzałam sobie od każdej strony: z góry, z dołu, z boku oraz wstęp w środku. I niech mnie kule biją, jeśli jest tam gdziekolwiek wzmianka, o tym że to część jakiegoś cyklu(i to któraś z kolei!).
Tego dowiedziałam się już w domu.

Ale znalazłam pierwszy tom w bibliotece. Czy będę lekturę cyklu kontynuować? Pojęcia na tę chwilę nie mam.
Dlaczego? Bynajmniej nie mam zastrzeżeń do samej książki. Tylko do siebie.

"Po słowiczej podłodze" wykracza trochę poza moje granice pojmowania. Jest to powieść osadzona głęboko w kulturze japońskiej. Tak głęboko, że moja marginalna wiedza o Japonii i kulturze jej mieszkańców(zwłaszcza paręset lat wstecz), oparta wyłącznie na kilku filmach i nielicznych obejrzanych przeze mnie anime, jest bardzo trudna do zastosowania w zrozumieniu tego, co książka prezentuje. Dochodzi jeszcze fakt, że nie wiem na ile realistycznie powieść tę kulturę reprezentuje, a na ile jest to wyobrażenie jej brytyjskiej autorki.

Sama kultura(o rety, jakie ta powieść ma opisy!) jest ciekawą zagwostką. A ja miałam bardzo duży problem ze zrozumieniem osadzonych w niej bohaterów.
Postacie w "Po słowiczej podłodze" posiadają charaktery, wzorce postępowania i odruchy, które są dla mnie nie do pojęcia. Czułam się dziwnie(chociaż to jeden z największych plusów powieści), kiedy sytuacja w której znajdował się główny bohater, wywoływała u niego skrajnie inną reakcję, niż ta której bym się spodziewała.
Dynamika tej historii i jej bohaterów, jest tak odmienna od tego z czym mam na co dzień do czynienia, że lektura była dla mnie jednocześnie ciekawa i wciągająca, jak i potwornie długa.
Ja w końcu chyba wrócę do tej historii.
Zresztą jestem ciekawa, choć wolę nie pytać, czy ta szpilka w oku jest rzeczywiście nie do wykrycia...

Jeśli ktoś ma wątpliwości, sterta słów powyżej to recenzja książki. Pozytywna nawiasem mówiąc.

Polecam

"Po słowiczej podłodze" Lian Hearn przeczytałam, ponieważ na wyprzedaży kupiłam przypadkowo czwarty tom cyklu, który rozpoczyna.
Ów czwarty tom cyklu obejrzałam sobie od każdej strony: z góry, z dołu, z boku oraz wstęp w środku. I niech mnie kule biją, jeśli jest tam gdziekolwiek wzmianka, o tym że to część jakiegoś cyklu(i to któraś z kolei!).
Tego dowiedziałam się już w...

więcej Pokaż mimo to

Więcej opinii

Aktywność użytkownika zlatawiecz

z ostatnich 3 m-cy
zlatawiecz
2024-02-05 21:31:18
zlatawiecz ocenił książkę Siła na
8 / 10
2024-02-05 21:31:18
zlatawiecz ocenił książkę Siła na
8 / 10
Siła Naomi Alderman
Średnia ocena:
6.4 / 10
378 ocen

ulubieni autorzy [23]

Olga Rudnicka
Ocena książek:
7,1 / 10
29 książek
7 cykli
979 fanów
Marie Lu
Ocena książek:
7,2 / 10
18 książek
7 cykli
273 fanów
Grażyna Bąkiewicz
Ocena książek:
7,3 / 10
56 książek
4 cykle
42 fanów

Ulubione

Jonathan Carroll - Zobacz więcej
Andrzej Sapkowski Krew elfów Zobacz więcej
Carlos Ruiz Zafón Cień wiatru Zobacz więcej
Gilbert Keith Chesterton - Zobacz więcej
Paulo Coelho Być jak płynąca rzeka Zobacz więcej
Jane Austen Duma i uprzedzenie Zobacz więcej
Albert Einstein - Zobacz więcej
Ken Kesey Lot nad kukułczym gniazdem Zobacz więcej
J.R.R. Tolkien Hobbit, czyli tam i z powrotem Zobacz więcej

Dodane przez użytkownika

Sarah J. Maas Szklany tron Zobacz więcej
Sue Monk Kidd Czarne skrzydła Zobacz więcej
Sue Monk Kidd Czarne skrzydła Zobacz więcej
Rick Riordan Greccy bogowie według Percy'ego Jacksona Zobacz więcej
Rick Riordan Miecz Lata Zobacz więcej
Sue Monk Kidd Czarne skrzydła Zobacz więcej
Rick Riordan Greccy bogowie według Percy'ego Jacksona Zobacz więcej
Rick Riordan Greccy bogowie według Percy'ego Jacksona Zobacz więcej
William Goldman Narzeczona księcia Zobacz więcej

statystyki

W sumie
przeczytano
620
książek
Średnio w roku
przeczytane
44
książki
Opinie były
pomocne
1 634
razy
W sumie
wystawione
474
oceny ze średnią 7,0

Spędzone
na czytaniu
3 033
godziny
Dziennie poświęcane
na czytanie
38
minut
W sumie
dodane
88
cytatów
W sumie
dodane
1
książek [+ Dodaj]