Intrygująca historia słynnej francuskiej matematyczki oparta na faktach oraz fikcyjna opowieść o jej córce. Autorka przedstawia losy inteligentnych kobiet i ich walkę z ówczesną dyskryminacją i konwenansami.
Opisuje w jaki sposób takie kobiety i ich osiągnięcia były wykorzystywane przez mężczyzn i ukazuje ich próby przeciwstawienia się temu.
Mistrzowsko łączy fakty i postaci historyczne z fikcją.
Książka wciąga od pierwszej strony, a czytając fragmenty, w których pojawia się Denis Diderot, przed oczami stawał mi Vincent Perez, występujący w roli Denisa Diderot w filmie "Libertyn"
Szczerze polecam.

Intrygująca historia słynnej francuskiej matematyczki oparta na faktach oraz fikcyjna opowieść o jej córce. Autorka przedstawia losy inteligentnych kobiet i ich walkę z ówczesną dyskryminacją i konwenansami.
Opisuje w jaki sposób takie kobiety i ich osiągnięcia były wykorzystywane przez mężczyzn i ukazuje ich próby przeciwstawienia się temu.
Mistrzowsko łączy fakty i...

Książka, która tu na Lubimy czytać ma dużo pozytywnych recenzji mnie nie zachwyciła. Choć uważam że osobę Émilie du Châtelet warto bliżej poznać. Mimo że wydaję się być postacią kontrowersyjną ,to nic nie zmienia faktów że wyprzedzała swoją epokę o lata świetlne. Wyjątkowa myślicielka ,naukowiec ,fizyk żyjąca w trudnych dla czasach gdzie kobieta miała być posłuszna mężowi ,być lub udawać głupiutką i się nie wychylać.Ta książka lekko przybliża nam życiorys Emilie ,natomiast bardziej koncentruje się na innej bohaterce -Lili. Jest to córka Emilie ,choć tak naprawdę to trochę fikcja literacka,ponieważ wspomniana córka owszem urodziła się ale zmarła podczas narodzin.Autorka tak jakby nie uśmierca jej i przeplata jej losy z losami matki.Lili jest również bardzo inteligenta ,błyskotliwa a jej marzeniem są osiągnięcia naukowe, a nie małżeństwo, w które niektórzy chcą ją na siłę uwikłać. Choć nasza bohaterka marzy również, że spotka wielką miłość i partnera do rozmów i nauce i odkrywania świata.

Książka, która tu na Lubimy czytać ma dużo pozytywnych recenzji mnie nie zachwyciła. Choć uważam że osobę Émilie du Châtelet warto bliżej poznać. Mimo że wydaję się być postacią kontrowersyjną ,to nic nie zmienia faktów że wyprzedzała swoją epokę o lata świetlne. Wyjątkowa myślicielka ,naukowiec ,fizyk żyjąca w trudnych dla czasach gdzie kobieta miała być posłuszna mężowi...

Bardzo dobra powieść historyczna rozgrywająca się w XVIII wieku we Francji opisująca autentyczne życie genialnej matematyczki i fizyka Emilie du Chatelet, jak również życia jej córki Lili, której losy są fikcją literacką.W powieści tej znajdziemy również znane nam osoby historyczne, jak np. Wolter czy Maria Leszczyńska.
Autorka w tej książce bardzo dobrze ukazała nam ówczesne czasy, w których rządziły konwenanse, mówiło się to, co inni chcieli usłyszeć, mimo, że co innego się myślało. Gdzie rola kobiety ograniczała się tylko do roli tworzenia ciepłego ogniska domowego i była całkowicie podporządkowana swojemu mężowi, a jakiekolwiek zainteresowanie nauką lub wiedzą były źle widziane w towarzystwie.
Książka napisana jest lekkim językiem, co powoduje, że bardzo szybko się czyta. Mnie wciągnęła bardzo. Książka godna polecenia.

Bardzo dobra powieść historyczna rozgrywająca się w XVIII wieku we Francji opisująca autentyczne życie genialnej matematyczki i fizyka Emilie du Chatelet, jak również życia jej córki Lili, której losy są fikcją literacką.W powieści tej znajdziemy również znane nam osoby historyczne, jak np. Wolter czy Maria Leszczyńska.
Autorka w tej książce bardzo dobrze ukazała nam...

To od nas zależy, czy nasze namiętności służą naszemu szczęściu" (str 373)
Biografia genialnej matematyczki i fizyka Emilie du Chatelet. Kobiety kontrowersyjnej i niezależnej, z otwartym umysłem, nie liczącej się z etykietą we Francji XVIII wieku ( gdzie nauka była niedostępna dla kobiet),kochanki Woltera. Równolegle toczy się fikcyjna historia jej córki, która już jako dziecko wykazywała zdolności naukowe i miała szczęście wychowywać się w tolerancyjnej rodzinie. Były to czasy, w których mówiło się się rzeczy, które inni chcieli usłyszeć, choć myślało się inaczej. Czasy kiedy innowacyjne myślenie było niedopuszczalne, a wręcz zakazane, szczególnie dla kobiet. Balansowanie na pograniczu zakłamania, by być w zgodzie z religią. Poznajemy wiele autentycznych historycznych postaci, dworskie maniery, konwenanse.Dramaty uczuciowe młodych ludzi, ich miłosne rozterki i rozczarowania z faktu, iż nie mogą wstąpić w związek z ukochaną osobą, bo ich przyszłość została już zaplanowana z różnych względów.
O dążeniu do szczęścia i spełnieniu marzeń przez jednych i odrzucaniu przyjemności i radości na rzecz pobożności przez innych.
Na końcu powieści znajdujemy bajki, w których bohaterowie wędrują po świecie i ratują ludzi, jednocześnie obnażając ludzkie przywary.

To od nas zależy, czy nasze namiętności służą naszemu szczęściu" (str 373)
Biografia genialnej matematyczki i fizyka Emilie du Chatelet. Kobiety kontrowersyjnej i niezależnej, z otwartym umysłem, nie liczącej się z etykietą we Francji XVIII wieku ( gdzie nauka była niedostępna dla kobiet),kochanki Woltera. Równolegle toczy się fikcyjna historia jej córki, która już jako...

Po mimo iż na moich półkach zaczyna brakować miejsca, w portfelu świeci pustkami, nie mogłam sobie darować by nie kupić kolejnych książek. Jak zwykle moją uwagę przykuła okładka, a jakże by inaczej.

Potem zaczęłam czytać recenzję wystawiane tutaj na stronie. Patrzę same pozytywy itd., to mówię sobie to musi być dobra książka. I w miarę jak dalej czytałam, tym bardziej sobie uświadamiałam, że jednak nie jest.

Najbardziej denerwującą postacią była Delphine, która tak naprawdę była bezmózgą lalką. Patrząc na to, że jej matka była inteligentną kobietą, aż przykre było patrzeć na jej kalectwo intelektualne. Aż boli mnie fakt, że matka nie sprawiła sobie trudu wykrzesać z niej trochę inteligencji.

Natomiast sama Lili niknie między innymi bohaterami. Jest szara, taka jak Joséphine de Maurepas. Powieść miała opisywać historię Stanislas-Adélaïde, a jak dla mnie jest to historyjka o rozterkach młodych dziewczyn z XVIII wieku. Dopiero ostatnie 150 stron dotyczy samej Lili.

Niemniej jednak książkę czyta się bardzo szybko i całkiem przyjemnie, momentami potrafi wciągnąć człowieka. Czy poleciła bym? Nie bardzo, jest dobra na jeden raz.

Po mimo iż na moich półkach zaczyna brakować miejsca, w portfelu świeci pustkami, nie mogłam sobie darować by nie kupić kolejnych książek. Jak zwykle moją uwagę przykuła okładka, a jakże by inaczej.

Potem zaczęłam czytać recenzję wystawiane tutaj na stronie. Patrzę same pozytywy itd., to mówię sobie to musi być dobra książka. I w miarę jak dalej czytałam, tym bardziej...

"Córka markizy" to bardzo przyjemny sposób na przyswojenie wiedzy historycznej. Polecam Czytelnikom chcącym wniknąć w klimat XVIII-wiecznej Francji.Teraz pozostaje mi przeczytać całkiem niedawno wydaną biografię "Emilie du Chatelet i Voltaire" by zglebić temat.

"Córka markizy" to bardzo przyjemny sposób na przyswojenie wiedzy historycznej. Polecam Czytelnikom chcącym wniknąć w klimat XVIII-wiecznej Francji.Teraz pozostaje mi przeczytać całkiem niedawno wydaną biografię "Emilie du Chatelet i Voltaire" by zglebić temat.

Ze wszystkich państw europejskich Francję darzę najmniejszą sympatią. Warto było przeczytać tę książkę chociażby w tym celu, żeby odkryć, że Francja XVIII-wieczna byłaby chyba dla mnie miejscem nawet mniej przyjaznym niż Francja współczesna ;)
Chociaż osobiście tej książki nie polecam, to rozumiem, że innym Czytelnikom może się podobać.

Ze wszystkich państw europejskich Francję darzę najmniejszą sympatią. Warto było przeczytać tę książkę chociażby w tym celu, żeby odkryć, że Francja XVIII-wieczna byłaby chyba dla mnie miejscem nawet mniej przyjaznym niż Francja współczesna ;)
Chociaż osobiście tej książki nie polecam, to rozumiem, że innym Czytelnikom może się podobać.

Nie ocenia się książki po okładce - i `Córka Markizy` jest tego świetnym przykładem.
Wydawnictwo Nowa Księgarnia po raz kolejny przyjemnie mnie zaskoczyło, zarówno tłumaczeniem jak i korektą (kilka literówek na zasadzie zjedzonej literki na końcu zdania to pikuś),jak i samą treścią.
Przyjemna fikcja literacka z równie przyjemnym polskim akcentem w tle. Wciągająca, pouczająca, niezwykła lektura, pokazująca, że osoby myślące, inteligentne i pragnące się kształcić wciąż znajdują się na marginesie społeczeństwa, pogardzane i nie brane z odpowiednią dozą szacunku - bez względu na czasy, w jakich przyszło im żyć. Lili jest postacią niezwykłą, choć początkowo trudno było mi się do niej przekonać. Delphine przedstawiono jako typową głuptaskę, zajętą myśleniem o strojach... by nagle zaczęła okazywać inteligencję. Takie to troszkę było naciągane w zamyśle autorki, jednak.... nie narzekajmy.
Dodatkowym plusem jest "Opowieść o Świergotce i Tomie" zamieszczona na samym końcu. Przyjemny akcent, który przewija się przez wszystkie strony. Również akcent Emilii, matki Lili - choć momentami skomplikowany, świetnie pokazuje relacje między arystokracją a mieszczaństwem, jakie panowały w czasach Ludwika XIV i XV, nim wybuchła rewolucja.
Powieść skłania do myślenia. Wnioski nasuwają się różne, a jakie - to już proponuję samemu ocenić, sięgając po tą pozycje.

Nie ocenia się książki po okładce - i `Córka Markizy` jest tego świetnym przykładem.
Wydawnictwo Nowa Księgarnia po raz kolejny przyjemnie mnie zaskoczyło, zarówno tłumaczeniem jak i korektą (kilka literówek na zasadzie zjedzonej literki na końcu zdania to pikuś),jak i samą treścią.
Przyjemna fikcja literacka z równie przyjemnym polskim akcentem w tle. Wciągająca,...

"...Jestem antyreklamą kobiet moich czasów; kobiet, które urodziły się, i wychowywały w drugiej połowie XVIII wieku". Tak mogłaby o sobie powiedzieć młoda bohaterka powieści Laurel Corony - Lily.

Powieść "Córka markizy" to historia, która w sposób udany łączy fikcję z rzeczywistością, opierając się na niepodważalnych faktach wspartych kreatywnością Laurel. Lily, to córka niezwykle utalentowanej i inteligentnej kobiety - Emilie du Chatelet, która umarła przy porodzie. Wychowywana została przez przyjaciółkę matki: sympatyczną oraz otwartą na świat i ludzi kobietę. Zyskuje także siostrę (córkę kobiety),obie panie stają się jej rodziną. Niestety, nie istnieje sielanka. Ojciec nie chce jej wychowywać (zrzucając odpowiedzialność na innych),a ciotka - baronowa, ma wobec niej plany, która notabene nie są zgodnie z marzeniami tej młodej panny. Niewątpliwie Lili to osoba, która wyprzedza swoją epokę. Jej pragnienia, plany i marzenia nie mają wiele wspólnego z tym, czego oczekiwano od kobiet tamtejszej epoki. Dopóki żyje jej opiekunka, może liczyć na jej wsparcie, lecz los każe jej walczyć o swoje szczęście, tym bardziej, że Lili poznaje historię życia swojej matki...

Przez dłuższy czas, wydawało mi się, że "Córka markizy" jest powieścią dla nastolatek. I gdyby nie fakt, że wypożyczyłam ją w wypożyczalni dla dorosłych, nadal bym tak uważała. Nie mam na myśli faktu, że była infantylna czy też za bardzo wymyślna, ale raczej to, że :niesamowicie "lekko" się ją czytało. Ponadto: główną bohaterką jest nastolatka, nie wspominając już o zakończeniu. Dużym plusem przemawiającym na korzyść tej powieści jest połączenie teraźniejszości (czasów, w których żyła Lili),z przeszłością (czasów jej matki).Autorka bardzo umiejętnie przeplatała ze sobą opisy losów matki
i córki, ich problemów, a także sposobów radzenia sobie z nimi. Lubię postaci silne, z charakterem, a zarówno Emilie jak i Lili zaliczały się do takiego typu kobiet. Ciekawe było także pokazanie w jaki sposób obie panie zabiegały o rzecz najważniejszą w ich życiu - miłość... (bo w gruncie rzeczy nawet tak niezależne kobiety, pragnęły kochać i być kochane).

Pozycję tę mogę polecić z czystym sumieniem. I nastolatkom, i dorosłym i starszym. Każdy może z niej wynieść coś dla siebie. Daje poczucie, że nie należy poddawać się szablonom, i zawsze można iść "pod wiatr", choćby inni mieli kręcić na nasz widok głowami (przecież nie wszystkim się dogodzi). Polecam!

"...Jestem antyreklamą kobiet moich czasów; kobiet, które urodziły się, i wychowywały w drugiej połowie XVIII wieku". Tak mogłaby o sobie powiedzieć młoda bohaterka powieści Laurel Corony - Lily.

Powieść "Córka markizy" to historia, która w sposób udany łączy fikcję z rzeczywistością, opierając się na niepodważalnych faktach wspartych kreatywnością Laurel. Lily, to...

Całość recenzji pod adresem: http://zapach-ksiazek.pl/corka-markizy/

Nieczęsto zdarza się tak, że autor tworzy na papierze postaci żyjące własnym życiem, a które jednocześnie idealnie wpisują się w schemat całości powieści.

Całość recenzji pod adresem: http://zapach-ksiazek.pl/corka-markizy/

Nieczęsto zdarza się tak, że autor tworzy na papierze postaci żyjące własnym życiem, a które jednocześnie idealnie wpisują się w schemat całości powieści.