Tematyka ciekawa, ale zupełnie nie odpowiada mi narracja. Sformułowania typu: kiedy na wyspie miały miejsce opisane zdarzenia to; czytelnik zapewnie pamięta, że; wróćmy teraz do..
Te wyrażenia spowodowały, że książka w mojej ocenie wiele straciła. Przeczytam oczywiście drugi tom, ponieważ zawsze czytam książki do końca, jednak nikomu tej powieści nie polecę.

Tematyka ciekawa, ale zupełnie nie odpowiada mi narracja. Sformułowania typu: kiedy na wyspie miały miejsce opisane zdarzenia to; czytelnik zapewnie pamięta, że; wróćmy teraz do..
Te wyrażenia spowodowały, że książka w mojej ocenie wiele straciła. Przeczytam oczywiście drugi tom, ponieważ zawsze czytam książki do końca, jednak nikomu tej powieści nie polecę.

Jak zwykle... doskonała, ciekawa i nie przewidywalna intryga została uknuta... teraz przechodzę do drugiej części aby poznać rozwiązanie i ukaranie złoczyńców... polecam... doskonała, wciągająca i nie odkladalna lektura

Jak zwykle... doskonała, ciekawa i nie przewidywalna intryga została uknuta... teraz przechodzę do drugiej części aby poznać rozwiązanie i ukaranie złoczyńców... polecam... doskonała, wciągająca i nie odkladalna lektura

Świetna książka trzyma w napięciu trzeba przeczytać obie części.

Świetna książka trzyma w napięciu trzeba przeczytać obie części.

Xavier de Montepin, XIX-wieczny pisarz, z sukcesem przeniósł mnie ponad sto lat wstecz do Paryża i podmiejskich miasteczek, filantropów i złoczyńców, nędzy i bogactwa, zróżnicowanej klasy społecznej i podskakujących na kocich łbach dorożek. Niby jest to zupełnie inny świat od obecnego, ale łączy je jedna rzecz: żądza pieniądza, chęć szybkiego i łatwego wzbogacenia się bez względu na wszystko i wszystkich.

Może nie jest to książka wysokich lotów, ale czyta się ją przyjemnie. Fabuła jest ciekawa i wciągająca, choć nie zaskakuje. To taki taktowny i subtelny kryminał z nieco bardziej łagodnym wątkiem miłosnym.

Xavier de Montepin, XIX-wieczny pisarz, z sukcesem przeniósł mnie ponad sto lat wstecz do Paryża i podmiejskich miasteczek, filantropów i złoczyńców, nędzy i bogactwa, zróżnicowanej klasy społecznej i podskakujących na kocich łbach dorożek. Niby jest to zupełnie inny świat od obecnego, ale łączy je jedna rzecz: żądza pieniądza, chęć szybkiego i łatwego wzbogacenia się bez...

Świat przedstawiony w „Czerwonym testamencie”, to w zasadzie świat bez zasad. Tu nie ma miejsca na sentymenty, nie ma tu mowy o poszanowaniu jakiejkolwiek świętości, bo święte są tylko pieniądze. Dla nich można ukraść, zrujnować życie najbliższych, a nawet zabić.

Historia kręci się wokół testamentu sporządzonego przez hrabiego Filipa de Thonnerieux. Zgodnie z jego ostatnią wolą, dzieci urodzone w Paryżu tego samego dnia co jego ukochana, zmarła córka, odziedziczyć mają bajońskie sumy. By otrzymać prawdziwą fortunę, muszą w dniu swej pełnoletniości (21 lat) okazać medalion, z tajemniczymi inskrypcjami. Jednak testament z ostatnią wolą zmarłego skradziony zostaje przez dwóch bezwzględnych kryminalistów, którzy postanawiają zagarnąć fortunę dla siebie. Pascal Saunier i Jakub Lagarde, przyjmują nowe nazwiska i nowe role, by ułatwić sobie zadanie. W jaki sposób będą realizować swój plan i do czego będą potrafili się posunąć, o tym przeczytajcie sami. W ich intrygach ważną rolę odegra piękna Marta, Czarodziejka znad Marny, której uroda zniewoli niejedno serce. Także i serce Marty zabije mocniej na widok jednego z bohaterów powieści, dzięki czemu „Czerwony testament” połączy ze sobą powieść sensacyjną i historię miłosną.

Świat przedstawiony w „Czerwonym testamencie”, to w zasadzie świat bez zasad. Tu nie ma miejsca na sentymenty, nie ma tu mowy o poszanowaniu jakiejkolwiek świętości, bo święte są tylko pieniądze. Dla nich można ukraść, zrujnować życie najbliższych, a nawet zabić.

Historia kręci się wokół testamentu sporządzonego przez hrabiego Filipa de Thonnerieux. Zgodnie z jego ostatnią...

Powieść kryminalna w dwóch aktach o jakże odmiennym charakterze i nastroju, języku i stylu pisania.

Francja, Paryż XIX wiek. Umiera bardzo bogaty, lecz nieszczęśliwie samotny hrabia Filip de Thonnerieux. Samotny, gdyż jego szczęście zostało przerwane niepowetowaną stratą ukochanych kobiet - żony i córki. Odtąd podupadał na zdrowiu czekając śmierci, działał charytatywnie i rozdawał swoje dobra potrzebującym i przyjaciołom.
Hrabia przed śmiercią przygotował testament, w którym obdarzał pozostałym majątkiem osiem młodych osób, które urodziły się w tym samym dniu, co ukochana, zmarła córeczka. Przepustką do otrzymania daru był tajemniczy medalion.
Niestety chciwość ludzka, okrucieństwo i zło stanęły temu naprzeciw.

Ciekawa intryga, specyficzny klimat książki to niewątpliwe walory powieści. Czytelnik może przekonać się, że kulturalnym przekazem można opisać wymyślne, brutalne morderstwa.

Powieść kryminalna w dwóch aktach o jakże odmiennym charakterze i nastroju, języku i stylu pisania.

Francja, Paryż XIX wiek. Umiera bardzo bogaty, lecz nieszczęśliwie samotny hrabia Filip de Thonnerieux. Samotny, gdyż jego szczęście zostało przerwane niepowetowaną stratą ukochanych kobiet - żony i córki. Odtąd podupadał na zdrowiu czekając śmierci, działał charytatywnie i...

Rzeczywiście ciekawa i wciągająca lektura. Dobrze napisana powieść z wielką fortuną i wątkiem miłosnym w tle.

Rzeczywiście ciekawa i wciągająca lektura. Dobrze napisana powieść z wielką fortuną i wątkiem miłosnym w tle.

Dość naiwna historia, ale pełna czarnego humoru, który sprawia, że szybko się czyta i nie ma się wrażenia, że książka jest nudna.

Dość naiwna historia, ale pełna czarnego humoru, który sprawia, że szybko się czyta i nie ma się wrażenia, że książka jest nudna.

To druga z książek tego autora.I także czytałam ją z wielką przyjemnością i mimo ,że pewnie przedstawione jest to trochę tak "naiwnie",ale bardzo barwnie z wyraźnym określeniem "dobrych" i "złych " charakterów.Język być może taki z patosem ,ale mnie to absolutnie nie przeszkadza.Mnóstwo dialogów wzbogaca.A śledzenie -knowań,przygotowań a wreszcie wykonywanie zaplanowanych i wykonywanych z zimną krwią przestępstw ......brrrrrrr
Niekiedy mi się marzyło aby żyć w takich barwnych czasach,np,XIX wiecznej Francji,ale jednak nie ,bo w jakiej grupie społecznej znalazłaby się moja rodzina? A zresztą nawet nie o to chodzi bo
"Łaska na pstrym koniu jeździ".Przypomina mi się ,że mówią niektórzy ,że przyszło nam żyć w ciekawych czasach. I to dobre określenie "ciekawe"-bo czy takie wspaniałe to niekoniecznie....
Lubię zakończenia optymistyczne i mam nadzieję ,że w drugim tomie powieści przestępcy zostaną ukarani .....A autor wymyślił bardzo "skomplikowaną historię" z medalionami .....ale wg mnie fascynująca intryga sprawia ,że lektura jest przednia.....

To druga z książek tego autora.I także czytałam ją z wielką przyjemnością i mimo ,że pewnie przedstawione jest to trochę tak "naiwnie",ale bardzo barwnie z wyraźnym określeniem "dobrych" i "złych " charakterów.Język być może taki z patosem ,ale mnie to absolutnie nie przeszkadza.Mnóstwo dialogów wzbogaca.A śledzenie -knowań,przygotowań a wreszcie wykonywanie...

Z twórczością Ksawerego de Montepin miałam już okazję się zapoznać. Jakiś czas temu czytałam „Kwiaciarkę” i byłam bardzo pozytywnie zaskoczona stylem Autora, a przede wszystkim pomysłem na fabułę. Z tym większą ochotą i zapałem sięgnęłam po kolejną jego powieść, którą przypomina czytelnikom wydawnictwo Damidos.

Hrabia Filip de Thonnerieux jest starym i samotnym człowiekiem. Los go nie oszczędzał. Od śmierci żony i ukochanej córki życie straciło dla niego sens i nic nie jest w stanie go rozweselić. Jak na ironię hrabia jest bardzo bogaty jednak swojego majątku nie ma komu pozostawić. Spisując testament postanowił część oddać na cele charytatywne, a część rozdzielić pomiędzy dzieci, które urodziły się w tym samym dniu co jego córka. Hrabia przemyślał swój testament i dopracował w każdym szczególe. Nie wziął pod uwagę tylko jednego, a mianowicie pazerności i chęci łatwego wzbogacenia się ludzi, którzy gotowi są dokonać najgorszej zbrodni aby osiągnąć swój cel.

I tym razem powieść Ksawerego de Montepin nie rozczarowała mnie. Podobnie jak w „Kwiaciarce”, Autor przybliża Czytelnikowi życie w XIX – wiecznej Francji, różnice pomiędzy warstwami społecznymi, a także kontrast skrajnej nędzy i wielkiego bogactwa. Język, którym powieść jest napisana jest może ciut patetyczny, a dialogi nieco nienaturalne, jak na nasze współczesne realia. Jednak mając na uwadze, że powieść powstała ponad sto lat temu, można to Autorowi wybaczyć. Bynajmniej nie jest to wada książki. Bohaterowie pojawiający się w powieści są albo dobrzy albo źli. Nie ma charakterów łączących obydwie te cechy. Autor ze szczególną dokładnością nakreślił portrety psychologiczne przestępców. Poznajemy ich przeszłość, cele i motywy działania. Czytelnik uczestniczy też w ich knowaniach i obserwuje, jak z zimną krwią popełniają zbrodnię. Książkę czyta się błyskawicznie i z ogromną przyjemnością. Fabuła wciąga, a zakończenie sprawia, że czuje się niedosyt, dlatego radzę zaopatrzyć się od razu w obydwa tomy powieści.

Recenzja pochodzi z mojego bloga http://sladami-ksiazki.blogspot.com/

Z twórczością Ksawerego de Montepin miałam już okazję się zapoznać. Jakiś czas temu czytałam „Kwiaciarkę” i byłam bardzo pozytywnie zaskoczona stylem Autora, a przede wszystkim pomysłem na fabułę. Z tym większą ochotą i zapałem sięgnęłam po kolejną jego powieść, którą przypomina czytelnikom wydawnictwo Damidos.

Hrabia Filip de Thonnerieux jest starym i samotnym...