Przeczytałam tą książkę w dwa dni, nie mogąc sie oderwać. Była dla mnie inspirującą odskocznią od rzeczywistości. Romantyczna lektura, która wróciła mi trochę młodzieńczej fantazji. Czytanie barwnych opisów było przyjemnością samą w sobie, bardzo "ilustracyjna" książka.

Przeczytałam tą książkę w dwa dni, nie mogąc sie oderwać. Była dla mnie inspirującą odskocznią od rzeczywistości. Romantyczna lektura, która wróciła mi trochę młodzieńczej fantazji. Czytanie barwnych opisów było przyjemnością samą w sobie, bardzo "ilustracyjna" książka.

3/10

3/10

"Błekit"-piekny kolor,symbol spokoju i odpoczynku, również pewnym liściem nadzieji.
Jest to ksiazka o porcelanie,walce o przepis na produkcje i ozdabianie jej.Porcelana to element, bardzo kruchy.Życie mozemy porównać do niej,jest deliktane oraz bardzo piękne.Bohaterka ksiazki Genevieve znajduje się na życiowym zakręcie.Pragnie uczyć się malarstwa, ale w Anglii,niema mowy o tym.Są to czasy,gdzie kobiety nie miały,do pewnym miejsc wstępu.Jej dziadek załatwił jej prace w Derty,w fabryce porcelany,przy ozdabianiu tego " kruszywa".Czy moimo braku pieniedzy będzie w Wenecji?Pewnego dnia dostaje intrafna propozycje.Od pewnego dżentelmena Gabriela.Ma skraść formułę kolora innego niż wszystkie.W zamian ma dostać 5000 gwinei i wyjazd do Wenecji.Wszystko układa się wzorowo,do pewnego momentu.Czy znajdzie to czego szuk?Przyznam,ze czytając kartka po kartce nic nie zapowiada kłopotów bohaterki.Na ogół spokojna hugenatka,znajduje się w środku "bitwy".Walka o tajemniczych ludzi o porcelanę i "niespotykany" kolor daje czytelnikowi,dużo do myslania.Dzentelmen Gabriel-jest do Geneviere ratunkiem czy gwoździem "do trumny"? Gdy pojawil sie,w jej życiu,wszystko zapowiadało ze los się  do niej "uśmiechnął". Marzenia wyjazdu będzie bliższe.Wenecja nie jest chmurką na niebie.Ale ten przebiegły czlowiek,ma w spotkaniu jej i dziadka,swój " szatański plan".Za swój gest i Wenecje,żąda pewnej rzeczy, z którą Geneviere " bije" się oraz rozmyśla czy ta Wenecja jest tego warta.Czy ta znajomość ma racje bytu? Czy to co zrobi Geneviere,zaważy na jej dalszym życiu? Czy praca w Derby i szukanie tego co chce Gabriel,będzie miało wpływ na jej miłość,do człowieka,którego ona chce poznać w przyszłości? Czytając "Błękit" Nancy Bilyean znajdziemy odpowiedzi ,ale warunek jest jeden: PRZECZYTAC

"Błekit"-piekny kolor,symbol spokoju i odpoczynku, również pewnym liściem nadzieji.
Jest to ksiazka o porcelanie,walce o przepis na produkcje i ozdabianie jej.Porcelana to element, bardzo kruchy.Życie mozemy porównać do niej,jest deliktane oraz bardzo piękne.Bohaterka ksiazki Genevieve znajduje się na życiowym zakręcie.Pragnie uczyć się malarstwa, ale w Anglii,niema mowy o...

Genevieve ma talent, buntowniczą naturę i nade wszystko chce zostać malarką. Ale w XVIII wieku to kobiecie z dobrego domu nie przystoi. Rodzina załatwiła dziewczynie pracę w manufakturze porcelany, ale ona bardzo nie chce tam pracować i daje się skusić propozycją szpiegostwa. Przekonuje się, że to sprawa, która ma o wiele poważniejsze konsekwencje niż podejrzewała. Lekka, niepozbawiona humoru powieść bohaterka choć dziko uparta, nie jest aż tak irytująca. Akcja książki powoli się rozwija, by dość raptownie się zakończyć i to jest na minus, aleto może tylko mnie przeszkadza.

Genevieve ma talent, buntowniczą naturę i nade wszystko chce zostać malarką. Ale w XVIII wieku to kobiecie z dobrego domu nie przystoi. Rodzina załatwiła dziewczynie pracę w manufakturze porcelany, ale ona bardzo nie chce tam pracować i daje się skusić propozycją szpiegostwa. Przekonuje się, że to sprawa, która ma o wiele poważniejsze konsekwencje niż podejrzewała. ...

Z uznaniem myślę, że to bardzo dobra książka. Lekka, błyskotliwa, wciągająca, sensowna. Starannie przemyślana i skonstruowana fabuła – żadnych nieścisłości, niedorzeczności. Znakomicie nakreślone tło historyczne. Powieść bogata jest w opisy naukowych odkryć; klimatem przypomina trochę „Dziewczynę z perłą” T. Chevalier albo „Miniaturzystkę”, ale więcej tu intryg, zakulisowych działań i ukrytych motywacji.

Powieść jest dopieszczona językowo – styl jest ciekawy, barwny; skoro książkę dobrze mi się czytało, to znaczy, że została dopieszczona redakcyjnie. Za tłumaczenie odpowiada Magdalena Moltzan-Małkowska i efekty jej działań stwarzają wrażenie, że praca była dlań przyjemnością.

To była i ambitna, i przyjemna odskocznia od codzienności.

Z uznaniem myślę, że to bardzo dobra książka. Lekka, błyskotliwa, wciągająca, sensowna. Starannie przemyślana i skonstruowana fabuła – żadnych nieścisłości, niedorzeczności. Znakomicie nakreślone tło historyczne. Powieść bogata jest w opisy naukowych odkryć; klimatem przypomina trochę „Dziewczynę z perłą” T. Chevalier albo „Miniaturzystkę”, ale więcej tu intryg,...

Niebieski to mój ulubiony kolor. Kto by pomyślał, że dawniej jego otrzymanie w postaci sztucznego barwnika było takie nieoczywiste i skomplikowane. Dowiemy się o tym co nieco z powieści Nancy Bilyeau, która motywem przewodnim uczyniła produkcję porcelany w XVIII wieku. Już sama produkcja porcelany, według receptur długo będących chińską tajemnicą, jak i produkcja niebieskiego barwnika stanowi bardzo interesującą kanwę powieści. Dlatego szkoda że autorka zdecydowała się napisać prostą przygodówkę i same informacje historyczne są wydzielone w niej bardzo skąpo. Mamy za to szpiegów, pościgi, porwania, a wszystko dzieje się - jak dla mnie zdecydowanie zbyt szybko. Powieść pozbawiona jest finezji, a główni bohaterowie są grubo ciosani. Z nich wyłamuje się tylko postać Gabriela Courtenaya dosyć nieoczywista, z motywacjami, nad którymi można się zastanawiać. Zmarnowany potencjał....

Niebieski to mój ulubiony kolor. Kto by pomyślał, że dawniej jego otrzymanie w postaci sztucznego barwnika było takie nieoczywiste i skomplikowane. Dowiemy się o tym co nieco z powieści Nancy Bilyeau, która motywem przewodnim uczyniła produkcję porcelany w XVIII wieku. Już sama produkcja porcelany, według receptur długo będących chińską tajemnicą, jak i produkcja...

Całkiem przyjemna lektura

Całkiem przyjemna lektura

Powieść zapowiadała się świetnie! Tematyka interesująca, odsłaniająca kulisy wielkiego świata, tajemnic porcelany, niezwykłej gorączki za tym pożądanym błękitem. Początek intrygujący, bohaterka irytująca, momentami miałam wrażenie, że to harlequin a to co najciekawsze zepchnięte na drugi plan. Zakończenie miałkie, nijakie, bez pomysłu. Moim zdaniem w głowie autorki zrodził się świetny pomysł, który niestety nie został dobrze zrealizowany. Plus za piękną okładkę - z olbrzymią przyjemnością otwierało się książkę:)

Powieść zapowiadała się świetnie! Tematyka interesująca, odsłaniająca kulisy wielkiego świata, tajemnic porcelany, niezwykłej gorączki za tym pożądanym błękitem. Początek intrygujący, bohaterka irytująca, momentami miałam wrażenie, że to harlequin a to co najciekawsze zepchnięte na drugi plan. Zakończenie miałkie, nijakie, bez pomysłu. Moim zdaniem w głowie autorki zrodził...

Trochę zbyt dużo Harlequina a za mało błękitu i porcelany. Rażą także pewne błędy formalne i logiczne. Np. bohaterka podstępem zwabiona do Londynu z powodu rzekomej choroby dziadka, w ogóle tego dziadka nie odwiedza... A skoro już przyjechała, to mogłaby. No i zakończenie bez sensu. Cóż z tego, że bohaterka z kochankiem odzyskują wolność, skoro świat raczej nie stoi przed nimi otworem...

Trochę zbyt dużo Harlequina a za mało błękitu i porcelany. Rażą także pewne błędy formalne i logiczne. Np. bohaterka podstępem zwabiona do Londynu z powodu rzekomej choroby dziadka, w ogóle tego dziadka nie odwiedza... A skoro już przyjechała, to mogłaby. No i zakończenie bez sensu. Cóż z tego, że bohaterka z kochankiem odzyskują wolność, skoro świat raczej nie stoi przed...

Piękna opowieść o gorączce "białego złota", jak nazywano porcelanę w XVIII wieku. Jest wszystko, czego potrzeba dobrej, wciągającej lekturze- lekki język, historia miłosna i wątek kryminalny, wartka akcja, a do tego mocne osadzenie w historii. Chciałabym zobaczyć ekranizację- wtedy byłby to piękny film kostiumowy. Książka czyta się lekko, przyjemnie i wciąga- dawno nie zarwałam tak nocy dla lektury!
Jedyny minus za banalne i nagle następujące zakończenie. Kiedy akcja w toku i masz nadzieję na kolejne 100 stron z przewrotami w wykonaniu głównej bohaterki nagle książka się kończy. Ale i tak to świetna lektura!:)

Piękna opowieść o gorączce "białego złota", jak nazywano porcelanę w XVIII wieku. Jest wszystko, czego potrzeba dobrej, wciągającej lekturze- lekki język, historia miłosna i wątek kryminalny, wartka akcja, a do tego mocne osadzenie w historii. Chciałabym zobaczyć ekranizację- wtedy byłby to piękny film kostiumowy. Książka czyta się lekko, przyjemnie i wciąga- dawno nie...