"Klub kąpielowy angielskich dam" Barbary J.Zitwer to lekka, łatwa i przyjemna lektura na lato.
Joey, samotna utalentowana architektka z Nowego Jorku przybywa na angielską prowincję by zrealizować projekt przebudowy posiadłości, w której mieszkał J.M.Barry, autor "Piotrusia Pana". Tam przekonuje się, że życie to nie tylko praca i ambicja. Dzięki starszym paniom, przyjaciółkom na dobre i źle, odnajduje poczucie wspólnoty i zażyłości. A to pomaga jej lepiej zrozumieć ludzi żyjących obok oraz otworzyć na miłość i przyjaźń.
Pomimo lekkiej formuły książka ta pokazuje sens życia i wagę dobrych, bliskich i trwałych relacji międzyludzkich, na których opiera się wartość życia.
Wątek miłosny uważam za niekoniecznie autentyczny ale książka mnie wciągnęła. Aż żal, że w dzisiejszym zabieganym świecie tak wielu ludziom brakuje czasu dla przyjaciół...A pewnych rzeczy nie da się nadrobić.
Bardzo polecam ♥️

"Klub kąpielowy angielskich dam" Barbary J.Zitwer to lekka, łatwa i przyjemna lektura na lato.
Joey, samotna utalentowana architektka z Nowego Jorku przybywa na angielską prowincję by zrealizować projekt przebudowy posiadłości, w której mieszkał J.M.Barry, autor "Piotrusia Pana". Tam przekonuje się, że życie to nie tylko praca i ambicja. Dzięki starszym paniom,...

Bez wątpienia jest to lekka powieść dla relaksu. Nie wciągnęła mnie tak, że nie mogłam się od niej oderwać ale czytało się ją dobrze. W sam raz na wakacyjny odpoczynek.
Główna bohaterka to utalentowana architekt z Nowego Jorku, która przyjeżdża służbowo do małej miejscowości niedaleko Londynu. Jest to również okazja aby spotkać się ze swoją najlepszą przyjaciółka sprzed lat. Ich relacje nie są już takie same jak kiedyś (Joey jest singielka, która poświęca się pracy, natomiast Sarah cały swój czas poświęca dzieciom). Mimo drobnych sprzeczek, próbują naprawić dawną przyjaźń. Młoda architekt poznaje starsze kobiety, które od wielu lat codziennie pływają niezależnie od pogody a zarazem wszystkie się przyjaźnią. Każda z nich jest inna, każda z nich ma inną historię i niesie inny życiowy bagaż. W książce nie zabrakło również wątku miłosnego.
Przyjemna i prosta historia, która ma w sobie wiele uczuć i emocji, jednocześnie dając nadzieje na lepsze jutro. 7/10⭐️

Bez wątpienia jest to lekka powieść dla relaksu. Nie wciągnęła mnie tak, że nie mogłam się od niej oderwać ale czytało się ją dobrze. W sam raz na wakacyjny odpoczynek.
Główna bohaterka to utalentowana architekt z Nowego Jorku, która przyjeżdża służbowo do małej miejscowości niedaleko Londynu. Jest to również okazja aby spotkać się ze swoją najlepszą przyjaciółka sprzed...

Lekka opowieść o trzydziestosiedmioletniej Joey. Kobieta jest zapracowana, poświęca swój czas na tworzenie nowych projektów. Ze względu na chorobę jej pracodawcy Joey dostaje zlecenie na przebudowę posiadłości M. Barrego - autora "Piotruś Pan i Wendy". Wyjeżdża z Nowego Jorku na angielską prowincję. Zatrzymuje się na 2 tygodnie w Londynie u swojej dawnej przyjaciółki, z którą od lat nie utrzymywała kontaktu. Sarah ma 4 dzieci, poświęciła cały swój czas na ich wychowanie. Kosztem swojego wyglądu co Joey kilkakrotnie podkreśla. Kobiety sprzeczają się, zachowanie nowojorskiej singielki wielokrotnie jest nietaktowne. A jednak kobiety próbują zawalczyć o siebie i dawne siostrzane relacje. Ten wątek zdecydowanie najbardziej mnie pochłonął.

Klub kąpielowy angielskich dam J. M. Barriego to 5 kobiet w podeszłym wieku, które pływają w jeziorze bez względu na pogodę. Mają spisany manifest, który tyczy spotkań i zachowań Pań. Joey spacerując ze swym psem po wiejskich posiadłościach widzi ciało kobiety w wodzie. Ratując ją dołącza do ich klubu.
Panie są bardzo różne, a że znają się 50 lat ich relacje są mocne. Jedna z nich Lilia to teściowa Iana. A on jest nadzorcą budynku, który Joey ma rozbudować. Jak w takich powieściach tak i w tej tych dwoje zaczyna coś łączyć. Dosyć oklepany schemat i zakończenie. W każdym bądź razie czas poświęcony na lekturę uważam, za relaksujący od codziennych zajęć.

Lekka opowieść o trzydziestosiedmioletniej Joey. Kobieta jest zapracowana, poświęca swój czas na tworzenie nowych projektów. Ze względu na chorobę jej pracodawcy Joey dostaje zlecenie na przebudowę posiadłości M. Barrego - autora "Piotruś Pan i Wendy". Wyjeżdża z Nowego Jorku na angielską prowincję. Zatrzymuje się na 2 tygodnie w Londynie u swojej dawnej przyjaciółki, z...

Sympatyczna historia o poczuciu wspólnoty, roli przyjaźni ( a także jej zmianie w czasie),akceptacji siebie, kruszeniu niepotrzebnego dystansu. Sugeruje, że warto oderwać się od przeszłości, zapomnieć dawne urazy. Sam wątek romansowy trochę oklepany, według mnie lepiej pisarka przedstawiła pisarka relacje między Joey a jej przyjaciółką z dzieciństwa.

Można przeczytać, choć na dłużej nie zaprząta głowy.

Sympatyczna historia o poczuciu wspólnoty, roli przyjaźni ( a także jej zmianie w czasie),akceptacji siebie, kruszeniu niepotrzebnego dystansu. Sugeruje, że warto oderwać się od przeszłości, zapomnieć dawne urazy. Sam wątek romansowy trochę oklepany, według mnie lepiej pisarka przedstawiła pisarka relacje między Joey a jej przyjaciółką z dzieciństwa.

Można przeczytać,...

Sięgając po tę książkę liczyłam na łatwą, niezobowiązującą lekturę. Nie rozczarowałam się. Joey Rubin, główna bohaterka pracująca jako architektka w nowojorskiej firmie dostaje szansę od losu i ma możliwość wyjechania na angielskie prowincje, do Stanway, w celu nadzoru nad projektem, którego podjęła się firma, w której pracuje Joey. Przy okazji, będąc w Anglii postanawia odwiedzić swoją przyjaciółkę, Sarah, z którą zna się praktycznie całe życie. Jest to trochę skomplikowana i krępująca sytuacja, ponieważ przez ostatnie 10 lat kobiety się nie widziały, nie były przy sobie w ważnych wydarzeniach swojego życia. Te wydarzenia sprawiły, że kobiety nie wiedziały, jak się zachowywać, co wypada, a co nie.



Zaraz po przyjeździe do Stanway, Joey jest przywitania przez Iana McCormacka, człowieka, z którym miała już wcześniej telefoniczny kontakt w sprawach biznesowych. Lecz nie jest to przywitanie, na jakie czekała. Ian nie jest dla niej zbyt przyjemny.



Joey dosyć często biegała i podczas jednego z tych biegów widzi w stawie topiącą się kobietę. Okazuje się, że to teściowa Sarah, Aggie. Z czasem główna bohaterka zaprzyjaźnia się z Aggie i jej przyjaciółkami, które mają nietypowy zwyczaj. Prawie codziennie, niezależnie od pory roku, kąpią się w stawie.



Jest to dosyć przyjemna obyczajówka z wątkiem romantycznym, który przez sporą część książki nie istnieje. Pojawia się dosyć niespodziewanie i według mnie było to troszeczkę niedopracowane. Możliwe, że tylko mi się tak wydaje, aczkolwiek nie do końca ten wątek mnie zadowolił. Książka opowiada o przyjaźni, o jej roli w naszym życiu. O tym, jak ważne jest to, aby mieć przyjaciół przy sobie, niezależnie od wad drugiej osoby czy kłótni, która zdarza się każdemu.

Sięgając po tę książkę liczyłam na łatwą, niezobowiązującą lekturę. Nie rozczarowałam się. Joey Rubin, główna bohaterka pracująca jako architektka w nowojorskiej firmie dostaje szansę od losu i ma możliwość wyjechania na angielskie prowincje, do Stanway, w celu nadzoru nad projektem, którego podjęła się firma, w której pracuje Joey. Przy okazji, będąc w Anglii postanawia...

"Bóg dał nam wspomnienia po to,
byśmy mieli róże w grudniu."
/J.M.Barrie/

Powieść o życiowych zakrętach i sile więzi, która pozwala przetrwać sztormy. Podobała mi się.

"Bóg dał nam wspomnienia po to,
byśmy mieli róże w grudniu."
/J.M.Barrie/

Powieść o życiowych zakrętach i sile więzi, która pozwala przetrwać sztormy. Podobała mi się.

Kobieca, optymistyczna lekka i przyjemna książka do poczytania na jeden wieczór.

Kobieca, optymistyczna lekka i przyjemna książka do poczytania na jeden wieczór.

świetna książka na 2-3 wieczory do herbaty pod kocem. lekka i przyjemna lektura dla wszystkich tych, którzy chcą trochę zmienić świat, w którym żyją. po przeczytaniu jej - miałam ochotę wrócić do starych przyjaźni.

świetna książka na 2-3 wieczory do herbaty pod kocem. lekka i przyjemna lektura dla wszystkich tych, którzy chcą trochę zmienić świat, w którym żyją. po przeczytaniu jej - miałam ochotę wrócić do starych przyjaźni.

Przyjemna lektura, którą szybko i lekko czyta się.
Polecam dla osób, które chcą oderwać się od książek o innej lematyce i gatunku.

Przyjemna lektura, którą szybko i lekko czyta się.
Polecam dla osób, które chcą oderwać się od książek o innej lematyce i gatunku.

Nie zachwyca. Jest dość przeciętna. Nada się jeśli akurat potrzebujemy czegoś lekkiego.

Nie zachwyca. Jest dość przeciętna. Nada się jeśli akurat potrzebujemy czegoś lekkiego.