“Bajka o niedźwiedziach, niedźwiedziątku i o małym złotowłosym dziewczątku”
to polskie, niedługie opowiadanko na motywach rosyjskiej bajki ludowej.

Bajeczka autorstwa Franciszki Arnsztajnowej - poetki z pierwszej połowy XX wieku - wraz z pięknymi ilustracjami oryginalnego projektu Zbigniewa Lengrena z 1968 roku, jest historią o Złotowłosej i jej wizycie w domku 3 misiów, gdzie każdy miś miał swoje łóżeczko, swoje krzesełko i swoją miseczkę, gdzie jeden miś był duży, drugi średni, a trzeci mały, więc ich sprzęty domowe różniły się także wielkością. Przedwojenny język Arnsztajnowej jest już archaiczny, ale sama historia wciąż pozostaje ciekawa - niejeden zapamiętał pytanko - “Kto pił z mojego kubeczka..?”

Bajka jest urocza, prowadzona pięknym językiem, zabawna i ma pomyślne zakończenie, nie licząc szoku biednych niedźwiedzi, i zniszczeń wewnątrz domku dokonanych przez niegrzeczną dziewczynkę 😬

Kto usłyszał opowieść w dzieciństwie, może poczuć sentyment.
Na marginesie, wiedzieliście że 12 stycznia przypada Dzień Całowania Złotowłosych? 😀

“Bajka o niedźwiedziach, niedźwiedziątku i o małym złotowłosym dziewczątku”
to polskie, niedługie opowiadanko na motywach rosyjskiej bajki ludowej.

Bajeczka autorstwa Franciszki Arnsztajnowej - poetki z pierwszej połowy XX wieku - wraz z pięknymi ilustracjami oryginalnego projektu Zbigniewa Lengrena z 1968 roku, jest historią o Złotowłosej i jej wizycie w domku 3 misiów,...

Rewelacyjna bajka o złotowłosej, to moja książka z dzieciństwa (wydanie z 1968 roku),leżała sobie spokojnie na strychu, a dzisiaj moje wnuki przytargały dość pokaźną ilość starych książeczek a właśnie “Bajka o niedźwiedziach, niedźwiedziątku i o małym złotowłosym dziewczątku” poszła jako pierwsza do lektury. Zresztą zawsze była uwielbiana przez całą moją rodzinę i wszystkie pokolenia, więc nie dziwię się, że i wnukom wpadła w oko...
Ja mam wielki sentyment do swoich starych książek, może dlatego one do tej pory przetrwały w dość dobrym stanie. Ta bajka oparta jest na motywach rosyjskiej bajki ludowej, co obecnie nie jest zbyt dobrą zachętą, lecz w latach PRL-u bardzo dużo było wydawanych książek z pomysłami zaczerpniętymi właśnie ze wschodu, jak równie sporo było bajek filmowych, również rosyjskich. W moim miasteczku, w każdą niedzielę były filmowe "poranki" dla dzieci, co było nie lada atrakcją.

"Niedźwiedź-tata miał wzrost nie lada jaki,
Był bardzo, bardzo wysoki, o, taki!
I jak na ojca rodziny przystało,
Przerastał mamę o głowę całą,
A jak zamruczał, to drżał cały las.
Niedźwiedzica-mama nieduża, niemała,
Ot, taka, w sam raz.
Dzieciątko-niedźwiedziątko
Było maleńkie, Milusieńkie."
W ciemnym, gęstym i ogromnym lesie mieszkały trzy niedźwiedzie: tata-niedźwiedź, mama-niedźwiedzica i małe niedźwiedziątko. Rodzina niedźwiedzi miała swój domek a w nim stał stół oraz każde z nich miało swoje łóżko z poduszką, swoje krzesełko i swoją miseczkę z łyżeczką. Nie sposób było ich pomylić.
Tymczasem obok, pod lasem mieszkała dziewczynka z mamą.

"Niedaleko,
Za lasem, za rzeką
Mieszkała
Ze swoją mamusią dziewczynka mała.
Nie wiem, jak się naprawdę nazywała,
Ale że włoski miała płowe jak złotko,
Zwali ją wszyscy Złotowłosą Pieszczotką."
Pewnego dnia, gdy niedźwiedzi akurat nie było w domu, niespodziewanie pojawiła się w nim Złotowłosa...
Dlaczego weszła do ciemnego lasu? Jak znalazła się w domku niedźwiedzi? Co tam robiła? A jak zareagowali na te wizytę gospodarze?
Większość czytelników zna odpowiedzi na te pytania, ale jeśli jest ktoś, kto nie zna tej bajki, to bardzo ją polecam.
Dodatkowym atutem książeczki są piękne ilustracje Zbigniewa Lengrena, które stanowiły świetne wzory do kalkowania...

Rewelacyjna bajka o złotowłosej, to moja książka z dzieciństwa (wydanie z 1968 roku),leżała sobie spokojnie na strychu, a dzisiaj moje wnuki przytargały dość pokaźną ilość starych książeczek a właśnie “Bajka o niedźwiedziach, niedźwiedziątku i o małym złotowłosym dziewczątku” poszła jako pierwsza do lektury. Zresztą zawsze była uwielbiana przez całą moją rodzinę i...

Mam ogromny sentyment do tej książeczki - nie dość, że opowiada jedną z moich ulubionych bajek, nie dość, że miłym, wpadającym w ucho rytmem, to jeszcze zabawnie zilustrował ją Zbigniew Lengren. Z niej też pochodzi określenie, które na parę ładnych lat przylgnęło w domu do mojej córki: "dzieciątko-niedźwiedziątko".
Jedno mnie tylko zastanawia (w dzieciństwie ten problem dla mnie nie istniał - co za słodkie, niewinne czasy!) - podtytuł głosi: "Według rosyjskiej bajki ludowej". A przecież baśń o trzech niedźwiedziach powstała w Anglii. No ale cóż, rok wydania 1979...

Mam ogromny sentyment do tej książeczki - nie dość, że opowiada jedną z moich ulubionych bajek, nie dość, że miłym, wpadającym w ucho rytmem, to jeszcze zabawnie zilustrował ją Zbigniew Lengren. Z niej też pochodzi określenie, które na parę ładnych lat przylgnęło w domu do mojej córki: "dzieciątko-niedźwiedziątko".
Jedno mnie tylko zastanawia (w dzieciństwie ten problem...