Świat, w którym ludzie przypominają owady. Dziwne, no nie? Opis nie do końca zachęca do czytania. A jednak...warto, naprawdę warto.
To już ósmy tom bardzo dobrego militarnego fantasy, pełnego intryg politycznych i epickich bitew. Magia miesza się z technologią, ras ludzi jest tyle co owadów ale my zawsze wracamy do tych samych bohaterów.
Ta część skupiona jest na Kolegium, kolebce nauki i kultury w rejonie, które teraz muszą się bronić przed atakiem przywódczyni osowców. Główny bohater Stenword, żukowiec, łamie głowę jak ochronić miasto przed wrogim atakiem. Z pomocą przychodzi mu przypadek.
Bardzo mi się podoba wątek tolerancji. Na przykładzie młodego osowca pokazane jest , że to nie rasa czyni z drugiego człowieka mojego wroga ale jego postępowanie.

Świat, w którym ludzie przypominają owady. Dziwne, no nie? Opis nie do końca zachęca do czytania. A jednak...warto, naprawdę warto.
To już ósmy tom bardzo dobrego militarnego fantasy, pełnego intryg politycznych i epickich bitew. Magia miesza się z technologią, ras ludzi jest tyle co owadów ale my zawsze wracamy do tych samych bohaterów.
Ta część skupiona jest na Kolegium,...

Tchaykovski wraca do formy. Po nudnych jak flaki z olejem Morskich, znów mamy wielkie bitwy i zagmatwaną sytuacje polityczną. Imperatorowa poszukuje mocy starożytnych, także tych zakazanych. Jak komuś podobały się pierwsze tomy cyklu to i ten mu się spodoba.

Tchaykovski wraca do formy. Po nudnych jak flaki z olejem Morskich, znów mamy wielkie bitwy i zagmatwaną sytuacje polityczną. Imperatorowa poszukuje mocy starożytnych, także tych zakazanych. Jak komuś podobały się pierwsze tomy cyklu to i ten mu się spodoba.

Z tomu na tom autor się rozkręca, szkoda ze zbliżamy się już do końca nie mogę się doczekać finałowych tomów. Na pewno powrócę do czytania jak tylko zostanie wydany ostatni tom. Powtórzę się, pewnie nie ostatni, cały cykl "cieni pojętnych" jest pozycją obowiązkową dla miłośników fantasy i nie tylko.

Z tomu na tom autor się rozkręca, szkoda ze zbliżamy się już do końca nie mogę się doczekać finałowych tomów. Na pewno powrócę do czytania jak tylko zostanie wydany ostatni tom. Powtórzę się, pewnie nie ostatni, cały cykl "cieni pojętnych" jest pozycją obowiązkową dla miłośników fantasy i nie tylko.

Jak zwykle dobra, ale jak dla mnie trochę za dużo opisów walk, strategii itd., przez co książka staje się trochę techniczna.

http://polecksiazke.wordpress.com/2014/01/21/cykl-cienie-pojetnych/

Jak zwykle dobra, ale jak dla mnie trochę za dużo opisów walk, strategii itd., przez co książka staje się trochę techniczna.

http://polecksiazke.wordpress.com/2014/01/21/cykl-cienie-pojetnych/

Jako kolejny tom niezły, chociaż jakoś tak mi czegoś brakowało. W pierwszej chwili nawet miałem wrażenie, że zmieniono tłumacza, w stosunku do poprzednich tomów - taka jakaś zmiana słownictwa zaistniała, a przynajmniej tak odebrałem. Czasem coś z tym tłumaczeniem nawaliło, czasem błędy redakcyjne, literówki - ale można wybaczyć.

Co ciekawe - w momencie kiedy spodziewałem się powolnego skręcania wątków do środka, związywania ich w celu finalnego zakończenia sagi - autor wpisał kolejne nowe rzeczy, kolejne wątki które mogą się ciekawie rozwinąć. Teraz pozostaje oczekiwać kolejnego tomu.

Jako kolejny tom niezły, chociaż jakoś tak mi czegoś brakowało. W pierwszej chwili nawet miałem wrażenie, że zmieniono tłumacza, w stosunku do poprzednich tomów - taka jakaś zmiana słownictwa zaistniała, a przynajmniej tak odebrałem. Czasem coś z tym tłumaczeniem nawaliło, czasem błędy redakcyjne, literówki - ale można wybaczyć.

Co ciekawe - w momencie kiedy spodziewałem...