Niewielka, bo 32-stronicowa książka w miękkiej oprawie może niezauważona przemknąć na sklepowej półce. Wielkim atutem książki jest to, że tekst nie jest drukowany standardowym krojem pisma, ale jest (zaryzykuję, niech mnie autor poprawi) starannie wykaligrafowany. Pozwala to dziecku oswoić się z literami pisanymi. Opowiada historię spotkania chłopca w wieku szkolnym, bądź przedszkolnym. Chłopiec spotyka cztery ciotki na zabawie z okazji Dnia Dziecka. Już na początku zaskoczyło mnie stwierdzenie, które wypowiedział chłopiec „A ponadto – pod żadnym pozorem nie można sprawiać wrażenia, że jest się dzieckiem”. Jak to?
Ale dalej jest jeszcze ciekawiej. Opis ciotek, to kwintesencja ciotkowości:
„Ciocie mają cztery pary rąk i nóg, cztery głowy z czterema kapeluszami i dwadzieścia cztery srebrne zęby.
Ciocie wszystkich pozdrawiają i wszystkich znają. Ciocie wszystko wiedzą i o wszystkim słyszały. Ciocie wszędzie były i wszystko widziały.”
Ciotki pytają chłopców kim chcieliby zostać w przyszłości. Jeden mówi, że strażakiem, drugi – listonoszem, trzeci – policjantem, czwarty – żołnierzem. Ciotki kwitują: „Piękne marzenia […]. Wasi rodzice na pewno dopilnują, żeby się wam spełniły.” Tak to jest, poprawnie, grzecznie i jak należy. Przychodzi kolej na naszego bohatera, który ku zdumieniu ciotek odpowiada, że „chciałby zostać kilkoma zwierzętami naraz”. Gdy pierwszy szok minął, ciotki próbują go przekonać, że może kimś innym. Ostatecznie ciekawość zwycięża i postanawiają wysłuchać chłopca kimże on chce być...
Przyznam się, że byłam ciotką. Po przeczytaniu pomyślałam, że cóż ten pan Wechterowicz wymyślił. Absurd goni absurd, a już dialogi między ciotkami a chłopcem, to jakieś farmazony. Ale przecież, no trzeba było się ruszyć na wycieczkę, że kilkanaście lat temu ja chciałam być husarzem, panterą, delfinem i jaskółką.

https://kreskiikropki.wordpress.com/

Niewielka, bo 32-stronicowa książka w miękkiej oprawie może niezauważona przemknąć na sklepowej półce. Wielkim atutem książki jest to, że tekst nie jest drukowany standardowym krojem pisma, ale jest (zaryzykuję, niech mnie autor poprawi) starannie wykaligrafowany. Pozwala to dziecku oswoić się z literami pisanymi. Opowiada historię spotkania chłopca w wieku szkolnym, bądź...