Z pewnością ta biografia Londona jest mniej znana od biografii napisanej przez Irvinga. Jednakże czy oznacza to, że jest gorsza? Otóż nie!

Haley przedstawia nam opis całego życia Londona. Jak sam napisał we wstępie, starał się nie patrzyć na jego poglądy, nie próbował przedstawić go od najlepszej strony, pomijając wszelkie mankamenty jego życia. Postanowił przedstawić go w pełnej krasie, inaczej niż zrobił to na przykład Irving, który, według Haleya, nie mógł napisać dobrej biografii Jacka Londona "podlizując się bezwstydnie spadkobiercom i wykonawcom jego testamentu".

Z pewnością dowiedziałam się więcej faktów, niż miałam okazję przeczytać nawet w angielskiej wersji Wikipedii. Uwielbiam też całą historię o tym, jak London zbierał materiał do "Mieszkańców otchłani". Uwielbiam historię o "piracie ostrygowym". Uwielbiam koniec książki, z wybranymi dziełami Londona (już wiem, co będę czytać ;)).

Uważam, że ta biografia zasługuje na moje 9 gwiazdek. Każda z 419 stron treści biografii, ale też 18 stron przypisów i owe 30 stron wybranych dzieł Londona. Cieszę się, że trafiłam na tę książkę, nawet jeśli inni nie uznają jej za wybitną (o czym świadczy cena, jaką za nią dałam - 13 zł, choć proponowana z tyłu okładki wynosi 45 zł).

Z pewnością ta biografia Londona jest mniej znana od biografii napisanej przez Irvinga. Jednakże czy oznacza to, że jest gorsza? Otóż nie!

Haley przedstawia nam opis całego życia Londona. Jak sam napisał we wstępie, starał się nie patrzyć na jego poglądy, nie próbował przedstawić go od najlepszej strony, pomijając wszelkie mankamenty jego życia. Postanowił przedstawić go...

Postać Jacka Londona fascynowała i fascynuje mnie od lat. Od czasu pierwszego zetknięcia z „Białym kłem” i „Martinem Edenem”. Po pierwsze, ze względu na obecność w jego prozie dzikiej, niespokojnej przyrodzie. Po drugie, bo motywował mnie do pracy, jako pisarza.

Jego życiorys jest tak bujny i obfitujący w przygody, że spokojnie starczyłby go na rozdzielenie między mieszkańców małej miejscowości. Był typem poszukującym, podążającym za własnymi marzeniami i przekonaniami. Odważny, oddany pasjom.

Więcej: http://zzyciaksiazek.blogspot.com/2013/02/zycie-i-pasje-wilka.html#more

Postać Jacka Londona fascynowała i fascynuje mnie od lat. Od czasu pierwszego zetknięcia z „Białym kłem” i „Martinem Edenem”. Po pierwsze, ze względu na obecność w jego prozie dzikiej, niespokojnej przyrodzie. Po drugie, bo motywował mnie do pracy, jako pisarza.

Jego życiorys jest tak bujny i obfitujący w przygody, że spokojnie starczyłby go na rozdzielenie między...

Panu Haleyowi dziękuję za to, że zawarł w biografii Jacka Londona kilka ważnych informacji, które z całą pewnością mi się przydadzą. I nic poza tym.
'Wilk. Szlaki życia Jacka Londona' to jedna ze słabszych pozycji biograficznych, jaką miałam okazję czytać. Niby książka miała być pewnego rodzaju przełomem w postrzeganiu amerykańskiego pisarza, ale plany nie wypaliły. Niby Irving Stone w 'Żeglarzu na koniu' podlizywał się rodzinie Londona, ale tę pozycję zdecydowanie lepiej się czyta niż 'Wilka...'.
Warto przeczytać tylko dla obrazu społeczeństwa amerykańskiego 'pozłacanego wieku'. Reszta na minus.

Panu Haleyowi dziękuję za to, że zawarł w biografii Jacka Londona kilka ważnych informacji, które z całą pewnością mi się przydadzą. I nic poza tym.
'Wilk. Szlaki życia Jacka Londona' to jedna ze słabszych pozycji biograficznych, jaką miałam okazję czytać. Niby książka miała być pewnego rodzaju przełomem w postrzeganiu amerykańskiego pisarza, ale plany nie wypaliły. Niby...

Biografia Jacka Londona – kapitalna sprawa, pomyślałem i sięgnąłem po książkę mając w pamięci czytaną dawno temu biografię Irvinga Stonea: „Żeglarz na koniu”. Ładnie wydane rozczarowanie, to najkrótsze określenie pasujące do książki. Autor wszystko co chciał ważkiego o Londonie powiedzieć zawarł w prologu, którego zdania wkomponowane są bezpośrednio w dalsze rozdziały. Dzięki temu uzyskał niewątpliwy efekt stwierdzenia: „ja już to czytałem”. Bodajże trzy razy przyczepił się do swojego poprzednika Stona, że ten ostatni podlizywał się rodzinie, żeby napisać biografie Londona. Co w tym złego? Podlizał się na tyle skutecznie, że jego „żeglarza” czyta się z wypiekami na twarzy. Jednak pomijając pozostałe kwestie, najbardziej irytowało mnie „artystowskie środowisko” – nie wiem, czy to dar od autora, czy tłumacza, ale brzmi tak szkaradnie, że bolą zęby. Kolejny kwiatek, to jakże częsty brak odmiany „wół roboczy”, w książce London mówi: „nie chcę być więcej wołu roboczy” i to dosyć często. Skąd, na Boga to wzięto? Może Jack specjalnie, tak gwarowo przekręcał, ale wtedy wypadałoby ująć to gdzieś, żeby czytelnik nie miał wrażenia niechlujstwa językowego. Reasumując – jeżeli ktoś nie czytał biografii Londona, to polecam „Żeglarza na koniu” wydanego w 1938 roku. Dużo ciekawszy.

Biografia Jacka Londona – kapitalna sprawa, pomyślałem i sięgnąłem po książkę mając w pamięci czytaną dawno temu biografię Irvinga Stonea: „Żeglarz na koniu”. Ładnie wydane rozczarowanie, to najkrótsze określenie pasujące do książki. Autor wszystko co chciał ważkiego o Londonie powiedzieć zawarł w prologu, którego zdania wkomponowane są bezpośrednio w dalsze rozdziały....

Nawet nie wiem jak ocenić tę książkę. Z perspektywy biografii i jej poziomu czy tego jak wyglądało życie Jacka Londona, lecz liczy się chyba ogólne wrażenie. Może nie jestem wielkim fanem czytania rozległych biografii na temat życia twórców, jednak ta pozycja prawie sama wpadła w moje ręce i stwierdziło, że to znak, iż muszę ją przeczytać. Już wcześniej miałem pewne wyobrażenie na temat życia amerykańskiego pisarza, jednak informacje, które posiadałem były szczątkowe. Trzeba przyznać, że książka Jamesa L. Haley'a to prawdziwa kopalnia wiedzy. Czytelnik poznaje dogłębnie prawie każdy aspekt znanego autora takich dzieł jak: "Zew krwi" i "Wilk morski". Tak samo jak jego powieści, historia jego życia jest równie inspirująca. London to wybitna postać, która swoimi losami potwierdza wszystko, co stara się przekazać w tekstach. Mało kto może popisać się takim życiorysem: pracownik fabryki słoików do konserw, "pirat ostrygowy", marynarz, tramp, poszukiwacz złota, działacz socjalistyczny, mówca, korespondent wojenny i co najważniejsze pisarz. Amerykanin doświadczył niejednego i jego egzystencja działo motywująco dla ludzi, którzy głęboko wierzą w spełnienie własnego marzenia. Samą książkę, z racji pasjonującego życia Londona, czyta się niczym powieść przygodową, które sam pisywał. Polecam każdemu, żeby zapoznał się z fascynującym życiem Londona.

Nawet nie wiem jak ocenić tę książkę. Z perspektywy biografii i jej poziomu czy tego jak wyglądało życie Jacka Londona, lecz liczy się chyba ogólne wrażenie. Może nie jestem wielkim fanem czytania rozległych biografii na temat życia twórców, jednak ta pozycja prawie sama wpadła w moje ręce i stwierdziło, że to znak, iż muszę ją przeczytać. Już wcześniej miałem pewne...

"Wilk" to biografia człowieka, który nie umiał żyć na pół gwizdka. Niespokojny duch ceniący podróże, birbant i lekkoduch, a zarazem wnikliwy obserwator i zdeklarowany socjalista, siłacz parający się wciąż z chorobami wynikłymi ze stylu życia.

Autor życiorysu prezentuje swego bohatera bynajmniej nie na kolanach. Podąża za Londonem poszukującym złota, penetrującym zakamarki Londynu, płynącym wielokroć na statkach i łódkach, dyskutującym, piszącym i poszukującym szczęścia - nie tylko u kobiet (należy docenić fakt, iż męskie fascynacje przedstawione są z umiarem i bez nachalnego moralizmu).
James L. Haley nie pomija słabości i wad Londona, nie wszystkie stara się tłumaczyć.

Na uwagę zasługuje również szeroko nakreślone tło społeczno-obyczajowe czy przemiany cywilizacyjne.
Jest to zatem nie tylko rzecz o Jacku Londonie - piewcy dzikości przyrody, trudu człowieka, ale i o Ameryce, której dziś próżno szukać. Zdaje mi się, że to nostalgia przebija z wydanej w 2010 roku powieści o szlakach życia Wilka.

"Wilk" to biografia człowieka, który nie umiał żyć na pół gwizdka. Niespokojny duch ceniący podróże, birbant i lekkoduch, a zarazem wnikliwy obserwator i zdeklarowany socjalista, siłacz parający się wciąż z chorobami wynikłymi ze stylu życia.

Autor życiorysu prezentuje swego bohatera bynajmniej nie na kolanach. Podąża za Londonem poszukującym złota, penetrującym zakamarki...

Jack London był genialnym pisarzem i fascynującym człowiekiem, a jego życie chociaż krótkie mogłoby dać tematy do setek powieści. I tę biografię czyta się właśnie jak dobrą powieść. Autor wykazał się obiektywizmem opisując dobre i złe cechy charakteru Londona, dzięki czemu na koniec każdy czytelnik sam może dokonać "oceny".

Jack London był genialnym pisarzem i fascynującym człowiekiem, a jego życie chociaż krótkie mogłoby dać tematy do setek powieści. I tę biografię czyta się właśnie jak dobrą powieść. Autor wykazał się obiektywizmem opisując dobre i złe cechy charakteru Londona, dzięki czemu na koniec każdy czytelnik sam może dokonać "oceny".

To bardzo dobra pozycja. Kreśli przed nami barwny obraz epoki w której żył Jack London, rodzinnych stron pisarza – słonecznej Kalifornii, przede wszystkim zaś jego samego (w końcu to biografia). Robi to w sposób obiektywny, bez godzenia w jego dobre imię bądź tuszowania nieprzyjemnych faktów, bez niepotrzebnych nadinterpretacji. Tekst dopieszczony i wysmakowany. Jego pisanie poprzedzone było analizą wielu dokumentów, to automatycznie budzi szacunek, bo praca taka, choć bywa świetną zabawą, to jednak czasochłonna harówka. Świetna lektura, która mówi też co nieco o życiu jako takim.

Książka nie ma wielu mankamentów do których można się przyczepić, jeśli jednak się uprzeć (odnośnie tego wydania – 2012): korektorki mogłyby się bardziej postarać, bo są literówki które nie zostały wyłapane, autor powinien lepiej zapoznać z historią starożytnego Egiptu i przekonać, że nie niewolnicy budowali piramidy, a fachowi rzemieślnicy i wykwalifikowani robotnicy (bo inaczej to by nie udało),zaś pani tłumaczka, powinna konsekwentnie przekładać pseudonimy i nazwy miejscowe, bądź zostawić je w brzmieniu angielskim, racząc nas dodatkowo przypisami (niekonsekwencja w tej materii nieco razi). Niemniej i tak ciężko mieć większe obiekcje wobec osób odpowiedzialnych za to co finalnie otrzymujemy, bo tekst dostarcza masę radości. Jako czytelnik, jestem w pełni usatysfakcjonowany.

Nie czytałem nigdy żadnej książki Jacka Londona, a jeśli tak – nie pamiętam. Sięgnąłem po jego biografię przypadkiem. Wygrzebałem ją w stercie przecenionych książek, których stan z każdym dniem się pogarszał, i zwyczajnie szkoda było ją tam zostawić. Kosztowała mnie dziesięć złotych – tyle co za periodyk z kiosku, a wydanie cieszyło oko. Dodatkowo niezniszczona, inaczej niż jej koleżanki. Pojedyncza sztuka czekająca wprost na mnie. To tyle w kwestii materialistycznych pobudek – pod kątem duchowym zaś pociągała mnie i pociąga nadal magia XIX wieku i pierwszych dekad XX – które w zasadzie należą mentalnie i technicznie do tego samego okresu... w zasadzie (co może brzmieć nieco absurdalnie) dla mnie XX wiek zaczyna się dopiero w 1939 – wraz z wybuchem II Wojny Światowej. Wspomniane wyżej dekady to czas odkrywców. To świat bardzo podobny do obecnego, a jednak inny. Dziewiczy. Tym mogę umotywować mój zakup. Rzecz jasna kojarzę wątki i klimaty wykreowane przez Londona – choćby za pośrednictwem szklanego ekranu.

Po biografię pisarza winno się sięgnąć mając już na koncie jakieś jego czytadła, wtedy taka lektura jest wisienką na torcie, zwieńczeniem przygody czytelniczej, czy też uzupełnieniem... rozpoczynać zaś znajomość z pisarzem od jego biografii można tylko w dwóch wypadach: a) będąc idiotą, impertynentem, bądź młodym, niewyrobionym czytelnikiem (co na jedno wychodzi); b) świadomie przedłożyć zainteresowanie sylwetką autora i epoką w jakiej żył, nad fikcję którą tworzył (czy też w tym przypadku – ogólnie, literaturę, bo London był też publicystą).
Niniejszym czuję się rozgrzeszony i usprawiedliwiony. Jest to też prawo czasu, bohater biografii od prawie stu lat nie żyje (za dwa lata będziemy mieli pełną rocznicę),w tym czasie napisano wiele książek, i kolejne pokolenia miały swoich pisarzy, których kolejne dzieła, kariery – mogły śledzić na bieżąco. Tym samym nie lekceważę postaci Jacka Londona, po prostu – nolens volens – dzieli nas czas, krąg kulturowy... tak wiele, że naprawdę niełatwo się spotkać, i musi w tym pomóc przypadek. Choćby taka przecena kiepsko schodzących tytułów.

To bardzo dobra pozycja. Kreśli przed nami barwny obraz epoki w której żył Jack London, rodzinnych stron pisarza – słonecznej Kalifornii, przede wszystkim zaś jego samego (w końcu to biografia). Robi to w sposób obiektywny, bez godzenia w jego dobre imię bądź tuszowania nieprzyjemnych faktów, bez niepotrzebnych nadinterpretacji. Tekst dopieszczony i wysmakowany. Jego...

"Wolałbym być popiołem niż prochem !
Wolałbym,aby tkwiąca we mnie iskra wznieciła wielki płomień,niż miałaby ją zdławić zgnilizna.
Wolałbym być wspaniałym meteorem i świecić każdym meteorem niż senną stałą planetą.
Zadaniem człowieka jest żyć a nie egzystować.
Nie będę na darmo przedłużał swoich dni.
Wykorzystam dany mi czas"

Tak napisał w jednym z listów Jack London.Mimo,że żył zaledwie 40 lat Jego życie było niezwykle obfite w wydarzenia.Trudno uwierzyć. że to nie powieść przygodowa tylko prawdziwa historia.
Czyta się znakomicie. polecam !!!

"Wolałbym być popiołem niż prochem !
Wolałbym,aby tkwiąca we mnie iskra wznieciła wielki płomień,niż miałaby ją zdławić zgnilizna.
Wolałbym być wspaniałym meteorem i świecić każdym meteorem niż senną stałą planetą.
Zadaniem człowieka jest żyć a nie egzystować.
Nie będę na darmo przedłużał swoich dni.
Wykorzystam dany mi czas"

Tak napisał w jednym z listów...

Jak na biografię nic szczególnego. Pisana beznamiętnie, mało ciekawie. Plus dla postaci, minus dla autora książki.

Jak na biografię nic szczególnego. Pisana beznamiętnie, mało ciekawie. Plus dla postaci, minus dla autora książki.