Przygody Fandorina są zawsze bardzo ciekawe i zajmujące. Nigdy nie wiadomo, co może się jemu przytrafić. Plus jeszcze klimat XIX wieku dodaje smaku wszystkiemu.

Przygody Fandorina są zawsze bardzo ciekawe i zajmujące. Nigdy nie wiadomo, co może się jemu przytrafić. Plus jeszcze klimat XIX wieku dodaje smaku wszystkiemu.

Bardzo udana powieść Akunina , który zaczyna być moim ulubionym autorem. Mnóstwo zwrotów akcji , zagadka na miarę Agathy Christie , no i miejsce akcji - statek , skąd nie da się uciec, a przez to atmosfera napięcia .
Akunin, który był też tłumaczem języka japońskiego, bardzo trafnie opisał cechy właściwe Japończykom na przykładzie jednego z pasażerów Japończyka Aono, nieufnego , butnego, przekonanego o własnej wyższości. Tylko jeden szczegół nie udał się autorowi - Japończycy nigdy nie wydmuchują nosa przy obcych , już to samo mogłoby świadczyć raczej o tym, że prawdziwym Japończykiem nie jest.
Dla mnie ta książka jest świetna nie tylko jako kryminał retro , ale też jest warta przeczytania dla samego humoru . Zawiera np. prześmieszne uwagi o tym,że mężczyźni to jakby trzy kategorie psów: szakale, owczarki i psy na baby.
Ponadto książka zawiera wiele trafnych i wciąż aktualnych spostrzeżeń na temat Rosji np. „Rosja podobna jest do Japonii: to również Wschód garnący się do Zachodu”.
Dodatkowe brawa dla lektora Krzysztofa Gosztyły, który czyta tak doskonale, że chyba wolę słuchać powieści Akunina niż je samej czytać, a wiadomo, że zły lektor może popsuć efekt i wręcz zniechęcić do książki.

Bardzo udana powieść Akunina , który zaczyna być moim ulubionym autorem. Mnóstwo zwrotów akcji , zagadka na miarę Agathy Christie , no i miejsce akcji - statek , skąd nie da się uciec, a przez to atmosfera napięcia .
Akunin, który był też tłumaczem języka japońskiego, bardzo trafnie opisał cechy właściwe Japończykom na przykładzie jednego z pasażerów Japończyka Aono,...

Fandorin na statku. Prawie jak "śmierć na Nilu"

Fandorin na statku. Prawie jak "śmierć na Nilu"

Całkiem zgrabne czytadełko. ☺

Całkiem zgrabne czytadełko. ☺

Po trzeciej książce z policjantem Fandorinem chyba robię sobie przerwę z przygodami rosyjskiego Szerloka H. Jakieś to coraz bardziej jakby dla młodzieży - za proste, za łatwe, nie tego szukałem… i tyle.

Po trzeciej książce z policjantem Fandorinem chyba robię sobie przerwę z przygodami rosyjskiego Szerloka H. Jakieś to coraz bardziej jakby dla młodzieży - za proste, za łatwe, nie tego szukałem… i tyle.

Bardzo ciekawa intryga, ciekawe postaci wykreował dla nas w tej powieści Borys Akunin. Ciekawe wątki poszczególnych bohaterów oraz miejsce akcji przemówiło do mnie, dlatego mogę dać tej publikacji tak wysoką ocenę.

Bardzo ciekawa intryga, ciekawe postaci wykreował dla nas w tej powieści Borys Akunin. Ciekawe wątki poszczególnych bohaterów oraz miejsce akcji przemówiło do mnie, dlatego mogę dać tej publikacji tak wysoką ocenę.

Klasyka Borisa Akunina. Stały, wysoki standard i niemal ciągłe utrzymywanie czytelnika w ciekawości.

Niby wiele wątków bardzo przewidywalnych, ale jednak sporo niespodziewanych zwrotów akcji też może się tu znaleźć.

Podejrzewam, że do przygód Erasta Fandorina jeszcze niebawem wrócę.

Klasyka Borisa Akunina. Stały, wysoki standard i niemal ciągłe utrzymywanie czytelnika w ciekawości.

Niby wiele wątków bardzo przewidywalnych, ale jednak sporo niespodziewanych zwrotów akcji też może się tu znaleźć.

Podejrzewam, że do przygód Erasta Fandorina jeszcze niebawem wrócę.

No wreszcie, w trzeciej części wraca stary dobry Fandorin i świetny Akunin z niepowtarzalnym poczuciem humoru. Chapeau bas! Teraz już będzie tylko lepiej. Cała ekipa wybiera się statkiem, pomiędzy towarzystwem znajduje się morderca. Pomysł troszkę z Agaty Christie ale wykonanie... majstersztyk! Japończyk kradnie cały show.

"Jakże marzę o tym, żeby znalazł się pan w śmiertelnym niebezpieczeństwie i żebym pana uratował tak jak pan uratował mnie- zawołałem. Przeżegnał się i powiedział: "Może lepiej nie. Jeśli nie sprawi to panu różnicy, proszę marzyć o czymś innym".

A tekst napisany w pełni poważnie i zaraz po wyjaśnieniu jak w japońskiej kulturze arcyważną cechą moralności jest wstyd...
Takiego Akunina zdecydowanie polecam.

No wreszcie, w trzeciej części wraca stary dobry Fandorin i świetny Akunin z niepowtarzalnym poczuciem humoru. Chapeau bas! Teraz już będzie tylko lepiej. Cała ekipa wybiera się statkiem, pomiędzy towarzystwem znajduje się morderca. Pomysł troszkę z Agaty Christie ale wykonanie... majstersztyk! Japończyk kradnie cały show.

"Jakże marzę o tym, żeby znalazł się pan w...

Dobra książka na lato. Zgrabne połączenie atmosfery znanej z Sherlocka Holmesa oraz książek Agaty Christie w anturażu końca XIX wieku. Lekki kryminał w starym stylu.

Dobra książka na lato. Zgrabne połączenie atmosfery znanej z Sherlocka Holmesa oraz książek Agaty Christie w anturażu końca XIX wieku. Lekki kryminał w starym stylu.

"Lewiatan" Borisa Akunina to trzeci tom, po "Azazelu" i "Gambicie tureckim", cyklu o przygodach Erasta Fandorina, młodego rosyjskiego detektywa.
Książka mocno skojarzyła mi się z Agathą Christie, ze względu na scenerię, w jakiej rozgrywa się akcja. A jest to luksusowy statek żeglujący do Kalkuty i pewne poszlaki wskazują, że na pokładzie znajduje się morderca uciekający z miejsca zbrodni w Paryżu.

Styl autora jest z książki na książkę odrobinę inny - w tym tomie zdecydował się na przedstawianie wydarzeń z różnych punktów widzenia, oddając po kolei głos kolejnym osobom dramatu, równocześnie przeskakując pomiędzy narracją pierwszoosobową a trzecioosobową. Erast Fandorin, wydawałoby się, główny bohater, jest tu tylko jedną z wielu postaci dramatu.

Książkę czytałam ponownie po wielu latach i choć pamiętałam dość dobrze zakończenie, świetnie się przy niej bawiłam. Ciekawie będzie śledzić po raz kolejny rozwój głównego bohatera, który wraz z kolejnymi tomami nabiera doświadczenia zarówno kryminalistycznego, jak i życiowego.

Polecam serdecznie każdemu, kto lubi kryminały stylistycznie i fabularnie osadzone na przełomie XIX i XX wieku, z fascynującym głównym bohaterem, którego losy można śledzić przez kolejne lata jego życia.

"Lewiatan" Borisa Akunina to trzeci tom, po "Azazelu" i "Gambicie tureckim", cyklu o przygodach Erasta Fandorina, młodego rosyjskiego detektywa.
Książka mocno skojarzyła mi się z Agathą Christie, ze względu na scenerię, w jakiej rozgrywa się akcja. A jest to luksusowy statek żeglujący do Kalkuty i pewne poszlaki wskazują, że na pokładzie znajduje się morderca uciekający z...