Tajemnice smoczego azylu

Wciąż utrzymująca poziom, powieść fantastyczna historia pełna zwrotów akcji, mitycznych stworzeń i niewyjaśnionych tajemnic, które czekają otworem przed czytelnikiem.
Powieść godna polecenia nie tylko młodszym, jak i starszym, którzy mają chęć, by zanurzyć się w świecie dzieciństwa ponownie.

Wciąż utrzymująca poziom, powieść fantastyczna historia pełna zwrotów akcji, mitycznych stworzeń i niewyjaśnionych tajemnic, które czekają otworem przed czytelnikiem.
Powieść godna polecenia nie tylko młodszym, jak i starszym, którzy mają chęć, by zanurzyć się w świecie dzieciństwa ponownie.

Fajna książka, dużo emocji i zwrotów akcji. Polecam👍

Fajna książka, dużo emocji i zwrotów akcji. Polecam👍

Powrocilam do Basnioboru i muszę powiedzieć, że ta część była ciekawsza niż poprzednia.  No i były smoki. A jak są smoki to jest fajnie 😁
Została mi ostatnia część I w sumie cieszę się z tego,bo już chyba mam dość przeciągania tej historii. Jest fajnie ale już chce poznać zakończenie 😅 i nie chce się rozczarować 🙈
W książce akcja jest praktycznie od początku. Przyjaciele stają się wrogami, a wrogowie przyjaciółmi.  Komu można ufać? Kto jest prawdziwy, a kto jest klonem? Autor postawił przed bohaterami ciężkie wyzwania i ciekawe przygody.
Kendra jak zawsze chce zrobić wszystko dobrze, a Seth jak zwykle jest żądny przygód ale czy to źle?? Czy to znaczy,że jest nieodpowiedzialny,bo rzuca się w wir niebezpieczenstw?? Jakos coraz mniej zaczal mnie irytować, nawet uważam,że trochę przesadzają z tym,że go karaja za wszystko, w końcu gdyby nie on dalej siedzieli by w Basnioborze i dumali jak rozwiązać problem...
Czasem warto posłuchać tych mlodszych.

Powrocilam do Basnioboru i muszę powiedzieć, że ta część była ciekawsza niż poprzednia.  No i były smoki. A jak są smoki to jest fajnie 😁
Została mi ostatnia część I w sumie cieszę się z tego,bo już chyba mam dość przeciągania tej historii. Jest fajnie ale już chce poznać zakończenie 😅 i nie chce się rozczarować 🙈
W książce akcja jest praktycznie od początku. Przyjaciele...

Tak samo wciągająca historia jak w przypadku poprzednich części. Ciekawe postacie i zwroty wydarzeń. Zdecydowanie jest to pozycja godna polecenia.

Tak samo wciągająca historia jak w przypadku poprzednich części. Ciekawe postacie i zwroty wydarzeń. Zdecydowanie jest to pozycja godna polecenia.

Bawiłam się prawie tak samo dobrze jak 20 lat temu przy Harrym Potterze. Ta seria ma potencjał!

Bawiłam się prawie tak samo dobrze jak 20 lat temu przy Harrym Potterze. Ta seria ma potencjał!

Tom 4 wiele emocji. Gra pomiędzy rycerzami świtu a stowarzyszeniem gwiazdy wieczornej przybiera na sile. Set i Kendra będą musieli mierzyć się z nowymi wyzwaniami i nowymi wrogami. Smoczy rezerwat jest znacznie bardziej niebezpiecznym niż zwykły, zwłaszcza jak wybiera się tam na gapę jak to robi Set. Niebezpieczne smoki, mordercze pułapki i zasadzki. Nie wiadomo komu można ufać a komu nie...... Świat stoi na krawędzi zagłady a rodzeństwo ma coraz mniej czasu by ocalić tych, których kochają. Ten tom był dla mnie zaskakujący tyle się działo i był to emocjonalny rollercoaster. Końcówka rozdarła moje serce przeżywałam wszystkie emocje Kendry jej smutek, rozpacz i rozczarowanie.

Tom 4 wiele emocji. Gra pomiędzy rycerzami świtu a stowarzyszeniem gwiazdy wieczornej przybiera na sile. Set i Kendra będą musieli mierzyć się z nowymi wyzwaniami i nowymi wrogami. Smoczy rezerwat jest znacznie bardziej niebezpiecznym niż zwykły, zwłaszcza jak wybiera się tam na gapę jak to robi Set. Niebezpieczne smoki, mordercze pułapki i zasadzki. Nie wiadomo komu...

Osobiście nie przepadam za fantasy. Zaczęłam czytać synowi i w sumie trochę mnie wciągnęło. Ostatni tom doczytywałam już sama, bo syn zaczął pochłaniać lekturę samodzielnie i szybciej ode mnie. Zdecydowanie polecam!

Osobiście nie przepadam za fantasy. Zaczęłam czytać synowi i w sumie trochę mnie wciągnęło. Ostatni tom doczytywałam już sama, bo syn zaczął pochłaniać lekturę samodzielnie i szybciej ode mnie. Zdecydowanie polecam!

Cudowna baśniowa opowieść. Nieustająco trzyma w napięciu. Czyta się jednym tchem zarywając noce, zaniedbując obowiązki

Cudowna baśniowa opowieść. Nieustająco trzyma w napięciu. Czyta się jednym tchem zarywając noce, zaniedbując obowiązki

5.5

5.5

Z Baśnioborem łączy mnie dosyć specyficzna relacja – z jednej strony bardzo polubiłam się z tym cyklem i z przyjemnością wracam do tego świata, ale z drugiej... jakoś tak trudno jest mi się zabrać do czytania tych książek. Nie zrozumcie mnie źle, nie twierdzę, że to nudne książki, po prostu z jakiegoś powodu nie potrafię po nie sięgnąć tak szybko, jakbym tego chciała. Dlatego też przeczytanie tomu czwartego zajęło mi kilka miesięcy... A przecież to taka dobra książka jest!

Stowarzyszenie Gwiazdy Wieczornej nie ustaje w swoich wysiłkach i za wszelką cenę chce zdobyć WSZYSTKIE artefakty, by zapanować nad światem i posiąść całą moc. Kendra wraz z Rycerzami Świtu musi odkryć, gdzie znajduje się klucz do skarbca, w którym znajduje się jeden z pożądanych talizmanów. Żadne z nich nie wie, jak niebezpieczna okaże się ta wyprawa, zwłaszcza że w tym samym czasie w tajemniczych okolicznościach znika Seth...

Kiedy zaczynałam czytanie tej książki, odczuwałam zaciekawienie, ale z czasem zaczęłam zauważać u siebie delikatne znużenie — nie wiem dlaczego, ale początki kolejnych tomów Baśnioboru zazwyczaj są dla mnie dość rozległe i niezbyt zachęcające do dalszej lektury. Odłożyłam więc tę książkę na jakiś czas z myślą, że wrócę do niej po prostu później. No i cóż, nadeszło to “później”, ja jestem już po lekturze, a przyznam, że pochłonęłam tę książkę w ekspresowym tempie (oczywiście po pływie wyżej wspomnianego czasu).

Nieustannie czuję irytację na myśl o Setcie, no przepraszam. Ja wiem, że ten bohater właśnie taki ma być — dość szalony, odważny i wyrywający się wręcz do kolejnych misji. Jednak podejmowane przez niego decyzje przynoszą zazwyczaj więcej szkody niż pożytku i właśnie to doprowadzało mnie do szału. Kendra z kolei w pełni zasłużyła sobie na moją sympatię. Jest to rozważna i inteligentna dziewczynka (Seth oczywiście również taki jest, ale umówmy się, jego... potrzeba robienia czegokolwiek mu w tym odrobinę przeszkadza),która na chłodno podchodzi do ważnych spraw i zanim podejmie jakąś decyzję — stara się ją przemyśleć.

Ogólnie rzecz biorąc, Tajemnice smoczego azylu okazała się naprawdę świetną częścią tego cyklu. Były smoki, była akcja, były tajemnicze zniknięcia i nie zabrakło odrobiny dramaturgii. No i oczywiście humoru, który jest nieodłącznym elementem twórczości Brandona Mulla (w tym przypadku przynajmniej). Czytanie o kolejnych perypetiach bohaterów oraz niebezpiecznym przeciwniku, który nie spocznie, dopóki nie osiągnie swojego celu, było ekscytującą przygodą i wybaczam nawet ten odrobinę rozwleczony wstęp.

Basniobór to taki cykl, który mimo wszystko wspominam z uśmiechem i myślę wręcz, że za jakiś czas będę chciała powrócić do tych historii ponownie, by przeżywać na nowo wszystkie te wydarzenia razem z bohaterami.

Komu mogę polecić te książki? Zdecydowanie miłośnikom literatury dziecięcej i młodzieżowej, a także fantastyki (ale tej lżejszej). Wcale nie dziwię się, że Baśniobór jest dla niektórych comfort serią — te książki po prostu mają to COŚ w sobie.

Z Baśnioborem łączy mnie dosyć specyficzna relacja – z jednej strony bardzo polubiłam się z tym cyklem i z przyjemnością wracam do tego świata, ale z drugiej... jakoś tak trudno jest mi się zabrać do czytania tych książek. Nie zrozumcie mnie źle, nie twierdzę, że to nudne książki, po prostu z jakiegoś powodu nie potrafię po nie sięgnąć tak szybko, jakbym tego chciała....