Pamiętam, że kiedy dowiedziałam się o istnieniu takiej książki, byłam absolutnie oszołomiona. Boromir od zawsze należał do moich ulubieńców z Władcy pierścieni i nie mogłam nigdy przeżyć jego śmierci. Perspektywa poznania historii z żyjącym Boromirem była więc bardzo kusząca...

Nie ma tu tego epickiego rozmachu, który był u Tolkiena, brakuje opisów, ale to nic. Autorka pięknie rozwinęła bohaterów, którzy do tej pory byli tylko pionkami w grze o los świata, sprawiła, że stali się jeszcze bliżsi czytelnikowi. Byłam absolutnie urzeczona ich relacjami i nie potrafiłam oderwać się od lektury. Obowiązkowa pozycja dla każdego fana!

Pamiętam, że kiedy dowiedziałam się o istnieniu takiej książki, byłam absolutnie oszołomiona. Boromir od zawsze należał do moich ulubieńców z Władcy pierścieni i nie mogłam nigdy przeżyć jego śmierci. Perspektywa poznania historii z żyjącym Boromirem była więc bardzo kusząca...

Nie ma tu tego epickiego rozmachu, który był u Tolkiena, brakuje opisów, ale to nic. Autorka...

Cudowna powieść : barwnie odmalowani bohaterowie, szybka akcja, wiele wzruszeń. Mój ulubiony fragment to ostatni rozdział. Dla mnie 9/10, dlatego, że na 10/10 zasługuje wyłącznie oryginał : )

Cudowna powieść : barwnie odmalowani bohaterowie, szybka akcja, wiele wzruszeń. Mój ulubiony fragment to ostatni rozdział. Dla mnie 9/10, dlatego, że na 10/10 zasługuje wyłącznie oryginał : )

Fanfik do Władcy Pierścieni - toż to herezja.

Niekoniecznie. Katarzyna Chmiel-Gugulska vel Kasiopea stworzyła monumentalną historię, która przypadnie do gustu miłośnikom Tolkiena spragnionym powrotu do Śródziemia.

Punkt wyjściowy jest prosty - co by było, gdyby Boromir nie umarł i uczestniczył dalej w wyprawie. Poza tym historia toczy się dobrze znanym szlakiem.

Główną zaletą opowieści są świetne interakcje między bohaterami. Rozmowy prowadzone przez nich bawią, frapują, wzruszają. Komu brakowało we Władcy Pierścieni dialogów, tutaj znajdzie ich w nadmiarze.

Co istotne, autorka zachowała - w przeciwieństwie do Nika Pierumowa w jego cyklu Pierścień Mroku - ducha powieści. Opowieść napisana jest z pełnym uszanowaniem dla świata stworzonego przez Tolkiena i wyznawanych przez niego wartości. Widać i czuć, że Kasiopea to osoba mająca w małym palcu wszystkie tomy Historii Śródziemia.

Oko cieszą piękne i liczne ilustracje wykonane przez autorkę, która jest znaną ilustratorką. Nie umiem już sobie inaczej wyobrażać bohaterów Władcy Pierścieni.

Polecam wielbicielom twórczości Tolkiena. Nie będą zawiedzeni.

Fanfik do Władcy Pierścieni - toż to herezja.

Niekoniecznie. Katarzyna Chmiel-Gugulska vel Kasiopea stworzyła monumentalną historię, która przypadnie do gustu miłośnikom Tolkiena spragnionym powrotu do Śródziemia.

Punkt wyjściowy jest prosty - co by było, gdyby Boromir nie umarł i uczestniczył dalej w wyprawie. Poza tym historia toczy się dobrze znanym szlakiem.

Główną...

Ciekawy pomysł fabuły, wiarygodnie zarysowane charaktery bohaterów. Trochę razi styl Autorki - nie chodzi o to, że kompletnie inny od Tolkienowskiego, ale tych żarcików w niemal każdym dialogu jest jednak za dużo i od pewnego momentu nużą zamiast bawić.

Ciekawy pomysł fabuły, wiarygodnie zarysowane charaktery bohaterów. Trochę razi styl Autorki - nie chodzi o to, że kompletnie inny od Tolkienowskiego, ale tych żarcików w niemal każdym dialogu jest jednak za dużo i od pewnego momentu nużą zamiast bawić.

Kto powiedział, że fanfiction nie może być pełnoprawną książką? Jeżeli ktoś się ważył, powinien natychmiast przeprosić na bluźnierstwa i padać do nóżek p. Chmielewskiej!
Sam początek czytałam w wersji elektronicznej, ale po kilku rozdziałach (szczodrze skropionych łzami i wyplutą herbatą) zdecydowałam się wydrukować całość. Obecnie czeka sobie, aż zaniosę do introligatora i oprawię. ;)
Jeżeli ktoś lubi prozę Tolkiena, a jeszcze się z tą pozycją nie spotkał - polecam z całego serca!

Kto powiedział, że fanfiction nie może być pełnoprawną książką? Jeżeli ktoś się ważył, powinien natychmiast przeprosić na bluźnierstwa i padać do nóżek p. Chmielewskiej!
Sam początek czytałam w wersji elektronicznej, ale po kilku rozdziałach (szczodrze skropionych łzami i wyplutą herbatą) zdecydowałam się wydrukować całość. Obecnie czeka sobie, aż zaniosę do introligatora i...

Boromir żyje więc czemu po nią nie sięgnąć skoro wylewało się morze łez przy jego śmierci? Ma wszystko co książka musi w sobie mieć : humor, akcję, świetnych bohaterów i wierność wobec przyjaciół.

Boromir żyje więc czemu po nią nie sięgnąć skoro wylewało się morze łez przy jego śmierci? Ma wszystko co książka musi w sobie mieć : humor, akcję, świetnych bohaterów i wierność wobec przyjaciół.

Boromir żyje!

Jeśli czytając "Władcę Pierścieni" lub oglądając filmy Petera Jacksona choć trochę zasmucił Cię los Boromira (podejrzewam, że większość osób szuka przy tej scenie chusteczek),jeśli zastanawiałeś się co by było,gdyby przeżył: czy pozwoliłby Aragornowi objąć władzę? czy Denethor popadłby w szaleństwo? jak wyglądałoby jego spotkanie z Faramirem?, to ta książka zaspokoi Twoją ciekawość.

Akcja "Syna Gondoru" zaczyna się zaraz po zakończeniu "Drużyny Pierścienia", w chwili gdy Boromir walczy z orkami broniąc Merry''ego i Pippina na Parth Galen. Autorka nie zmienia jakoś drastycznie biegu wydarzeń, po prostu wplata wątek Boromira z wyjątkową zręcznością, gdzie się da tam trzyma się kanwy oryginału, często też z szacunku do oryginału używa pierwotnych dialogów.

"Syn Gondoru" to kilkaset stron wciągającej lektury, pełnej akcji, cudnie prowadzonych dialogów, okazji do śmiechu i smutku oraz dużych ilości Boromira oczywiście.

Na Białe Drzewo i na Lobelię!

Warte przeczytania ;)

Boromir żyje!

Jeśli czytając "Władcę Pierścieni" lub oglądając filmy Petera Jacksona choć trochę zasmucił Cię los Boromira (podejrzewam, że większość osób szuka przy tej scenie chusteczek),jeśli zastanawiałeś się co by było,gdyby przeżył: czy pozwoliłby Aragornowi objąć władzę? czy Denethor popadłby w szaleństwo? jak wyglądałoby jego spotkanie z Faramirem?, to ta książka...

Bardzo dobra książka, wywołująca skrajne emocje od śmiechu po łzy :)

Bardzo dobra książka, wywołująca skrajne emocje od śmiechu po łzy :)