Bardzo dobra powieść, podobnie jak jej poprzedniczka. Świetnie się ją czytało, nie mogłem się po prostu oderwać.
Kapitalnie autor sobie poradził z kreacją głównych postaci. Każda z rozpoznawalna i budzi sympatię czytelnika. Wielkie plus za bogato wykreowany świat, w którym toczy się akcja.
Bardzo mi się także podobała jak autor wczepił w tej opowieść problemy filozoficzno-egzystencjalne !
Pozycja godna polecenia.

Bardzo dobra powieść, podobnie jak jej poprzedniczka. Świetnie się ją czytało, nie mogłem się po prostu oderwać.
Kapitalnie autor sobie poradził z kreacją głównych postaci. Każda z rozpoznawalna i budzi sympatię czytelnika. Wielkie plus za bogato wykreowany świat, w którym toczy się akcja.
Bardzo mi się także podobała jak autor wczepił w tej opowieść problemy...

Prawdę mówiąc po przeczytaniu tej książki mam cokolwiek mieszane odczucia. Z jednej strony - epicka, pełna niebezpieczeństw i ryzyka podróż, bardzo bogato i stosunkowo realistycznie opisywana, z drugiej, niestety trochę naiwnie zarysowani bohaterowie - odpowiednik naszego wikinga, samuraj w wersji kobiecej, mistrzyni włamań itd. I co najgorsze, wszyscy z nich są tak bardzo dobrzy, że niemal bez skazy. To chyba jest kwestia, która najbardziej mnie drażniła podczas lektury. Ogólnie jednak czyta się przyjemnie, opisy, mimo że często długie i rozbudowane nie przynudzają, fabuła trzyma się przysłowiowej kupy. Reasumując solidny kawałek literatury fantastycznej spod znaku motywu drogi.

Prawdę mówiąc po przeczytaniu tej książki mam cokolwiek mieszane odczucia. Z jednej strony - epicka, pełna niebezpieczeństw i ryzyka podróż, bardzo bogato i stosunkowo realistycznie opisywana, z drugiej, niestety trochę naiwnie zarysowani bohaterowie - odpowiednik naszego wikinga, samuraj w wersji kobiecej, mistrzyni włamań itd. I co najgorsze, wszyscy z nich są tak bardzo...

Przyznam, że ta część podobała mi się dużo bardziej niż "Podróż Lisiego Jeźdźca". Po pierwsze była zgrabnie pomyślana. Czytelnik wiedział, że ta wyprawa wreszcie się skończy, a nie - jak w Lisim Jeźdźcu - że będzie prawdopodobnie trwała wiecznie (byłam nastawiona na przynajmniej 2 tomy, bo w pierwszym niewiele się działo). Etapy odnajdywania kolejnych członków wyprawy za każdym razem ożywiały historię i sprawiły, że gdy wreszcie wszyscy byli w komplecie naturalnym się stało, że miało dojść do kulminacji (odnalezienia Smoczego Kamienia). Po drugie historia po prostu wciągała. W "Jeźdźcu" miało nas zaintrygować porwanie Farrixa, ale w długiej wyprawie miłość jego żony to było za mało, żeby potrzymać zainteresowanie. Tymczasem w "Kaminiu" mamy dziwną przepowiednię i ciągłe zastanawianie się, co tak naprawdę oznacza. Trzecim ciekawym trikiem było wykorzystanie prawdziwej historii i kultury w kolejnych wątkach. Historia samurajów w rodzinie Aiko czy kultura arabska w jednej z krain. Może to wydawać się pójściem na łatwiznę, ale dla mnie jest bardzo kreatywne. Ile można wymyślać wątków o smokach i czarodziejach? Kiedy wreszcie będzie to przerostem formy nad treścią? Akurat te zabieg wydał mi się oryginalny w swej prostocie.
To, co nie działa to niestety bohaterowie. Są dość jednolici, co właściwie nie przeszkadza w tej prostej historii, ale brakuje pewnej iskry. Widać, że autor bardzo chciał ją nadać relacji Aiko i Alosa, ale po prostu nie wyszło. Zabrakło tej iskierki. Zupełnie inaczej niż w relacji Alamara i Jinnarin z "Jeźdźca".
Druga sprawa to relacje miłosne. To już oficjalne: dla Dennisa McKiernana wystarczy przebywać ze sobą mniej więcej tydzień, żeby się w sobie totalnie zakochać, a uczucie jest udowodnione dodawaniem słowa "ukochana"/"ukochany" do każdego zdania kierowanego do danej osoby. Po prostu nie widziałam nudniejszych wątków miłosnych w książce fantazy do tej pory. Nawet Aragorn i Arwen we "Władcy Pierścieni" mieli pewną delikatność lekko ich otulającą, co sprawiało, że wątek był bardzo subtelny. Nie rozumiem jak podobny zabieg okazał się totalnie nietrafiony w powieściach McKiernana.

Mimo wszystko polecam tę książkę. Jest po prostu fajnym spędzeniem czasu.

Przyznam, że ta część podobała mi się dużo bardziej niż "Podróż Lisiego Jeźdźca". Po pierwsze była zgrabnie pomyślana. Czytelnik wiedział, że ta wyprawa wreszcie się skończy, a nie - jak w Lisim Jeźdźcu - że będzie prawdopodobnie trwała wiecznie (byłam nastawiona na przynajmniej 2 tomy, bo w pierwszym niewiele się działo). Etapy odnajdywania kolejnych członków wyprawy za...

Opinia wcześniejsza wzbudziła we mnie lekki gniew i smutek. Wydaje mi się, że jej autor nie do końca zrozumiał sens tej książki.Mądre i ciekawe interpretacje na temat końca świata, celu życia, przeznaczenia, wolnej woli dają dużo do namysłu. Powracając do tematu książka interesująca, bogato opisany krajobraz, świetny zarys bohaterów(Alos,Delon,Aiko,) mających jakże odmienne osobowości. Cóż wzruszające zakończenie będące wisienką na torcie pozostawia niedosyt, chcę się więcej i więcej. Długi, a nawet za długi wstęp jest jedynym wyraźnym minusem.Cało książka pisana lekko, jest przyjemna. Piękne cytaty (,,Nadrzędną wartością w życiu jest samo życie")świadczą o niebywałym kunszcie pisarskim autora.Polecam!

Opinia wcześniejsza wzbudziła we mnie lekki gniew i smutek. Wydaje mi się, że jej autor nie do końca zrozumiał sens tej książki.Mądre i ciekawe interpretacje na temat końca świata, celu życia, przeznaczenia, wolnej woli dają dużo do namysłu. Powracając do tematu książka interesująca, bogato opisany krajobraz, świetny zarys bohaterów(Alos,Delon,Aiko,) mających jakże...