Henryk Grynberg to co opisał – przeżył. To były gorzkie wspomnienia (dziecka żydowskiego z okresu drugiej wojny światowej) ubogacone o późniejsze informacje o losach opisywanych ludzi (których podczas "holokaustu" dziecko nie znało). Ogromna trauma. Okrucieństwo wojny. Zezwierzęcenie ludzi. W tych warunkach zabijanie stało się powszedniością. Doceniłem realizm opisów.

Henryk Grynberg to co opisał – przeżył. To były gorzkie wspomnienia (dziecka żydowskiego z okresu drugiej wojny światowej) ubogacone o późniejsze informacje o losach opisywanych ludzi (których podczas "holokaustu" dziecko nie znało). Ogromna trauma. Okrucieństwo wojny. Zezwierzęcenie ludzi. W tych warunkach zabijanie stało się powszedniością. Doceniłem realizm opisów.

51/2021
Literacka wizja losów najbliższej rodziny Autora, w większości zmiecionej podmuchem hitlerowskiej okupacji.
Henryk Grynberg, jako wtedy kilkuletnie dziecko, przeżył tylko dzięki szczęściu i niebywałej determinacji Matki. Oraz, oczywiście, dzięki dobrym ludziom, których na drodze swej tułaczki spotykali. A także – wbrew ludziom złym, którzy na tej samej drodze próbowali doprowadzić do ich wydania i zagłady.

Matka miała “szczęście” posiadać aryjską urodę i łatwiej było jej przetrwać pośród tłumu, niestety Ojciec – Abraham Grynberg – musiał ukrywać się samotnie, w mazowieckich lasach. Los Ojca stał się z czasem najważniejszym impulsem pisarstwa Grynberga a “Żydowska wojna” jest pierwszym utworem w jego dorobku w całości z tego impulsu płynącym.

Książka podzielona jest na dwie części. Po prostu: “Ojciec” i “Matka”. Jej fabularna zawartość to opowieść o okupacyjnych losach rodziny Grynbergów. To historia o terrorze nazistowskim, zagładzie polskich Żydów, życiu w ukryciu i ucieczce, to głębokie studium osaczenia, zaszczucia człowieka przez system. To także opowieść o stosunkach międzyludzkich w parszywych czasach, o ludzkich postawach wobec sytuacji, o przyzwoitości i podłości.
Świadectwo Autora wpisuje się w szeroki zbiór relacji o losach tysięcy żydowskich rodzin w czasie Shoah, ale pewną siłą przekazu “Żydowskiej wojny” jest pokrycie obrazu wspomnień – werniksem refleksji dokonywanej post factum: z perspektywy dorosłego mężczyzny, który po latach rozumie, dostrzega i nazywa pewne rzeczy oraz sytuacje.
Zawiera także jedno z najbardziej wstrząsających zdań w literaturze polskiej:
“ - Niech będzie pochwalony, panie Śliwa, przyszliśmy do was Żydów szukać!"

Udało mi się zdobyć pierwsze wydanie tej publikacji (Czytelnik, Warszawa, 1965) co stanowi dla mnie dodatkową wartość.

51/2021
Literacka wizja losów najbliższej rodziny Autora, w większości zmiecionej podmuchem hitlerowskiej okupacji.
Henryk Grynberg, jako wtedy kilkuletnie dziecko, przeżył tylko dzięki szczęściu i niebywałej determinacji Matki. Oraz, oczywiście, dzięki dobrym ludziom, których na drodze swej tułaczki spotykali. A także – wbrew ludziom złym, którzy na tej samej drodze...

Ksiazeczka na jeden wieczór.
Dobrze napisana, poruszajaca. Brak slów...

Ksiazeczka na jeden wieczór.
Dobrze napisana, poruszajaca. Brak slów...

To była moja lektura, więc nie będę się rozpisywać, natomiast warto dać znać, że taka rzecz w ogóle istnieje. Jest to krótka powieść (czy też opowiadanie albo minipowieść) oparta na doświadczeniach autora, który przeżył wojnę jako dziecko. Opowiada o losach grupki Żydów, m.in. rodziny narratora (którego chyba można po części utożsamić z autorem),która podczas okupacji musi się ukrywać. Warto się zapoznać, myślę, że to jeden z ważniejszych utworów na temat Holocaustu, więc jeśli jesteście tym tematem zainteresowani i szukacie książek napisanych przez naocznych świadków, ludzi, którzy to przeżyli, to warto zwrócić na nią uwagę.

Po więcej moich recenzji zapraszam na Instagram: https://www.instagram.com/niefikcyjna/

To była moja lektura, więc nie będę się rozpisywać, natomiast warto dać znać, że taka rzecz w ogóle istnieje. Jest to krótka powieść (czy też opowiadanie albo minipowieść) oparta na doświadczeniach autora, który przeżył wojnę jako dziecko. Opowiada o losach grupki Żydów, m.in. rodziny narratora (którego chyba można po części utożsamić z autorem),która podczas okupacji musi...

Pan Grynberg na kilkudziesięciu stronach opisał wstrząsająca historię swojego dzieciństwa. Siła rażenia tej małej książeczki jest olbrzymia, świat widziany oczyma kilkoletniego chłopca jest przesycony złem, dobro błyska tylko momentami.. czyżby ludzie z strachu utracili istotę człowieczeństwa? Autor nie analizuje, przedstawia tylko fakty-kolejne etapy ucieczki przed śmiercią...
Dla zainteresowanych polecam film dokumentalny ( dostępny legalnie na vod onet)"Miejsce urodzenia"- w którym okazuje się, że przeszłość rodziny Grynberga(losy ojca i brata pisarza) była jeszcze gorsza niż w "Żydowskiej wojnie".
Cóż mogę więcej napisać- to po prostu trzeba przeczytać!

Pan Grynberg na kilkudziesięciu stronach opisał wstrząsająca historię swojego dzieciństwa. Siła rażenia tej małej książeczki jest olbrzymia, świat widziany oczyma kilkoletniego chłopca jest przesycony złem, dobro błyska tylko momentami.. czyżby ludzie z strachu utracili istotę człowieczeństwa? Autor nie analizuje, przedstawia tylko fakty-kolejne etapy ucieczki przed...

Jeżeli chcemy mieć choć ułamek pojęcia o tym, w jakiej sytuacji życiowej mogli być żydzi podczas 2 wojny światowej i z jakimi problemami dnia codziennego musieli się borykać, to warto przeczytać tą książkę.

Jeżeli chcemy mieć choć ułamek pojęcia o tym, w jakiej sytuacji życiowej mogli być żydzi podczas 2 wojny światowej i z jakimi problemami dnia codziennego musieli się borykać, to warto przeczytać tą książkę.

7,5

7,5

Henryk Grynberg, zajmował się głównie tematyką holokaustu. Urzekła mnie przede wszystkim prostota pisarstwa Grynberga, oczywiście mowa o sposobie przekazu najokropniejszego fragmentu w dziejach świata. Pisarz Żydowskiej wojny nie używa metafor, hiperboli ani żadnych środków stylistycznych mających za zadanie upiększyć tekst, pisze jasno, przejrzyście tak jakby pisał to mały pięcioletni chłopiec, który nie posługuje się przecież językiem poetyckim, a potocznym. Takie ujęcie czasów holokaustu zasługuje na uwagę nas, czyli czytelników.

Henryk Grynberg, zajmował się głównie tematyką holokaustu. Urzekła mnie przede wszystkim prostota pisarstwa Grynberga, oczywiście mowa o sposobie przekazu najokropniejszego fragmentu w dziejach świata. Pisarz Żydowskiej wojny nie używa metafor, hiperboli ani żadnych środków stylistycznych mających za zadanie upiększyć tekst, pisze jasno, przejrzyście tak jakby pisał to mały...

Nienawiść do Żydów i płynące z niej prześladowania miały miejsce już dwa tysiące lat temu. My cofamy się zaledwie kilkadziesiąt lat wstecz do wioski pod Warszawą. Tłem przedstawianych wydarzeń jest tutaj przyroda: bohaterowie żyją, uciekają, ukrywają się i giną w lasach, na łąkach, wśród pól lub wiejskich zabudowaniach.
Przygotowując się do matury ustnej z języka polskiego, przeanalizowałam tą książkę wzdłóż i wszerz. Czytałam ją kilka razy, zastanawiając się, jak taki mały człowiek może być narażony na takie okrócieństwo. Zaledwie pięcioletnie dziecko, które powinno dorastać, bawić się i wygłupiać z rówieśnikami, musi uciekać i spoglądać na śmierć niewinnych ludzi. Mogłoby się wydawać, że język teksu jest zbyt banalny. Mnie odpowiada. Autorem jest sam Grynberg jako chłopiec, więc nie spodziewajmy się Mickiewiczowskiego czy Słowackiego kunsztu literackiego. Książka ta ilustruje, jak wiele jest w stanie pojąć mały człowiek i jeszcze więcej zapamiętać.

Nienawiść do Żydów i płynące z niej prześladowania miały miejsce już dwa tysiące lat temu. My cofamy się zaledwie kilkadziesiąt lat wstecz do wioski pod Warszawą. Tłem przedstawianych wydarzeń jest tutaj przyroda: bohaterowie żyją, uciekają, ukrywają się i giną w lasach, na łąkach, wśród pól lub wiejskich zabudowaniach.
Przygotowując się do matury ustnej z języka polskiego,...

Napisana przystępnym językiem, pokazuje świat podczas wojny, widziany oczami kilkuletniego żydowskiego chłopca. Książka dzieli się na dwie części; w pierwszej ukazany jest ojciec jako ten, który stara się o przetrwanie dla swojej rodziny, w drugiej główną bohaterką staje się matka. W książce ukazane są także postawy Polaków wobec Żydów, co skłania do refleksji. Polecam

Napisana przystępnym językiem, pokazuje świat podczas wojny, widziany oczami kilkuletniego żydowskiego chłopca. Książka dzieli się na dwie części; w pierwszej ukazany jest ojciec jako ten, który stara się o przetrwanie dla swojej rodziny, w drugiej główną bohaterką staje się matka. W książce ukazane są także postawy Polaków wobec Żydów, co skłania do refleksji. Polecam