Opowiadania czyta się niezwykle szybko. Mimo swojej prostoty wciągają czytelnika. Autor postawił na napełnienie odbiorców wiarą w lepsze jutro. I można uznać, że zadanie zostało wykonane. Każdy z bohaterów wydaje się być w trudnej sytuacji, gdzie nie widać rozwiązania, które potrafiłoby wyprowadzić te postaci na prostą. Wydawać by się mogło, że nie ma już dla nich ratunku. Ale autor pokazuje, że absolutnie każda historia może mieć dobre zakończenie. Pod tym względem nie można mieć mu nic do zarzutu, bo ileż jest takich książek, gdzie przepełnienie optymizmem jest odrobinę przesadzone? Nic nowego, a tym bardziej złego.

Styl pisania nie pozostawia wiele do życzenia. Opowiadania są prosto skonstruowane, bez większych ubarwień. Trzymamy się cały czas jednego i głównego wątku.

Pojawił się też niesmak. Warto byłoby skrócić książkę o trzy strony - a co za tym idzie - podarować sobie niektóre dialogi. Jeżeli już trzymamy się tego, co najważniejsze, to nie warto dokładać do książki rozmów bohaterów, które mają na celu zwykłą paplaninę o niczym konkretnym (no może to były jakieś konkrety, ale mało potrzebne).
Łatwy przykład: Rozmowa o związku bohaterów, o tym jak bardzo się kochają - jak najbardziej na miejscu. Ale rozmowa o tym, co kto myśli o depilacji... Zdecydowane nie. Takie momenty zacierają dosyć udany debiut literacki, którym jest ta książka.

Opowiadania czyta się niezwykle szybko. Mimo swojej prostoty wciągają czytelnika. Autor postawił na napełnienie odbiorców wiarą w lepsze jutro. I można uznać, że zadanie zostało wykonane. Każdy z bohaterów wydaje się być w trudnej sytuacji, gdzie nie widać rozwiązania, które potrafiłoby wyprowadzić te postaci na prostą. Wydawać by się mogło, że nie ma już dla nich ratunku....

Jak niewiele trzeba, by odmienić ludzkie życie? Nieszczęście zamienić w radość. Jak rozpoznać przyjaciela? Tego prawdziwego, który nigdy nie odejdzie. A w końcu jak niewiele trzeba, by się poddać i odszukać siebie raz jeszcze!

Poczekaj do jutra to zbiór trzech opowiadań, w których autor wyraża swój sprzeciw przeciwko niesprawiedliwości ludzkiej (tytułowe opowiadanie) i niesprawiedliwości losu (Kaśka, Dobro powraca). Pokazuje też, że dzięki przyjaciołom, życzliwości i optymizmowi można pokonać każdą trudną sytuację i zaznać szczęścia.

Takiej książki było mi trzeba. Nie trzeba się poświęcać, by ją czytać. Nie trzeba, gdyż robisz to z przyjemnością. To zbiór opowiadać, w których gdy jedno się kończy, wtedy drugie rozpoczyna. Można robić przerwy, krótkie przerywniki po każdej historii. Można, ale nie trzeba.
Stanisław Jurek Iwaniszewski postanowił wydać swój zbiór opowiadań. Opowiadać ciepłych, niczym własnoręcznie zrobione babcine pączki. To proste historie o trudnych sprawach. O życiu. O trudności życia. O niesprawiedliwości, ale również i szczerości i miłości. Bo prawdziwe uczucie, jak się można przekonać w opowiadaniach Dobro powraca, Kaśka i Poczekaj do jutra, jest najważniejsze.

Ocena: 5- (bardzo dobry z maleńkim minusikiem)
Wniosek: Warto poświęcić czas na odnajdywanie szczęścia bohaterów!

Jak niewiele trzeba, by odmienić ludzkie życie? Nieszczęście zamienić w radość. Jak rozpoznać przyjaciela? Tego prawdziwego, który nigdy nie odejdzie. A w końcu jak niewiele trzeba, by się poddać i odszukać siebie raz jeszcze!

Poczekaj do jutra to zbiór trzech opowiadań, w których autor wyraża swój sprzeciw przeciwko niesprawiedliwości ludzkiej (tytułowe opowiadanie) i...

Poczekaj do jutra to zbiór trzech opowiadań, w których autor wyraża swój sprzeciw przeciwko niesprawiedliwości ludzkiej (tytułowe opowiadanie) i niesprawiedliwości losu (Kaśka, Dobro powraca). Pokazuje też, że dzięki przyjaciołom, życzliwości i optymizmowi można pokonać każdą trudną sytuację i zaznać szczęścia.

Ostatnio w kółko powtarzam, że odzyskałam wiarę w polskich autorów. Jak widać coraz częściej sięgam po dzieła naszych rodaków. Czy ta książka utwierdziła moje przekonanie, czy wręcz przeciwnie?

Bardzo lubię czytać opowiadania, bo mam świadomość tego, że jestem w stanie przeczytać historie w jeden wieczór. Do tej pory byłam dosyć ograniczona, bo czytałam tomiki Stephena Kinga i Deana Koontza. Ostatnio poszukiwałam właśnie coś innego i znalazłam. Zbiór opowiadań 'Poczekaj do jutra' to przede wszystkim historie, które mogą spotkać każdego z nas. Są bardzo życiowe, dlatego czytelnikowi tak dobrze się czyta.

Pióro autora jest lekkie, bez żadnych trudności przebrnęłam przez całą książkę w jeden dzień. Autor pisze tak jak Polak lubi. Bez narzekań, z naciskiem na ludzkie tragedie.

Głównymi bohaterami opowiadać są mężczyźni. Dostrzegam tu lekką dyskryminacje, ale nie obrażam się zbytnio na autora, bo z pewnością ,mężczyźnie jest lepiej wcielić się w role bohatera swojej płci.
Bohaterowie są bardzo ludzcy. Postacie, których odpowiedniki często możemy spotkać w codziennym życiu. W opowiadaniach dominują postacie uczciwe, pracowite o dobrym sercu, których trudno jest nie polubić.

Trochę denerwowało mnie to, że postacią wszystko układało się po myśli. Szczególnie w dwóch pierwszych opowiadaniach. Nie żebym była pesymistką, ale wiadomo, że życie sprawia nam różne figle i moim zdaniem autor zapomniał to przedstawić.

Podsumowując, opowiadania, które opowiadają o historiach, które mogły zdarzyć się każdemu z nas. Sympatyczni bohaterowie, prosta fabuła, lekki język- to nie jedyne plusy tej pozycji. Okładka być może nie wyróżnia się niczym szczególnym, ale jak powszechnie wiadomo: piękno tkwi w prostocie.
Polecę osobom, które poszukują miłej lektury na weekend lub też niewymagającej pozycji.
Nie polecam osobom pesymistycznie nastawionym do życia.

Poczekaj do jutra to zbiór trzech opowiadań, w których autor wyraża swój sprzeciw przeciwko niesprawiedliwości ludzkiej (tytułowe opowiadanie) i niesprawiedliwości losu (Kaśka, Dobro powraca). Pokazuje też, że dzięki przyjaciołom, życzliwości i optymizmowi można pokonać każdą trudną sytuację i zaznać szczęścia.



Ostatnio w kółko powtarzam, że odzyskałam wiarę w polskich...

Trzy opowiadania w jednej książce? To może się udać ! Autor poruszył różne problemy społeczne, nie bał się o nich mówić, co mi zaimponowało. Losy opisywanych osób nie były mi obojętne, pisarz doskonale nakreślił ich sylwetki, jak potoczyły się ich losy?

,,Dobro powraca” to pierwsze z trzech opowiadań. Marynarz Bronek wbrew swoim chęciom wypłynął na rejs, gdyż miał się tam spotkać ze swoim kolegą, bosmanem Julkiem. Przed wyjazdem kupił jednak dom, który chciał wyremontować. Zostało mu trochę pieniędzy, chciał je wydać w jakiś dobry sposób. Postanowił pomagać ubogim i potrzebującym. Pomysł ten podsunął mu jego znajomy, który słyszał o dziennikarce, która zajmowała się takimi sprawami. Tymczasem Maria, matka dwójki dzieci za namową córki napisała list do redakcji, po śmierci męża było im naprawdę ciężko…

Bohaterem drugiego opowiadania ,,Kaśka” staje się Robert, który po śmierci żony Renaty kompletnie się załamał. Prowadził firmę budowlaną, która podupadała, gdyż się nią nie zajmował. Cały czas siedział w domu, nie dbał o siebie, nie miał na nic siły. Z pomocą przyszli mu przyjaciele. Z ich pomocą odżył – zaczął zajmować się firmą, wymalowali mieszkanie. Pozostało tylko znaleźć sobie kobietę, tylko czy naprawdę tego chciał?

,,Poczekaj do jutra” to już ostatnie tytułowe opowiadanie. Antoni był właścicielem biznesu budowlanego . Zleceniodawcy nie wypłacali mu należności, jednak chcieli, aby dalej wykonywał swoje zlecenia. Mężczyzna za namową żony zbuntował się, nie chciał tak dalej pracować. Odebrał część długu, firmę zostawił pod opieką małżonko, a następnie wyjechał, by stać się bezdomnym… Dzięki pomocy nowych znajomych jakoś odnalazł się w tym innym świecie, czy jednak nie tęsknił za domem?

Autor stworzył świetną pozycję z 3 niepowiązanych ze sobą opowiadań. Książkę przeczytałam błyskawicznie, napisana była raczej językiem nastolatków, choć mimo wszystko spędziłam przy niej kilka miłych godzin.

Sławomir – JUREK – Iwaniszewski poruszył ważne problemy społeczności – bezrobocie, bezdomność, oszustwo, biedę. Są to rzeczy na tyle ważne i prawdziwe, że warto o nich mówić ! Nie zdarza się jednak często, aby autorzy pisali na teraźniejsze tematy, raczej fabuła jest wyimaginowana i wszystko dobrze się kończy…

,,Poczekaj do jutra” to bardzo dobry zbiór opowieści, który polecam każdemu, kto chciałby choć na chwilę pomyśleć o innych, ich problemach i utożsamić się z nimi. Być może pod wpływem tej pozycji zmienimy swój pogląd na niektóre sprawy!

Moja ocena : 8/10

Trzy opowiadania w jednej książce? To może się udać ! Autor poruszył różne problemy społeczne, nie bał się o nich mówić, co mi zaimponowało. Losy opisywanych osób nie były mi obojętne, pisarz doskonale nakreślił ich sylwetki, jak potoczyły się ich losy?

,,Dobro powraca” to pierwsze z trzech opowiadań. Marynarz Bronek wbrew swoim chęciom wypłynął na rejs, gdyż miał się tam...

„Poczekaj do jutra” to debiut literacki Stanisława Jurka Iwaniszewskiego, bo tak zwracają się do niego: rodzina, przyjaciele i znajomi. Po przeczytaniu książki byłam trochę zniesmaczona mimo że akcja jest ciekawa, wartka narracja i przyjemnie się ją czyta. Tylko gdzie są takie ideały, gdzie tyle szlachetnych i dobrych ludzi? Takie było moje odczucie, ale tylko krowa nie zmienia zdania, więc i ja się przekonałam do książki. Ostatnio przeczytałam inną powieść o zupełnie odmiennych bohaterach, złych, przewrotnych ludziach, potworach w ludzkiej skórze. Po zmęczeniu tamtej lektury byłam dosłownie przybita i nieszczęśliwa. Jako remedium przeczytałam po raz drugi książkę „Poczekaj do jutra” i zmieniłam zdanie. Wolę czytać o rzeczach przyjemnych, o ludziach szlachetnych, to podnosi na duchu i łatwiej jest znieść dzisiejszy świat. Polecam książkę ludziom nieszczęśliwym i zagubionym.
Joanna.

„Poczekaj do jutra” to debiut literacki Stanisława Jurka Iwaniszewskiego, bo tak zwracają się do niego: rodzina, przyjaciele i znajomi. Po przeczytaniu książki byłam trochę zniesmaczona mimo że akcja jest ciekawa, wartka narracja i przyjemnie się ją czyta. Tylko gdzie są takie ideały, gdzie tyle szlachetnych i dobrych ludzi? Takie było moje odczucie, ale tylko krowa nie...