Kontynuacja bardzo udana. Akcja jest ciekawa, książkę bardzo szybko się czyta, pojawiają nowe interesujące wątki i postacie. Jak najbardziej na plus.

Pomimo niektórych infantylnych wątków czy rozwiązań, absurdów i niedociągnięć historia jest ciekawa i wciągająca.

Kontynuacja bardzo udana. Akcja jest ciekawa, książkę bardzo szybko się czyta, pojawiają nowe interesujące wątki i postacie. Jak najbardziej na plus.

Pomimo niektórych infantylnych wątków czy rozwiązań, absurdów i niedociągnięć historia jest ciekawa i wciągająca.

Jedyne co mogę powiedzieć o tej książce to wow!!!! Kontynuacja książki ,, jestem numerem cztery" zapiera dech w piersiach. Fabuła wspaniała, bohaterowie różnorodni i dobrze wykreowani, aż zaczyna się wierzyć w historię, że gdzieś tam daleko w kosmosie jest planeta Loric i tylko czeka na odkrycie. Sam pomysł z mocami które odkrywają się po czasie i że każdy z bohaterów ma swój własny numer identyfikujący jest niesamowity. Uwielbiam energiczność i pozytywne podejście Sama, spokojne i racjonalne życie Johna, wojownicze i buntownicze nastawienie Szóstej, które tworzy wspaniałe trio przyjaciół walczących o wolność. Bardzo lubię książki o teoriach spiskowych i kosmitach ponieważ pokazuje jaką ludzie mają dużą wyobraźnie i spostrzeżenia na temat innych form życia. Tą książkę czytało mi się z wielką przyjemnością i mam zamiar konynuować trzecią część tej wspaniałej historii.
Czytałam tą ksiażkę po angielsku i uważam że ma bardzo przystępne słownictwo, jeśli twój angielski nie jest aż tak zaawansowany możesz spróbować ją przeczytać, myślę że nie byłoby problemu (mój angielski oceniam na dość zaawansowany i przeczytałam wszystko bardzo płynnie). Uważam, że to dobra książka na zaczęcie czytanie po angielsku.
Z całego serca bardzo polecam te książkę nie tylko ze względu na fabułę ale także dla tych wspaniałych bohaterów. <3 <3

Jedyne co mogę powiedzieć o tej książce to wow!!!! Kontynuacja książki ,, jestem numerem cztery" zapiera dech w piersiach. Fabuła wspaniała, bohaterowie różnorodni i dobrze wykreowani, aż zaczyna się wierzyć w historię, że gdzieś tam daleko w kosmosie jest planeta Loric i tylko czeka na odkrycie. Sam pomysł z mocami które odkrywają się po czasie i że każdy z bohaterów ma...

Książki z gatunku literatury młodzieżowej dosyć szybko udaje mi się przeczytać. Ta mnie irytowała często, że postacie które mają ratować ten i inny świat okazały się za silne dla swoich przeciwników. Kilku nastolatków mając swoje nadprzyrodzone moce potrafiły się bez jakichkolwiek większych strat wydostać się z ogromnych opresji. Często wpadają w kłopoty bo ścigają ich dwa światy ale nie stanowiły one dla nich większego wyzwania. Kilka nastolatków przeciw dwóm światom, mecz wygrywają zdecydowanie dzieci. Ja się pytam dlaczego ??

Książki z gatunku literatury młodzieżowej dosyć szybko udaje mi się przeczytać. Ta mnie irytowała często, że postacie które mają ratować ten i inny świat okazały się za silne dla swoich przeciwników. Kilku nastolatków mając swoje nadprzyrodzone moce potrafiły się bez jakichkolwiek większych strat wydostać się z ogromnych opresji. Często wpadają w kłopoty bo ścigają ich dwa...

II część przygód Numeru Czwartego i jego przyjaciół jest jeszcze bardziej wciągająca, naszpikowana akcją... Jest po prostu rewelacyjna. Teraz jestem w małym dołku, bo nigdzie nie mogę znaleźć pozostałych części, niestety... A póki co tę książkę polecam równie mocno jak pierwszą!!!!

II część przygód Numeru Czwartego i jego przyjaciół jest jeszcze bardziej wciągająca, naszpikowana akcją... Jest po prostu rewelacyjna. Teraz jestem w małym dołku, bo nigdzie nie mogę znaleźć pozostałych części, niestety... A póki co tę książkę polecam równie mocno jak pierwszą!!!!

Po prostu świetna. Nowe przygody, nowe starcia z Mogadorczykami, nowe numery. Poznajemy kolejnych Gardów. Poznajemy wyjaśnienie kilku tajemnic, lecz pojawiają się kolejne. Moim zdaniem to najlepsza z przeczytanych przeze mnie książek o Lornijczykach.

Po prostu świetna. Nowe przygody, nowe starcia z Mogadorczykami, nowe numery. Poznajemy kolejnych Gardów. Poznajemy wyjaśnienie kilku tajemnic, lecz pojawiają się kolejne. Moim zdaniem to najlepsza z przeczytanych przeze mnie książek o Lornijczykach.

Mówiono mi: "drugi tom lepszy!". Zaczęłam czytać i aż takich rewelacji nie było. Do czasu. Do czasu aż 2/3 książki było za mną. I nagle PUFFF! *.*
Coś cudownego...! Ten zwrot akcji. Tego się nie spodziewałam!
Polecam :3

Mówiono mi: "drugi tom lepszy!". Zaczęłam czytać i aż takich rewelacji nie było. Do czasu. Do czasu aż 2/3 książki było za mną. I nagle PUFFF! *.*
Coś cudownego...! Ten zwrot akcji. Tego się nie spodziewałam!
Polecam :3

Myślałam, że nie będę dalej tego czytać, ale moja biblioteka dostała środki i ostatnio zaczęli kontynuować serie. Więc przeczytałam drugi tom "Dziedzictw planety Lorien", czyli jedne z nielicznych sci-fiction, które przetrawiam(naprawdę, ja dopiero przed tygodniem obejrzałam "Gwiezdne wojny"!).

"Moc sześciorga" zaczyna się chwilę po części pierwszej, z której już trochę zapomniałam. Jednocześnie ze śledzeniem dalszych losów Johna, Sama i numeru szóstego bez imienia, zostajemy zapoznani z Mariną i jej marną egzystencją w Hiszpani. Marina jest numerem siódmym i nie może dogadać się za swoją Cepan, dodatkowo jest pewna, że musi znaleźć Johna o którym przeczytała w wiadomościach.

Zacznijmy od wad, które kto inny może zinterpretować jako zalety.
1. Tu się za dużo dzieje, każda chwila spokoju, kiedy bohaterzy w końcu zaczynają robić coś innego niż ucieczka lub walka,musi być prawie natychmiast przerwana. Mnie to irytuje, wolę raczej te przegadane książki. Kawałki w stylu: wybuchło, ktoś strzela, ktoś uderza, ktoś tam biegnie, zwyczajnie mnie nudzą. Lubię fabułę rozbudowaną pod względem tajemnic, emocji, ciekawych rozmów, a tu tego mało.
2. John. Jak w pierwszej części raczej go lubiłam, to tutaj miałam wrażenie, że gdyby ktoś mu jednak wpakował tę kulkę, to wszystkim by to wyszło na dobre.

Zalety? Po za tym, że momentami się nudziłam to jest to ciekawa historia, która cały czas się rozwija. I szybko, łatwo to się czyta. To nie jest zła książka i mam nadzieję, że nim dalej w las tym będzie lepiej(i że będę jak miała to sprawdzić, tak na marginesie).

Myślałam, że nie będę dalej tego czytać, ale moja biblioteka dostała środki i ostatnio zaczęli kontynuować serie. Więc przeczytałam drugi tom "Dziedzictw planety Lorien", czyli jedne z nielicznych sci-fiction, które przetrawiam(naprawdę, ja dopiero przed tygodniem obejrzałam "Gwiezdne wojny"!).

"Moc sześciorga" zaczyna się chwilę po części pierwszej, z której już trochę...

"Ja jednak nadal wierzę w Lorien"

Marina jest Numerem Siedem.Razem ze swoim Cepanem Adeliną mieszkają w hiszpańskim klasztorze.Dla dziewczyny jest to jak więzienie,okrutne dziewczyny,wymagające zakonnice i opiekunka,która zapomniała o swoim zadaniu i przestała wierzyć w odrodzenie Lorien.Tymczasem Marina nie zapomniała i sama stara się dotrzeć do odkrycia tajemnic.Choć jak na razie jej jedynym tropem jest John Smith,chłopka,który jest poszukiwany w całej Ameryce.Dziewczyna ma podejrzenia,że jest on jednym z dziewięciu Gardów,którzy przybyli na Ziemię.

W między czasie do klasztoru przybywa Ella,siedmioletnia dziewczynka,której rodzice zginęli.Jest niezwykle inteligenta i bystra.Staje się też jedyną przyjaciółką Mariny i na pewno odegra ważną rolę w całej tej historii

John razem z Szóstką i Samem opuszczają Paradise.Muszą uciekać przed wszystkimi,którzy chcą ich zamknąć w więzieniu ale i przed Mogarczykami,którzy pragną jego śmierci.A jemu i tak jest trudno jak i z opuszczeniem Sary i śmiercią Henriego,dzięki,któremu kolejny rąbek tajemnicy zostaje odsłonięty.

Sytuacja staje się coraz trudniejsza z każdą kolejną bitwą.W końcu nadchodzi czas rozłąki ponieważ trzeba odnaleźć kuferki ale też kolejne numery.Niespodziewanie akcja zupełnie zmienia bieg.Pojawia się ważny fakt,który może zmienić wszystko,ale też pojawienie się kolejnego fragmentu całej układanki.

Moc Szóstego jest kolejną dobrą książką Pittacusa Lore.Numer Siedem jest ciekawą postacią.Tak jak i numer Cztery,którego los niekoniecznie oszczędza.I zsyła na niego coraz to więcej nieszczęść.Ale jego siła jest zaskakująca i godna podziwu.Sam styl pisarza jest przyjemny i lekki.Czyta się z łatwością i z chęcią poznania dalszych wydarzeń.I tak aż do ostatniej strony.A potem tylko czeka się do zabrania zabrania się za kolejną część.

"Ja jednak nadal wierzę w Lorien"

Marina jest Numerem Siedem.Razem ze swoim Cepanem Adeliną mieszkają w hiszpańskim klasztorze.Dla dziewczyny jest to jak więzienie,okrutne dziewczyny,wymagające zakonnice i opiekunka,która zapomniała o swoim zadaniu i przestała wierzyć w odrodzenie Lorien.Tymczasem Marina nie zapomniała i sama stara się dotrzeć do odkrycia tajemnic.Choć...

Moc Sześciorga to drugi tom serii Dziedzictwa planety Lorien Pittacusa Lora.O ile pierwsza część była głównie wprowadzeniem do serii,to w tym tomie zdecydowanie nie brakuje akcji,a wątek miłosny schodzi bardziej na drugi plan.
Miedzy Jestem numerem cztery a Mocą sześciorga jest niewielki odstęp czasowy.Akcja zaczyna się gdy John i Szósta dochodzą do siebie po bitwie z Mogadorczykami w szkole.Początkowo nie wiedzą zbytnio co robić więc zaczynają trenować swoje moce oraz metody walki.Jednak brak planu nie jest ich jedynym problemem .John i Sam są bowiem jednymi z najbardziej poszukiwanych przestępców w Stanach Zjednoczonych,a za ich złapanie wyznaczona jest olbrzymia nagroda.więc dosyć,że przed Mogadorczykami muszą uciekać też przed ludźmi.
Wątek miłości w tej części nie jest zbyt istotny,aczkolwiek występuje.
Czwarty tęskni za Sarą,ale zaczyna też czuć coś do Szóstej.Sytuację komplikuje fakt,że ona podoba się również Samowi.
Jednak najbardziej rzucającą się w oczy równicą jest podwójna narracja,ponieważ poznajemy wydarzenia z punktu widzenia Czwartego i Siódmej.
Siódma jest bohaterką,której życie diametralnie różni się od życia innych Gardów.Od jedenastu lat przebywa w sierocińcu u sióstr zakonnych w Hiszpanii,a jej Cepan - Adelina - straciła wiarę w to,że kiedykolwiek odzyskają Lorien.Ona jednak się nie poddała.Próbuje jak może dowiedzieć się czegokolwiek o innych numerach oraz rozwija swoje Dziedzictwa.Jest to bohaterka,która nie ma zbyt silnych mocy,ale nadrabia to swoim hartem ducha,gdyż jej piorytetem zawsze była misja powierzona przez Lorien.
Książka jest pisana łatwym językiem,nie brakuje zwrotów akcji,ale też szczerych rozmów między bohaterami.Wszystko jest tak dobrze opisane,że możemy to sobie bez problemu wyobrazić.Po przeczytaniu pierwszego tomu miałam wiele pytań.Czy John powróci do Sary?Jak pozostała szóstka Gardów,nie znając swoich nazwisk,wieku,płci i miejsca zamieszkania da radę się odnaleźć?Co było tajemniczym zawiniątkiem z drugiej rakiety?Czy istnieje sposób na pokonanie wroga,który dał radę podbić całą planetę?I co z tym wszystkim ma wspólnego ojciec Sama?
Na większość z tych pytań dostałam odpowiedź,ale mogę zapewnić,że po skończeniu Mocy Sześciorga mam ich o wiele,wiele więcej.Już nie mogę się doczekać,kiedy zacznę czytać następny tom.

Moc Sześciorga to drugi tom serii Dziedzictwa planety Lorien Pittacusa Lora.O ile pierwsza część była głównie wprowadzeniem do serii,to w tym tomie zdecydowanie nie brakuje akcji,a wątek miłosny schodzi bardziej na drugi plan.
Miedzy Jestem numerem cztery a Mocą sześciorga jest niewielki odstęp czasowy.Akcja zaczyna się gdy John i Szósta dochodzą do siebie po bitwie z...

Moje kolejne spotkanie z młodymi Loryjczykami okazało się niezwykle udane. Książka jest zdecydowanie lepsza od swojej poprzedniczki, historia nabiera tempa i robi się ciekawie.

W tej części poznajemy Siódmą, ukrywającą się w sierocińcu w Hiszpanii, dostajemy trochę informacji z jej przeszłości, dowiadujemy się o jej relacjach ze swoim opiekunem. Równocześnie towarzyszymy Czwórce, Szóstce i Samowi w ucieczce przed Mogami i stróżami prawa, którzy wyznaczyli nagrodę za ich schwytanie.

Akcja jest naprawdę wartka, dużo się dzieje, zwłaszcza w drugiej połowie książki, zostają ujawnione pewne tajemnice i niedopowiedzenia z pierwszej części, pojawia się też kilku nowych i ciekawych bohaterów.

Ja osobiście po tej części bardzo zżyłam się z bohaterami i jestem niezmiernie ciekawa ich dalszych losów. Podobał mi się lekki język, humor a także relacja pomiędzy Czwórką i Szóstką. Czułam osamotnienie młodych Gardów w rzeczywistości, z jaką przyszło im się zmierzyć i podziwiam ich wszystkich za ich odwagę.

Moje kolejne spotkanie z młodymi Loryjczykami okazało się niezwykle udane. Książka jest zdecydowanie lepsza od swojej poprzedniczki, historia nabiera tempa i robi się ciekawie.

W tej części poznajemy Siódmą, ukrywającą się w sierocińcu w Hiszpanii, dostajemy trochę informacji z jej przeszłości, dowiadujemy się o jej relacjach ze swoim opiekunem. Równocześnie towarzyszymy...