O czym jest książka? Tytuł wszystko wyjaśnia: tata ucieka z cyrkiem. Ale wraca, w dodatku jak go nie ma to tęskni za dziećmi i pisze do nich często. Dzieci też tęsknią za tatą, choć jak zabrał je do cyrku (z którym potem uciekł) uważały to za niezły obciach. Tata więc ucieka, spełnić swoje największe marzenie, ale spełniony i odmieniony wraca na rodziny łono. Rodzina też w tym czasie się odmienia i wszyscy się bardziej doceniają w końcu? No na przykład o tym jest ta książka. Ale prawdopodobnie też o zupełnie innych ucieczkach i powrotach, zależnie kto, co i jak w niej odczyta.
stasiek.blogspot.com

O czym jest książka? Tytuł wszystko wyjaśnia: tata ucieka z cyrkiem. Ale wraca, w dodatku jak go nie ma to tęskni za dziećmi i pisze do nich często. Dzieci też tęsknią za tatą, choć jak zabrał je do cyrku (z którym potem uciekł) uważały to za niezły obciach. Tata więc ucieka, spełnić swoje największe marzenie, ale spełniony i odmieniony wraca na rodziny łono. Rodzina też w...

Etgarze Kerecie - wielbię Cię od zawsze i nigdy nie przestanę. Obiecuję. Wespół z Rutu Modan (ach! niezrównana "Jamilti"!) dałeś pociechę wszystkim udręczonym rodzicom małych dzieci. Wracam do tej książki jak do wodopoju, gdy tylko łapie mnie pragnienie (potrzebuję literackiej pociechy).
Stworzyliście wspólnie przewodnik dla tych, którzy myślą, że wszytko już za nimi. Wcale nie! Dorosły/rodzic też człowiek! Ma prawo do realizacji marzeń, choćby nie wiem jak egocentryczne były.
Głowa rodziny, ojciec dzieciom, tytułowy tata, porzuca na czas jakiś żonę i narybek, by spełnić swe marzenie i ruszyć w światowe tournee z cyrkiem. Jego nieobecność, choć długa i odczuwalna (mimo ziejących spełnieniem słanych z drogi kartek) przynosi ukojenie - tata wraca. Zrealizowany i szczęśliwy. A usatysfakcjonowany tata to radosna i ukontentowana rodzina. Ten prosty przekaz plus wyborne, soczyste ilustracje Rutu Modan są świetną propozycją na dobranockowe czytanie.
Może tylko trochę żałuję, że to tata poszedł w tango, tzn. do cyrku. Mamie też by się przydało zrobić coś dla siebie...
Piękna graficznie książką, której uroku dodaje Keretowe przymrużenie oka.
Mniam!

Etgarze Kerecie - wielbię Cię od zawsze i nigdy nie przestanę. Obiecuję. Wespół z Rutu Modan (ach! niezrównana "Jamilti"!) dałeś pociechę wszystkim udręczonym rodzicom małych dzieci. Wracam do tej książki jak do wodopoju, gdy tylko łapie mnie pragnienie (potrzebuję literackiej pociechy).
Stworzyliście wspólnie przewodnik dla tych, którzy myślą, że wszytko już za nimi. Wcale...

Koleżanka z ósemki miała tatę marynarza, który pływał złotym statkiem po jeziorach w Rosji. A tata Franka był najdzielniejszym wojownikiem ratującym świat przed złem, dlatego Franek taty nigdy nie widział. Tak się składało nieszczęśliwie, że oni akurat nie realizowali marzeń tylko płynęli z wódką prosto do piekła. Takie historie.
Natomiast tatę z opowieści Kereta da się przecież lubić. Rodzaj szaleństwa do którego się po cichutku wzdycha moszcząc się bezpiecznie w mięciutkiej i ciepłej rzeczywistości. Lubię listy, które wysyła dzieciom. Odcień samolubstwa, który nie tylko rozumiem, ale i czasem podzielam. Należy jednak uczciwie przyznać: ta książka to przede wszystkim ilustracje Rutu Modan.

Koleżanka z ósemki miała tatę marynarza, który pływał złotym statkiem po jeziorach w Rosji. A tata Franka był najdzielniejszym wojownikiem ratującym świat przed złem, dlatego Franek taty nigdy nie widział. Tak się składało nieszczęśliwie, że oni akurat nie realizowali marzeń tylko płynęli z wódką prosto do piekła. Takie historie.
Natomiast tatę z opowieści Kereta da się...

Tekstu w tej książce niewiele, kilka prostych, oznajmujących zdań, właściwie tyle co kot napłakał. Akcja zarysowana jest schematycznie. W warstwie narracyjnej jest to opowieść o tym, że nie należy porzucać swoich marzeń, nawet jeśli zdają się być absurdalne. „Absurdalne” z punktu widzenia dorosłego & dojrzałego & odpowiedzialnego człowieka, który „się dorobił”: założył rodzinę, ma żonę i dzieci, kupił dom & ma pracę. Gdyż zrealizowanie dziecięcego czy też młodzieńczego marzenia w dorosłym wieku, może spowodować polepszenie jakości życia w rodzinie, uszczęśliwiając nie tylko osobę, która realizuje swoje marzenie (tj. ojca),ale również wszystkich pozostałych członków rodziny.
Dużo więcej w tej książce dzieje się na przestrzeni obrazu, ponieważ narracja ze słów została przełożona na ilustracje, one „pchają” opowieść do przodu. To rysunki otwierają znaczenia. Dopowiadają tekst. Właściwie one są nadrzędne, gdyż kompetentnie zastępują słowa. Ilustracje są wspaniałe. Bardzo duże, całostronicowe, niezwykle kolorowe o jasnych, ciepłych barwach. Swoją kolorystyką oraz płaską kreską bez światłocienia, ale z wyraźnym konturem odcinającym od tła, przypominają trochę plakaty. Charakterystyczna dla Rutu Modan, znana skądinąd z Ran wylotowych, prostota i schematyczność ujęcia postaci w tej książeczce sprawdza się wyśmienicie(...).


- - -
całość tu:
http://dybuk.wordpress.com/2011/10/10/tata-ucieka-z-cyrkiem/

Tekstu w tej książce niewiele, kilka prostych, oznajmujących zdań, właściwie tyle co kot napłakał. Akcja zarysowana jest schematycznie. W warstwie narracyjnej jest to opowieść o tym, że nie należy porzucać swoich marzeń, nawet jeśli zdają się być absurdalne. „Absurdalne” z punktu widzenia dorosłego & dojrzałego & odpowiedzialnego człowieka, który „się dorobił”: założył...