Księga stworów fantastycznych dla dzieci.
Tytułowy Crictor jest niezwykle uczynnym wężem. Autor opisuje ponadto skrzydlatą kangurzycę Adelajdę, pomocnego Emila (ośmiornicę),Rufusa - kolorowego nietoperza i odważnego sępa o pięknym imieniu, Orlando.
O inności, dla dzieci.
Tomi Ungerer jest też niestrudzonym obrońcą tolerancji i zagorzałym przeciwnikiem rasizmu. W 2000 r. rada Europy mianowała go Ambasadorem Dobrej Woli ds.Dzieci i Edukacji.

Księga stworów fantastycznych dla dzieci.
Tytułowy Crictor jest niezwykle uczynnym wężem. Autor opisuje ponadto skrzydlatą kangurzycę Adelajdę, pomocnego Emila (ośmiornicę),Rufusa - kolorowego nietoperza i odważnego sępa o pięknym imieniu, Orlando.
O inności, dla dzieci.
Tomi Ungerer jest też niestrudzonym obrońcą tolerancji i zagorzałym przeciwnikiem rasizmu. W 2000 r....

Sympatyczne poczucie humoru, ciekawe ilustracje. 8-latek nie wypuścił z rąk, dopóki nie przeczytał (tekstu stosunkowo niewiele, polecam do samodzielnej lektury).

Sympatyczne poczucie humoru, ciekawe ilustracje. 8-latek nie wypuścił z rąk, dopóki nie przeczytał (tekstu stosunkowo niewiele, polecam do samodzielnej lektury).

Ungerer jest świetnym ilustratorem, a te (pozornie) proste historyjki o bohaterskich czynach stworzeń trochę innych niż pozostałe i trochę nie pasujących do ogółu, to świetna lekcja dla czytelnika w każdym wieku.

Ungerer jest świetnym ilustratorem, a te (pozornie) proste historyjki o bohaterskich czynach stworzeń trochę innych niż pozostałe i trochę nie pasujących do ogółu, to świetna lekcja dla czytelnika w każdym wieku.

Oficyna Format sukcesywnie przybliża polskim czytelnikom twórczość, urodzonego w 1931 roku, pisarza i ilustratora Tomiego Ungerera. Książka wydana w bieżącym roku – „Crictor i inne niesamowite stwory” – to piąta pozycja tego autora w ofercie wrocławskiego wydawnictwa. Biorąc pod uwagę tuziny książek dla dzieci i dorosłych, jakie ma na swoim koncie Ungerer, chciałoby się napisać: dopiero piata.

„Crictor…” składa się z pięciu opowiadań, pierwotnie opublikowanych oddzielnie, jako samodzielne książki. I chociaż od premiery większości z nich minęło już ponad pół wieku, sprawy, które poruszają, pozostają nadal aktualne i nadzwyczaj ważkie. Ponieważ sytuacja „otwarcia granic”, skutkuje permanentną migracją wielkich grup ludności z miejsca na miejsce, które osiedlają się w nowych terenach i mieszają rdzennymi obywatelami. W tych warunkach książki poruszające status Innego są, jak najbardziej, na czasie.

Tym, co łączy wszystkie opowiadania jest charakterystyczne podejście autora do poruszonych spraw. W każdym opowiadaniu występuje zwierze (dziwne, inne, niepojęte),które z jakiegoś powodu występuje z królestwa zwierząt (czyli z przypisanego mu stereotypowo środowiska) i brata się z ludźmi. Początkowo ludzie się boją (strach jako motyw odrzucenia, odtrącenia),nie akceptują nowej roli zwierzęcia. Z czasem jednak, zwykle przez użyteczność i uczynność, następuje pełna akceptacja i zbratanie.

(...) Chętnie powracam do omawianej książki. Opowiadania Tomiego Ungerera, mimo że z kluczem, nie noszą śladów nachalnego dydaktyzmu ani nadmiernego moralizowania. Czytelnik, niezależnie od wieku, znajdzie w niej coś dla siebie. Coś namacalnego, z czym spotyka się w codziennym życiu.

- - -
cały tekst można przeczytać tu:
https://dybuk.wordpress.com/2014/12/13/crictor-i-inne-niesamowite-stwory/

Oficyna Format sukcesywnie przybliża polskim czytelnikom twórczość, urodzonego w 1931 roku, pisarza i ilustratora Tomiego Ungerera. Książka wydana w bieżącym roku – „Crictor i inne niesamowite stwory” – to piąta pozycja tego autora w ofercie wrocławskiego wydawnictwa. Biorąc pod uwagę tuziny książek dla dzieci i dorosłych, jakie ma na swoim koncie Ungerer, chciałoby się...

Opowieści o tym, że inność jest w porządku, jest fajna i ciekawa i można się od tych „innych” wiele nauczyć, przy czym ta odmienność nie jest niczym dziwnym, niczym, do czego trzeba się przyzwyczajać, akceptować, co trzeba tłumaczyć. Każda z postaci w tej niesamowitej książce czymś się wyróżnia, czymś nie pasuje do ogółu, a jednak spotyka na swojej drodze życzliwe sobie osoby. One same również wykazują się odwagą, poświęceniem i bezinteresownością. To samo dostają od innych ludzi. Dobro zwycięża, tolerancja i szacunek dla cudzej odmienności również, jak choćby w historii Crictora – uczynnego węża, którego pokochała Madame Bodot, lub Adelajdy – skrzydlatej kangurzycy, której historia każe nam uwierzyć, że nie ma przed nami rzeczy niemożliwych. Nie należy zrażać się drobnymi nieprzyjemnościami, bo jeśli nie zdołamy pomóc sami sobie, to zawsze obok znajdzie się jakaś pomocna dłoń. W opowieści o Emilu – ośmiornicy grającej na fortepianie, najważniejsza okazała się przyjażń z kapitanem Samofarem. Jest jeszcze historia Ryfusa, kolorowego nietoperza i Orlando, dzielnego sępa. Pokazują one, że marzenia i wytrwałość są w życiu ogromnie ważne.
Życzliwość, uprzejmość, tolerancja, poszanowanie odmienności w wyglądzie i zachowaniu to wszystko podane w niecodziennym, zupełnie nie dydaktyczno – umoralniającym sosie. Książka do częstego wracania. Zachwyca zarówno treścią, jak i formą.

A sweterek dla węża – bezbłędny :-)

www.wiatremczytane.pl

Opowieści o tym, że inność jest w porządku, jest fajna i ciekawa i można się od tych „innych” wiele nauczyć, przy czym ta odmienność nie jest niczym dziwnym, niczym, do czego trzeba się przyzwyczajać, akceptować, co trzeba tłumaczyć. Każda z postaci w tej niesamowitej książce czymś się wyróżnia, czymś nie pasuje do ogółu, a jednak spotyka na swojej drodze życzliwe sobie...

Doskonałe połączenie tekstu i treści. Szlachetny papier, świetne ilustracje i szczęśliwe zakończenia. Wielkość także w sam raz. Polecam, dla dorosłych czytanie tej książki z dzieckiem to także przyjemność.

Doskonałe połączenie tekstu i treści. Szlachetny papier, świetne ilustracje i szczęśliwe zakończenia. Wielkość także w sam raz. Polecam, dla dorosłych czytanie tej książki z dzieckiem to także przyjemność.

Nie jest to jedyna pozycja Tomi Ungerera, którą znamy, ale podobnie jak „Przygody rodziny Mellopsów”, Crictor i inni bohaterowie tej książki podbili nasze serca. Tekstu jest niewiele (dzięki temu mogłaby to być świetna lektura dla debiutujących czytelniczo dzieci),ale oprócz historii pięciu niesamowitych zwierząt, największe wrażenie robią fantastyczne i dowcipne ilustracje. Wystarczy spojrzeć jaki kształt ma paczka, którą dostaczony zostaje tytułowy wąż Crictor lub w jakim śpi łóżku, by nie móc powstrzymać się od wybuchu śmiechu.

Książka może być również świetnym interaktywnym narzędziem nie tylko do czytania i oglądania, ale również liczenia, czy zabaw z wynajdywniem różnych detali.

Nie jest to jedyna pozycja Tomi Ungerera, którą znamy, ale podobnie jak „Przygody rodziny Mellopsów”, Crictor i inni bohaterowie tej książki podbili nasze serca. Tekstu jest niewiele (dzięki temu mogłaby to być świetna lektura dla debiutujących czytelniczo dzieci),ale oprócz historii pięciu niesamowitych zwierząt, największe wrażenie robią fantastyczne i dowcipne...

Odjechane historie są domeną Tomiego Ungerera. Ja uwielbiam, dziecko kocha, a mąż się puka w czoło :)

Odjechane historie są domeną Tomiego Ungerera. Ja uwielbiam, dziecko kocha, a mąż się puka w czoło :)