Na szczęście nie musimy wysyłać nasze dzieci na wojnę, aby walczyły o wolność Polski. Ale powinno się uczyć dzieci patriotyzmu, pokazując im, ze o Polskę można dbać w inny, też ważny sposób:

- dbając o przestrzeń publiczną (naszą wspólną),
- nie śmiecąc,
- szanując zieleń, lasy, parki
- dużo czytając, ucząc się, by Polska była postrzegana jako kraj mądrych ludzi
- znając historię Polski, swojego miasta, swojej wsi
- idąc głosować itd.
- pielęgnując tradycja

I o tym m.in. jest ta książka. Fajny punkt wyjścia od rozmów z dziećmi.

Na szczęście nie musimy wysyłać nasze dzieci na wojnę, aby walczyły o wolność Polski. Ale powinno się uczyć dzieci patriotyzmu, pokazując im, ze o Polskę można dbać w inny, też ważny sposób:

- dbając o przestrzeń publiczną (naszą wspólną),
- nie śmiecąc,
- szanując zieleń, lasy, parki
- dużo czytając, ucząc się, by Polska była postrzegana jako kraj mądrych ludzi
- znając...

Dawno nie miałam w rękach książki tak przewrotnej i zafałszowanej. Co w tym przypadku jest szczególnie niebezpieczne, gdyż adresowana jest do dzieci w wieku, w którym pewne kwestie nie mogą być jeszcze rozstrzygane samodzielnie i tylko od dorosłych zależy to, jakie informacje zostaną dziecku przekazane. Ta książka to próba wczesnej indoktrynacji, urabiania rozwijającej się wiedzy o świecie i mentalności w sposób zgodny z liberalno-lewicowymi trendami, jakim hołduje dziś spora część europejskiej - a więc i polskiej - inteligencji.
Manipulacja zaczyna się już na poziomie definicji: mimo przewrotnego nawiązania do znanego wierszyka "Kto ty jesteś? Polak mały", sposób definiowania patriotyzmu przez Joannę Olech nie ma nic wspólnego z tradycją konserwatywną, z której owa klasyczna rymowanka się wywodzi. Wprost przeciwnie: słowo "patriotyzm" oderwane jest tu niemal całkowicie od swojego źródłosłowu "patria" - czyli ojczyzna - i sprowadzone do rzeczy, które w najlepszym wypadku można uznać za cnoty obywatelskie, najczęściej jednak to po prostu zwykły savoir-vivre. Są to oczywiście rzeczy godne propagowania, ale nie nazywajmy ich patriotyzmem! Bo Patria to jednak coś więcej (i aż wstyd, że trzeba przypominać): to wspólnota tradycji, historii, kodów kulturowych (czyli wartości, które europejska lewica w swoim budowaniu nowej świadomości społecznej odrzuca) To także coś niesprowadzalnego do ilości zaoszczędzonej wody, skasowanego biletu czy trawnika, z którego właściciel psa posprzątał kupy po swoim pupilu (takie wyznaczniki patriotyzmu figurują w książce Joanny Olech!) To coś, za co kolejne pokolenia decydowały się walczyć, czasem płacąc za to najwyższą cenę. I nawet jeśli sami nie stajemy wobec takiej konieczności, uczmy nasze dzieci szanować pamięć o tych, którzy to wyzwanie podjęli. Co więcej - nawet pozytywistyczny patriotyzm Wokulskiego, wydawałoby się, że najbliższy koncepcji Olech, nie dałby się sprowadzić wyłącznie do spraw praktycznych: miał on u podstaw coś niewymiernego, poczucie odpowiedzialności za całość, jaką jest niepowtarzalna kulturowa wspólnota Polaków, nawet pod zaborami strzegących w sobie swojej Ojczyzny.
Opisana powyżej zmiana dokonana na poziomie definicji pozwala na rozmywanie istoty tego, czym jest przywiązanie do własnych korzeni. W książce Olech świadomości korzeni nie ma - bo nawet propozycja gromadzenia pamiątek po przodkach (jedyna tak naprawdę odnosząca się jakoś do przeszłości) staje się w tym kontekście gestem wyłącznie sentymentalnym, nie podbudowanym szerszą świadomością.
Osobną sprawą - mniej może istotną, ale też nie do pominięcia - pozostaje kwestia oprawy graficznej. Ilustracje, same w sobie interesujące, kompletnie nie pasują do poziomu przekazu treści. Sprowadzone do skrótów graficznych, nie odpowiadają wiekowi "grupy docelowej" książki, nie przykuwają na dłużej uwagi, ani nie podbudowują przekazu treści (o co aż się prosi przy tak hasłowym sformułowaniu samego tekstu). Można to odebrać jako przejaw pewnej szczególnej nonszalancji i lekceważenia potencjalnych użytkowników.
Podsumowując - książeczka ta, zaplanowana jako wydarzenie edukacyjno-artystyczne, jest projektem zdecydowanie chybionym.

Dawno nie miałam w rękach książki tak przewrotnej i zafałszowanej. Co w tym przypadku jest szczególnie niebezpieczne, gdyż adresowana jest do dzieci w wieku, w którym pewne kwestie nie mogą być jeszcze rozstrzygane samodzielnie i tylko od dorosłych zależy to, jakie informacje zostaną dziecku przekazane. Ta książka to próba wczesnej indoktrynacji, urabiania rozwijającej się...

Bardzo prosta treść, ale niegłupia. Na każdej stronie jedna wypowiedź dwuzdaniowa typu: "Kasuję bilety w autobusie. Jestem patriotą", "Dużo czytam. Jestem patriotką", "Nie marnuję wody. Jestem patriotą"... Ilustracje pomysłowe (choć nie moja estetyka).

Brakowało mi rozwinięcia tych zdań. Czym się różni patriotyzm od kultury, uczciwości i humanizmu? A jeśli niczym, to informacji, że patriotyzm to właśnie kultura, uczciwość i humanizm. Książka jest raczej podstawą do rozmowy, inspiracją - niż wyjaśnieniem tematu. Jest "kotylionem rocznicowym" (odnosząc się do okładkowej informacji) niż "budowaniem małych odruchów społecznej solidarności", do których potrzebna jest odpowiedź na pytanie "Ale dlaczego???"

Bardzo prosta treść, ale niegłupia. Na każdej stronie jedna wypowiedź dwuzdaniowa typu: "Kasuję bilety w autobusie. Jestem patriotą", "Dużo czytam. Jestem patriotką", "Nie marnuję wody. Jestem patriotą"... Ilustracje pomysłowe (choć nie moja estetyka).

Brakowało mi rozwinięcia tych zdań. Czym się różni patriotyzm od kultury, uczciwości i humanizmu? A jeśli niczym, to...

Kto ty jesteś? Patriota! Autorzy w prosty, ładny i szybko sposób formułują odpowiedzi i pytania na temat otaczającego nas świata, co składa sie na poszanowanie, obowiązki i prawa.

Kto ty jesteś? Patriota! Autorzy w prosty, ładny i szybko sposób formułują odpowiedzi i pytania na temat otaczającego nas świata, co składa sie na poszanowanie, obowiązki i prawa.

Krótka opowieść o patriotyzmie... Prosta forma, pełna treści. Uczyć się mogą z niej nie tylko dzieci. Aktualna jest szczególnie dziś!

Krótka opowieść o patriotyzmie... Prosta forma, pełna treści. Uczyć się mogą z niej nie tylko dzieci. Aktualna jest szczególnie dziś!