forum Oficjalne Aktualności

Czytamy w weekend

utworzył 18.09.2020 o 14:37

Polska, Francja, Hiszpania i Niemcy – oto kraje, które w ten weekend odwiedzą członkowie zespołu lubimyczytać.pl i Ciekawostek Historycznych. Oczywiście ich podróż będzie miała charakter metaforyczny, gdyż odbędzie się za pośrednictwem literatury – niezwykle wygodnego sposobu transportu. A dokąd wybierają się użytkownicy lubimyczytać.pl?

Zobacz pełną treść

odpowiedzi [158]

Aby napisać wiadomość zaloguj się

Sortuj:

Mariusz 18.09.2020 22:26

Czytelnik

Właśnie skończyłem czytać bardzo mocny i przejmujący reportaż Jak wytresować lorda. O elitarnych szkołach z internatem a teraz zabieram się za pozycję Saturnin[bookLink]4933796|Saturnin[/bookLink] i już po pierwszych stronach widzę, że będzie to bardzo ciekawa lektura

Pokaż odpowiedzi [2]

Odpowiedz

awita 19.09.2020 03:46

Czytelniczka

O! Zaciekawił mnie ten angielski reportaż. Chyba nie jest łatwo zostać lordem...To musi być rzeczywiście piekło.

jagusia 19.09.2020 13:01

Bibliotekarka

Mnie też, muszę sprawdzić czy w bibliotece mają

Aby napisać wiadomość zaloguj się

Patrycja 18.09.2020 22:06

Czytelniczka

Ten weekend planuje spędzić z: Opowieść niewiernej :)

Odpowiedz

awita 18.09.2020 22:01

Czytelniczka

Pożegnałam się z mistrzem Julianem Barnesem książką
Jedyna historia. Lata 60-te, skandal w położonej nieopodal Londynu Wiosce wywołuje romans Susan, 48-letniej matki i żony z 19-letnim Paulem, wolnym, nieco zblazowanym studentem, "młodym galantem". Paul opowiada swoją historię, historię jedynej miłości, którą - zdaniem pisarza - każdy z nas przeżył albo tylko o niej marzył - to nie ma znaczenia. Nie ma standardowego wzorca miłości, każda jest tą "jedyną". W pierwszej części książki Paul przywołuje z pamięci tylko dobre, piękne chwile z wyjątkową kobietą, prezentując siebie jako zbuntowanego, gardzącego dorosłością, bardzo odważnego nonkonformistę, zwycięzcę w walce ze stereotypami i zaściankowością. Druga część to studium rozpadającego się, staczającego związku, który wymagał od Paula czegoś zupełnie niezwykłego - podwójnej odpowiedzialności, zaangażowania i zrozumienia psychiki kobiety mającej swoje mroczne tajemnice; dokopania się do czeluści niechcianej pamięci. Historia opisana jest tylko z punktu widzenia chłopaka z pominięciem perspektywy i uczuć Susan, jej męża i dzieci. Takie było założenie powieści, ale pewnie też jej słabość. Barnes przesadził, moim zdaniem, z piętrzeniem słów, z chęcią popisywania się swoją własną erudycją: słowo "miłość" powtarzane jest tu wiele (zbyt wiele) razy. "W miłości wszystko jest jednocześnie prawdą i fałszem; to jedyny temat, na który nie da się powiedzieć nic absurdalnego". W trzeciej części książki Paul jest już dojrzałym człowiekiem, w którego pamiętniku znajdują się takie właśnie lub podobnie brzmiące banalne mądrości. Ale - jak wynika z przemyśleń pisarza - o miłości nie można napisać nic banalnego; właściwie wszystkie słowa są prawdziwe, opisują czyjąś miłość.

Przeczytałam także powieść poetycką, liryczną, eksperymentalną w formie, nominowaną do nagrody Bookera:
Lanny[bookLink]4897019|Lanny[/bookLink] Maxa Portera.
Jest to opowieść o chłopcu innym, dziwnym, niezwykle wrażliwym, odmiennym, chłopcu, który chciał zjednoczyć się z naturą? zrozumieć las? poznać tajemnicę świata natury? i zbudował altankę - "taki park pełen najlepszych rzeczy, jakie znalazłem, takie ciupkie muzeum najróżniejszych magiczności". Lanny jest niezwykle utalentowany: rysuje, śpiewa "zbiera wszystko, co zasłyszy, miesza dźwięki otaczającego świata i splata je z wątkami jakiegoś innego". Mieszka na angielskiej prowincji, w Wiosce pod Londynem wraz z rodzicami, zapomnianym nieco, acz sławnym przyjacielem - artystą oraz innymi, mniej lub bardziej dziwnymi, postaciami. Są tu nawiązania do mitologii angielskiej (Praszczur Łuskiewnik obserwujący ludzi od setek lat, sycący się makabrycznymi zdarzeniami) i czuć prawdziwie brytyjski klimat - a tego właśnie poszukiwałam ostatnio - kwintesencji angielskości. Chłopiec zaginął. Chłopiec się na szczęście znalazł. Między tymi faktami płyną słowa (a właściwie tańczą, bo tekst jest nielinearny), strzępki dialogów, piosenki. Czy to jest powieść, czy poemat? Na pewno znalazłam tu tajemnicę i lirykę, magię i cudowną opowieść o przyjaźni i rodzicielskiej miłości. Wspaniałe tłumaczenie Jerzego Łozińskiego.

Jestem już w połowie klasycznej powieści walijskiego pisarza Caradoga Pricharda
Jedna księżycowa noc przetłumaczonej (z języka walijskiego) przez panią Martę Listewnik, która napisała też bardzo ciekawy wstęp. Byłam o włos o porzucenia książki - denerwowało mnie nadużywanie słowa "kurczę" w znaczeniu przekleństwa rozpoczynającego zdanie tak często, że sama miałam dość i chciałam rzucić książkę i zakrzyknąć "Kurczę! Nie!". Jakoś udało mi się powstrzymać, gdyż powieść jest bardzo oryginalna, mroczna, pełna magicznych zdarzeń i niecodziennych historii z małego górniczego miasteczka. Przypomina nastrojem utwór "Hanging tree" wykonywany przez Jennifer Lawrence.

W następnej kolejności ... hmm ... jeszcze nie wiem, po co sięgnę, waham się pomiędzy:
Hotelem Świat Ali Smith
Pogrzebanym olbrzymem Kazuo Ishiguro
Pamiętnikiem przetrwania Doris Lessing.
Idzie też do mnie kolejna klasyczna walijska powieść grozy:
Wzgórze przyśnień Arthura Machena.

więcej

Pokaż odpowiedzi [4]

Odpowiedz

malena 19.09.2020 00:11

Czytelniczka

To dobrze, że idzie do Ciebie Wzgórze przyśnień, bo przeczytać warto, choćby ze względu na tłumaczenie (majstersztyk!) i interesujące posłowie Macieja Płazy. Sama powieść bardzo nierówna, na tle innych ówczesnych dekadenckich powieści wypada, moim zdaniem, średnio. Jednak końcówka powieści, gdzie powtarzane są pewne partie z...

więcej

awita 19.09.2020 03:53

Czytelniczka

Maleno - dzięki za wyczerpującą odpowiedź. Faktycznie i ja nie jestem miłośniczką, ani znawczynią nurtu dekadenckiego w literaturze, ale spróbuję się zmierzyć z tą powieścią. Zwłaszcza, że jest to literacki i tłumaczeniowy majstersztyk. Trudno - niech nie będzie fabuły :-)

jolasia 19.09.2020 10:00

Czytelniczka

awita, jestem za każdym razem pod wrażeniem Twoich lektur, zarówno jeśli chodzi o ilość :) jak i jakość. chapeau bas!

awita 19.09.2020 10:47

Czytelniczka

Jolasiu - bardzo dziękuję za miłe słowa. Ostatnio czytam dość krótkie książki, stąd pewnie wrażenie, że jest ich dużo. Rzeczywiście nieco więcej niż w ubiegłych latach, kiedy czytałam ok. 4 książek miesięcznie. A gdybym wzięła się za zalegające u mnie na półkach cegły np. 4321[bookLink]4801444|4321[/bookLink] Paula Austera to liczba przeczytanych tytułów byłabym znacznie...

więcej

Aby napisać wiadomość zaloguj się

LadyYarel 18.09.2020 21:51

Czytelnik

Przedostatni tom serii w trakcie Krew tyranów
A jak czas pozwoli siąść do puzzelków to zacznę słuchać Upiór w ruderze

Odpowiedz

Eironeia 18.09.2020 21:49

Czytelniczka

Dziś skończyłam Precedens[bookLink]4939105|Precedens[/bookLink], teraz czytam odłożoną z zeszłego tygodnia Pełnia księżyca. Później pewnie skuszę się na Saturnin[bookLink]4933796|Saturnin[/bookLink]

Odpowiedz

Chitatel 18.09.2020 21:47

Czytelniczka

Może skończę Świat jest teatrem Jeśli antybiotyk zacznie działać I ząb przestanie boleć.

Pokaż odpowiedzi [2]

Odpowiedz

awita 18.09.2020 22:09

Czytelniczka

Mam nadzieję, że przestanie boleć, żebyś mogła w pełni rozkoszować się prozą Akunina!

Chitatel 19.09.2020 11:22

Czytelniczka

Już nie boli. Dziękuję.

Aby napisać wiadomość zaloguj się

moniga 18.09.2020 21:21

Czytelnik

Po wytrawnym Stramer[bookLink]4899814|Stramer[/bookLink], czas na coś lżejszego Jaskółki z Czarnobylalub Martwy sad[bookLink]4889155|Martwy sad[/bookLink]