Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Siedzimy sobie w milczeniu pod tym niebem, które się nam przygląda i kto wie,co sobie o nas myśli.Zdarzają się wieczory, kiedy trzeba dużo samozaparcia, żeby zobaczyć choćby jedną gwiazdę, ale kiedy już się zakochasz, wtedy widzisz ich po prostu mnóstwo, trochę tak, jakbyś był pijany i widział podwójnie... dziś wieczór są ich całe kiście. -Carlo,to w sumie ile jest gwiazd? Bierze mnie za palec i wycelowuje go w niebo. -Jedna,druga,trzecia,czwarta... Kiedy odnajdujesz miłość, wtedy możesz zrobić wszystko,możesz nawet policzyć gwiazdy.A samo niebo wcale nie jest ani tak odległe,ani tak nieprzyjazne... Jest ich w sumie 351

Siedzimy sobie w milczeniu pod tym niebem, które się nam przygląda i kto wie,co sobie o nas myśli.Zdarzają się wieczory, kiedy trzeba dużo s...

A Jaromil zastanawiał się, jaką wagę właściwie ma jej miłość. Parę tygodni smutku, dobrze. A cóż to w ogóle jest smutek? Trochę złego nastroju, tęsknoty. A cóż to jest tydzień smutku? Nikt przecież nie jest w stanie tęsknić bezustannie. Byłaby smutna przez kilka minut przed południem, kilka minut wieczorem; ile to razem minut? Ile minut smutku waży jej miłość? Na ile minut smutku został wyceniony?

A Jaromil zastanawiał się, jaką wagę właściwie ma jej miłość. Parę tygodni smutku, dobrze. A cóż to w ogóle jest smutek? Trochę złego nastro...

Czasem istoty stworzone, by płonąć żywym ogniem uczuć, nie mogą przeżyć wielkiej pasji, która była dla nich przeznaczona, ponieważ jedna z nich jest zbyt młoda, a druga zbyt dojrzała.

Czasem istoty stworzone, by płonąć żywym ogniem uczuć, nie mogą przeżyć wielkiej pasji, która była dla nich przeznaczona, ponieważ jedna z n...

Nie wiem, jak jest teraz, ale w niedawno minionych czasach byli tacy dżentelmeni, którym możność wychłostania ofiary dostarczała czegoś, co przywodzi na pamięć markiza de Sade i panią de Brinvilliers. Sądzę, że to doznanie ma w sobie coś, wskutek czego serce tych dżentelmenów zamiera słodko, a zarazem boleśnie. Są ludzie, którzy jak tygrysy łakną krwi. Kto raz zakosztował tej władzy, tego bezgranicznego panowania nad ciałem, krwią i duchem takiego samego jak on człowieka, podobnie stworzonego, brata w Chrystusie, kto zakosztował tej władzy, kto miał całkowitą możność poniżyć największym poniżeniem inną istotę, stworzoną na obraz i podobieństwo Boże, ten już jakoś nieuchronnie przestaje władać nad swoimi doznaniami. Tyrania to nałóg, potrafi się rozwijać i wreszcie rozwija się w chorobę. Twierdzę, że najlepszy człowiek może wskutek przyzwyczajenia zordynarnieć i stępieć do stanu dzikiej bestii. Krew i władza odurza: rozwija się grubiaństwo, wyuzdanie; dla umysłu i uczucia stają się dostępne, a w końcu słodkie, najbardziej nienormalne zjawiska. Człowiek i obywatel ginie w tyranie na zawsze, powrót zaś do godności ludzkiej, do skruchy, do odrodzenia jest już dla niego prawie niemożliwy. Dodajmy, że przykład, możność takiej samowoli działa zaraźliwie na całe społeczeństwo: władza tak jest ponętna. Społeczeństwo, które obojętnie patrzy na takie zjawisko, jest już zarażone w samej swej istocie.

Nie wiem, jak jest teraz, ale w niedawno minionych czasach byli tacy dżentelmeni, którym możność wychłostania ofiary dostarczała czegoś, co ...

- Widzicie, panie Grieg, w jakiż niezawodny sposób funkcjonuje inkwizytorskie szkolenie - powiedziałem. - Instynktownie, powtórzę to: instynktownie wybrałem natychmiast lokalizację sekretnego wejścia. Rozum mógł jeszcze błądzić po rubieżach podejrzeń i przypuszczeń, intuicja jednakże zadziałała pewnie oraz bez zarzutu. - No, no, człek nieuprzejmy mógłby nawet powiedzieć, że wasz tyłek przewyższa sprytem waszą głowę.

- Widzicie, panie Grieg, w jakiż niezawodny sposób funkcjonuje inkwizytorskie szkolenie - powiedziałem. - Instynktownie, powtórzę to: instyn...

Długo byłam człowiekiem książkowym - rzeczywistość przerażała mnie i zarazem pociągała. Nieznajomość życia sprawiła, że nie odczuwałam strachu.

Długo byłam człowiekiem książkowym - rzeczywistość przerażała mnie i zarazem pociągała. Nieznajomość życia sprawiła, że nie odczuwałam strac...

Nawiasem mówiąc, Trout napisał książkę o drzewie dolarowym. Zamiast liści rosły na nim dwudziestodolarowe banknoty. Kwitło obligacjami pożyczki państwowej, a owocowało diamentami. Do drzewa ściągali ludzie, którzy zabijali się pod nim nawzajem, dostarczając w ten sposób doskonałego nawozu.

Nawiasem mówiąc, Trout napisał książkę o drzewie dolarowym. Zamiast liści rosły na nim dwudziestodolarowe banknoty. Kwitło obligacjami pożyc...

A woman has her years like a purse of coins and she spends them willy-nilly.

A woman has her years like a purse of coins and she spends them willy-nilly.

Pieniądz jest jak każdy inny wirus: przeżarłszy duszę, w której zagościł, odchodzi w poszukiwaniu świeżej krwi.

Pieniądz jest jak każdy inny wirus: przeżarłszy duszę, w której zagościł, odchodzi w poszukiwaniu świeżej krwi.