Baran (21 marca – 19 kwietnia)

Barany to osoby niezwykle przebojowe. Gdy wchodzą do pokoju, trudno je przegapić: od razu jest weselej, gwarniej, coś się dzieje. Barany są towarzyskie, tryskają humorem i dowcipem. Nierzadko obdarzone są darem elokwencji i wymowy, dzięki czemu potrafią szybko pozyskiwać sojuszników i przyjaciół. Przy tych wszystkich cechach jednocześnie rozpiera je energia – to energia tak silna, że mogłaby góry przenosić. Ale czasem też tak silna, że powoduje zamieszanie i chaos – Baran chce jak najwięcej zrobić naraz, pomysły galopem pokonują jego głowę, chce je wszystkie realizować, tu i teraz, zaraz – a po chwili fantastyczny pomysł wypierany jest przez kolejny, jeszcze bardziej ekscytujący, i tak ciągle.

Ale nie oznacza to bynajmniej, że Barany nie realizują swoich planów do końca. Mimo że cechuje je nadprogramowa energia i lawina pomysłów, potrafią skupić się na większym projekcie i zrealizować go od początku do końca, i robią to z rozmachem. Potrafią być bardzo pracowite, rzetelne i mają dobrą pamięć. Znajdują przyjemność we wszelkim organizowaniu – spotkań, wydarzeń, czasu, najbliższego im świata. Ich mottem mogłoby być krótkie, lecz dziarskie: Naprzód!

Jako pisarz Baran potrafi tworzyć dzieła odznaczające się rozmachem – wielotomowe cykle i wielkie powieści. Tak jak w życiu Baranowi trudno jest się zasiedzieć, ciągle musi wstawać i za czymś gonić, tak często jego książki charakteryzuje swoisty brak osiadłości – sporo się w nich dzieje, na pewno nie brakuje w nich akcji. Ale też nie zawsze: zdarzają się pisarze spod Barana, którzy skłaniają się ku bardziej refleksyjnemu pisaniu, wówczas przez długi czas potrafią oddawać się rozmyślaniom i ich zapisowi. Tak czy owak, w efekcie powstają wielkie dzieła.

Czytelnika Barana energia ciągle nosi i rozsadza, dlatego czyta dużo, czyta różnorodnie, książki towarzyszą mu wszędzie, czyta z uwagą i krytycznie. Co mu się podoba? Lubi, gdy książka go porusza, gdy działa na jego emocje. Jeśli ani nie wzrusza, ani nie ciekawi, po co ją czytać? Nie ma nic gorszego niż obojętność. No, może poza pustosłowiem i kiczem. A o tym, co sprawia, że książkę można nazwać kiczowatą lub nudną, każdy Baran miałby sporo do powiedzenia, oj na pewno!

Wybrani pisarze spod znaku Barana:

Wiesław Myśliwski – 25.03.1932
Dubravka Ugrešić – 27.03.1949
Bohumil Hrabal –Dubravka Ugrešić 28.03.1914
Mario Vargas Llosa – 28.03.1936
Jo Nesbø – 29.03.1960
John Fowles – 31.03.1926
Milan Kundera – 1.04.1929
Hans Christian Andersen – 2.04.1805
Paul Theroux – 10.04.1941
Sándor Márai – 11.04.1900
Henry James – 15.04.1843
Karen Blixen – 17.04.1885

Rekomendacje czytelnicze dla Barana:

	Byk (20 kwietnia – 20 maja) Jak się czuję? - zawołał. - Nie, tego się nie da powiedzieć! Czuję się... czuję... - Rozgarnął ramionami powietrze. - Czuję się jak wiosna po zimie, jak słońce wśród liści, jak fanfara trąb, jak śpiew harfy, jak wszystkie pieśni świata. John Ronald Reuel Tolkien – Powrót Króla
	Bliźnięta (21 maja – 20 czerwca) Była to najlepsza i najgorsza z epok, wiek rozumu i wiek szaleństwa, czas wiary i czas zwątpienia, okres światła i okres mroków, wiosna pięknych nadziei i zima rozpaczy. Wszystko było przed nami i nic nie mieliśmy przed sobą. Dążyliśmy prosto w stronę nieba i kroczyliśmy prosto w kierunku odwrotnym. Charles Dickens – Opowieść o dwóch miastach
	Rak (21 czerwca – 22 lipca) I wiosna przyniosła mi okropny śmiech idioty. Arthur Rimbaud – Sezon w piekle. Iluminacje
	Lew (23 lipca – 22 sierpnia) Czuję, że jestem zakochana w tobie i dlatego niech się stanie wiosna. Chciałabym, żeby promienie słońca uderzały w moją głowę niczym akordy muzyczne. Myślę o słońcu, które jest jak Beethoven, o wietrze jak Debussy i krzykach ptaków jak Strawinsky. Ale tempo nadaję ja sama. Patricia Highsmith – Carol
	Panna (23 sierpnia – 22 września) To gorączka wiosenna. Tak się to właśnie nazywa. A gdy cię już dosięgnie, chciałbyś wtedy... Ach, nie, sam nie wiesz, czego byś chciał naprawdę, ale wydaje ci się, że wkrótce serce ci pęknie, tak bardzo tego chcesz! Mark Twain – Tomek Sawyer detektywem
	Waga (23 września – 22 października)  Nie lubię wiosennych popołudni, kiedy słońce zaczyna nagle świecić pełnym blaskiem i bezlitośnie odsłania największą biedę, zaniedbanie i niepowodzenia tego miasta. Orhan Pamuk – Stambuł. Wspomnienia i miasto
	Skorpion (23 października – 21 listopada) Szkoda maja... szkoda wiosny i żal, że właśnie dziś, w taki dzień, nie jest się zakochaną... Magdalena Samozwaniec – Czy pani mieszka sama?
	Strzelec (22 listopada – 19 grudnia) Ale najlepiej tak w las pójść i niczego nie zbierać, o niczym nie myśleć. Pan i las. Wiesław Myśliwski – Traktat o łuskaniu fasoli
	Koziorożec (22 grudnia – 19 stycznia) Jakaż to przyjemność obserwować własne myśli! W dodatku w otoczeniu piękna, którym mogłem się swobodnie cieszyć, nie próbując go zawłaszczyć. To jeszcze jeden krzepiący aspekt natury: jej ogromne piękno jest dla wszystkich. Nikt nie może pomyśleć, że zabierze do domu świt albo zachód słońca. Tiziano Terzani – Nic nie zdarza się przypadkiem
	Wodnik (20 stycznia – 18 lutego) I wiedzą to nasi uczeni, przyroda troszczy się o garstkę komórek rozrodczych u każdego, a resztę ma gdzieś. Stanisław Lem – Dzienniki gwiazdowe
	Ryby (19 lutego – 20 marca) Kochać kogoś, to przede wszystkim pozwalać mu na to, żeby był, jaki jest. William Wharton – Tato

Udanego tygodnia!