Zupełnie mnie to zaskoczyło. Czytałem "Z pamiętnika niemłodej już mężatki" i spodziewałem się prequelu z różnymi plotkami i przemyśleniami a tu dostałem naprawdę miniaturę, może nawet coś w rodzaju skeczu czy monologu mówiącego o... zamachu majowym, a w sumie to o miniaturowej wojnie domowej, która wtedy wybuchła. Zadziwiające, zabawne i straszne - wszystko razem.

A do tego wrzutki w postaci zabawnego tekstu o sposobach podrywania lekarza oraz oddzielny szkic Jana Wróbla o zamachu majowym i o Piłsudskim - też ciekawy.

Zupełnie mnie to zaskoczyło. Czytałem "Z pamiętnika niemłodej już mężatki" i spodziewałem się prequelu z różnymi plotkami i przemyśleniami a tu dostałem naprawdę miniaturę, może nawet coś w rodzaju skeczu czy monologu mówiącego o... zamachu majowym, a w sumie to o miniaturowej wojnie domowej, która wtedy wybuchła. Zadziwiające, zabawne i straszne - wszystko razem.

A do...

Prześmieszna i nie straciła na ważności. Zdecydowanie dla kobiet.

Prześmieszna i nie straciła na ważności. Zdecydowanie dla kobiet.

Aż żal, że to takie krótkie. Magdalena Samozwaniec obok Stefanii Grodzieńskiej to moja ulubiona satyryczka, której poczucie humoru ujęło mnie od pierwszej strony „Na ustach grzechu” – debiutu literackiego autorki, a zarazem pierwszej jaką przeczytałem z jej bogatej bibliografii. I to uwielbienie trwa do dziś i rośnie z książki na książkę.

„Kartki z pamiętnika młodej mężatki” – czyli przewrotnie o przewrocie majowym. Z tą nieodłączną ciętą ironią, złośliwą inteligencją, niezwykłym dystansem i celnym, chwilami gorzkim, poczuciem humoru. Dosyć tragiczne zdarzenia opisane zostały w dosyć komiczny sposób, ale w sposób wyważony, bez przekraczania granic, po których zostaje tylko niesmak.

Jako wisienka na torcie świetny felietonik autorki „Trudności z doktorem”, krótki ale rewelacyjny.

Nie będę obiektywny, nie mam zamiaru, twórczość Samozwaniec już zawsze będzie dla mną czystą przyjemnością o czymkolwiek by nie napisała. Polecam serdecznie. Jak dla mnie rozrywka doskonała.

Aż żal, że to takie krótkie. Magdalena Samozwaniec obok Stefanii Grodzieńskiej to moja ulubiona satyryczka, której poczucie humoru ujęło mnie od pierwszej strony „Na ustach grzechu” – debiutu literackiego autorki, a zarazem pierwszej jaką przeczytałem z jej bogatej bibliografii. I to uwielbienie trwa do dziś i rośnie z książki na książkę.

„Kartki z pamiętnika młodej...

Książeczka szczuplutka, ale jakże udana. Zupełnie inne spojrzenie na przewrót majowy, takie przez pryzmat kłopotów z zakupem pończoch, zasłoniętych okien w hotelu i nieprzespanych nocy z powodu ogólnego hałasu, dobiegającego zarówno zza okna, jak i z pokoju obok. Jeżeli ktoś nie zna jeszcze stylu pisarstwa Magdaleny Samozwaniec, to polecam aby się z nim w tej właśnie książce zapoznać. Próbka jest miarodajna. To autorka, która potrafi wyśmiać i odbrązowić wszystko. Z wdziękiem opisuje brak zainteresowania zwykłych zjadaczy chleba ważnymi wydarzeniami, które dzieją się tuż obok nich. Podczas lektury błąka się nam uśmiech na ustach, ale potem jest gorycz zadumy. Jak niewiele się zmieniło. W tomiku również świetna satyra opisująca kłopoty pań, chcących zrobić wrażenie na doktorze. Wszystkie pomysły, które mają, aby wydać się lekarzowi istotą nieprzeciętną i godną ubóstwiania są dla niego tylko i wyłącznie od dawna opisanymi jednostkami chorobowymi. A jako dodatek uzupełniający posłowie, które przedstawia fakty historyczne związane z przewrotem majowym 1926 roku oraz skrótową biografię marszałka Józefa Piłsudskiego. Ta część ważna zwłaszcza dla tych, którzy przespali tę lekcję historii i chcieliby ją sobie odświeżyć. Ogółem, lektura przyjemna, a zarazem pożyteczna.

Książeczka szczuplutka, ale jakże udana. Zupełnie inne spojrzenie na przewrót majowy, takie przez pryzmat kłopotów z zakupem pończoch, zasłoniętych okien w hotelu i nieprzespanych nocy z powodu ogólnego hałasu, dobiegającego zarówno zza okna, jak i z pokoju obok. Jeżeli ktoś nie zna jeszcze stylu pisarstwa Magdaleny Samozwaniec, to polecam aby się z nim w tej właśnie...

Przewrót majowy oczami przypadkowego obserwatora, zupełnie niezorientowanego w polskiej polityce okresu międzywojennego.
Choć uwielbiam twórczość pani Magdaleny Samozwaniec, tym razem bardzo się rozczarowałam.
Miało być zabawnie i mało poważnie, a wyszło tak sobie. Wedle mojej skromnej opinii książeczka jest dosłownie o niczym. Treści w niej tyle, co kot napłakał. Całość do przeczytania maksymalnie w godzinę. Jakby nie posłowie (najbardziej interesujące i rzucające co nieco światła na ówczesną sytuację wewnętrzną Polski tuż przed owym zamachem stanu),szkoda byłoby mi pieniędzy wydanych na tę pozycję.

Przewrót majowy oczami przypadkowego obserwatora, zupełnie niezorientowanego w polskiej polityce okresu międzywojennego.
Choć uwielbiam twórczość pani Magdaleny Samozwaniec, tym razem bardzo się rozczarowałam.
Miało być zabawnie i mało poważnie, a wyszło tak sobie. Wedle mojej skromnej opinii książeczka jest dosłownie o niczym. Treści w niej tyle, co kot napłakał. Całość...

Samo dziełko tak sobie ciekawe. Przedstawienie wydarzeń w Warszawie w czasie zamachu majowego z punktu widzenia dziewczyny, która nie bardzo wie, co się dzieje, myśli, że to Niemcy nas zaatakowali i nie ogarnia, gdy dowiaduje się, że to Polacy walczą z Polakami. Przedmowa jest o tym, jak to dziełko powstało (ogólnie z pobudek finansowych - tak wynika z każdej wersji),a posłowie o Piłsudskim. Ogólnie fragmenty mało są spójne, poza czasem. Słuchałam audiobooka i nie polecam - Anna Szawiel czyta tak beznamiętnym głosem, że zdecydowanie ciężko jest się zorientować, że to nie jest jakiś zlepek niezwiązanych ze sobą zdań. Ogólnie spore rozczarowanie.

Samo dziełko tak sobie ciekawe. Przedstawienie wydarzeń w Warszawie w czasie zamachu majowego z punktu widzenia dziewczyny, która nie bardzo wie, co się dzieje, myśli, że to Niemcy nas zaatakowali i nie ogarnia, gdy dowiaduje się, że to Polacy walczą z Polakami. Przedmowa jest o tym, jak to dziełko powstało (ogólnie z pobudek finansowych - tak wynika z każdej wersji),a...

Do przeczytania w 40 minut. Chwilami czułam się, jakby książeczka ta nosiła tytuł "Kartki z pamiętnika Mariolki-Krejzolki".

Do przeczytania w 40 minut. Chwilami czułam się, jakby książeczka ta nosiła tytuł "Kartki z pamiętnika Mariolki-Krejzolki".

słodko-gorzka. Dla mnie wspaniała. Jestem fanką M.Samozwaniec od lektury Marii i Magdaleny w dzieciństwie. Po tej autobiografii bezkrytycznie łykam wszystkie jej powieści.Fantastycznie oddaje ducha epoki młodego Krakowa. Kocham jej poczucie humoru. Polecam wszystkim.

słodko-gorzka. Dla mnie wspaniała. Jestem fanką M.Samozwaniec od lektury Marii i Magdaleny w dzieciństwie. Po tej autobiografii bezkrytycznie łykam wszystkie jej powieści.Fantastycznie oddaje ducha epoki młodego Krakowa. Kocham jej poczucie humoru. Polecam wszystkim.

Lubię twórczość pani Magdaleny, ale to dziełko mnie nie zachwyciło. Ani to ciekawe, ani śmieszne. Chyba najbardziej interesujące było posłowie.

Lubię twórczość pani Magdaleny, ale to dziełko mnie nie zachwyciło. Ani to ciekawe, ani śmieszne. Chyba najbardziej interesujące było posłowie.

Cenna jako mała lekcja historii Polski w przystępnej formie. Mniej ciekawa, jeśli się szuka miłej dla oka i duszy lektury na kilka wolnych chwil. Nie ma tu emocji, nagłych zwrotów akcji, tajemnic, wzruszeń... Jest za to obraz Polski i Polaków w dniach przewrotu majowego - nie żaden hymn pochwalny, nawet nie karty historii, raczej rzeczywiście kartka. Nie była to wciągająca, emocjonująca lektura, ale warto było odświeżyć sobie wiedzę i pamięć. Zwłaszcza posłowie bardzo przydatne.

Cenna jako mała lekcja historii Polski w przystępnej formie. Mniej ciekawa, jeśli się szuka miłej dla oka i duszy lektury na kilka wolnych chwil. Nie ma tu emocji, nagłych zwrotów akcji, tajemnic, wzruszeń... Jest za to obraz Polski i Polaków w dniach przewrotu majowego - nie żaden hymn pochwalny, nawet nie karty historii, raczej rzeczywiście kartka. Nie była to...