Najnowsze artykuły
- ArtykułyWeź udział w akcji recenzenckiej i wygraj książkę Julii Biel „Times New Romans”LubimyCzytać2
- ArtykułySpotkaj Terry’ego Hayesa. Autor kultowego „Pielgrzyma” już w maju odwiedzi PolskęLubimyCzytać2
- Artykuły[QUIZ] Te fakty o pisarzach znają tylko literaccy eksperciKonrad Wrzesiński25
- ArtykułyWznowienie, na które warto było czekaćInegrette0
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Tomasz Piątek
Źródło: Foto © by Grzegorz Święcicki
32
6,1/10
Urodzony: 16.03.1974
Ukończył lingwistykę na Università degli Studi di Milano. W latach 1995–1999 pracował jako dziennikarz w "Polityce", RMF FM, "La Stampa", Inforadiu, Radiostacji, oraz jako ekspert–psycholingwista. Publikował felietony w miesięczniku "Film" i w "Życiu Warszawy", od lutego 2009 jest stałym felietonistą "Krytyki Politycznej".
Od 1997 jest czynnie uzależniony od heroiny. Jego debiutem książkowym była powieść Heroina, oparta częściowo na własnych doświadczeniach. Książka zyskała duży rozgłos, między innymi ze względu na brak jednoznacznej negatywnej, bądź pozytywnej oceny heroiny. Powieść nagrodzona została honorową nagrodą "Książka Lata 2002" przez Bibliotekę Raczyńskich w Poznaniu, zaś Piątek nominowany był do Paszportu Polityki. Drugą książką Piątka była powieść kryminalna Kilka nocy poza domem, zaś w roku 2003 rozpoczął trylogię fantasy Ukochani Poddani Cesarza, uznaną przez krytyków (Kinga Dunin) i publiczność za jeden z najbrutalniejszych tekstów w literaturze polskiej. Anty-thriller Bagno został nominowany do nagrody Wielki Kaliber dla najlepszych powieści kryminalnych. Heroina została wydana po rosyjsku (w Rosji i na Ukrainie) oraz serbsku, Kilka nocy poza domem - po hiszpańsku (w Argentynie i innych krajach Ameryki Łacińskiej),Bagno i Przypadek Justyny - po włosku. Twórczość Piątka nie jest oceniana jednoznacznie, a jego powieści trudno przyporządkować do jakichkolwiek kategorii. Przeciwnicy atakują pisarza za agresywny język i nadmierną wielowątkowość, zwolennicy podkreślają wyobraźnię, humor i metafizyczne treści w jego książkach.http://tomaszpiatek.pl/
Od 1997 jest czynnie uzależniony od heroiny. Jego debiutem książkowym była powieść Heroina, oparta częściowo na własnych doświadczeniach. Książka zyskała duży rozgłos, między innymi ze względu na brak jednoznacznej negatywnej, bądź pozytywnej oceny heroiny. Powieść nagrodzona została honorową nagrodą "Książka Lata 2002" przez Bibliotekę Raczyńskich w Poznaniu, zaś Piątek nominowany był do Paszportu Polityki. Drugą książką Piątka była powieść kryminalna Kilka nocy poza domem, zaś w roku 2003 rozpoczął trylogię fantasy Ukochani Poddani Cesarza, uznaną przez krytyków (Kinga Dunin) i publiczność za jeden z najbrutalniejszych tekstów w literaturze polskiej. Anty-thriller Bagno został nominowany do nagrody Wielki Kaliber dla najlepszych powieści kryminalnych. Heroina została wydana po rosyjsku (w Rosji i na Ukrainie) oraz serbsku, Kilka nocy poza domem - po hiszpańsku (w Argentynie i innych krajach Ameryki Łacińskiej),Bagno i Przypadek Justyny - po włosku. Twórczość Piątka nie jest oceniana jednoznacznie, a jego powieści trudno przyporządkować do jakichkolwiek kategorii. Przeciwnicy atakują pisarza za agresywny język i nadmierną wielowątkowość, zwolennicy podkreślają wyobraźnię, humor i metafizyczne treści w jego książkach.http://tomaszpiatek.pl/
6,1/10średnia ocena książek autora
4 780 przeczytało książki autora
4 861 chce przeczytać książki autora
89fanów autora
Zostań fanem autoraSprawdź, czy Twoi znajomi też czytają książki autora - dołącz do nas
Książki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Rachunkowość i finanse podmiotów gospodarczych
Tomasz Piątek, Bernacki Andrzej
10,0 z 1 ocen
4 czytelników 0 opinii
2015
Bluszcz, nr 10 (37) / październik 2011
Tomasz Piątek, Ignacy Karpowicz
7,9 z 24 ocen
43 czytelników 4 opinie
2011
Patronat LC
2011
Łóżko. Antologia opowiadań
Tomasz Piątek, Etgar Keret
Patronat LC6,5 z 63 ocen
556 czytelników 8 opinii
2011
Krytyka Polityczna nr 29. Chiny blisko
Tomasz Piątek, Joanna Szczęsna
7,3 z 3 ocen
12 czytelników 0 opinii
2011
Bluszcz, nr 20 / maj 2010
Tomasz Piątek, Bogusław Wołoszański
7,2 z 17 ocen
40 czytelników 1 opinia
2010
Powiązane treści
Aktualności
13
Aktualności
LubimyCzytać
1
Marta Podgórnik z Nagrodą im. Wisławy Szymborskiej
Aktualności
LubimyCzytać
22
Co czytali Polacy w 2017?
Aktualności
LubimyCzytać
27
Wręczono Bestsellery Empiku 2017
Podczas gdy w lubimyczytać.pl wspólnie wybieramy Książki Roku 2017, 6 lutego na uroczystej gali rozdano Bestsellery Empiku. To nagrody Empiku dla najlepiej sprzedających się w...
Publicystyka
Michał Cetnarowski
1
Przedmurze na manewrach
Jeśli czasopisma są poligonem, na którym testuje się najdziksze wizje fantastyki, to antologie przypominają manewry sojuszniczych armii, sprawdzających w boju, na ile dawne i nowe...
Aktualności
LubimyCzytać
71
Nobel 2011 - kto otrzyma nagrodę w dziedzinie literatury?
Zapraszamy do udziału w konkursie i wytypowania laureata literackiej Nagrody Nobla 2011. Szwedzka Akademia poinformowała, że zwycięzca zostanie ogłoszony w czwartek o godz. 13:00.
Popularne cytaty autora
Ludziom się wydaje, że jak będą mieć żonę i dzieci, to będzie dobrze. A jak już mają żonę i dzieci, to okazuje się, że nie jest dobrze. I ok...
Ludziom się wydaje, że jak będą mieć żonę i dzieci, to będzie dobrze. A jak już mają żonę i dzieci, to okazuje się, że nie jest dobrze. I okazuje się, że tak naprawdę nie chcieli mieć rodziny, tylko chcieli, żeby było dobrze.
10 osób to lubiTrzeba przejść przez coś takiego, żeby już się niczego nie bać. Trzeba umrzeć. Tylko tacy ludzie mają zajebiście. Wszyscy inni mają raczej c...
Trzeba przejść przez coś takiego, żeby już się niczego nie bać. Trzeba umrzeć. Tylko tacy ludzie mają zajebiście. Wszyscy inni mają raczej chujowo. Tak to jest zrobione. I wcale nie myślę, żeby to było chujowe.
10 osób to lubi
Najnowsze opinie o książkach autora
Duda i jego tajemnice Tomasz Piątek
6,1
To pierwsza dokumentalna książka Tomasza Piątka, którą przeczytałam (kiedyś miałam okazję przeczytać jego fabularną opowieść). Ta została napisana w duecie z Marcinem Celińskim. Sądzę, że dobrze jest znać publikacje, które sięgają głębiej niż tylko powierzchnia aktualnych wydarzeń. Ciekawe są historie o tym, że Andrzej Duda należał do Unii Wolności, pracował jako prawnik w niedobrze zarządzanym przez aferzystkę C. Towarzystwie Budownictwa Społecznego Południe, a w późniejszym czasie równolegle pełnił funkcję podsekretarza stanu w Ministerstwie Sprawiedliwości. Był także krótko w radach nadzorczych 2 spółek państwowych: Rzeszowskiego Zakładu Energetycznego i Krakowskiego Parku Technologicznego. W 2008 roku objął stanowisko podsekretarza stanu w Kancelarii Prezydenta RP, a po katastrofie smoleńskiej wylądował jako szeregowy poseł PISu w polskim Parlamencie, a od 2014 jako europoseł w Parlamencie Europejskim. Od 2015 roku znamy powszechnie przebieg jego kariery. Niekoniecznie znane nam są jednak jego powiązania z Joachimem Brudzińskim, Zbigniewem Ziobrą i ludźmi Solidarnej Polski, a także z biznesmenami chińskimi. Znamienny wydaje się tytuł ostatniej części książki "Świadomość głowy państwa". Niepokojem napawa obawa, że prezydent nie ma wystarczającej wiedzy na temat obszarów, w jakich się porusza lub też świadomie, z premedytacją w niektóre niebezpieczne rejony się zapuszcza. Obydwa scenariusze są jednakowo niepokojące.
Dorzucę jeszcze jedną uwagę. Książka jest niezwykle bogata pod względem faktograficznym, ale to tez utrudnia jej lekturę, bo wymaga wyjątkowego skupienia, żeby połączyć nitki wszystkich powiązań. Nie zmienia to faktu, że uważam, że to są zbyt istotne obszary życia politycznego dotyczące osób, które mają wpływ na naszą egzystencję, żebyśmy obok takiej wiedzy i informacji przechodzili obojętnie.
Rydzyk i przyjaciele. Kręte ścieżki Tomasz Piątek
6,1
Doskonała analiza tępego światopoglądowo redemptorysty, turbohomofoba, turboantysemity i turbogermanofoba, będącego jednocześnie rusofilem uwikłanym w agenturę co najmniej 2 państw byłego bloku sowieckiego. Tomasz Piątek dobitnie pokazuje że bez wielkich pieniędzy od szemranych person i bez protekcji z Moskwy - Rydzyk byłby nikim. A miał szansę być duchownym przełomu w dialogu ekumenicznym. Widać ta droga była za mało dochodowa i porzucił ją zanim zdołał tak na dobre na nią wejść. Choć pozwalał kiedyś młodzieży na eksperymentowanie ze swoją religijnością. Niekoniecznie chrześcijańską.