Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książka zrobiła na mnie o tyle większe wrażenie, że wcześniej nie czytałam nic, co przypominałoby taką wizję przyszłości. Wyobraźnia autora wydaje się nie mieć granic - wszystko tu żyje i na niemal każdej stronie coś chce pożreć bohaterów. Wykreowany świat przyjemnie zmuszał wyobraźnię do pracy, a wizja Ziemi i Księżyca połączonych nićmi pajęczyn to niesamowita sprawa. W tę drapieżną roślinność zostali rzuceni bohaterowie, którzy wypadli nieco słabiej. Trudno było mi przełknąć obraz 9-letniego dorosłego mężczyzny z popędami. Czasem zachowanie postaci było nielogiczne, dialogi przeciągane na siłę. Wątek z brzuchatymi głupolami był zabawny, ale też męczący jednocześnie. książka mogłaby być dłuższa, wątki zawisły niedokończone, chętnie poczytałabym o całkowitej zagładzie planety. Zachęcona wyobraźnią autora wypożyczyłam trylogię o Helikonii.