Słabiutki zbiór.

Słabiutki zbiór.

Nie jest to powieść, jak ktoś tu całkowicie błędnie napisał, tylko 4 krótkie opowiadania. Bardzo przyjemny, senny klimat. Te opowiadania kojarzą mi się ze słynną ryciną Flammariona, gdzie alchemik zerka poza sfery niebieskie by odkryć tajemnicze mechanizmy wprawiające wszechświat w ruch. Podobnie Aldiss zerka w następne stulecia przedstawiając wizję nieznanej nam ludzkości. Czwartego z opowiadań przyznam, że nie zrozumiałem. Zdaje mi się ono zupełnie niepasujące do tomiku, zupełnie nie związane z pozostałymi.

Nie jest to powieść, jak ktoś tu całkowicie błędnie napisał, tylko 4 krótkie opowiadania. Bardzo przyjemny, senny klimat. Te opowiadania kojarzą mi się ze słynną ryciną Flammariona, gdzie alchemik zerka poza sfery niebieskie by odkryć tajemnicze mechanizmy wprawiające wszechświat w ruch. Podobnie Aldiss zerka w następne stulecia przedstawiając wizję nieznanej nam ludzkości....

Niepokojąco irytująca słabizna.

Niepokojąco irytująca słabizna.

Genialna powieść! Jest tak krótka a jednocześnie tak głęboka poruszająca wszelkie zagadnienia, oniryczna.. Po prostu NIESAMOWITA! Oczywiście jak przystało na taki typ powieści dosyć skomplikowana i bardzo niejednoznaczna ale akurat to jest właśnie to co lubię. Aldiss porusza temat nieśmiertelności w sposób kompleksowy od A do z. Po przeczytaniu następuje moment wyciszenia i refleksji. Powieść jest niepokojąca i dosyć smutna, przez co tak niesamowicie prawdziwa i bliska moim odczuciom i widzeniu świata. Polecam każdemu melancholikowi, domoroslemu filozofowie oraz każdemu wrażliwego na los świata naprawdę warto przeczytac!

Genialna powieść! Jest tak krótka a jednocześnie tak głęboka poruszająca wszelkie zagadnienia, oniryczna.. Po prostu NIESAMOWITA! Oczywiście jak przystało na taki typ powieści dosyć skomplikowana i bardzo niejednoznaczna ale akurat to jest właśnie to co lubię. Aldiss porusza temat nieśmiertelności w sposób kompleksowy od A do z. Po przeczytaniu następuje moment wyciszenia...

Ciekawa idea przewodnia wszystkich opowiadań, położona przez znacznie gorsze wykonanie. Opowiadanie tytułowe jest z całego mini-zbiorku najlepsze, niestety im dalej tym gorzej - styl jaki obrał Aldiss jest bardzo mętny i męczący, a ostatnie opowiadanie przypomina raczej bełkot szaleńca. Rozumiem intencje, ale zabieg się autorowi zwyczajnie nie udał, bardzo ciężko wyłuskać z tego coś konkretnego i satysfakcjonującego. Przeczytać można, w pamięci niestety na dłużej nie pozostanie.

Ciekawa idea przewodnia wszystkich opowiadań, położona przez znacznie gorsze wykonanie. Opowiadanie tytułowe jest z całego mini-zbiorku najlepsze, niestety im dalej tym gorzej - styl jaki obrał Aldiss jest bardzo mętny i męczący, a ostatnie opowiadanie przypomina raczej bełkot szaleńca. Rozumiem intencje, ale zabieg się autorowi zwyczajnie nie udał, bardzo ciężko wyłuskać z...

Lubię Aldissa.
Przez przypadek wpadł mi w bibliotece ten zbiorek opowiadań.
Temat nieśmiertelność.
Dla mnie te 4 krótkie opowiadania zawiłe i skomplikowane. Przeczytać przeczytałem. Słabe i tak abstrakcyjne, że nie pozostaną na długo w pamięci.
To nie Non stop, Cieplarnia czy trylogia Helikonii.
Szkoda czasu, mimo niewielu stron.

Lubię Aldissa.
Przez przypadek wpadł mi w bibliotece ten zbiorek opowiadań.
Temat nieśmiertelność.
Dla mnie te 4 krótkie opowiadania zawiłe i skomplikowane. Przeczytać przeczytałem. Słabe i tak abstrakcyjne, że nie pozostaną na długo w pamięci.
To nie Non stop, Cieplarnia czy trylogia Helikonii.
Szkoda czasu, mimo niewielu stron.

Nieporozumienie.

Szkoda czasu.

Nieporozumienie.

Szkoda czasu.