Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Możemy walczyć z potworami, ale i tak będziemy wyrzucać sobie tchórzostwo. Możemy mieć miłość ważnej osoby, ale i tak w naszej głowie żyć będzie myśl o byciu niewystarczającym. Łatwo podkopujemy swoje poczucie wartości, wierzymy słowom lęku, stresujemy się drobiazgami. Ale jako ludzie potrafimy też uczuć się na błędach czy pracować nad sobą. Bywa, że nauka przychodzi zbyt późno. Bywa też, że owo „późno“ nie istnieje, bo zawsze jest jakieś dalej. Pewne jest jedno — nie da się uciec od wewnętrznych podszeptów, ale można nauczyć się pomimo nich funkcjonować. Jeśli miałabym streścić fabułę „Przesilenia“ bez zahacza o spoilery, to właśnie tak nakreśliłabym sedno poruszanych tematów. Pozornie komiks ten to fantastyczna opowieść drogi bazująca na kalkach, ale w rzeczywistości to z wdziękiem snuta opowieść, która nie ma wieku grupy docelowej. Często detale mają w niej znaczenie, zanikające rozmowy są wymowne, a emocje nakreślone zostają w sposób łatwy do współodczuwania. A ilustracje poza łatwą czytelnością cieszą również oczy, jako coś pięknego oraz klimatycznego. To tytuł, który nie zainteresuje fanów skomplikowanych fabuł, rozbudowanych scen walk czy czegokolwiek, co przychodzi nam zwykle do głowy, gdy słyszymy o poszukiwaczach przygód. Ale jeśli ktoś stawia na klimat, urok oraz drugie dno? Te osoby będą równie zauroczone jak ja.