Jesteśmy społecznością, która kocha książki

“Sny wiel­kie­go mia­sta” to już czwar­ty tom, ko­mik­so­wej serii, któ­rej akcja dzie­je się w uni­wer­sum gry Cy­ber­punk 2077. Za sce­na­riusz po­now­nie od­po­wia­da Bar­tosz Szty­bor, a za stro­nę wi­zu­al­ną Fi­li­pe An­dra­de oraz Ales­sio Fio­ri­niel­lo. Dwoje mło­dych sza­brow­ni­ków prze­mie­rza ulice Night City, krad­nąc cy­berwsz­cze­py, im­pre­zu­jąc i re­lak­su­jąc się przy bra­in­dan­sach. Ona ma am­bi­cję zo­stać kró­lo­wą gan­gów, on chciał­by cze­goś wię­cej – mi­ło­ści, na­dziei, pro­ste­go życia. W po­go­ni za ma­rze­nia­mi oboje stop­nio­wo zba­cza­ją z wy­ty­czo­nej ścież­ki. Ale w mie­ście takim jak Night City do suk­ce­su wie­dzie tylko jedna droga. Albo pę­dzisz, wal­czysz i zmie­niasz się z chwi­li na chwi­lę – albo umie­rasz… Bar­tosz Szty­bor po raz ko­lej­ny stara się po­szu­ki­wać no­wych dróg w zna­nych hi­sto­riach. Tym razem nie udało się to, aż tak do­brze jak w “Gdzie jest John­ny?”, ale ko­miks ma parę cie­ka­wych mo­men­tów oraz fa­bu­lar­nych roz­wią­zań. Sce­na­rzy­sta stara się skło­nić czy­tel­ni­ków do prze­my­śleń na temat od­mien­no­ści i róż­no­rod­no­ści ludz­kiej na­tu­ry. Akcja opo­wie­ści dzie­li się na dwa głów­ne wątki. Ob­ser­wu­je­my parę zna­jo­mych, któ­rzy sta­ra­ją się prze­trwać w Night City. Dziew­czy­na pra­gnie do­stać się na szczyt prze­stęp­cze­go świat­ka. Stać się le­gen­dą po­rów­ny­wal­ną z John­nym Si­lver­han­dem czy Mor­ga­nem Blac­khan­dem. Chło­pak zaś wo­lał­by wieść spo­koj­ne życie z dala od miej­skie­go zgieł­ku i po­go­ni za sławą i pie­niędz­mi. Dzię­ki bra­in­dan­som jest w sta­nie do­znać na­miast­ki ta­kiej egzystencji. Ob­ser­wu­je far­me­ra miesz­ka­ją­ce­go wraz z ro­dzi­ną na od­da­lo­nej od cy­wi­li­za­cji far­mie. Obie hi­sto­rie zgrab­nie się prze­pla­ta­ją, po­ka­zu­jąc do czego mogą do­pro­wa­dzić nie­speł­nio­ne am­bi­cje. Ca­łość jest wie­lo­znacz­na, odro­bi­nę me­lan­cho­lij­na a przede wszyst­kim skła­nia­ją­ca do re­flek­sji. Stro­na wi­zu­al­na, jak zwy­kle w przy­pad­ku ko­mik­sów z uni­wer­sum Cy­ber­pun­ka, znacz­nie różni się od po­przed­nich tomów. Twór­cy zmie­nia­ją ry­sow­ni­ków, aby każdy ze­szyt zi­lu­stro­wa­ny był w od­mien­nym stylu. “Sny wiel­kie­go mia­sta” dość do­brze po­ka­zu­ją Night City, są tro­chę nie­chluj­ne, brud­ne, chro­po­wa­te. Do­brze od­da­ją kli­mat opo­wie­ści, choć cza­sa­mi mo­gły­by być tro­chę bar­dziej wy­ostrzo­ne, z więk­szym pa­zu­rem i sznytem. “Sny wiel­kie­go mia­sta” to ko­lej­na cie­ka­wa po­zy­cja, roz­sze­rza­ją­ca i uka­zu­ją­ca bo­gac­two świa­ta Cy­ber­pun­ka 2077.