Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książka to w zasadzie artykuł o bitwie będącej epilogiem czy dogrywką do odsieczy wiedeńskiej i batalii odblokowującej habsburską stolicę. Faktyczna treść zamyka się na niespełna pięćdziesięciu stronach, a reszta to aneksy zbierające relacje z tytułowej bitwy.
Ze względu na objętość autor nie zawarł w książce rozważań czy opisów walk pod Wiedniem, a zaczyna narrację od chwili gdy tureckie wojska wycofują się po porażce, a zwycięscy alianci od razu rozpoczynają spór co do dalszego postępowania. Zdecydowanie, ale i brawura Jana III Sobieskiego doprowadziło do starcia niewielkich w zasadzie sił względem rozmiarów armii walczących pod murami Wiednia, a w toku walki mogło zakończyć się śmiercią polskiego króla. Ciekawie widać na przykładzie bitwy pod Parkanami jak w przeszłości chaotyczne były działania wojsk, jakie skutki mogło przynieść zaniedbanie należytego rozpoznania oraz jak trudne było należyte ocenianie faktycznych ilości sił przeciwnika i znaczenia toczących się walk.
Sam opis bitwy, określanej przez autora jako dość szczęśliwe zwycięstwo Sobieskiego, jest barwny, mocno korzystający z języka źródeł. Analiza jednak jest przejrzysta, choć dość zwięzła. Na koniec dostajemy jeszcze krótki opis dalszego ciągu zmagań i krytyczną analizę polityki Sobieskiego, odznaczającej się po kampanii 1683 roku coraz większą słabością i nieudolnością.
Podsumowując pozycja ciekawa, niemniej mam pewne wątpliwości odnośnie tak okrojonych i zwięzłych pozycji w serii Pola bitew. Niewątpliwie dałoby się np. rozbudować część dotyczącą wydarzeń po tytułowym starciu. A tak mamy dłuższy artykuł sprzedawany jako samodzielna książka.

Książka to w zasadzie artykuł o bitwie będącej epilogiem czy dogrywką do odsieczy wiedeńskiej i batalii odblokowującej habsburską stolicę. Faktyczna treść zamyka się na niespełna pięćdziesięciu stronach, a reszta to aneksy zbierające relacje z tytułowej bitwy.
Ze względu na objętość autor ...

Rozwiń

Zwiń

Fajna ciekawostka, przede wszystkim dla miłośników autora. Zgodnie z tytułem to krótkie teksty osnute wokół zdjęć wybranych t-shirtów Murakamiego, które je kolekcjonuje. Były to felietony z prasy i nie są ani literacko wartościowe, ani nie można się w zasadzie nic nowego o pisarzy dowiedzieć, ale czytało mi się to bardzo przyjemnie, taki jeden miły wieczór. A, że sam lubię t-shirty to uśmiechałem się wiele razy podczas lektury. I polubiłem chłopa jeszcze bardziej. Bo nawet w takiej formie przebija się ten jego spokój i dystans, to co tak lubię w jego prozie.

Fajna ciekawostka, przede wszystkim dla miłośników autora. Zgodnie z tytułem to krótkie teksty osnute wokół zdjęć wybranych t-shirtów Murakamiego, które je kolekcjonuje. Były to felietony z prasy i nie są ani literacko wartościowe, ani nie można się w zasadzie nic nowego o pisarzy dowiedzi...

Rozwiń

Zwiń

Rozczarował mnie ten komiks. Może oczekiwania miałem zbyt duże. Oczywiste było, że to rzecz już wiekowa, a zatem może razić i kreską i pewną niezręcznością fabularną, ale jednak jest to jedna z tych bardziej docenianych historii o Venomie, więc liczyłem na komiks, który w pewien sposób oparł się upływowi czasu.
Niestety scenariusz komiksu razi słabościami, dziwnymi pomysłami, bowiem jednym z głównych wątków jest wielka społeczność wyrzutków żyjąca w tajemnicy pod potężnym amerykańskim miastem i atakowana przy pomocy wielkich mechów, a tytułowy bohater musi mierzyć się z symbiontami przeszczepionymi różnym łotrom. Nie obroniło się to. Mimo, że pozostałe części historii wypadają bardzo dobrze, po części dlatego, że wówczas skierowany jednak do młodszych czytelników komiks potrafił być poważny, dramatyczny, miał jakieś wątki obyczajowe, poruszał społecznie niewygodne tematy, nawet jeśli powierzchownie, ale jednak naiwność i poziom absurdu pomysłów używanych do budowania efektownych konfrontacji, czyta się trudno.
Lepiej jednak bronią się rysunki, dość sprawne, z taką lepszą odsłoną kreski z lat 90-tych.
Finalnie całość mnie nie nudziła, ale to już po latach przeciętniak, chyba niekoniecznie do wydania w takiej formie jak teraz serwowane nam się komiksy superbohaterskie sprzed trzydziestu lat.

Rozczarował mnie ten komiks. Może oczekiwania miałem zbyt duże. Oczywiste było, że to rzecz już wiekowa, a zatem może razić i kreską i pewną niezręcznością fabularną, ale jednak jest to jedna z tych bardziej docenianych historii o Venomie, więc liczyłem na komiks, który w pewien sposób opa...

Rozwiń

Zwiń