Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Bardzo ciekawe tematy. Bardzo ważne tematy. Bardzo wstrząsające tematy. Opisane w bardzo płytki i pobieżny sposób. Książka, która zyskała nagrodę PAP. Rozumiem wagę poruszonych w tej lekturze tematów. Niestety liczyłam na lepsze pióro. Każda z tych historii zainteresowała mnie. Niestety wykonanie jest rozczarowujące, a sam tytuł jest mylący. Książka rozpoczyna się historią Viletty Villas. A dokładnie wywiadu z jej synem oraz synową. Niestety jak wszystkie pozostałe historię, tak i ta jest opisana szybko, zwięźle i bez emocji. Po przeczytaniu książki nie poczułam absolutnie nic. Daję 5 gwiazdek za fakt podjęcia się opisania przedstawionych w niej tematów (gwałty w kościele, pedofilia, homofobia itp.). Liczę na to, że pozostałe 2 książki autorki zrobią na mnie lepsze wrażenie. Jeśli nie to niestety uznam, że z Panią Justyną (a raczej jej piórem) nie jest nam po drodze. Liczyłam na większy wstrząs. Od reportaży w ksiazkach oczekuje czegoś więcej niż informacji na miarę ekpresu reporterów, a dostałam właśnie mikrowycinek i podsumowanie wiadomości w jednym i to jeszcze w ekspresowym tempie. Nie wiem czy polecać te książkę. A szkoda. Jeśli chcecie wyrobić własne zdanie to nikogo przed tą lekturą nie powstrzymam. Ale radziłabym wypożyczyć z biblioteki lub pożyczyć od koleżanki/kolegi. A dopiero potem tym tytułem wyposażać domowa bibliotekę. Moja ocena: 5/10 (5 gwiazdek za lekkie pióro i ważkość tematów) Instagram: dozaczytania