Książka prof. Kieniewicza, specjalisty od historii Polski XIX wieku to nie jest lektura łatwa w odbiorze jak ktoś nie ma pojęcia o tym fragmencie naszej historii. Koncentruje się głównie na polityce, stąd mamy opisane rozgrywki bialych z czerwonymi, walkę o władze w Rządzie Narodowym, wcześniej TRM i KCN, mamy też wiele innych aspektów ówczesnej polityki jak np. uwłaszczenie chłopów. Strony militarnej powstania jest mało, charakterystyki uzbrojenia czy taktyki trudno szukać. Odnoszę się tutaj do pozycji wydanej w ramach "Dzieje narodu i...", bo mamy jeszcze monumentalne dzieło prof. Kieniewicza o tym samym tytule. Książka sprzed 1989 r więc czasem dało się wyczuć uwagi zgodne z duchem tamtych czasów :)
Wyzwanie LC 2023/Styczeń "Akcja w zimie"

Książka prof. Kieniewicza, specjalisty od historii Polski XIX wieku to nie jest lektura łatwa w odbiorze jak ktoś nie ma pojęcia o tym fragmencie naszej historii. Koncentruje się głównie na polityce, stąd mamy opisane rozgrywki bialych z czerwonymi, walkę o władze w Rządzie Narodowym, wcześniej TRM i KCN, mamy też wiele innych aspektów ówczesnej polityki jak np....

Niekwestionowany nr 1 od lat w tym temacie!

Niekwestionowany nr 1 od lat w tym temacie!

Mini opracowanie tematu Powstania Styczniowego autorstwa specjalisty od historii XIX wieku Stefana Kieniewicza nie jest z pewnością lekturą łatwą. Sprawdza się tutaj dość standardowa konwencja przedstawienia przyczyn, przebiegu i konsekwencji wydarzenia. Metodyczne podejście do tematu widoczne jest od samego początku dziełka. Autor często cytuje teksty źródłowe, mowy, dekrety i ukazy jednak spora ilość zamieszczonych fotografii zdecydowanie ułatwia i uprzyjemnia odbiór. Wąski temat i specyficzna specyfika publikacji sprawiają, że rozprawka nada się raczej dla historyków czy miłośników tematu.

Mini opracowanie tematu Powstania Styczniowego autorstwa specjalisty od historii XIX wieku Stefana Kieniewicza nie jest z pewnością lekturą łatwą. Sprawdza się tutaj dość standardowa konwencja przedstawienia przyczyn, przebiegu i konsekwencji wydarzenia. Metodyczne podejście do tematu widoczne jest od samego początku dziełka. Autor często cytuje teksty źródłowe, mowy,...

Biblia dla miłośników tego okresu historycznego ze wskazaniem na powstanie - dla pozostałych może być uciążliwa przez duże ilości przypisów i szczegółów.

Biblia dla miłośników tego okresu historycznego ze wskazaniem na powstanie - dla pozostałych może być uciążliwa przez duże ilości przypisów i szczegółów.

Onegdaj wpadliśmy w sporą konfuzję będąc poinformowanymi, że gdzieś tam w pięknym cywilizowanym Świecie działają przy szacownych uniwersytetach wydziały filologii polskiej.
Cóż bowiem można robić posiadając certyfikat ukończenia takich studiów w kieszeni?
Drapaliśmy się po głowach długo, po czym oświeciło nas.
Można być mianowicie Polakiem.
Ponieważ jednak z naszych już długoletnich badań terenowych i pielgrzymek po Ojczyźnie wynika, że owo bycie Polakiem to zadanie skomplikowane i wielowektorowe posłużymy się nieśmiertelnym dziełem profesora Kieniewicza aby zidentyfikować i opisać kilka możliwych w tej materii strategii postępowania.
a. można jak Polak Mierosławski, niesiony sławą swych kampanii włoskich zebrać kasę, skrzyknąć kupę, dwukrotnie wpierdolić sromotnie w bitwach granicznych, chwilę poopowiadać androny o konieczności wprowadzenia do walki jakiejś wunderwaffe, koncepcji tej jednak nie rozwijając, by ostatecznie obrazić się na wszystkich i powrócić na swoją posadę emigranta
b. można jak ks. Czartoryski mozolnie wydeptywać ścieżki do kierownika Francuzów, próbując wyjednać jakąś łaskę lub przynajmniej czuły gest, zanim taki kierownik zostanie zdetronizowany przez Niemców. Przy czym czujemy się w obowiązku nadmienić, że taka strategia (nazwijmy ją dyplomatyczną) jest zdecydowanie mniej wśród Polaków popularną.
c. można jak Romuald Traugutt podjąć się misji niemożliwej i próbować koordynować co skoordynować się nie da.
d. można jak kierownictwo części emigracyjnej upatrzyć słabości powstania w nieposiadaniu jednostek floty wojennej i próbować wynająć statek do prowadzenia działań na Morzu Czarnym
c. można jak Galicjanie, zbiorowo nie stawić się w punktach zbornych celem dołączenia do tych w Kongresówce
d. można też jak ci Galicjanie, którzy dla odmiany się stawili i poszli mimo iż razem mogli obsadzić nie więcej niż jeden stolik brydżowy
e. można wreszcie jak ci wszyscy, którzy mrozili dupy po lasach, dzierżąc w dłoniach jedynie myśliwskie dubeltówki i próbując z nich jakoś trafić do kozackiej dziczy, która z kolei mogła się im celnie odwdzięczać z dwukrotnie większej odległości, ci którzy z reguły szybko z myśliwego zmieniali się w zwierzynę i los zasadniczo miał dla nich dwie podstawowe propozycje: litościwa kula lub wycieczka na Syberię.
A wszystko to pomieścił w jednej, monumentalnej książce profesor Kieniewicz.
Must read dla wszystkich kandydatów na Polaków.

Onegdaj wpadliśmy w sporą konfuzję będąc poinformowanymi, że gdzieś tam w pięknym cywilizowanym Świecie działają przy szacownych uniwersytetach wydziały filologii polskiej.
Cóż bowiem można robić posiadając certyfikat ukończenia takich studiów w kieszeni?
Drapaliśmy się po głowach długo, po czym oświeciło nas.
Można być mianowicie Polakiem.
Ponieważ jednak z naszych już...

Przeczytane dawno temu, ale tak bardzo kojarzyło mi się z pracą, że w kąciku związanym z przyjemnościami się nie znalazło. A teraz obejrzałam tę knigę jeszcze raz. Z przyjemnością. Wielką. I refleksją, że bardzo oddaliliśmy się od tamtych czasów. Trudno dziś zrozumieć, jaka siła gnała przedstawicieli małego, przegranego narodu do walki z molochem. Jak można było uwierzyć, że można z nim wygrać niemal gołymi rekami. W początkowym okresie powstańcy byli uzbrojeni tylko w strzelby myśliwskie i kosy. Nie całkiem prawdziwy jest też mit, że cała szlachta ruszyła do powstania, a chłopi nie. W tym powstaniu nic nie było jednoznaczne, a postawy ludzi wobec niego bardzo różne. Fascynuje mnie to już od dawna.

Przeczytane dawno temu, ale tak bardzo kojarzyło mi się z pracą, że w kąciku związanym z przyjemnościami się nie znalazło. A teraz obejrzałam tę knigę jeszcze raz. Z przyjemnością. Wielką. I refleksją, że bardzo oddaliliśmy się od tamtych czasów. Trudno dziś zrozumieć, jaka siła gnała przedstawicieli małego, przegranego narodu do walki z molochem. Jak można było uwierzyć,...

Odkryłam, że istnieją dwie książki tego autora o tym samym tytule!
Parę lat temu wypożyczyłam tę cieńszą i dla laika - lepszą. A dzisiaj trafiłam na tę monumentalną, nudną cegłę z tonami przypisów.

Odkryłam, że istnieją dwie książki tego autora o tym samym tytule!
Parę lat temu wypożyczyłam tę cieńszą i dla laika - lepszą. A dzisiaj trafiłam na tę monumentalną, nudną cegłę z tonami przypisów.

Jestem fanką tej książki. Ma ona jedynie 80 stron, w tym 30% stanowią obrazki. Mimo tego zawiera najważniejsze wiadomości i ciekawostki dotyczące powstania styczniowego, dzięki którym sporo się dowiedziałam. Oprócz tego została ona wzbogacona o oryginalne teksty, np. zeznania Romualda Traugutta czy odezwę Stefana Bobrowskiego, liczne fotografie i rysunki satyryczne, a także biogramy najważniejszych osób związanych z powstaniem. Nie jest to książka wyczerpująca temat, ale dla laików wystarczy.

Jestem fanką tej książki. Ma ona jedynie 80 stron, w tym 30% stanowią obrazki. Mimo tego zawiera najważniejsze wiadomości i ciekawostki dotyczące powstania styczniowego, dzięki którym sporo się dowiedziałam. Oprócz tego została ona wzbogacona o oryginalne teksty, np. zeznania Romualda Traugutta czy odezwę Stefana Bobrowskiego, liczne fotografie i rysunki satyryczne, a także...

Monumentalne dzieło. Niezwykle szczegółowe, z masą ciekawostek.

Monumentalne dzieło. Niezwykle szczegółowe, z masą ciekawostek.