Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Bardzo dobrze czytało mi się tę książkę, pierwszy raz do tego stopnia wciągnęła mnie czyjaś biografia, ale niewątpliwie mnóstwo błędów, w tym językowych, znacznie umniejsza moją jej ocenę.

Bardzo dobrze czytało mi się tę książkę, pierwszy raz do tego stopnia wciągnęła mnie czyjaś biografia, ale niewątpliwie mnóstwo błędów, w tym językowych, znacznie umniejsza moją jej ocenę.

Księga strachów to pierwsza książka o przygodach Pana Samochodzika, która wpadła mi w ręce i od której zaczął się mój udział w przygodach tego pana, bo trafiając na taki ładunek tajemnic, humoru, barwnych postaci wszelkiego kalibru, do tego osnutych mgiełką historii, każdy rasowy awanturnik pokusiłby się, "żeby go odpalić".

Księga strachów to pierwsza książka o przygodach Pana Samochodzika, która wpadła mi w ręce i od której zaczął się mój udział w przygodach tego pana, bo trafiając na taki ładunek tajemnic, humoru, barwnych postaci wszelkiego kalibru, do tego osnutych mgiełką historii, każdy rasowy awanturnik pokusiłby się, "żeby go odpalić".

Fabuła całkiem ciekawa, pomysł niezły, ale styl i dialogi tak kiepskie że czyta się na siłę z wrażeniem kompletnej amatorszczyzny. Nie wiem czy wina leży po stronie pisarza, czy kulawego tłumaczenia, ale ta powieść nie zachęca do zainteresowania w przyszłości twórczością jej autora.

Fabuła całkiem ciekawa, pomysł niezły, ale styl i dialogi tak kiepskie że czyta się na siłę z wrażeniem kompletnej amatorszczyzny. Nie wiem czy wina leży po stronie pisarza, czy kulawego tłumaczenia, ale ta powieść nie zachęca do zainteresowania w przyszłości twórczością jej autora.

Rozczarowałam się tą książką, bo zabrakło niej pomysłu na zwieńczenie całej sagi, miałam wrażenie, że zakończenie jest jakieś takie wymuszone i "wydumane", przeczące regułom świata przedstawionego w powieści. Jako ostatnia część "Pani jeziora" zasługuje według mnie na 3+ i tyle.

Jednakże książka sama w sobie bez odniesień do pozostałych zawiera to wszystko co uwielbiam w prozie Sapkowskiego, mianowicie przezabawne dialogi, wartką akcję i fabułę skonstruowaną w taki sposób, że z łatwością przenosimy się do świata stworzonego przez autora.

Rozczarowałam się tą książką, bo zabrakło niej pomysłu na zwieńczenie całej sagi, miałam wrażenie, że zakończenie jest jakieś takie wymuszone i "wydumane", przeczące regułom świata przedstawionego w powieści. Jako ostatnia część "Pani jeziora" zasługuje według mnie na 3+ i tyle.

Jednakże książka sama w sobie bez odniesień do pozostałych zawiera to wszystko co uwielbiam w...