Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Jeśli ktoś chciałby przeczytać/obejżeć/ zagrać podobną historię, ale naprawdę intrygującą to polecam zapoznać się z Nier:Automata.

Jeśli ktoś chciałby przeczytać/obejżeć/ zagrać podobną historię, ale naprawdę intrygującą to polecam zapoznać się z Nier:Automata.

Trochę mi nie dobrze po przeczytaniu tego tomiki.

Mogę przełknąć pewien poziom ecchi, ale to co się tu pojawia przekracza moje granice komfortu.
Jeden taki wyskok okey mogę zrozumieć (ta pierwsza sytuacja ma nawet logiczne podłoże), lecz dwa takie "bum w twarz" w jednym tomiku? Nie wiem co Pan autor chce pisać: dystopijny komiks z supermocami czy h****i w dystopijnej polewie.
O nie zapomniałem jest jeszcze trzecia scena ... szaaaa perełka w złolowataści czyli sytuacja na G.
To, że żadna z tych "smaczych" akcji nie dochodzi do finału nie odbiera nic z grozy tego że jednak zaistniały.

Ps.: do wyborów żywieniowych nic niemam ani jednej grupy ani drugiej cośjeść muszą.

Trochę mi nie dobrze po przeczytaniu tego tomiki.

Mogę przełknąć pewien poziom ecchi, ale to co się tu pojawia przekracza moje granice komfortu.
Jeden taki wyskok okey mogę zrozumieć (ta pierwsza sytuacja ma nawet logiczne podłoże), lecz dwa takie "bum w twarz" w jednym tomiku? Nie wiem co Pan autor chce pisać: dystopijny komiks z supermocami czy h****i w dystopijnej...

Moja przygoda z tą książką zaczęła się od obejrzenia jej ekranizacji w wyniku czego stwierdziłam, że warto po nią sięgnąć; niestety, gdy w końcu dostałam ją w swoje spragnione ręce, srogo się zawiodłam.
Przyznaje się bez bicia nie przeczytałam jej w całości. Z poświęceniem przebrnęłam przez trzy pierwsze rozdziały. Jak dla mnie, aż trzy rozdziały.
Co tak bardzo odrzuciło mnie od tej książki?
Odpowiedź jest prosta; było to wręcz łopatologiczne formułowanie zdań (na poziomie przedszkolaka)przez autora, a także język (slang) strefowców.
Nie skreślam mino to tej książki; sądzę, iż należy pogratulować autorowi pomysłu stworzenia samego labiryntu, bo jest to coś świeżego czego nie można powiedzieć o strasznej chorobie w wyniku, której ludzkość prawie wyginęła, ale tylko prawie(!) czy o manipulującej korporacji, bo to przecież manipulująca korporacja(!).
Po przeanalizowaniu tej sytuacji doszłam do wniosku, że jestem po prostu już trochę za stara by przetrawić młodzieżową dystopie w formie tak mało estetycznej językowo.
Ps.: To jest naprawdę miła dla oka okładka filmowa, co według mnie jest niestety rzadkością.

Moja przygoda z tą książką zaczęła się od obejrzenia jej ekranizacji w wyniku czego stwierdziłam, że warto po nią sięgnąć; niestety, gdy w końcu dostałam ją w swoje spragnione ręce, srogo się zawiodłam.
Przyznaje się bez bicia nie przeczytałam jej w całości. Z poświęceniem przebrnęłam przez trzy pierwsze rozdziały. Jak dla mnie, aż trzy rozdziały.
Co tak bardzo odrzuciło...