Jesteśmy społecznością, która kocha książki

2.5/5⭐️
Bardzo lubię twórczość Agathy Christie, ale ta aż tak mnie nie urzekła, jak inne czytane pozycje. Głównie zbieranie informacji przez Herkulesa przez 200 stron i strzępy akcji. Najciekawsze rzeczy dzieją się na ostatnich 30 stronach, gdzie faktycznie poczułam klimat autorki. Tego klimatu Halloween tez tak strasznie nie odczułam.
Ale można zobaczyć, ze 50 lat temu starsi mówili to samo o młodzieży, co mówią teraz! Plus oczywiście w ogóle nawet się nie domyslalam, jakie było rozwiązanie zagadki, chociaż wszystko się na końcu okazało logiczne…

2.5/5⭐️
Bardzo lubię twórczość Agathy Christie, ale ta aż tak mnie nie urzekła, jak inne czytane pozycje. Głównie zbieranie informacji przez Herkulesa przez 200 stron i strzępy akcji. Najciekawsze rzeczy dzieją się na ostatnich 30 stronach, gdzie faktycznie poczułam klimat autorki. Tego klimatu Halloween tez tak strasznie nie odczułam.
Ale można zobaczyć, ze 50 lat temu...

Kurczę, zawiodłam się. Czytałam „Lepiej niż wczoraj” tej samej autorki i spodziewałam się uroczego romansu, a dostałam prawie erotyka. Za dużo scen erotycznych, za mało historii. Dość płytcy bohaterowie, ale książka ze śmiesznym humorem, były naprawdę zabawne momenty. A podział na cześć Blakea i Izzy mogłoby nie być w sumie, bo i tak perspektywy się przeplatały. I nie wiem czy to tłumaczenie czy styl pisania autorki, ale niektóre fragmenty brzmiały strasznie niegramatycznie. Smutno, ale za to lepiej jej wychodzą młodzieżówki.

Kurczę, zawiodłam się. Czytałam „Lepiej niż wczoraj” tej samej autorki i spodziewałam się uroczego romansu, a dostałam prawie erotyka. Za dużo scen erotycznych, za mało historii. Dość płytcy bohaterowie, ale książka ze śmiesznym humorem, były naprawdę zabawne momenty. A podział na cześć Blakea i Izzy mogłoby nie być w sumie, bo i tak perspektywy się przeplatały. I nie wiem...

Hm.
Sporo toksycznych zachowań w relacji głównych bohaterów. Szczególnie z jego strony.
Bardzo szybko się czyta.
Super, ze jest motyw poezji, bo go uwielbiam, ale te wiersze… bardzo słabe :c

Hm.
Sporo toksycznych zachowań w relacji głównych bohaterów. Szczególnie z jego strony.
Bardzo szybko się czyta.
Super, ze jest motyw poezji, bo go uwielbiam, ale te wiersze… bardzo słabe :c

Trochę wymęczona przy trzeciej księdze. Ostatnia trochę za długa i w srodku mi się dłużyła. Ale całościowo piękna opowieść o różnych rodzajach wolności i miłości ❤️ Dodatkowo świetny zabieg literacki w wykonaniu autorki między kolejnymi księgarni 🫶🏾

Jeszcze we mnie dojrzewa ta powieść.

Trochę wymęczona przy trzeciej księdze. Ostatnia trochę za długa i w srodku mi się dłużyła. Ale całościowo piękna opowieść o różnych rodzajach wolności i miłości ❤️ Dodatkowo świetny zabieg literacki w wykonaniu autorki między kolejnymi księgarni 🫶🏾

Jeszcze we mnie dojrzewa ta powieść.

Wschodnioazjatyccy autorzy i autorki sięgają do takich emocji, jakich nie odczuwam czytając inne książki.
Są wyjątkowi i wyjątkowe.
Tak samo jest z tą książką ❤️

Wschodnioazjatyccy autorzy i autorki sięgają do takich emocji, jakich nie odczuwam czytając inne książki.
Są wyjątkowi i wyjątkowe.
Tak samo jest z tą książką ❤️

Do 200 strony bardzo spoko, potem zaczęło się za szybko wszystko dziać i było imo nienaturalnie

Do 200 strony bardzo spoko, potem zaczęło się za szybko wszystko dziać i było imo nienaturalnie

Ocena: 4.5/5⭐️

Książka była na moim jesiennym TBR i chciałabym napisać, ze to książka idealna na jesień, ale to nieprawda. Tak trudna książka nie jest idealna na żadną porę roku. Polecam chwycić po nią, gdy jesteśmy na to gotow*.

Długo zastanawiałam się, czemu znacznik wieku jest aż 16+. Po 300 stronie zrozumiałam… musiałam odłożyć książkę, odetchnąć, uspokoić żołądek, który zaczął się skręcać, odetchnąć. Nie byłam gotowa na to, co się wydarzyło. Podobnie jak w „Gdyby był ze mną” od początku wiemy CO się wydarzyło, ale gdy w końcu poznajemy JAK do tego doszło i tak jesteśmy w szoku. Tylko, ze tutaj wydarzenia są o wiele bardziej drastyczne, niż we wcześniej wspomnianej książce.

Sposób opowiadania historii bardzo kreatywny. Porównywanie osób do kolorów, podział na kalendarz, różne linie czasowe pozwalają poznać historie z rożnej perspektywy, a ostatecznie i tak zastanawiamy się co było kiedy. Sposób pisania autorki przepiękny, na pewno sięgnę po jej „Dorosłą”, ale nie teraz. Potrzebuje teraz przeczytać coś pozytywnego.

Ocena: 4.5/5⭐️

Książka była na moim jesiennym TBR i chciałabym napisać, ze to książka idealna na jesień, ale to nieprawda. Tak trudna książka nie jest idealna na żadną porę roku. Polecam chwycić po nią, gdy jesteśmy na to gotow*.

Długo zastanawiałam się, czemu znacznik wieku jest aż 16+. Po 300 stronie zrozumiałam… musiałam odłożyć książkę, odetchnąć, uspokoić żołądek,...

Kawał świetnej reporterskiej roboty. Pokazuje przeszłość i teraźniejszość disco polo, które o dziwo nadal ma się dobrze. Poważnie o (nie)poważnym gatunku muzyki. Niesamowicie napisana, rozdziały mają sens, zadziwia nieraz. Autorka dotarła do wielu artystow i artystek oraz osób związanych z przemysłem muzycznym, które pokazują jak to wyglada. I dają szanse, aby zrozumieć

Kawał świetnej reporterskiej roboty. Pokazuje przeszłość i teraźniejszość disco polo, które o dziwo nadal ma się dobrze. Poważnie o (nie)poważnym gatunku muzyki. Niesamowicie napisana, rozdziały mają sens, zadziwia nieraz. Autorka dotarła do wielu artystow i artystek oraz osób związanych z przemysłem muzycznym, które pokazują jak to wyglada. I dają szanse, aby zrozumieć

Bardzo fajny pomysł na książkę, retelling znanej nam baśni o Kopciuszki na tle seksizmu, wykluczenia osób LGBT+ i każdego, kto się różni od ogólnie przyjętych norm. Jednak sposób, w jaki została ta historia przedstawiona jest dla mnie trochę zbyt infantylny i zabrakło mi głębszego opisu postaci. Ale to pewnie przeze mnie, bo zgaduje po sposobie, w jaki książka jest napisana, ze jest skierowana do osób o wiele młodszych ode mnie, a myślałam, ze jest to książka Young/New Adult.

Bardzo fajny pomysł na książkę, retelling znanej nam baśni o Kopciuszki na tle seksizmu, wykluczenia osób LGBT+ i każdego, kto się różni od ogólnie przyjętych norm. Jednak sposób, w jaki została ta historia przedstawiona jest dla mnie trochę zbyt infantylny i zabrakło mi głębszego opisu postaci. Ale to pewnie przeze mnie, bo zgaduje po sposobie, w jaki książka jest...

Nie kupuje tej historii. Zakończenie bez sensu i miałam wrażenie na sile, by tylko pociągnąć serie. Wulgarność w tej książce jest moim zdaniem nieuzasadniona (rozumiem charakter Chylki, ale bez przesady). Dialogi tez wydawały się sztuczne, bo wydaje mi się, ze nikt tak nie prowadzi rozmowy. Wątek rozmantyczny tez dla mnie naciągany. Szkoda, bo miałam nadzieje, ze mnie wciągnie seria. Czytałam inne książki Mroza i wydawało mi się, ze nie są aż tak wulgarne, wiec może to charakter Chylki. Ale gdy widze co chwila przekleństwa, poniżanie rozmówcy, absurdalne porównania i mieszanie języka strasznie prostego z trudnymi słowami i trudna terminologia… no nie, nie jest to po prostu mój klimat. Za bardzo pasywno-agresywny

Nie kupuje tej historii. Zakończenie bez sensu i miałam wrażenie na sile, by tylko pociągnąć serie. Wulgarność w tej książce jest moim zdaniem nieuzasadniona (rozumiem charakter Chylki, ale bez przesady). Dialogi tez wydawały się sztuczne, bo wydaje mi się, ze nikt tak nie prowadzi rozmowy. Wątek rozmantyczny tez dla mnie naciągany. Szkoda, bo miałam nadzieje, ze mnie...

Nie wiem jak Taylor to robi, ale znowu jej się udało. Stworzyła świat odrębny od poprzednich książek, a jednocześnie z nimi powiązany. Historia o tym, czy powinnismy udawać, ze nie wiemy o sile swoich możliwości. O relacji córki z ojcem. O otwieraniu się na nowe emocje i osoby. O znoszeniu porażek i wygranych. O znajdywaniu radości w tym, co robimy. Jednocześnie Taylor przedstawia nierówności w świecie sportu, które pokazują, ze nawet gdy kobieta będzie najlepsza, nigdy nie będzie tak doceniania jak mężczyzna. Niestety

Nie wiem jak Taylor to robi, ale znowu jej się udało. Stworzyła świat odrębny od poprzednich książek, a jednocześnie z nimi powiązany. Historia o tym, czy powinnismy udawać, ze nie wiemy o sile swoich możliwości. O relacji córki z ojcem. O otwieraniu się na nowe emocje i osoby. O znoszeniu porażek i wygranych. O znajdywaniu radości w tym, co robimy. Jednocześnie Taylor...

Spodziewałam się, jakie będzie zakończenie. Autorka chce, abyśmy się spodziewal*, ale i tak przeszły mnie ciarki - to W JAKI SPOSÓB doszło do zakończenia - wow. Naprawdę, to było niesamowite. Przepiękna historia o tym, jak naprawdę wyglada dorastanie w okresie licealnym. Styl pisania autorki sprawia, ze zwykle rzeczy, które dzieją się w naszym życiu są nagle niezwykle. Przepiękna historia. Prawdziwa.

Spodziewałam się, jakie będzie zakończenie. Autorka chce, abyśmy się spodziewal*, ale i tak przeszły mnie ciarki - to W JAKI SPOSÓB doszło do zakończenia - wow. Naprawdę, to było niesamowite. Przepiękna historia o tym, jak naprawdę wyglada dorastanie w okresie licealnym. Styl pisania autorki sprawia, ze zwykle rzeczy, które dzieją się w naszym życiu są nagle niezwykle....

To naprawdę świetny romans, który w końcu wychodzi poza klasykę tego gatunku. Mamy feministyczną bohaterkę, która jest świetną naukowczynią w swojej dziecinie i wie czego chce. Moim ulubionym serialem jest Teoria Wielkiego Podrywu, więc romans w świecie naukowym był dla mnie miodem na moje serce 🩷 Humor autorki jest prześmieszny. Z wielką wprawą łączy też śmieszne sceny z tymi poważniejszymi, opwoiadajacymi o nierównościach kobiet w świecie naukowym i przy aplikowaniu na studia doktoranckie. Bohaterka jest o wiele ciekawsza niż w The Love Hypothesis, wie czego chce, chociaż tez ma problemy z domyślaniem się w strefie uczuć. Niby schemat podobny, jak w debiutanckiej powieści, a wyszło o wiele lepiej. Czekam na więcej romansów w świecie akademickim, bo Ali mnie bardzo pozytywnie zaskoczyła ✨ Jedyne ale jakie mogę mieć, to trochę za duża liczba pikantnych scen, ale to tylko kwestia mojego gustu.

To naprawdę świetny romans, który w końcu wychodzi poza klasykę tego gatunku. Mamy feministyczną bohaterkę, która jest świetną naukowczynią w swojej dziecinie i wie czego chce. Moim ulubionym serialem jest Teoria Wielkiego Podrywu, więc romans w świecie naukowym był dla mnie miodem na moje serce 🩷 Humor autorki jest prześmieszny. Z wielką wprawą łączy też śmieszne sceny z...

Co to za zakończenie?!

Co to za zakończenie?!

Nie mam słów. Każda osoba powinna to przeczytać.

Nie mam słów. Każda osoba powinna to przeczytać.

Chyba za dużo ostatnio czytałam tego typu książek. Zwyczajna, przyjemna na wakacje, z wątkiem podróżniczym i fajnymi bohaterami. Historia trochę przypomina „Love, Rosie”.

Chyba za dużo ostatnio czytałam tego typu książek. Zwyczajna, przyjemna na wakacje, z wątkiem podróżniczym i fajnymi bohaterami. Historia trochę przypomina „Love, Rosie”.