Książka bardzo fajna i podobała mi się cała historia, jednak trochę nie pasowało mi to, że w ostateczności Sophia zostawiła Erin choć to na niej jej tak bardzo zależało. Tak jakby o niej zapomniała....

Książka bardzo fajna i podobała mi się cała historia, jednak trochę nie pasowało mi to, że w ostateczności Sophia zostawiła Erin choć to na niej jej tak bardzo zależało. Tak jakby o niej zapomniała....

Wcześniej wystawiłam tu opinie jako "Dizz" i ta opinia pozostaje. Teraz wraz z oceną na 3, bo książka nie zostawiła po sobie nic poza lekkim grymasem.

Wcześniej wystawiłam tu opinie jako "Dizz" i ta opinia pozostaje. Teraz wraz z oceną na 3, bo książka nie zostawiła po sobie nic poza lekkim grymasem.

Książka wzięta ze względu na popularność. Well, pomysł był świetny, wykonanie już nie bardzo.

1. Cholernie się dłuży przez co teoretycznie mamy tam dużo akcji, ale w praktyce tego tak nie odczuwamy. Ostatnie 50 stron przekartkowałam
2. Główna bohaterka (jak i mnóstwo innych postaci w tej książce) irytuje mnie, a także podejmuje głupie decyzje.
3. Żaden z plot twistów mnie nie zaskoczył, ba przewidziałam prawie wszystkie jak i również zakończenie, które znałam po przeczytaniu samego opisu książki.
4. Świat wykreowany, który chociaż był całkiem interesujący momentami, był nie dociągnięty.
5. Sophie tylko jak znajduje inną, ale za to niezależną dziewczynę, zapomina o uczuciu do Erin, o które na początku książki walczyła

Jednym słowem NIE polecam

Książka wzięta ze względu na popularność. Well, pomysł był świetny, wykonanie już nie bardzo.

1. Cholernie się dłuży przez co teoretycznie mamy tam dużo akcji, ale w praktyce tego tak nie odczuwamy. Ostatnie 50 stron przekartkowałam
2. Główna bohaterka (jak i mnóstwo innych postaci w tej książce) irytuje mnie, a także podejmuje głupie decyzje.
3. Żaden z plot twistów...

Książka napisana w 1 osobie, co mi osobiście bardzo przeszkadzało. Rozwój relacji między dwiema głównymi postaciami był nienaturalny, a i one same, jak i inne postacie nie wywołały mojej sympatii.
W mojej opinii bardzo słaba książka, mimo, że poruszana w niej tematyka i ogólny zamysł były akurat w moim guście. Won't read again

Książka napisana w 1 osobie, co mi osobiście bardzo przeszkadzało. Rozwój relacji między dwiema głównymi postaciami był nienaturalny, a i one same, jak i inne postacie nie wywołały mojej sympatii.
W mojej opinii bardzo słaba książka, mimo, że poruszana w niej tematyka i ogólny zamysł były akurat w moim guście. Won't read again

Mówią żeby nie oceniać po okładce ale w tym przypadku cieszę się że tak zrobiłam. Sama historia jest przepiękną przeróbką kopciuszka i cieszę się że mogłam ją przeczytać. Jest ona lekka i cienka bardzo polecam na pewno na wyrwanie z zastoju.

Mówią żeby nie oceniać po okładce ale w tym przypadku cieszę się że tak zrobiłam. Sama historia jest przepiękną przeróbką kopciuszka i cieszę się że mogłam ją przeczytać. Jest ona lekka i cienka bardzo polecam na pewno na wyrwanie z zastoju.

Chciałabym dać wyższą ocenę tej książce i polubić ją bardziej, ale nie mogę. Miałam wobec niej całkiem inne oczekiwania. Sam zamysł fabularny i zarys tego, jak została poprowadzona fabuła w książce bardzo mi się podoba (lubię czytać retellingi znanych baśni0, ale ten pomysł jest kompletnie niedoszlifowany - dialogi są momentami żenujące i takie głupiutkie, wszyscy bohaterowie są albo w stu procentach dobrzy albo w stu procentach źli (nie licząc jednej postaci),akcja dzieje się za szybko w najciekawszych momentach, i wlecze się kiedy powinna być wartka. Jest to taka naiwna powiastka, która dość płytko traktuje problematykę okołofeministyczną.

Chciałabym dać wyższą ocenę tej książce i polubić ją bardziej, ale nie mogę. Miałam wobec niej całkiem inne oczekiwania. Sam zamysł fabularny i zarys tego, jak została poprowadzona fabuła w książce bardzo mi się podoba (lubię czytać retellingi znanych baśni0, ale ten pomysł jest kompletnie niedoszlifowany - dialogi są momentami żenujące i takie głupiutkie, wszyscy...

"Pilnuj się, bo każę cię wysłać do pałacu na zatracenie!
Może to uczynić. Jak każdy mężczyzna będący głową domu. Jedyną osobą, która może się na to nie zgodzić, jest inny mąż, głowa rodziny. Oczywiście liczą się pieniądze, władza, klasa społeczna, ale podstawą naszych praw jest zasada, że kobieta, niezależnie od pozycji, zdana jest na byle kaprys mężczyzny. Oto jak małą mamy kontrolę nad własnym życiem".

Kto z nas nie zna baśni o kopciuszku? Ja znam i uwielbiam historię o dziewczynie, która była źle traktowana przez macochę i przyrodnie siostry. Jednak i do niej po trudach szczęście się uśmiecha. Tu autorka daje nam zupełnie inną historię, która jest odwrotnością baśni jaką my wszyscy znamy. Jest tradycja, są zakazy i rozkazy. Każda dziewczyna musi brać udział w dorocznym balu, tak jak kiedyś Kopciuszek i zaprezentować się z najlepszej strony. Musi zwrócić na siebie uwagę kawalera. Jeśli nie zostanie wybrana na trzech kolejnych balach, staje się wyrzutkiem, znika bez śladu.

Do sięgnięcia po tę książkę zachęcił mnie opis i okładka. Wciągnęłam się w fabułę, czytałam z zaciekawieniem. Szesnastoletnia Sophia oczarowała mnie swoja siłą, determinacją i walką o wolność kobiet, które są traktowane okropnie. Nie mają żadnego prawa, bite i poniżane. Jest to niesamowita opowieść o prawdziwej odwadze i miłości, która nie ma prawa istnieć w szczególności między kobietami. To co również mnie zaciekawiło, to zupełnie inna historia Kopciuszka, której w książce są aż dwie wersje. Ale, która jest prawdziwa? Bardzo polubiłam postać Aminy, która nieźle namieszała, końcówka z jej udziałem była dla mnie ogromnym zaskoczeniem. Gorąco polecam, historię Kopciuszka opowiedzianą inaczej.

"Pilnuj się, bo każę cię wysłać do pałacu na zatracenie!
Może to uczynić. Jak każdy mężczyzna będący głową domu. Jedyną osobą, która może się na to nie zgodzić, jest inny mąż, głowa rodziny. Oczywiście liczą się pieniądze, władza, klasa społeczna, ale podstawą naszych praw jest zasada, że kobieta, niezależnie od pozycji, zdana jest na byle kaprys mężczyzny. Oto jak małą...

Za górami, za lasami, żyła sobie... Sophia. W królestwie Kopciuszka i księcia Przecudnego, którzy zakochali się na balu i żyli długo - ah, chwileczkę przecież Kopciuszek nie żyje. I to od 200 lat! Ale tradycja balu przetrwała, a każda dziewczynka jest wierną fanką tej cudownej opowieści. Albo przynajmniej tak im wmówiono. Jedną z takich dziewczyn jest Sophia, która właśnie skończyła 16 lat. Tym samym król Manford zaprasza ją i inne dojrzałe panienki na bal. Rodziny obstroją je w klejnoty, jedwabie, kwiaty, a może kogoś będzie też stać na szklane pantofelki. W każdym razie rodziny zadłużą się, aby ich córy mogły uświetnić elegancką imprezę, stanąć w rządku. Wystawić się, jak na targu, na spojrzenia okropnych mężczyzn. Sophia ma jednak inne plany. Chce uciec, i to jak najszybciej.
Jednakże indoktrynowana od małego ma trudność z podjęciem decyzji, no i jeszcze pozostaje ukochana Erin...
Książkę czyta się szybko, ponieważ akcja zdaje się mknąć szybciej niż karoca z dyni wyposażona w nitro. Cały czas towarzyszymy Sophii, która mimo buntowniczej natury jest zdumiewająco łatwa do zmiany zdania. Przez jej irracjonalnie chwiejne nastawienie, ma się wrażenie że bohaterka tak naprawdę nie wie co robi. Jest tylko poddana strumieniowi fabuły, który karze podjąć jej tą, a nie inną decyzję. Bądź osobę; Ekhm...
Mocnym atutem tej książki mroczna wersja Kopciuszka i szczypta czarnej magii, co sprawia, że opowieść staje się nieoczywista. Nie zapomnijmy także o dobrej reprezentacji saficznej i feminizmu. Z ostatnim zjawiskiem jest jednak drobny problem. Wydawał się momentami bardzo pompatyczny, skutkiem czego wydarzenia traciły na wiarygodności.
Ta pozycja jednakże jest ważna, bo to pierwsze próby przemianowania cukrowej wersji diseyowskiego marzenia, w trudną rzeczywistość. Albowiem, należy pamiętać, że każda baśń ma w sobie ziarno prawdy. Nawet ta najbardziej odrealniona.

Za górami, za lasami, żyła sobie... Sophia. W królestwie Kopciuszka i księcia Przecudnego, którzy zakochali się na balu i żyli długo - ah, chwileczkę przecież Kopciuszek nie żyje. I to od 200 lat! Ale tradycja balu przetrwała, a każda dziewczynka jest wierną fanką tej cudownej opowieści. Albo przynajmniej tak im wmówiono. Jedną z takich dziewczyn jest Sophia, która właśnie...

Rozczarowujący szajs, który próbuje udawać coś ciekawego.
Główna bohaterka to idiotka, ale bardziej chyba denerwował mnie fakt, że kompletnie nie przystosowała się przez 16 lat życia do funkcjonowania w świecie wykreowanym na potrzeby powieści (który, nawiasem mówiąc, spójnością i logiką raczej nie grzeszy). Jej miłostki są mniej angażujące niż w przeciętnej młodzieżówce, a romantyczne wybory wątpliwej jakości. Nie ma tutaj żadnego bohatera, którego można by polubić, bo większość bab albo jest płaska jak kartka papieru, albo pała nienawiścią do każdego przedstawiciela płci męskiej. Generalizacjo, witamy.
Sama fabuła nie porywa, książka wlecze się niemiłosiernie, a plot twisty wzbudzają tylko politowanie. Chyba za wiele oczekiwałam (tym większym rozczarowaniem okazała się rzeczywistość),ale nie będę zawyżała oceny czemuś, na czym wynudziłam się jak mops.
Czy istnieją jakieś dobre lesbijskie romanse fantasy?

Rozczarowujący szajs, który próbuje udawać coś ciekawego.
Główna bohaterka to idiotka, ale bardziej chyba denerwował mnie fakt, że kompletnie nie przystosowała się przez 16 lat życia do funkcjonowania w świecie wykreowanym na potrzeby powieści (który, nawiasem mówiąc, spójnością i logiką raczej nie grzeszy). Jej miłostki są mniej angażujące niż w przeciętnej młodzieżówce, a...

Bardzo mi się podobało! Mimo tego, że z początku nie przypadła mi do gustu, tak finalnie naprawdę była super i była czymś lekkim czego potrzebowałam ♥

Bardzo mi się podobało! Mimo tego, że z początku nie przypadła mi do gustu, tak finalnie naprawdę była super i była czymś lekkim czego potrzebowałam ♥