Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Absolutny top klasyki, który każdy, nie tylko miłośnik literatury, powinien przeczytać. Bradbury pokazuje przerażający obraz przyszłości, w której nie krwawe konflikty i walka o surowce, a porzucenie literatury i myślenia są największym zagrożeniem ludzkości. Świat, w którym ludziom wystarcza wgapianie się w ekran telewizora i posiadanie wirtualnego życia, a rozmowa z drugim człowiekiem staje się zupełnie jałowa i ograniczona do minimum. Autor przedstawia obraz ludzi-roślinek, które odżywiają się medialną papką, nie myślą i nawet nie zdają sobie sprawy z tego co ich otacza. Upadek literatury to upadek kultury, a stamtąd już krótka droga do zezwierzęcenia… Doskonała historia, która jednak w moim odczuciu, za szybko się kończy. Pozostał we mnie pewien niedosyt. Męczące były także dysputy głównego bohatera z jego przełożonym, na które składały się wersy wyjęte z określonych powieści-klasyków. Po jakimś czasie stały się one strasznie przeintelektualizowane w odbiorze. Ogromnym plusem tej historii są jej bohaterowie, wszystkie postacie są wyraziste, a główny bohater zyskuje po przeczytaniu kolejnych stron. Bradbury stworzył ponadczasową powieść, której przesłanie nie zestarzało się ani o jotę, a według niektórych może się wręcz powoli spełniać na naszych oczach.

Absolutny top klasyki, który każdy, nie tylko miłośnik literatury, powinien przeczytać. Bradbury pokazuje przerażający obraz przyszłości, w której nie krwawe konflikty i walka o surowce, a porzucenie literatury i myślenia są największym zagrożeniem ludzkości. Świat, w którym ludziom wystarcza wgapianie się w ekran telewizora i posiadanie wirtualnego życia, a rozmowa z...

Klasyk literatury science-fiction, który trzeba znać. Świetna powieść, jednak do miana arcydzieła jej trochę brakuje. W pewnym momencie autor niepotrzebnie zaczyna zamęczać odbiorcę wywodami filozoficznymi. Przesłanie jest proste – życie w świecie post-apokaliptycznym wciąż jest pełne uprzedzeń, oceniania ludzkich niedoskonałości i walki z „innymi” w imię Boga. Zakończenie powieści może wielu się nie spodobać, dla mnie jednak było satysfakcjonujące. Wydźwięk powieści po kilkudziesięciu latach jest wciąż aktualny. "Poczwarki" mogłyby stanowić świetną lekturę szkolną dla młodzieży.

Klasyk literatury science-fiction, który trzeba znać. Świetna powieść, jednak do miana arcydzieła jej trochę brakuje. W pewnym momencie autor niepotrzebnie zaczyna zamęczać odbiorcę wywodami filozoficznymi. Przesłanie jest proste – życie w świecie post-apokaliptycznym wciąż jest pełne uprzedzeń, oceniania ludzkich niedoskonałości i walki z „innymi” w imię Boga. Zakończenie...